Τη νύχτα του Λαζάρου, ξημερώματα της Κυριακής των Βαϊων...

Τη νύχτα του Λαζάρου, στις 10 του Απρίλη του 1826, ξημερώματα της Κυριακής των Βαϊων...

Λενε πως ετρωγαν αλογα, σκυλια, γατες και ποντικια για να επιβιωσουν.
Λενε πως οι μανες εσφαζαν τα μωρα τους για να μη πεσουν στα χερια του οχτρου και μετα αυτοκτονουσαν με το ιδιο ματωμενο μαχαιρι.
Λενε πως ενας Τουρκος πηγε να σκυλεψει το αψυχο κορμι ενος παιδιου και η μανα, αφου εβγαλε το μαχαιρι που ειχε χωσει πριν λιγο στο στηθος της, τον εσφαξε.
Λενε πως ο ηχος της εκρηξης απο την ανατιναξη ακουστηκε στον Αδη και ταραξε τον Χαρο.
Γιατι ο Χαρος ακουσε την εκρηξη και περιμενε τους Μεσολογγιτες, μα πιοτεροι Τουρκοι κατρακυλησαν κατω εκει θαρρω.
Λενε πως καποιος προδωσε την ΕΞΟΔΟ.
Λενε πως τη νυχτα του Λαζαρου το Μεσολογγι ανεστησε την Ελλαδα.
Λενε πως τα βολια και οι οβιδες που χαλασαν οι οχτροι μπορουσαν να καλυψουν τη γη ολακερη τρεις φορες, μα παλι το Μεσολογγι δεν επεφτε.

Λενε πως τις νυχτες οι Μεσολογγιτισες τραγουδουσαν τραγουδια θαρρους για τους αντρες τους.
Λενε πως οι γενναιοι εβγαιναν απο τα τειχη και κοροϊδευαν τους απεκει για να τους εκνευρισουν.
Λενε πως ο Βυρωνας αγαπησε τοσο πολυ το Μεσολογγι που εδω αφησε την τελευταια του ανασα. Γιατι εδω θεωρησε πως ειναι η πατριδα του πλεον.
Λενε πως μετα την ΕΞΟΔΟ θεριεψε το φιλελληνικο κινημα.
Λενε πως απο τους 11.000 περιπου Μεσολογγιτες που ηταν μεσα απο τα τειχη, οι 3.500 μπορουσαν να πολεμησουν. Κι ομως...
Λενε πως καθε μερα πεθαιναν 150 απο τους δικους μας.
Ο,τι και να λενε, ο,τι και να ισχυει, τουτο μονο κρατηστε.
Η ΕΞΟΔΟΣ του Μεσολογγιου αποτελει, ισως, την κορυφαια και την πλεον συγκινητικη στιγμη του Αγωνα του Εθνους μας για λευτερια. Συγκαταλεγεται, δε, στις σημαντικοτερες στιγμες της παγκοσμιας ιστοριας.
Ολα αυτα εγιναν τη νυχτα του Λαζαρου στις 10 του Απριλη του 1826, ξημερωματα Κυριακη των Βαϊων.
Στη μπαρουταποθηκη κατω απο τον προμαχωνα του Μαρκου Μποτσαρη, ο Χρηστος Καψαλης (Ελληνας προυχοντας και πολεμιστης) συγκεντρωσε 400 ψυχες (γυναικες, παιδια, ασθενεις και γηραιους).
Αποφασισαν να μην παραδοθουν, αλλα να θυσιαστουν. Ολη τη νυχτα εψελναν νεκρικες ακολουθιες.
Ο Καψαλης κρατουσε σφιχτα στο χερι ενα αναμμενο δαδι ολη νυχτα.
Τα χαραματα, οταν οι Τουρκοι μπηκαν στην Ιερη Πολη, ο Καψαλης αναφωνησε ''Μνησθητι μου Κυριε'' και αφησε το δαδι πανω στα βαρελια με το μπαρουτι……
Περασαν στην αιωνιοτητα.
Και η πομπη του Σαββατου, η αναπαρασταση την ανατιναξης και η πομπη της Κυριακης, δεν ειναι γιορτες.
Ειναι μνημοσυνο.
Ο αγωνας ηταν ανισος.
Ηταν ανισος για τους οχτρους.
Γιατι εκεινοι ηταν πολυ ''λιγοι'' σε σχεση με εμας.
Πολυ ''λιγοι''.
Και η ιστορια το εγραψε.
Και ολακερος ο ντουνιας το εμαθε.
Και η γης ηπιε το αιμα των νεκρων.
Και οι νεκροι δοξαστηκαν ως Ελληνες.
Γιατι αν εισαι τετοιος Ελληνας εισαι και ηρωας.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Σκυλάκι πάει βόλτα ένα παιδάκι;

