Σελίδες

Wednesday, 26 March 2008

«Νάνι νάνι» - Αριστοτέλη Βαλαωρίτη


Φύσ᾿, ἀγεράκι δροσερό,
μὲς στῶν δενδρῶν τὰ φύλλα.
Πάρ᾿ ἀπ᾿ τὰ ρόδα τὸν ἀνθὸ
ἀπ᾿ τὴ μηλιὰ τὰ μῆλα
καὶ φέρ᾿ τα στὸ παιδάκι μου.
Εἶναι καλὸ καὶ κάνει,
ἥσυχο, νάνι, νάνι.

⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘
Ἀρχίνησε τὸ λάλημα,
ἀηδόνι ἐρωτεμένο,
νανάρισέ το, τὸ φτωχὸ
εἶν᾿ ἀποκοιμημένο
σὰν τὴ γλυκιά σου συντροφιὰ
μὲς στὴ φωλιὰ σὰν κάνει,
τὴ νύχτα, νάνι, νάνι.
⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘
Ἄνοιξε, νυχτολούλουδο,
ἄνοιξε καὶ μὴν κλείσεις,
τὴν ὄμορφή σου μυρωδιὰ
ὡσότου νὰ τὴ χύσεις
ὅλη μὲς στὰ μαλλάκια του.
Τὸ μαῦρο, ἰδὲς πῶς κάνει
μαζί μου νάνι, νάνι.
⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘
Παίζει τ᾿ ἀγέρι τοῦ Μαγιοῦ
μέσα στὸν καλαμιῶνα,
γελοῦνε τ᾿ ἄνθη, τὰ νερά,
λαλεῖ ἡ νεροχελώνα.
Εὐτυχισμένη εἶμαι κι ἐγὼ
στὰ στήθια μου σὰν κάνει,
τὸ μαῦρο, νάνι, νάνι.
⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘
Καὶ σεῖς μὲ τὰ χρυσὰ φτερά,
ὀνείρατά μου, ἐλᾶτε
στὸ ἔρμο τὸ καλύβι μας,
ἀγάλια ἀγάλια ἐμβᾶτε,
σιγὰ μὴν τὸ ξυπνήσετε·
κοιτάξετε πῶς κάνει
ἄγγελος νάνι, νάνι.
⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘ ⚘
Ὀνείρατα εἶναι τοῦ φτωχοῦ
ἡ συντροφιά, ἡ ἐλπίδα·
τῆς χήρας ἡ παρηγοριά,
ὁ ἥλιος, ἡ ἀχτίδα.
Ἐλᾶτε, μὴν ἀφήσετε
τὴ μάνα του ποὺ κάνει
μαζί του νάνι, νάνι.

Το οικολογικό μήνυμα των ταινιών κινουμένων σχεδίων

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

Τη συμβολή των ταινιών κινουμένων σχεδίων της Disney στην περιβαλλοντική μας συνείδηση προσπαθεί εναγωνίως και παντοιοτρόπως να στοιχειοθετήσει στο βιβλίο του ο David Whitley, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ.

Η «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι», η «Σταχτοπούτα», η «Ωραία Κοιμωμένη», η «Μπάμπι» του 1942 παρακαλώ, το «βιβλίο της ζούγκλας», η «μικρή γοργόνα», το «Ποκαχόντας», το «Κάπταιν Νέμο» κλπ. είναι διαχρονικές ταινίες που, κατά τον συγγραφέα, έχουν περάσει «πράσινα» μηνύματα και έχουν σφυρηλατήσει την περιβαλλοντική συνείδηση πολλών γενεών. Μόνο που γιατί εμείς προσπαθούμε να την δούμε αλλά εις μάτην;

Ο επίδοξος συγγραφέας βρίσκει οικολογικά μηνύματα σε κάθε ταινία, διακρίνει μάλιστα την «πράσινη» ιστορία της Disney σε δυο περιόδους: Tην πρώτη όταν επικεφαλής της εταιρείας ήταν ο ιδρυτής της, Γουόλτ Ντίσνεϊ και την δεύτερη, από το 1984 έως το 2005, όταν διευθύνων σύμβουλος ήταν ο Μάικλ Άισνερ. Και οι δυο τους είχαν συνεχή σύνδεση με την «άγρια φύση και το περιβάλλον, αλλά με ανεπαίσθητα διαφορετικό τρόπο».

δείτε άρθρο στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

δείτε άρθρο του Mark Henderson στους TIMES

Ας μην είμαστε υπερβολικοί όμως. Ταινίες και καρτούνς υπάρχουν και εκτός Disney και μάλιστα με αντίστοιχα μηνύματα, όπως το «The Muppet show» , η δική μας η "Φρουτοπία" του Ευγένιου Τριβιζά, κλπ. και μάλιστα με πολύ περισσότερο συνειδητοποιημένες απόψεις.

