Σελίδες

Sunday, 20 April 2008

Οι φτωχοί αργοπεθαίνουν... 900 εκατομμύρια άνθρωποι στον Τρίτο Κόσμο επιβιώνουν με 1 δολάριο την ημέρα

Το καμπανάκι που έκρουσαν η Παγκόσμια Τράπεζα και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών για την παγκόσμια κρίση λόγω της έλλειψης τροφίμων άνοιξε έναν κύκλο... γραφειοκρατικής αντιδικίας για το τις πταίει και εκτοξεύονται
οι τιμές στα ύψη.
Φταίνε τα βιοκαύσιμα, η παραγωγή των οποίων δεσμεύει τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για διατροφικούς σκοπούς, ή μήπως η αλλαγή του κλίματος;Και ενώ η διεθνής κοινότητα θα αναλώνεται σε διαξιφισμούς για το αν τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα είναι η πανάκεια ή αν η λύση κρύβεται στον οικονομικό προστατευτισμό με την επιβολή περιορισμού εξαγωγών ρυζιού ή σιταριού σε πολλές χώρες, η ψαλίδα στον πλανήτη θα ανοίγει και η ανάγκη θα γίνεται ακόμη πιο επιτακτική για 800 εκατομμύρια ανθρώπους. Υπάρχει, όμως, όντως έλλειψη απαραίτητων ειδών και κονδυλίων; 

Τριπλάσια παραγωγή
Η συνολική παραγωγή τροφίμων τριπλασιάστηκε από το 1961 μέχρι το 2005 και, όμως, κάθε μέρα πεθαίνουν 24.000 άνθρωποι από την πείνα και τη φτώχεια, ενώ 900 εκατομμύρια στον αναπτυσσόμενο κόσμο ζουν με ένα δολάριο την ημέρα! Το Επισιτιστικό Πρόγραμμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ανακοίνωσε ότι έχει μια «τρύπα» 500 εκατομμυρίων δολαρίων, που δεν του επιτρέπει να υλοποιήσει το έργο του, καθώς οι πλούσιες χώρες είναι απρόθυμες να συνεισφέρουν. Και, όμως, ο τζίρος των 2.000 μεγαλύτερων εταιρειών στον κόσμο ήταν 30 τρις. δολάρια και τα κέρδη τους 2,4 τρις. για το 2006. Μοιάζει υποκριτικό το ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπως και η υπόλοιπη Δύση, άνοιξαν το βαλάντιό τους και δώρισαν 200 εκατομμύρια δολάρια για την άμεση ανακούφιση όσων μαστίζονται από τη φτώχεια και την πείνα, όταν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις και οι εργασίες ανοικοδόμησης στο Ιράκ και το Αφγανιστάν αναμένεται ότι θα στοιχίσουν στην Αμερικανική κυβέρνηση και για το διάστημα 2001-2017 από 1,2 έως 1,7 τρισ. δολάρια. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι δεν βρίσκονται τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ που απαιτούνται ετησίως μέχρι το 2015 για να σωθούν από την πείνα 150 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αφρική, όταν, αντίστοιχα, μόνο στη Μεγάλη Βρετανία πετιούνται στα σκουπίδια τρόφιμα ακριβώς ίσης αξίας. 


Καλλωπιστικές επεμβάσεις
Και είναι τουλάχιστον λυπηρό, τα παιδιά σε Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Ευρώπη να υποβάλλονται σε δίαιτα επειδή το 60% χαρακτηρίζονται υπέρβαρα, όταν σε κάποιες περιοχές της Ινδίας το 50% των παιδιών υποσιτίζονται και όταν παγκοσμίως 3,5 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω υποσιτισμού.
Στις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες, οι κάτοικοι δαπανούν το 50% του εισοδήματός τους για την εξασφάλιση τροφής, η οποία συνήθως στερείται πρωτεΐνης λόγω υψηλού κόστους.
Την ίδια στιγμή, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ξοδεύουν 9,9 δισεκατομμύρια ευρώ σε πλαστικές εγχειρίσεις και καλλωπιστικές μικροεπεμβάσεις.
Το ποσό αναμένεται να φτάσει τα 14,5 δις. ευρώ το 2011. Ταυτόχρονα, αλυσίδες φαστ φουντ, όπως τα McDonalds, κάνουν χρυσές δουλειές με πωλήσεις αξίας 7,6 δις. δολαρίων.