Μια φυσιολογική εικόνα είναι να πηγαίνει κάποιος βόλτα τον σκύλο του. Ένα εκτός λογικής σενάριο όμως είναι να σε πηγαίνει ο σκύλος βόλτα και μάλιστα με… αυτοκινητάκι.

Στο παραπάνω βίντεο παρακολουθούμε ένα χαριτωμένο σκυλάκι που βρίσκεται μέσα σε ένα ηλεκτρικό αυτοκινητάκι μαζί με ένα μικρό παιδί. Αρχικά φαίνεται ότι το τετράποδο είναι αυτό που χειρίζεται το τιμόνι, αλλά είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι κάποιος μεγαλύτερος επιλέγει την πορεία του αυτοκινήτου, μιας και τέτοιου είδους παιχνίδια διαθέτουν και απομακρυσμένο έλεγχο μέσω τηλεχειριστηρίου.  

Προφανώς κάποιος άλλος χειρίζεται το παιδικό αυτοκινητάκι

yupiii.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τα χειρότερα μέρη για να είσαι παιδί

Πέντε εκατομμύρια παιδιά ηλικίας μικρότερης των 5 ετών πέθαναν στην Αφρική από ασθένειες που μπορούσαν να προληφθούν ή να ιαθούν, από πείνα, από τραύματα και άλλες άμεσες και έμμεσες συνέπειες ένοπλων συρράξεων στην ήπειρο από το 1995 ως το 2015, τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση The Lance.

Τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να κάνουν περισσότερα ώστε να προστατεύσουν χιλιάδες παιδιά από το να πέσουν στα χέρια δουλεμπόρων που δρουν σε εγκληματικά δίκτυα ή ακόμα και στις ίδιες τους τις οικογένειες, προειδοποιεί η Europol, υπογραμμίζοντας τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν αγόρια και νεαροί πρόσφυγες. Οι δουλέμποροι στοχοθετούν ολοένα και περισσότερο παιδιά από χώρες όπως η Νιγηρία και το Βιετνάμ και τα εξαναγκάζουν να εργάζονται σε αγροκτήματα και εργοστάσια ή τα πουλάνε για σεξουαλική εκμετάλλευση, επισημαίνει η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία.

Τουλάχιστον 4 εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως πέφτουν θύματα εξαναγκαστικής εργασίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Αυτά τα παιδιά τα αναγκάζουν να επαιτούν, να κλέβουν στον δρόμο ή από καταστήματα, ενώ τα δίνουν σε παράνομες υιοθεσίες και τα υποχρεώνουν σε ψεύτικους γάμους, σύμφωνα με την έκθεση. Εξάλλου, η εμπορία ανθρώπων για εργασιακή εκμετάλλευση καταγράφει άνοδο στην Ευρώπη και υπερτερεί της σεξουαλικής εκμετάλλευσης ως κυρίαρχη μορφή της σύγχρονης δουλείας σε αρκετές χώρες, μεταξύ αυτών της Βρετανίας, του Βελγίου και της Πορτογαλίας, σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Το μέλλον των εκατομμυρίων παιδιών που ζουν σε χώρες που πλήττονται από ένοπλες συγκρούσεις κινδυνεύει, καθώς τα εμπόλεμα μέρη εξακολουθούν να διαπράττουν σοβαρά εγκλήματα κατά των παιδιών και οι ηγέτες του κόσμου απλώς παρακολουθούν – λέει η Unicef. «Τα παιδιά που ζουν σε ζώνες σύγκρουσης σε όλο τον κόσμο συνέχισαν να υποφέρουν από ακραίες βιαιότητες τους τελευταίους 12 μήνες και ο κόσμος εξακολουθεί να αποτυγχάνει. 