Αλλωστε πολλά τα ερωτηματικά που εγείρονται:

-Ποιό είναι το περιβαλλοντικό μήνυμα της εικόνας ενός παιδιού που κρεμιέται από ένα δένδρο (The Wizard Of Oz);

Ποιό είναι το οικολογικό μήνυμα του Happy Feet μιας ταινίας με εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία στo αμερικανικό box office; «Tα διδάγματα περί οικολογικής συνείδησης και ανεκτικότητας είναι αφελώς απλοϊκά, το σάουντρακ, γεμάτο με διασκευές δημοφιλών τραγουδιών είναι ατελείωτα παραφορτωμένο, ενώ οι στιγμές κωμικής ανακούφισης εξαντλούνται πρόωρα, δίνοντας τη θέση τους σε ένα απροσδόκητα μελοδραματικό ύφος» . Μήπως ο πρωταγωνιστής πιγκουίνος, χαρισματικός... χορευτής της ταινίας, το μόνο που επιδιώκει είναι να αντιγράψει τον θρίαμβο του ντοκιμαντέρ «Το Ταξίδι Του Αυτοκράτορα»; Βάζοντάς του άφθονη μουσική, τραγούδια και χορό; Αντε και κανένα οικολογικό μηνυματάκι;

Ποιό ήταν αλήθεια το μήνυμα της ταινίας Ποκαχόντας; Ότι η Ποκαχόντας μαθαίνει στο Σμιθ πώς να αποκτήσει μια βαθιά πνευματική σχέση με τη φύση; Aλήθεια πού είναι το παράδειγμα, το μόνο μέσο που καταλαβαίνει το παιδί;

Τί τα θέλετε φίλοι μου, αυτά έχουμε, αυτά βλέπουμε, εμείς και τα παιδιά μας. Όχι όμως να μας πλασάρουν ως διαπλάθοντα την οικολογική μας συνείδηση, όλα τα συνοθυλεύματα πιασάρικων διαφημιστικών κλισέ και teasers που δομούνται έτσι μόνο με ένα στόχο : την εμπορικότητα και τα εισητήρια.

Τα παιδιά δεν είναι αφελή. Τα οπτικοακουστικά αποτελέσματα του χόλυγουντ, όσο υψηλής ποιότητας κι αν είναι, δεν διαμορφώνουν περιβαλλοντική συνείδηση. Αυτή έρχεται μόνο με το παράδειγμα.
Στο σχολείο, στο σπίτι, στο δρόμο, στην πόλη, στο χωριό, στην εκδρομή, στη φύση.
Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση πρέπει να δίνουν τα σωστά ερεθίσματα…που δεν περνάνε με πανάκριβα, υπερφιλόδοξα και φασαριόζικα «εμπορεύματα». Διότι αυτά απλά πλασάρουν μόνο «φασαρία»…
Κι αυτή με το αζημείωτο…
[Τζεφέρης Πέτρος]

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ !!!!!!!!!

Παιδί της 10ετίας του ʼ60 μεγάλωσα σε μια φοβισμένη φτωχή οικογένεια… που το μόνο που ήξερε να λέει ήταν:

ΜΗ ΜΙΛΑΣ!!!!!!!!

Δεν έχεις καμιά δουλειά εσύ να μιλάς.
Θα είσαι σωστή, έντιμη, εργατική, υπάκουη … δεν θα ανακατεύεσαι στα πολιτικά, δεν θα αντιμιλάς και κανένας δεν θα σε πειράξει!

Ναι κανένας δεν πείραξε … τότε… εμένα και άλλους χιλιάδες σαν και μένα!!!
Παντρεύτηκα μικρή τελειώνοντας το Λύκειο…. και ο πατέρας μου θεώρησε ότι αφού είμασταν φτωχοί…. οι σπουδές ήταν όνειρο μακρινό….
Έκανα μια οικογένεια δουλεύοντας από τα 18 μου και δεν προλάβαινα να δω ούτε ΕΜΕΝΑ…. σκλάβα των υποχρεώσεων έμεινα μακριά από τα κοινά… εν υπνώσει… για σειρά ετών…
Με τρέξιμο και παρακάλια η μητέρα μου κατάφερε να με “εξασφαλίσει” να με “βολέψει” στο Δημόσιο….
Μπήκα λοιπόν αγνή σ’ ένα χώρο κανίβαλλων… ταγμένων… έμμισθων ψηφοφόρων να δουλέψω με όλη μου την εργατικότητα … και μου είπαν …
“Χαλάρωσε χαλάς την πιάτσα”… «καρφώνεις τους προηγούμενους» “πιο σιγά” “χαλαρά”.
 
