Τα Παιδιά του Δρόμου

Αγαπημένο μου χαμομηλάκι,
Yπάρχει μία λύση γιανα μην πετάμε τίποτα από τα ρουχαλάκια και παιχνίδια που δεν χρησιμοποιούν πια τα παιδιά μας και που είναι φυσικά σε καλή κατάσταση.

*«Τα παιδιά του Δρόμου»*
είναι ένα σπίτι που φιλοξενεί και "χρηματοδοτεί" φτωχά παιδιά και οικογένειες απ' όλο τον κόσμο που "δεν έχουν στον ήλιο μοίρα". Αφορά παιδιά που είτε είναι ορφανά, είτε οι οικογένειές τους είναι πολύ φτωχές.

Δέχονται τα πάντα σε καλή κατάσταση (ρούχα, παιχνίδια,
μικροέπιπλα, καρότσια, κλπ) για ηλικίες που αφορούν ακόμη και
βρέφη. Γι' αυτό το λόγο, εάν θέλεις, μπορείς να συμβάλλεις κι
εσύ βοηθώντας αυτά τα παιδάκια δίνοντάς τους λίγη χαρά.

*«Τα παιδιά του δρόμου»*
βρίσκονται στη διεύθυνση
Αρίστωνος 6-8 και γωνία
Κωνσταντινουπόλεως 165
Μεταξουργείο, Κολωνός

Υπεύθυνη Κοινωνική Λειτουργός : κα Μυρτώ Λαιμού
Τηλέφωνο : *210.5239.402* και *210.5221.149
*Ώρες : 11.00 - 18.00 καθημερινά