Διαπράττονται βίαιες πράξεις με ατιμωρησία και η κατάσταση χειροτερεύει», λέει ο Manuel Fontaine, διευθυντής προγραμμάτων έκτακτης ανάγκης της Unicef. 

Τα παιδιά που ζουν σε χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο χρησιμοποιούνται ως ανθρώπινες ασπίδες, συλλαμβάνονται, στρατολογούνται για να πολεμήσουν, σκοτώνονται, πεθαίνουν από πείνα, από δίψα, από αρρώστιες. Επίσης, ο βιασμός, ο αναγκαστικός γάμος και η απαγωγή έχουν γίνει συνηθισμένες τακτικές στη Συρία στην Υεμένη, στο Κονγκό, στη Νιγηρία, στο Νότιο Σουδάν και στη Μιανμάρ.

Στο Αφγανιστάν, η βία και η αιματοχυσία είναι καθημερινότητα, ενώ περίπου 6.000 παιδιά βρήκαν το θάνατο το 2018. 

Σχεδόν τα μισά παιδιά στο Αφγανιστάν δεν πηγαίνουν σχολείο εξαιτίας των συγκρούσεων, της φτώχειας, των γάμων ανηλίκων και των διακρίσεων εις βάρος των κοριτσιών. Και βέβαια, όταν τα παιδιά δεν είναι στα σχολεία, κινδυνεύουν περισσότερο να κακοποιηθούν, να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης και στρατολόγησης.

Πριν λίγους μήνες, σοκ προκάλεσε βίντεο που δείχνει μια ομάδα στρατιωτών στο Καμερούν να εκτελεί εν ψυχρώ δύο μητέρες με τα δύο παιδιάς τους. Οι εκτελεστές ήταν άνδρες του στρατού του Καμερούν. 

Στο βίντεο ακούγονται να φωνάζουν στους τέσσερις προς εκτέλεση «είστε μέλη της Μπόκο Χαράμ, θα πεθάνετε». 

Τον Νοέμβριο, επίσης, περισσότεροι από 80 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων πολλών παιδιών, απήχθησαν από σχολείο στο Nkwen, στα βορειοδυτικά της χώρας και απελευθερώθηκαν λίγες μέρες αργότερα. Μέχρι σήμερα, 93 χωριά φέρονται να έχουν καεί εν μέρει ή εξ ολοκλήρου εξαιτίας συγκρούσεων στις περιοχές, ενώ πολλά παιδιά βιώνουν ακραία βία.

Πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η κατάσταση είναι απελπιστικά σκληρή για τα παιδιά στη χώρα. Περίπου 1,5 εκατομμύριο αγόρια και κορίτσια, δηλαδή τα δύο τρίτα των παιδιών στη χώρα των περίπου 4,5 εκατομμυρίων κατοίκων, χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. 

Πάνω από 43.000 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών προβλέπεται να αντιμετωπίσουν πολύ υψηλό κίνδυνο θανάτου από ακραίο οξύ υποσιτισμό μέσα στο 2019, προειδοποιεί η υπηρεσία του ΟΗΕ. 