Πήγα να σηκώσω ανάστημα και μου κόψαν τα πόδια….
Αντιστάθηκα… συνέχισα να δουλεύω και έγινα αντικείμενο εκμετάλλευσης… με τη δική μου δουλειά προωθήσαν άλλους…. με τη δικαιολογία ότι ήμουν δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης…. άρα δεύτερης κατηγορίας…
Ζήτησα να βγω και γω εκτός έδρας…… για να ελαφρύνω τα οικονομικά βάρη της οικογένειας και μου είπαν ... πάρε αυτό το ποσό για τόσες μέρες….. φτάνει……
MA ΔΕΝ ΕΦΤΑΝΕ…. έβαζες και από την τσέπη σου…..
Είδα λοιπόν τότε για πρώτη φορά την ΚΟΜΠΙΝΑ…..
Ο ξενοδόχος να κόβει 20 μέρες διαμονή σ’ αυτούς που μέναν 5 μέρες….

Είδα να κάθομαι όλες τις μέρες μη τρώγοντας για να μείνει κάνα φράγκο…
να τρέχω πόρτα – πόρτα για να συλλέξω τα στοιχεία που έπρεπε και όταν επιστρέφω ……. τα στοιχεία να αλλάζονται γιατί αυτές ήταν οι γραμμές της ΚΑΘΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ………..

Είπα δεν θα το ξανακάνω αυτό….
 
Έφυγα και κατέληξα σε έναν τ. Υπουργό ….. γνωρίζοντας αν μη τι άλλο το ήθος αυτού του ανθρώπου και το έργο του….
Και εκεί ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ Ή ΜΕΣΑ ΜΟΥ ……
άρχισα να βλέπω… να διαβάζω… να ακούω….
είδα μεγάλους ανθρώπους να μου μιλούν…..
για ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ…..
για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΕΜΩΝ
για ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ
για ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
για ΧΡΟΝΙΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΩΝ
για ΧΡΟΝΙΑ ΗΘΟΥΣ και ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ που ντράπηκα που δεν γνώριζα την ύπαρξή τους……
Ντράπηκα για μένα…. αλλά ντράπηκα και ντρέπομαι για όλους αυτούς που δεν φρόντισαν να με μάθουν….
Ντράπηκα και ντρέπομαι για αυτά που ζω … που ζούμε…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι που δεν ήξερα την ύπαρξη σπουδαίων ανθρώπων…. λαμπερών… και ξέρω όλα τα λαμόγια που υπάρχουν και τις κομπίνες τους…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι για το ότι όλοι κρίνουν και κανείς δεν κρίνεται…….
Ντράπηκα και ντρέπομαι που μπροστά στη βόλεψη….. όλοι εθελοτυφλούν…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι να βλέπω κλέφτες χορτασμένους να κάνουν κήρυγμα στους πεινασμένους φτωχούς … πως να κάνουν οικονομία και δίαιτα για να σωθούμε…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι για το αύριο που θα αφήσουμε στα παιδιά μας … και στους αγέννητους….
 
ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΡΥΒΩ ΦΟΒΑΜΑΙ…..
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΡΥΒΩ… ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΗ…..
 
Είμαι θυμωμένη με όλους ΕΣΑΣ……
τους παλιούς ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ….
τους ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥΣ….
εσάς που έχετε γνώση… πείρα…
εσάς που εύκολα κρίνετε και κατακρίνεται….
που βγάζετε μεγάλους λόγους και σχολιάζεται μέσα από το γραφειάκι σας με την ασφάλεια των τραπεζικών σας καταθέσεων….
 
Είμαι θυμωμένη που ο καθένας από σας ευλογεί τις π. Χ. κατακτήσεις του από το δικό του μετερίζι…..
και σήμερα “κιοτεύετε” μόνο αναφερόμενοι στο τι κάνατε τότε…..
 
Είμαι θυμωμένη γιατί κατάλαβα ότι και εσείς κοιτάτε την προσωπική σας και ΜΟΝΟ ΒΟΛΕΨΗ…..
 
Είμαι θυμωμένη που σε κάθε γραφείο τέτοιων ανθρώπων υπάρχουν χιλιάδες βιβλία … σκονισμένα… αραχνιασμένα… όταν αυτά θα μπορούσαν να γίνουν ΟΠΛΟ των παιδιών απανταχού της ΓΗΣ……
 
Είμαι θυμωμένη… γιατί δεν μπαίνετε καν στον κόπο να ασχολειθείτε με τους νέους ανθρώπους…..
να τους ξυπνήσετε… ή να τους ακούσετε…..

να τους δώσετε αυτή την παιδεία που δεν θα επιτρέπει την ανθρώπινη εκμετάλλευση και κοροϊδία.. αυτή που δεν θα επιτρέπει ΔΥΝΑΣΤΕΣ ………
 
Eíμαι θυμωμένη γιατί αυτός ο κόσμος είναι πολύ όμορφος …. και εσείς τον αφήνεται να καταστραφεί….

Μία μόνο ελπίδα έχω……. ότι η ιστορία που πρόσφατα παρακολούθησα... μου έδειξε πως
 
ΚΑΠΟΤΕ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ … 
ΕΝΑΣ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ …. 
ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙ……  
ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ ΕΓΩ ΑΝ ΤΟΝ ΒΡΩ ΘΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ………………………………