Σελίδες

Monday, 13 August 2007

Πιστη, αγώνας, παράδεισος

Αν πρέπει να πιστέψω σε κάτι , πιστεύω στο χαμόγελο ενός παιδιού
Αν πρέπει να παλέψω για κάτι, θα παλέψω για το γέλιο ενός παιδιού
Αν τα βάσανα στη ζωή με κουράσουν, θα κοιτάξω τα μάτια ενός παιδιού
Και αν ποτέ κερδίσω τον παράδεισο , θα τον κερδίσω μέσα από την αγκαλιά του
Για να πιστέψεις , να πιστέψεις αληθινά, πρέπει να δεις παιδιά φοβούνται
Για να δώσεις τη μάχη που αξίζει, δες γύρω σου τα παιδιά να υποφέρουν
Τα βάσανά σου άραγε σταθμίζουν, τα δάκρυα στα μάτια των παιδιών του κόσμου;
Μην ψάχνεις για παράδεισο, είναι εδώ πέρα, στις καρδιές των παιδιών που αγαπάς
Άγγιξέ τα με αγάπη, έχουν τόσα πολλά να σου μάθουν
Η καρδιά τους η αγνή κρύβει μέσα του κόσμου τα θαύματα

Αφιερωμένο σε μια κουκλίτσα 5 χρονών που μου είπε, πως θα ξέρει ότι την αγαπώ αν της λένε τα άλλα παιδάκια ότι τα αγαπώ και αυτά.
Γλύκα μου!

1 comment:

  1. vrasida mas..
    to dasos ton mikron paidion se efxaristi gia tin pio glikia agapi ..pou tous deineis..
    se agapame kai mas gemizeis poli xara..gia to meli tis kardias sou pros ta xamomilakia tis agapis.
    na eisai panta..o vrasidas mas.

    filakia polaaaaaa..polaaaa/stin 5 xroni kouklitsa sou.

    ReplyDelete