Το ένα στα τέσσερα παιδιά είτε έχει εκτοπιστεί, ή ζει στην προσφυγιά. Χιλιάδες παιδιά ζουν παγιδευμένα στις τάξεις ένοπλων ομάδων, χρησιμοποιούνται σαν στρατιώτες και βοηθητικοί, ενώ χιλιάδες άλλα είναι θύματα σεξουαλικής βίας. 

«Τα σκελετωμένα σώματα των παιδιών που ήταν...

Τα Συμπτώματα του Θυμού Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Το “Περί Οργής” του Φιλόδημου αναφέρεται στο συναίσθημα του φόβου, του μένους, και της οργής.

Τα συμπτώματα του πάθους του θυμού είναι κοινά σε όλους. Έτσι δεν υπάρχει σύνεση και διάκριση ούτε σε νέους ούτε σε γέρους, όσον αφορά την σωματική έκφραση του θυμού τους.

Και αποκτούν μία διέγερση στο σώμα τους , από φούντωμα και πρήξιμο. Επίσης έχουν θυμωμένα ξεφυσήματα και σφοδρή επιθυμία για εκδίκηση.

Και έχουν αγωνία για εκδίκηση, αν φυσικά μπορέσουν να εκδικηθούν. Αυτή την εκδίκηση μας τα φανερώνουν οι φωνές των θυμωμένων, που άλλοτε εύχονται να ζωστούν με τα έντερα εκείνου που τους λύπησε και άλλοτε να τους τα φάνε ωμά τα σωθικά.

Το σώμα, καθώς είναι διεγερμένο, τους μεταδίδει ασταθείς κινήσεις.

Επιπλέον τους βλέπεις φουσκωμένους. Παρατηρείς μία διόγκωση των πλευρών τους, λόγω των πνευμόνων τους, από τις κραυγές και το λαχάνιασμα. Αυτό το λαχάνιασμα, που είναι χειρότερο από το λαχάνιασμα αυτών που έχουν τρέξει χίλια στάδια.

Ακόμα και ο σφυγμός της καρδιάς τους είναι πολύ παραπάνω από τους κανονικούς ανθρώπους. Με αποτέλεσμα να τους προκαλούνται τρέμουλο και άστατες κινήσεις των μελών του σώματος τους. Επιπλέον φέρνει ο θυμός και παραλύσεις τέτοιες, που συμβαίνουν και στους επιληπτικούς.

Έτσι ακριβώς συμβαίνει, και συνεχώς τα συμπτώματα αυτά τους ακολουθούν σε ολόκληρη την ζωή τους.

Και τον περισσότερο καιρό θλίβονται και εκτρέφουν την δυστυχία.

Και σε πολλούς απ’ αυτούς τους θυμωμένους αυτό το πάθος και όσα έπονται από το πάθος αυτό τους δημιουργείται ρήξεις πνευμόνων, πόνους στα πλευρά και πολλές άλλες παθήσεις που επιφέρουν τον θάνατο.

Και αυτό ο καθένας μπορεί να το ακούσει και να το μάθει στην γειτονιά του. Καί οι γιατροί μπορούν να το διαπιστώσουν. Καί οι κοντινοί τους που τους παρατηρούν.

Επιπλέον οδηγούνται και στην μελαγχολία. Πράγματι, πολλές φορές έχουν οι οργίλοι μαύρες καρδιές. Αλλά θα ήταν εύκολο να σταματήσουν όλα αυτά, αν είχαν μία μετρημένη ταραχή.

Ακόμα δεν είναι λίγες οι φορές που, και άρρωστοι να είναι, αναπηδούν από το κρεββάτι τους και γυμνοί να βγαίνουν έξω ώστε καταδιώξουν κάποιους. Και επιπλέον δημιουργούν συμπλοκές.

Και όλα αυτά εξ αιτίας του συνδυασμού των σοβαρών συμπτωμάτων της οργής.

Αφού λοιπόν ησυχάζουν κλινήρεις, εξαιτίας της μόλυνσης και της μπερδεμένης ψυχής τους από την οργή, είναι πέρα για πέρα φανερό ότι αυτοί οι ίδιοι οδήγησαν το σώμα τους σ’ αυτές τις επικίνδυνες αρρώστιες.