... όταν μια πίτσα κοστίζει 1.000 δολάρια

Τη στιγμή που ακόμα και το ταπεινό ψωμί τείνει να γίνει πολυτέλεια για εκατομμύρια συνανθρώπους μας σε όλο τον πλανήτη, το «παντεσπάνι» των χορτάτων γίνεται όλο και πιο ακριβό και γι αυτό πιο... ποθητό. Οι όποιες τύψεις και η συμπόνια για τους μη έχοντες πνίγονται πολύ πιο αποτελεσματικά σε ένα ποτήρι κοκτέιλ Flawless, που κοστίζει μόλις... 43.000 ευρώ, επειδή στον πάτο του θα βρει κανείς ένα δαχτυλίδι στολισμένο με διαμάντια.
Είναι συνηθισμένο πια οι απολαύσεις του ουρανίσκου να γίνονται σχεδόν... αμαρτωλές και με σημαντικό αντίκτυπο στην τσέπη.
 


Όλα, όμως, επιτρέπονται, προφανώς, προκειμένου μια πίτσα για παράδειγμα να διαφέρει από τα προϊόντα της κοινής πιτσαρίας της γειτονιάς. Το εστιατόριο Ninos Bellisimo στο Μανχάταν σερβίρει μια πίτσα που τιμολογείται στα 1.000 δολάρια, αφού είναι πασπαλισμένη με 225 γραμμάρια του ακριβότερου χαβιαριού του κόσμου. Ακόμη πιο ακριβή, στα 1.800 ευρώ η πίτσα σε εστιατόριο της Γλασκόβης, που είναι στολισμένη με τρίμματα χρυσού 24ων καρατίων.Ακόμη και η κατανάλωση πίτας μπορεί να μετατραπεί σε ακριβή συνήθεια. Το 2005, το ξενοδοχείο Fence Gate Inn παρουσίασε μια πίτα που κόστιζε σχεδόν 10.000 ευρώ, επειδή περιείχε τρούφα και βοδινό waguy (τα ζώα δέχονται περιποιήσεις με μασάζ για να μαλακώσει το κρέας), μαγειρεμένα σε ένα από τα ακριβότερα κρασιά του κόσμου.
Η ακριβότερη σαλάτα στον κόσμο δημιουργήθηκε το 2003 από τον σεφ Ρέιμοντ Μπλανκ, με κόστος 746 ευρώ.
 


Τον Φεβρουάριο του 2008 το εστιατόριο Arnauds στη Νέα Υόρκη έσπασε κάθε ρεκόρ και προκάλεσε δέος ακόμη και στους έχοντες, προσφέροντας ένα επιδόρπιο αξίας 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων με βάση τις φράουλες, που ήταν μεν εκτός εποχής, αλλά και ένα ροζ διαμάντι 4,7 καρατίων.



ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ

ethnos.gr
Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε την αδικία;
Μέχρι πότε θα κουνάμε απλά το κεφάλι μας με αποτροπιασμό,
στο άκουσμα αυτών των ειδήσεων;
Θα αποφασίσουμε κάποτε να αφήσουμε την πολυθρόνα μας
και να κατέβουμε στο δρόμο;
Φτώχεια, Θάνατος - Χλιδή, Καλοπέραση απίστευτη
Εξαθλίωση - Κραυγαλέα υποκρισία, παντελής αδιαφορία
Φτάνει ΠΙΑ

1 comment:

  1. Έτσι είναι δυστυχώς. Δείχνουν μεγάλη ευαισθησία, ξοδεύοντας ψίχουλα για τους φτωχούς στην Αφρική. Διάβασα τι ξοδεύουν για πλαστικές εγχειρήσεις κλπ. Διάβασα και πόσα χρήματα θα δώσουν για τους ανθρώπους στην Αφρική....Θα μου πείτε η πράξη μετράει. Η πράξη μετράει, όταν δεν προκαλεί φίλοι μου. Όταν δίνεις τόσα λεφτά σε πράγματα που δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία, όσο το να ζήσουν αυτοί η άνθρωποι στην Αφρική και ταυτόχρονα σε αυτούς τους Ανθρώπους θες να δείξεις την ευαισθησία σου δίνοντας ψίχουλα μπροστά σε αυτά που έχεις, τότε αυτό για εμένα λέγεται υποκρισία και κοροϊδία.
    Με αγάπη πάντα
    Agorafoviagr

    ReplyDelete