Με τι μπάλα παίζουν τα παιδιά μας;

Ο δωδεκάχρονος Ναντίμ από το Πακιστάν ράβει «επίσημη μπάλα» Adidas με την σφραγίδα της FIFA!

Κάποιος γνωστός μου, ταξίδεψε πριν δύο χρόνια στο Πακιστάν όπου ήταν το εργοστάσιο γνωστής εταιρίας αθλητικών ειδών για την οποία δούλευε. Αυτό που είδε ήταν γροθιά στο στομάχι του. Ένα τεράστιο εργοστάσιο που όση έκταση καταλάμβανε το ισόγειό του άλλο τόσο ήταν και το υπόγειο. Στο υπόγειο ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, παιδιά με μέσο όρο ηλικίας τα έντεκα-δώδεκα χρόνια. 
Κάθε φορά που ερχόταν μια παραγγελία (για ποδοσφαιρικές μπάλες κυρίως) από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου (και που στο Πακιστάν μπορούσε να είναι τρεις τα ξημερώματα τοπική ώρα), ξυπνούσαν τα παιδιά και τα έστρωναν σε ασταμάτητη δουλειά μέχρι να «βγει» η παραγγελία. Έχω καιρό να μιλήσω με τον φίλο μου και δεν ξέρω αν ακόμα δουλεύει για την εταιρία αυτή. Από τότε όμως είχε αλλάξει η συναισθηματική σχέση του με την δουλειά του.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ότι οι εταιρίες που αποδεδειγμένα πλέον, δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν μέχρι και αθέμιτες μεθόδους για να παράγουν κέρδος, πρέπει να είναι κάτω από την συνεχή επιτήρηση των πελατών τους που έχουν τελικά την δύναμη να τους επιβάλουν κοινωνικά ευαίσθητη συμπεριφορά που οι ίδιοι θεωρούν περιττή πολυτέλεια.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ότι οι περισσότεροι από εμάς που πιθανόν πριν από λίγα χρόνια ως πολίτες επιδιώκαμε κοινωνική δικαιοσύνη, τώρα ως καταναλωτές εμπνεόμαστε από εμπορικά σήματα και μάρκες σαν σύμβολα κοινωνικής καταξίωσης.

Οι εταιρίες που αγωνίζονται να μεγαλώσουν το μερίδιο αγοράς τους, να βγάλουν φθηνότερο και ανταγωνιστικότερο προϊόν, δεν ενδιαφέρονται αν τα παιδιά αυτά δουλεύουν σαν σκλάβοι σε άθλιες συνθήκες όλη την μέρα χωρίς την παραμικρή ευκαιρία να μορφωθούν. Δεν ενδιαφέρονται αν αυτά τα παιδιά θα ζήσουν την ζωή τους σαν εργάτες κατασκευάζοντας παπούτσια για τα παιδιά του «ελεύθερου δημοκρατικού κόσμου» των δυτικών χωρών και ποτέ τους δεν θα έχουν την δυνατότητα να κερδίσουν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν το ίδιο το προϊόν που παράγουν!

Ευτυχώς όμως υπάρχουν ακόμα ελπίδες. Κάποιοι δραστηριοποιούνται και αντιδρούν. Η πίεση από τον κόσμο εντείνεται (τον υπόλοιπο κόσμο εννοώ, όχι την Ελλάδα. Εδώ έχουμε μεσάνυχτα). Σε σχολεία στις ΗΠΑ έχει παρθεί η απόφαση να αγοράζουν αθλητικό εξοπλισμό μόνο από εταιρίες που εφαρμόζουν ανθρώπινη πολιτική (σεβασμού δικαιωμάτων και μισθών).

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ότι οι εταιρείες αυτές αναγκάζονται σιγά-σιγά κάτω από την απειλή της δυσφήμισης αλλά και της απώλειας πωλήσεων, να ελέγχουν τις πρακτικές των ασιατικών εργοστασίων που χρησιμοποιούν. Όσο λοιπόν είμαστε ενήμεροι, διατηρούμε τις βασικές μας ευαισθησίες και δρούμε ή αντιδρούμε, τα πράγματα θα βελτιώνονται ακόμα πιο γρήγορα.