Σελίδες

Tuesday, 8 April 2008

Το Ολυμπιακό Ιδεώδες των Φαρμακοβιομηχανιών !

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,



Θυμάστε αλήθεια την βιονική αμερικάνα Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ;


Θυμάστε κάποτε, στην αρχή της καριέρας της, που την θαυμάζαμε μόνο για τα ..μπλέ ή κίτρινα μαλλιά της, τα τεράστια νύχια της 15 εκατοστών, και τις εκκεντρικές εμφανίσεις της στους στίβους; Μέχρι που, ώ του θαύματος, στη Σεούλ το 88, έσπασε κάθε παγκόσμιο ρεκόρ, που αμφίβολο είναι αν ποτέ καταρριφθούν τα ρεκόρ της από γυναίκα…

Παρακαλώ, 10.49'' στα εκατό…, όταν νεαροί 18χρονοι άρρενες αγωνίζονται να κατέβουν τα 11 δευτερόλεπτα.


Χωρίς ντόπα φυσικά…Μόνο με μια κουταλιά ζάχαρη!

Μήπως ξέρετε και πού βρίσκεται η εν λόγω παγκόσμια ρέκορντγουμαν;


Δεν πέρασαν δέκα χρόνια και η υπέροχη «Φλο-Τζο» μόλις στα 39 της, πέθανε από ανακοπή…και με σάπιο συκώτι.. Τα ρεκόρ της έζησαν περισσότερο από την ίδια.

Και μια λεπτομέρεια. Ενώ ο κόσμος βούιζε, ενώ όλοι μιλούσαν για την ξαφνική ..ντοπάνοδο της «Φλο-Τζο», αυτή ποτέ δεν συνελήφθη ντοπαρισμένη.

Τα μετάλλια της και τα παγκόσμια ρεκόρ της υπάρχουν, είναι εκεί, παγκόσμια σύμβολα του... Ολυμπιακού Ιδεώδους...



Η συνέχεια στο Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

1 comment:

  1. Είναι ίσως αυτή η ψυχολογία του πρωταθλητισμού, που σε βάζει να χρησιμοποιήσεις θεμιτά και αθέμιτα μέσα προκειμένου να πάρεις την πρώτη θέση. Από τα 16 μου μέχρι και τα 23 μου πήγαινα σε γυμναστήριο. Θα μπορούσα να κάνω σώμα με τα αναβολικά εκείνης της εποχής. Μόνον μια φορά χρησιμοποίησα συμπλήρωμα διατροφής, για να πάρω παραπάνω θερμίδες και βάρος. Και αυτό το συμπλήρωμα είχε μόνον Υδατάνθρακες και Πρωτεΐνη. Τίποτα άλλο. Ούτε creatine ούτε metabolic boosters. Όμως εγώ έκανα αθλητισμό και όχι πρωταθλητισμό. Φίλοι μου, στην αρχαιότητα αγωνιζόταν για ένα δάφνινο στεφάνι. Αυτό νομίζω ότι ήτανε το ιδεώδες των Ολυμπιακών Αγώνων. Με τα χρόνια όμως το ιδεώδες αυτό, σκεπτάστικε από το χρηματικό ιδεώδες. Το ντόπινγκ συνήθως είναι ένα βήμα μπροστά από το αντιντόπινγκ. Άλλοτε πάλι ίσως κάποιοι να κάνουν τα στραβά μάτια και να αφήνουν χώρες να πάρουν μετάλλια και όταν δε θέλουν να κυνηγάνε τους αθλητές συγκεκριμένων χωρών για να τους αποκλείσουν λες και όλοι οι υπόλοιποι στην πλειοψηφία τους είναι "καθαροί". Την Ολυμπιάδα στην Ατλάντα την χάσαμε λόγω μια εταιρίας που παράγει γνωστότατο αναψυκτικό. Τελικά παίζονται πολλά λεφτά γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες με θύματα....Λυπάμαι για αυτό που συνέβει στους αθλητές μας. Όμως ο αθλητής είναι όπως και στο στρατό ο τελευταίος που μπορεί να ευθύνεται. Οι πάνω από αυτόν που αποφασίζουν για το τι θα πάρει είναι υπεύθυνοι. Όμως ποιος τολμάει να τα βάλει με καρχαρίες;
    Με αγάπη πάντα
    Agorafoviagr

    ReplyDelete