Γι’ αυτό παροτρύνουν οι θεραπευτές και τους ίδιους μα και τους οικείους τους να προφυλάγονται από τους ψυχικούς ερεθισμούς.

Επίσης οι γιατροί, παροτρύνουν τους παρευρισκομένους να μην κάνουν απολύτως τίποτε απ’ αυτά που μπορούν να προκαλέσουν ψυχική αναστάτωση και σωματική διέγερση.

Ακόμα δεν πρέπει να ακούν βρισιές εναντίον τους από άλλα πρόσωπα και ξένους. Βρισιές οι οποίες φέρνουν πάμπολλες συμφορές. Διότι, όταν νιώσουν εχθρότητα οι άνθρωποι αυτοί, τότε μηχανεύονται το παν.

Και όπως οι πλούσιοι και οι ολιγάρχες επιβάλουν επιτόπου τιμωρία, όταν συναντήσουν τον εχθρό τους και αυτός τους μιλήσει απρόσεκτα. Και η οποία τιμωρία φτάνει έως τον γεμάτο πόνους θάνατο. Έτσι και αυτοί που μίλησαν απρόσεκτα στους οργισμένους αποκομίζουν “τις βαρύτατες τιμωρίες των κούφιων και πετούμενων λόγων τους”, όπως λέει ο Πλάτωνας.

Γιατί δεν γίνεται να ξαναπάρουν πίσω την βρισιά που ξεστόμισαν σε κάποιον οργισμένο, χωρίς να έχουν επιπτώσεις.

Και θα ήταν καλύτερο γι’ αυτούς να δάγκωναν την γλώσσα τους , ώστε να μην φθάνουν στο σημείο να εκστομίζουν άτοπα λόγια.

Τέλος οι οργίλοι- οι θυμωμένοι καταφεύγουν σε λιθοβολισμούς εναντίον των ανθρώπων που τους έβρισαν. Και μάλιστα, πολλές φορές, πιάνονται στα χέρια ακόμα και με πάρα πολύ δυνατότερους από αυτούς. Γιατί ο θυμός δεν κάνει διακρίσεις.

Αυτό φαίνεται και από την αφήγηση του Μητρόδωρου για τον αδελφό του τον Τιμοκράτη. Που ο Τιμοκράτης πλακώθηκε στο ξύλο με τον μεγαλύτερο και δυνατότερο από τους αδελφούς τους, τον Μεντορίδη.

Έτσι εισπράττουν αυτοί οι υβριστές την τιμωρία της προπέτειας και της απερισκεψίας.

Φυσικά όμως επιβάλλονται νομικές τιμωρίες σε αυτούς που προβαίνουν σε τέτοιες χειροδικίες.

Όταν όμως τιμωρούνται δικαστικά για εξύβριση ή για τραυματισμό οι οργίλοι-θυμωμένοι, ελάχιστα βλάπτουν αυτόν που χτυπούν, αλλά περισσότερο ζημιώνουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους.

Και γι’ αυτόν τον λόγο πάλι θυμώνουν, συνεχίζουν να συμπλέκονται και να χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο τον ερεθισμό τους.

Πως λοιπόν θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε αυτούς τους οργίλους-θυμωμένους, που αντί να απομακρύνονται από τα διάφορα εμπόδια, τουναντίον τυφλωμένοι από την οργή, τα πλησιάζουν και πέφτουν κάποιες φορές πάνω σε δοκάρια, σε τοίχους, σε χαντάκια κ.τ.λ.;

Και όπως συνηθίζουν, φτάνουν ακόμα και στις χειρότερες καταστάσεις. Για παράδειγμα, στο βγάλσιμο των ματιών ή στο κόψιμο της μύτης ή ακόμα και στον φόνο των εχθρών τους.

