Για την Παιδική Κακοποίηση

20/11/2006, Διημερίδα

Χαιρετισμός Ευ. Τζαμπάζη

«Χαιρετίζω τη σπουδαία πρωτοβουλία της διεξαγωγής, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την Παιδική Κακοποίηση, της Διημερίδας με θέμα «Δικαιώματα Παιδιών και Εφήβων: Μία στρατηγική Προστασίας της Παιδικής και Εφηβικής Ζωής στην Ελλάδα και την Ευρώπη», σε εποχή και συγκυρία σημαντική για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον πλανήτη.»

 

Χαιρετίζω τη σπουδαία πρωτοβουλία της διεξαγωγής, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την Παιδική Κακοποίηση, της Διημερίδας με θέμα «Δικαιώματα Παιδιών και Εφήβων: Μία στρατηγική Προστασίας της Παιδικής και Εφηβικής Ζωής στην Ελλάδα και την Ευρώπη», σε εποχή και συγκυρία σημαντική για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον πλανήτη. Εύχομαι γόνιμη ανταλλαγή απόψεων και συναγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων που θα αποτελέσουν, από μόνα τους πολύτιμα εργαλεία στον αγώνα προστασίας του παιδιού από κακοποίηση και παραμέληση.
Επιτρέψτε μου να σας απευθύνω, με την ευκαιρία αυτή, μερικές σκέψεις:
 
Το ζήτημα της κακοποίησης των παιδιών έχει ποικίλες σε έκταση, ένταση και βαρύτητα διαστάσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας συνείδηση αυτού του γεγονότος, καταβάλλει, τα τελευταία χρόνια, συντονισμένες προσπάθειες για την αντιμετώπιση του ζητήματος αυτού, παράγοντας πολιτικές και εργαλεία αποτελεσματικής διακρατικής δράσης. Για την Ενωμένη Ευρώπη είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει προσέγγιση με γνώμονα το παιδί στα κοινοτικά προγράμματα συνεργασίας.
 
Μερικά από τα σημαντικότερα Ευρωπαϊκά εργαλεία είναι

• Τα πρόσφατα ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των παιδιών καθώς και την κακοποίηση και την εμπορία παιδιών,
• το πρόγραμμα Δάφνη που αντιμετωπίζει ολοκληρωμένα και σφαιρικά όλες τις όψεις βίας, κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών, εφήβων και γυναικών και βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη δεύτερη φάση του
• Η καθιέρωση τηλεφωνικής γραμμής άμεσης βοήθειας για παιδιά στην Ευρώπη που είναι παρούσα σε 30 ευρωπαϊκές χώρες.

Είναι κατανοητό ότι θα πρέπει να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας στον τομέα της αντιμετώπισης του κρίσιμου αυτού ζητήματος εστιάζοντας στην καλύτερη επίτευξη, σε κοινοτικό επίπεδο, των επιδιωκόμενων στόχων. 
Να βελτιώσουμε τη συλλογή στοιχείων και ανταλλαγή πληροφοριών αναφορικά με την κακοποίηση και παραμέληση των παιδιών περιλαμβανομένης της σεξουαλικής κακομεταχείρισης μέσα ή έξω από την οικογένεια. Να αναπτύξουμε και να εφαρμόσουμε προγράμματα για την πρόληψη και μείωση των περιπτώσεων παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης των παιδιών στην οικογένεια η/και σε ιδρύματα. Να οργανώσουμε εκστρατείες αύξησης της ενημέρωσης και παροχής κατάλληλης βοήθειας σε οικογένειες με ανάλογη επικινδυνότητα. Να αναπτύξουμε και να εφαρμόσουμε αποτελεσματικό σύστημα αναφοράς περιπτώσεων παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης και να λάβουμε κατάλληλα μέτρα για την προστασία παιδιών-θυμάτων και την παροχή βοήθειας και αποκατάστασής τους καθώς και δίωξης και αυστηρής μεταχείρισης των δραστών κακοποίησης και παραμέλησης. Να ενισχύσουμε την δυνατότητα των κοινωνικών υπηρεσιών σε όλη τη χώρα να αναγνωρίζουν και να μεταχειρίζονται περιπτώσεις κακοποίησης και παραμέλησης παιδιών περιλαμβανομένων αυτών για φυσική και ψυχολογική θεραπεία και κοινωνική επανένταξη των θυμάτων βιασμού, κακοποίησης, παραμέλησης, κακομεταχείρισης, βίας ή σεξουαλικής εκμετάλλευσης, σύμφωνα με τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και να πάρουμε μέτρα ώστε να εμποδίσουμε την ποινικοποίηση και το στιγματισμό των θυμάτων. Να ενισχύσουμε την έρευνα για την παρουσίαση στοιχείων στο δικαστήριο με μεθόδους που θα δείχνουν ευαισθησία και σεβασμό προς τα παιδιά θύματα, και τη διαθεσιμότητα ομάδων βοήθειας στα παιδιά από ειδικούς από πολλούς επιστημονικούς κλάδους, περιλαμβανομένων ψυχοκοινωνικών συμβούλων. Να εντοπίσουμε και να διαδώσουμε τις καλές πρακτικές. Να ευαισθητοποιήσουμε κατά της βίας απέναντι σε παιδιά συγκεκριμένες ομάδες όπως πχ επαγγελματίες και φορείς που εμπλέκονται για την καλύτερη κατανόηση των παιδιών θυμάτων και την ανάπτυξη στάσεων μηδενικής ανοχής απέναντι στη βία κατά παιδιών
 
