[To παρακάτω διήγημα στηρίζεται σε πραγματικό γεγονός και γράφτηκε ορισμένα χρόνια μετά το ατύχημα του Τσερνόμπιλ. Ο Πειραϊκός Σύνδεσμος το βράβευσε το 1995. Και ο Σεργκέϊ χάθηκε το 1996. Ηταν πάλι Απρίλης, 10 χρόνια μετά το ατύχημα]
[Θυμάμαι, πέρυσι 20 και πλέον χρόνια μετά το ατύχημα, το αφιέρωσα στον ουκρανό ομόλογό μου σε μια ομάδα εργασίας του ΒSEC (Black Sea Economic Cooperation) ο οποίος επέμενε να διατηρήσει (και να αυξήσει) η Ουκρανία την πυρηνική της δύναμη. Φυσικά, η …αφιέρωση, ήταν χωρίς αποτέλεσμα..
Η πυρηνική αναγέννηση στην Ευρώπη αλλά και τον κόσμο ολόκληρο, είναι πλέον γεγονός! Ακόμη και στη Φινλανδία ετοιμάζουν τον νέο πυρηνικό τους αντιδραστήρα (τον μεγαλύτερο στον κόσμο παρακαλώ) κοντά στους αλλους δύο που διαθέτουν στο παραθαλάσσιο Ολκιλουότο.. Στην Βρετανία, αυτήν την περίοδο, η κινητικότητα για τα σχέδια κατασκευής νέας τεχνολογίας πυρηνικών αντιδραστήρων, έχει φτάσει στο κατακόρυφο, με αγγλογαλλικά σχέδια αλλά και αντιδράσεις.
Η «καθαρή» ενέργεια, χωρίς διοξείδιο του άνθρακα, είναι μια καλή δικαιολογία για νέα εργοστάσια! Ας ελπίσουμε και …αναίμακτα]
ΣEPΓKΓEI MATBEΓEΦ, διήγημα
Πυρηνική αναγέννηση και πάλι...
Αγαπητό μου χαμομηλάκι,
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
Περισσότερα στο : Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Έχει καιρό που συζητούσα με έναν φίλο μου και έλεγε για προσπάθειες που κάνουν οι επιστήμονες στην αξιοποίηση τις πυρηνικής ενέργειες. Τον ρώτησα, γιατί να το κάνουν αυτό, τη στιγμή που έχουμε αυτό το άσχημο συμβάν με το Τσερνόμπιλ! Μου είπε ότι η τεχνολογία έχει προχωρήσει και υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα μέτρα ασφαλείας κλπ. Σε πολλά έχει προχωρήσει η τεχνολογία (αυτοκίνητα, αεροπλάνα, τρένα κλπ) όμως και πάλι το ανθρώπινο λάθος οδηγεί σε τραγωδίες. Και στην περίπτωση της πυρηνικής ενέργειας, δεν έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση που διαρκεί για λίγο. Έχουμε να κάνουμε με μόλυνση, που χρειάζεται δεκαετίες για να περάσει. Κάπου αισθάνομαι ότι παίζουμε με τη φωτιά σε αυτά τα θέματα...
ReplyDeleteΜε αγάπη πάντα
Agorafoviagr