Το πορτρέτο του παιδόφιλου

Του Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Εχει μέση-ανώτερη μόρφωση, έχει δική του οικογένεια ή μένει ακόμα με τη μαμά και τον μπαμπά αν και πλησιάζει τα σαράντα, μιλάει ξένες γλώσσες, έχει γνώσεις οικονομικών και πολλές συναλλαγές με τράπεζες και επάγγελμα που θεωρείται καταξιωμένο και ζηλευτό.
Είναι ο παιδόφιλος του Ιντερνετ, ο σεξουαλικά διεστραμμένος που στον τοίχο του δωματίου όπου βρίσκεται ο υπολογιστής με τις φρικώδεις εικόνες, όλο και κάποιο πτυχίο είναι κρεμασμένο. Οικονομόλογου, μαθηματικού, δημοσιογράφου, διδακτορικό τίτλο και άλλα.
Ούτε πρωτοφανής ούτε πρωτόγνωρη είναι η συμμετοχή ανθρώπων κοινωνικά, οικονομικά ή επαγγελματικά καταξιωμένων σε τέτοιες υποθέσεις και κακώς πέσαμε τώρα «από τα σύννεφα».
Ηδη από το 2000 κι έπειτα, τουλάχιστον 120 άνθρωποι, συνέλληνες της διπλανής πόρτας, «καθωσπρέπει», «υπεράνω», αποκατεστημένοι και με όλα τα καλά του Θεού στη ζωή τους έχουν συλληφθεί για υποθέσεις διακίνησης παιδικού πορνογραφικού υλικού μέσω του Διαδικτύου.
Απλωμένες σε χιλιάδες sites στο Ιντερνετ είναι οι φωτογραφίες που εμπορεύονται οι παιδόφιλοι σε όλο τον κόσμο και αυτό που συγκεντρώνει τη μεγάλη προσοχή των ερευνών είναι η διαπίστωση των χωρών στις οποίες έχουν παραχθεί.
Η ανάλυση των φωτογραφιών που κατασχέθηκαν στην πρόσφατη υπόθεση αναμένεται να οδηγήσει στο συμπέρασμα αν φωτογραφίες με τις σεξουαλικές κακοποιήσεις των παιδιών έχουν παραχθεί και στην Ελλάδα. Κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει. Ενα μικρό σημάδι, ένα κομμάτι πανιού, ένα σημείο του χώρου που φαίνεται στο φόντο των φωτογραφιών είναι δυνατόν να παραπέμψει σε κάτι ελληνικό.
Πριν από τρία χρόνια, ένας παιδόφιλος που διακινούσε σκληρές πορνό φωτογραφίες με παιδιά από το σπίτι του στο Πήλιο πιάστηκε και λόγω του γεγονότος ότι από την ανάλυση των φωτογραφιών φάνηκε ένα μικρό κουτί πάνω σε ένα στύλο που τελικά αποδείχτηκε ότι επρόκειτο για κουτί της ΔΕΗ σε επαρχιακή κολόνα. Από τον αριθμό του κουτιού διαπιστώθηκε η περιοχή, στοιχείο που λειτούργησε υποβοηθητικά στον εντοπισμό του υπόπτου.
Με κάρτα
Πολλές από τις περιπτώσεις ανθρώπων που εξαργυρώνουν τις διαστροφές τους με τις πιστωτικές τους κάρτες στο Δίκτυο πράγματι προκάλεσαν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.
Μα πρώτα απ' όλα των αστυνομικών του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και ιδιαίτερα του διοικητή του, αστυνόμου Μ. Σφακιανάκη, που προ ημερών, πριν εξαρθρωθεί η τελευταία υπόθεση με τους περίπου είκοσι εμπλεκομένους, σε συνέντευξή του στην «Ε» είχε απαντήσει σε ερώτηση για το ποιοι είναι οι πιο περίεργοι εγκληματίες του Ιντερνετ: «Αυτοί που επιδίδονται στη διακίνηση υλικού παιδικής πορνογραφίας, οι παιδόφιλοι. Είναι συνηθισμένοι, καθημερινοί άνθρωποι, της διπλανής πόρτας που λέμε, πολλές φορές οι πράξεις τους είναι ανατριχιαστικές. Δεν θα ξεχάσω τη φράση ενός Ελληνα που είχαμε πιάσει πριν από λίγο καιρό στην Αθήνα που μας είχε πει ότι λυπόταν που δεν πρόλαβε να "πάει" και με άλλα παιδιά».
Υπολογίζεται ότι καθημερινά περισσότεροι από 15.000 Ελληνες, όπως προκύπτει από τις αναλύσεις των ηλεκτρονικών τους ιχνών, επισκέπτονται sites του Διαδικτύου με σεξουαλικό περιεχόμενο και περίπου το 10-15% αυτών αναζητούν υλικό παιδικής πορνογραφίας.
Ο τζίρος αυτής της βιομηχανίας κατασκευής, απαθανάτισης και διακίνησης του παιδοφιλικού υλικού είναι ανυπολόγιστος.
Αρκεί να αναφερθεί ότι μόνο στον τραπεζικό λογαριασμό μιας εργάτριας από τη Θεσσαλονίκης που κατηγορείται για συμμετοχή στην τελευταία υπόθεση βρέθηκε το ποσόν των 60.000 ευρώ.
Αυτό, όμως, που κρίνεται περισσότερο ανησυχητικό είναι ότι το ηλικιακό όριο των αναζητητών αυτού του ανατριχιαστικού περιεχομένου ολοένα και κατεβαίνει. Για του λόγου το αληθές, πριν από περίπου ενάμιση χρόνο συνελήφθη ένας 15χρονος μαθητής στην Αθήνα. Διακινούσε σκληρό παιδοφιλικό υλικό και στους αστυνομικούς είπε ότι δεν έβγαζε χρήματα αλλά το έκανε απλώς για να εντυπωσιάσει τους φίλους του στο Διαδίκτυο.
Καθωσπρέπει
Μερικές ενδεικτικές περιπτώσεις ανθρώπων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα του «καθωσπρέπει παιδόφιλου» είναι οι ακόλουθες:
**Πρώην στέλεχος της αμερικανικής βάσης του Ελληνικού, 72 ετών και πτυχιούχος της άλλοτε Ανωτάτης Εμπορικής. Από το δωμάτιό του στο σπίτι του στην Κηφισιά αγόραζε φωτογραφίες σεξουαλικά κακοποιημένων παιδιών ακόμα και ηλικίας τριών ετών. «Αν είστε μάγκες, σπάστε τους κωδικούς», είχε πει τον περασμένο Ιανουάριο στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν.
**Καθηγητής γερμανικών στα Γιαννιτσά Πέλλας, 27 ετών. Μεταξύ των γυμνών κοριτσιών, φωτογραφίες των οποίων διακινούσε υπήρχαν και κοπέλες του φροντιστηρίου στο οποίο δίδασκε. **Οικονομολόγος που ζει στην Αθήνα, 39 ετών. Με υψηλή θέση σε ιδιωτική εταιρεία συνελήφθη, τον περασμένο Μάρτιο, την ώρα που διακινούσε φωτογραφίες ενός βιασμένου παιδιού που έκλαιγε. **Δημοσιογράφος που εργαζόταν στο γραφείο Τύπου της ΓΣΕΕ. Συνελήφθη το Δεκέμβριο του 2004 με την κατηγορία της ηλεκτρονικής μαστροπείας. Εκλεινε, μέσω του υπολογιστή του, ραντεβού σε γυναίκες που εκδίδονταν.
**Στέλεχος μεγάλης βιομηχανίας στο Βόλο, 48 ετών. Είχε νοικιάσει σπίτι στην Πορταριά του Πηλίου και είχε φτιάξει ηλεκτρονική σελίδα με 25.000 φωτογραφίες παιδιών σε σεξουαλικές συνευρέσεις με ενηλίκους. Συνελήφθη τον Ιούλιο του 2003.
Ανθρωποι που σε άλλες συνθήκες θα μπορούσαν και να προκαλέσουν αισθήματα θαυμασμού για τη δουλειά ή τις γνώσεις τους. Και αυτό που ποτέ δεν περίμεναν είναι να δουν το όνομά τους σε δικογραφία με την ένδειξη «διακίνηση παιδικού πορνογραφικού υλικού μέσω Διαδικτύου».


