Αυτά που ρωτάνε οι γονείς για τα Ναρκωτικά (2)

Πού βρίσκουν τα ναρκωτικά οι έφηβοι;

Τα συνηθέστερα ναρκωτικά που χρησιμοποιούν οι έφηβοι είναι το ποτό, το τσιγάρο κα τα παυσίπονα. Το αλκοόλ και τα τσιγάρα τα προμηθεύονται από εκεί που τα προμηθευόμαστε όλοι - από το σπίτι, τους οικογενειακούς φίλους, τις κάβες, τα μπαρ και τα πάρτι.
Στην Ελλάδα είναι πανεύκολο να προμηθευτεί κανείς ποτό και τσιγάρο καθώς δεν υπάρχει κανένας νόμος που να απαγορεύει την πώλησή τους σε ανήλικους. Αλλά και στην Αμερική που ο νόμος αυτός ισχύει είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη. Πολλά παυσίπονα αγοράζονται στα φαρμακεία χωρίς συνταγή. Βρίσκονται όμως και σε πολλά σπίτια καθώς τα χρησιμοποιούν οι ενήλικες.
Αν θελήσει κάποιος να δοκιμάσει κάποιο παράνομο ναρκωτικό, συνήθως το βρίσκει από μεγαλύτερους φίλους ή από συμμαθητές.Θυμηθείτε όμως ότι κάθε νεαρός ή νεαρή πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να αποκτήσει τα ναρκωτικά και χρειάζονται αρκετά χρήματα για να τα αγοράσει.
Οι πιθανότητες να προσπαθήσουν να τα αγοράσουν μειώνονται αν καταλάβουν την σκοτεινή πλευρά της χρήσης τους καθώς και την εξωπραγματική εικόνα που προβάλλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για κάποιους χρήστες.

Τι θα κάνω αν το παιδί μου αρχίσει να παίρνει ναρκωτικά;

Ο πειραματισμός και το ρισκάρισμα είναι ένα σημαντικό μέρος της ανθρώπινης ανάπτυξης. Πολλοί έφηβοι νιώθουν την ανάγκη να δοκιμάσουν καινούρια πράγματα και να κάνουν μια μικρή επανάσταση έτσι ώστε να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και τα πιστεύω τους.

Η επανάσταση των εφήβων ενάντια στην γονική αυθεντία δεν είναι κάτι καινούριο. Η επαφή με τα ναρκωτικά μπορεί απλώς να είναι μέρος αυτής της διαδικασίας και συνήθως δεν οδηγεί σε προβληματικές καταστάσεις.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι η επαφή αυτή είναι χωρίς κινδύνους. Αυτό μερικώς οφείλεται στο γεγονός ότι ένα νεαρό άτομο μπορεί να μην είναι συνηθισμένο στο αλκοόλ ή κάποια άλλη ουσία και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι περισσότερο έντονα. Επίσης, συχνά δεν έχουν ιδέα μέχρι το πού φτάνουν οι δυνατότητές τους. Μπορεί να μην ξέρουν πότε να σταματήσουν για να μην προκαλέσουν ζημιά στον εαυτό τους ή σε άλλους. Και μπορεί να διακινδυνεύσουν να πάρουν περισσότερα από ένα ναρκωτικά, ταυτόχρονα.

Τα αποτελέσματα της ανάμιξης ναρκωτικών μπορεί να είναι απρόβλεπτα και επικίνδυνα.
Επιπλέον, ο πειραματισμός στους εφήβους μπορεί να αποβεί επικίνδυνος διότι και άλλες εμπειρίες ή δεξιότητές τους είναι ακόμα καινούριες γι' αυτούς. Το αλκοόλ και τα υπόλοιπα ναρκωτικά επιδρούν άμεσα στην ικανότητα αντίδρασης στο απρόβλεπτο. Μπορούν επίσης να κάνουν κάποιον να αισθανθεί πολύ περισσότερο σίγουρος για τον εαυτό του ή περισσότερο τολμηρός απ' ότι συνήθως. Ένα σχετικό παράδειγμα είναι η οδήγηση...
Κάθε νεαρός που οδηγεί δεν οδηγεί ασφαλώς για πολλά χρόνια. Αφού λοιπόν έχει αποκτήσει τις οδηγικές του ικανότητες πρόσφατα η ικανότητά του να διαχειριστεί επείγουσες καταστάσεις είναι περιορισμένη.

