Σελίδες

Friday, 2 February 2007

Η Μανούλα δε βλέπει....

Η Μανούλα δε βλέπει,
δεν μπορεί να καταλάβει...
Ο "θείος" με έπιασε
και ήθελε, μου είπε, να παίξουμε
και να είμαι καλό κοριτσάκι...
αλλά με χτύπησε,
με πόνεσε... και μου είπε
λόγια κακά....

Έτσι κι εγώ
έπαψα να μιλάω
και χτυπάω τα άλλα παιδάκια
και δένω με κόκκινη κορδέλλα
τις κούκλες μου
στα ποδαράκια...
και τις χαλάω
και η Μανούλα
με δέρνει
και δε μου αγοράζει κούκλες πια.

Η Μανούλα δε βλέπει,
δεν μπορεί να καταλάβει....

ΤΟ ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ

4 comments:

  1. Να έχουμε μάτια καί αυτιά πάντα ανοιχτά όταν θέλουν νά μάς πούν κάτι τά παιδιά μας.πολλές φορές ακούμε χωρίς νά δίνουμε σημασία κι όμως πάντα είναι σημαντικά αυτά πού θέλουν νά μάς πούν,πάντα κάτι κρύβουν,ακούστε τα!μόνο έτσι θά μπορούμε νά τά βοηθήσουμε!Ακούγοντας τα!

    ReplyDelete
  2. Έλεος μην κλείνουμε τα μάτια ή τα αυτιά στα παιδιά . Είναι πάρα πάνω από αναγκαία η προσοχή μας σε ότι θέλουν να μας πούν ή να μας δείξουν πίσω από μια διαταραγμένη συμπεριφορά.
    Με την εκτίμησή μου πάντα και τον θαυμασμό μου για την δουλειά σας.
    http://ligery.pblogs.gr

    ReplyDelete
  3. Πόσο πονάει αυτή η γραφή...
    Εγώ πάλι γιατί πιστεύω ότι μια μάνα παντα ξέρει, καταλαβαίνει, διαισθάνεται??? Γιατί δεν μπορώ να δικαιολογήσω τίποτα όταν αφορά παιδί???
    Καλημέρα! :)

    ReplyDelete
  4. Πάντα η μάνα ξέρει, αρκεί να είναι Μάνα.
    Καλά κάνεις @lygsym και δεν δικαιολογείς τίποτα, πολύ καλά κάνεις

    ReplyDelete