πηγή: Ελευθεροτυπία 22-10-2005

Ο αυτισμός γιατρεύεται με αγάπη...

Ο αυτισμός γιατρεύεται με αγάπη...

Δύο μητέρες μιλούν για την εμπειρία της ανατροφής ενός παιδιού με αναπτυξιακή διαταραχή

Ο Σπύρος έκλεισε τα εννέα του χρόνια και ο Κάρλι κοντεύει τα δέκα. Γεννήθηκαν και οι δύο στην Αθήνα και εμφάνισαν στην ίδια περίπου ηλικία- 18 μηνών- τα πρώτα συμπτώματα αυτισμού. Τότε οι μητέρες τους δεν γνωρίζονταν και ούτε που μπορούσαν να φαντασθούν ότι η μετέπειτα ζωή τους θα ήταν ένας διαρκής αγώνας και ότι τόσο συχνά θα έκαναν «ένα βήμα μπροστά και δύο βήματα πίσω»...

Σήμερα οι δύο μητέρες είναι φίλες, νιώθει η μία την άλλη, ανταλλάσσουν τις καθημερινές εμπειρίες τους και έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα παιδιά τους δεν θα ενηλικιωθούν ποτέ! «Ξέρουμε ότι πάντα θα εξαρτώνται από τρίτους. Αλλά δεν χάνουμε το κουράγιο και την ελπίδα μας... Με θετική σκέψη όλα γίνονται ευκολότερα»!

Η 42χρονη Λιάνα Τσούγκου, ιδιωτική υπάλληλος, έχει δύο ακόμη παιδιά. Τη 15χρονη Αθηνά και την 9χρονη Ανθή- δίδυμη αδελφή του Σπύρου. Η 50χρονη Ισπανίδα Μακαρένα Μιράντα έχει έναν ακόμη γιο, τον 13χρονο Παναγιώτη. Είναι υποπρόξενος στην πρεσβεία της Χιλής στην Αθήνα. Και οι δύο μητέρες είναι διαζευγμένες και αυτό κάνει ακόμα δυσκολότερη την καθημερινότητά τους.

«Σε ηλικία ενός έτους ο Σπύρος είπε τα πρώτα του λογάκια, όπως και η Ανθή. Δεν υπήρχε καμία διαφορά στη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις των παιδιών μου. Έξι μήνες μετά, ο γιος μου σταμάτησε ξαφνικά να μιλάει και να ανταποκρίνεται στη φωνή, τις κινήσεις και τα χάδια μας. Στην αρχή σκεφτήκαμε ότι μπορεί να ήταν αντίδραση ζήλειας ή ότι μπορεί να μην άκουγε».

Σύντομα από το μυαλό της Λιάνας πέρασε η ιδέα του αυτισμού. Είχε διαβάσει ένα σχετικό άρθρο, όταν ήταν 18 χρονών, που της είχε εντυπωθεί στη μνήμη: «Με είχε συγκλονίσει μια μητέρα που μιλούσε για την αυτιστική κόρη της. Θυμόμουν τα συμπτώματα και άρχισα να διαπιστώνω ότι τα παρουσίαζε και το παιδί μου. Εμπιστεύτηκα τον φόβο μου σε μια φίλη μου. “Είσαι τρελή”, μου είπε. “Το παιδί είναι μια χαρά”. Αλλά, δυστυχώς, δεν έκανα λάθος...».

Έναν χρόνο μετά, υπήρχε και η επίσημη ιατρική επιβεβαίωση από το Νοσοκομείο Παίδων: «Η γνωμάτευση έγραφε ότι ο Σπύρος πάσχει από διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή. “Τι είναι αυτό; Εγώ πιστεύω ότι το παιδί έχει αυτισμό”, είπα στον γιατρό που με κοίταξε κατάπληκτος. “Για το ίδιο πράγμα μιλάμε κυρία μου”, απάντησε».