Έτσι όταν οι νεαροί πίνουν ή καπνίζουν κάποιο ναρκωτικό και στη συνέχεια οδηγούν, έχουμε πολύ συχνά ως αποτέλεσμα κάποιο ατύχημα. Γύρω στο 40% των θανάτων στους δρόμους αφορά νέους ανθρώπους κάτω των 25 ετών ενώ ένα ποσοστό γύρω στο 60% όλων των ατυχημάτων που σχετίζονται με καταστάσεις μέθης αφορά επίσης νέους.
Ο καθορισμός λογικών κανόνων και η προσκόλληση σε αυτούς είναι σπουδαίος παράγοντας μείωσης κάποιων κινδύνων. Αυτό δε σημαίνει ότι θα γίνετε ένας υπερπροστατευτικός γονιός, απλά θα είστε ένας γονιός που νοιάζεται. Πρέπει να θέσετε κανόνες του τύπου: Απαγορεύεται η οδήγηση όταν είσαι μεθυσμένος ή έχεις καπνίσει κάτι και απαγορεύεται να μπαίνεις σε αυτοκίνητο που το οδηγεί κάποιος που είναι μεθυσμένος ή "φτιαγμένος".

Φταίω εγώ που το παιδί μου άρχισε τα ναρκωτικά;

Κανένας παράγοντας δεν ωθεί κάποιον σε χρήση ή κατάχρηση ναρκωτικών. Κατά συνέπεια δεν είναι κανένας υπεύθυνος για το πρόβλημα που μπορεί να έχει κάποιος με τα ναρκωτικά.
Συνήθως υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους αρχίζει κανείς να κάνει χρήση και πολλοί περισσότεροι για τους οποίους κάποιος αποκτά πράγματι πρόβλημα. Ασφαλώς, η συμπεριφορά και η στάση σας επηρεάζει τα παιδιά σας. Το οικογενειακό περιβάλλον έχει πολύ ισχυρό αντίκτυπο στον καθένα που βρίσκεται μέσα σ' αυτό και oτιδήποτε θετικό ή αρνητικό συμβαίνει, αφήνει τη σφραγίδα του.
Ως γονιός, είναι φυσικό να θέλετε να διδάξετε το παιδί σας τη σωστή συμπεριφορά.
Δυστυχώς όμως δεν μαθαίνουν μόνο τις καλές αλλά και τις κακές σας συνήθειες. Αν, για παράδειγμα, καπνίζετε, είναι πολύ πιθανόν το παιδί σας να καπνίσει κι αυτό - τρεις φορές, μάλιστα, πιθανότερο απ' ότι το παιδί ενός μη-καπνιστή. Αν πίνετε συχνά οινοπνευματώδη, είναι εξίσου πιθανόν το παιδί σας να μιμηθεί και αυτή τη συμπεριφορά. Αν χρησιμοποιείτε ηρεμιστικά για να απαλύνετε το στρες ή το άγχος και την αϋπνία, το παιδί σας μπορεί να πιστέψει ότι τα χάπια λύνουν κάποια προβλήματα.
Αυτό δεν σημαίνει ασφαλώς ότι το παιδί σας θα αποκτήσει κάποιο πρόβλημα μ' αυτά τα ναρκωτικά. Ακόμα κι αν υπάρξει πραγματικό πρόβλημα ναρκωτικών στην οικογένεια, δεν αποδεικνύεται και πολύ χρήσιμο το να κατηγορεί κανείς τον εαυτό του. Δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε το παρελθόν, όσο και να το θέλουμε. Το πιο σπουδαίο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας γονιός, είναι να παραδεχθεί το πρόβλημα και να αντιδράσει αμέσως ζητώντας εξειδικευμένη βοήθεια για να μπορέσει να το χειριστεί.

Επιμέλεια Διον. Κ. Παρούτσας