Στο σπίτι, στο σχολείο και στην κοινωνία θα πρέπει να αναθρέφουμε και να διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά μας σε ένα κλίμα αγάπης, ελευθερίας και εμπιστοσύνης ώστε να μη διστάζουν, από την πιο τρυφερή ηλικία, να μας πουν αν κάποιος τους φέρθηκε με τρόπο που να τα ανησυχεί, τα προσβάλλει, τα τραυματίζει ή τα φοβίζει. Ακόμη και τα μικρά παιδιά πρέπει να τα ακούμε και να τα σεβόμαστε. Πρέπει να προσέχουμε με ποιόν και σε ποιον -άτομο η φορέα-αφήνουμε τα παιδιά μας. Πρέπει να κάνουμε ξεκάθαρο και κατανοητό στο παιδί ότι δεν είναι ποτέ φταίξιμο του ίδιου του παιδιού αν κάποιος τα κακοποιήσει και να το απαλλάξουμε από αδικαιολόγητες και βασανιστικές ενοχές.
 
Τα δίκτυα για τα δικαιώματα των παιδιών και οι Μ.Κ.Ο. που εργάζονται εν ονόματι των παιδιών, θα πρέπει να διαδραματίζουν ρόλο στην ανάπτυξη πολιτικής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και να δικαιούνται χρηματοδότηση από την Ε.Ε. όπως άλλοι τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
 
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης συμβαίνει σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από όσο γνωρίζουμε όμως καλύπτεται από έντονη μυστικότητα . Έχει πολλαπλές όψεις και αφορά φυσική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία, στην οικογένεια ή έξω από αυτήν, σε Ιδρύματα ή και Φορείς φροντίδας του Παιδιού, ή, τέλος ακόμα και την κακοποίηση μέσω του Διαδικτύου. Μπορεί ακόμη να πρόκειται για εμπορία των ίδιων των παιδιών, οργάνων ή ιστών τους. Μπορεί να πρόκειται για κακοποίηση με μορφή πράξεων ή παραλείψεων(παραμέληση) που βάζει τη σφραγίδα της, συχνά ανεξίτηλα στο σώμα και την ψυχή του παιδιού.
 
Οι ειδικοί μας επισημαίνουν ότι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της παιδικής κακοποίησης είναι πολύ σοβαρές, επηρεάζουν πολλούς τομείς της ζωής του ατόμου, και, χωρίς θεραπεία, διατηρούνται συχνά για μια ολόκληρη ζωή.
 
Οι ευθύνες μας είναι πολύ μεγάλες. Τα παιδιά είναι το μέλλον της ανθρωπότητας. Μια ανθρωπότητα με κακοποιημένα παιδιά είναι ένας κόσμος χωρίς μέλλον.
 
Ας θυμηθούμε τους στίχους ενός ευαίσθητου τροβαδούρου μας: «Υπερασπίσου το Παιδί, γιατί αν γλιτώσει το Παιδί υπάρχει Ελπίδα!»