Το σοκ

Την ίδια ψυχρολουσία δέχθηκε λίγο καιρό μετά και η Μακαρένα:«Ο Κάρλι ήταν μέχρι δύο χρονών ένα απόλυτα φυσιολογικό παιδί. Μιλούσε και τις δύο γλώσσες- ισπανικά και ελληνικά. Ήταν ένα χαρούμενο παιδί που έκανε ευτυχισμένους τους ανθρώπους γύρω του. Ξαφνικά, δύο μήνες έπειτα από ένα εμβόλιο, ο Κάρλι έγινε από τη μια μέρα στην άλλη σαν φυτό!

Ο πατέρας του, που είναι γιατρός, νόμιζε ότι το παιδί έπαθε εγκεφαλικό. Σκεφτήκαμε και εμείς ότι μπορεί να είχε παρουσιάσει σοβαρό πρόβλημα ακοής. Όταν τον πήγαμε στο Νοσοκομείο Παίδων οι γιατροί μας είπαν: “Μακάρι να ήταν κουφό το παιδί! Αλλά είναι αυτιστικό”. Αυτό ήταν το ισχυρότερο σοκ που δέχθηκα στη ζωή μου....».

Η επόμενη ημέρα έφερε την απόλυτη αλλαγή στις ζωές των δύο μητέρων. Το πιο δύσκολο στάδιο, λένε, «είναι να αποδεχθείς το πρόβλημα και να δεχθείς ότι δεν έχει ημερομηνία λήξης! Κι όσο λιγότερο διαρκέσει αυτό το στάδιο τόσο καλύτερα είναι...».

Όσο μεγαλώνει το αυτιστικό παιδί μεγαλώνουν και τα προβλήματα! Όπως εξομολογείται η Λιάνα:«Καθημερινά διδάσκεσαι, μαθαίνεις, προσαρμόζεις τη ζωή σου, προχωράς με το αυτιστικό παιδί σου. Δεν έχεις άλλη επιλογή. Ένα είναι το φάρμακο: αγάπη και αποδοχή. Τίποτα άλλο. Κάθε μικρός άθλος του παιδιού σου είναι και μια τεράστια ανταπόδοση. Τη μια μέρα μπορεί να κερδίσεις αυτό και την επομένη να παρουσιάσει παλινδρόμηση. Αλλά και αυτό όσο και να σε απογοητεύει πρέπει να το δεχθείς, να το επεξεργασθείς και να προχωρήσεις».

Τι σημαίνει αυτιστικό παιδί, το περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο η 9χρονη Ανθή που σκιαγραφεί με μια φράση το πρόβλημα του δίδυμου αδερφού της: «Όταν τον αφήνουμε στην ησυχία του, κλειδώνεται στον δικό του κόσμο! Όταν τον ενοχλούμε, έρχεται στον δικό μας κόσμο».

Η Λιάνα έχει τη βοήθεια των γονιών της που ζουν στην ίδια πολυκατοικία, αλλά αναγκάζεται να πληρώνει και μια κοπέλα κάποιες ώρες για να είναι μαζί με τον Σπύρο, αφού γυρίσει από το ειδικό σχολείο.

Η Μακαρένα δεν έχει κανένα δικό της άνθρωπο στην Ελλάδα και έτσι αναγκάζεται και αυτή να πληρώνει για να έχει βοήθεια: «Δεν παραπονιέμαι, έτσι είναι η κατάσταση. Προσπαθώ κάθε μέρα να ραγίζω και απο λίγο τη γυάλα που είναι κλεισμένος ο Κάρλι, να τον κρατώ σε επαφή με τους ανθρώπους, να είναι ευτυχισμένος στον κόσμο του αλλά και στον δικό μας. Όχι, δεν είναι εύκολο. Αλλά είναι μια μεγάλη πρόκληση.

Μέσα από τον αυτισμό του γιου μου έμαθε τόσα πράγματα που ποτέ δεν φανταζόμουν, εξελίχθηκα και έγινα καλύτερος άνθρωπος! Αυτό που με κρατάει ενεργή και μου δίνει δύναμη είναι η πίστη βαθιά μέσα μου ότι μια μέρα μπορεί ο Κάρλι να γίνει καλά».

Την ίδια πίστη έχει και η Λιάνα. Ξέρουν και οι δύο ότι ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, αλλά η ελπίδα, λένε, πεθαίνει τελευταία.

Ρεπορτάζ: Αρετή Αθανασίου athanasiou@dolnet.gr

 

πηγή