Αυτοί λοιπόν οι κατηγορούμενοι οργίλοι-θυμωμένοι καί από τους νόμους τιμωρούνται, καί από τους άλλους, που δικαίως οργίζονται εναντίον τους. Και τους επιβάλλουν ανάλογες τιμωρίες. Έτσι, πολλές φορές, στέλνονται σε εξορία από τις πατρίδες τους.

[…] και ο σοφός έχει αισθήματα. Έτσι θα εχθρεύεται, από ό,τι μας λέει ο Φιλόδημος, σε ακραίο βαθμό αυτόν που του έκανε κακό και θα τον μισεί. Επειδή θα τον έχει βλάψει σε μεγάλο βαθμό. Όμως δεν θα ταραχθεί. Διότι θα θεωρήσει την οργή ως στιγμιαία. Και φυσικά δεν θα επιδιώξει εκδίκηση. Διότι η εκδίκηση κατά τον σοφό είναι γνώρισμα κατώτερου ανθρώπου. Και επιπλέον, ότι η εκδίκηση στρέφεται ενάντια στον εκδικητή. (Μπάμπης Πατζόγλου, από τον πρόλογο της έκδοσης)

Το “Περί Οργής” του Φιλόδημου αναφέρεται στο συναίσθημα του φόβου, του μένους, και της οργής. 

Η απόδοση κι ερμηνεία είναι των Θανάση Χαλιώτη και Μπάμπη Πατζόγλου και η επιστημονική και σύγχρονη ανάλυση αυτών των συναισθημάτων βασιζόμενη στο αρχαίο κείμενο από τον Αριστοτέλη Κερασοβίτη.

antikleidi

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Να έχεις μικρή αδερφή σημαίνει...

Είναι δύσκολο να περιγράψεις σε κάποιον που δεν έχει αδέρφια σε τι ακριβώς συνίσταται η σχέση σου με τα δικά σου αδέρφια. Δεν είναι σίγουρα αλώβητη από μικρότητες και ανιδιοτέλειες όπως αυτή της μαμάς με το παιδί της. 

Οπωσδήποτε δεν είναι ασυννέφιαστη και ομαλή όπως με τους παλιούς, καλούς φίλους. 

Όμως τα αδέρφια σου τα ξέρεις από πάντα, τα έχεις αγαπήσει και «σιχαθεί» με το ίδιο πάθος, έχεις ευχαριστήσει και καταραστεί τη μοίρα που σου έκανε δώρο αυτόν τον άνθρωπο.

Το περίεργο με τις μικρές αδερφές (ιδίως αν είσαι κι εσύ κοριτσάκι) είναι ότι η σχέση σου μαζί της είναι σατανικά μητρική και, ταυτόχρονα, κλασικά αδερφική. Την ξέρεις από τότε που ήταν μωρό, την τάισες, την άλλαξες, την διάβασες, την καθοδήγησες, την θυμάσαι στην πιο γλυκιά και απροστάτευτη φάση της κι αυτό ίσως να σε καθιστά κάπως περισσότερο μαμά από αδερφή. Να έχεις, λοιπόν, μικρή αδερφή σημαίνει...

Να συγκινείσαι που την βλέπεις να μεγαλώνει
Το γράψαμε και προηγουμένως: την ξέρεις από τότε που γεννήθηκε. Αυτό σημαίνει ότι την θυμάσαι από τότε που έσκαγε μωρουδίστικα λαμπερά χαμόγελα και το δέρμα της μύριζε απαλά και γαλακτερά. Την θυμάσαι -λίγο ή πολύ, ανάλογα με τη διαφορά ηλικίας σας- να κοιμάται στην κούνια της ροδαλή και παχουλή και να σε ενοχλεί με τις παιδικές της απαιτήσεις. 

Κι έτσι, γίνεται αναπόφευκτο: όταν μεγαλώσει δεν μπορείς να χωνέψεις ότι μοιράζεστε τα ίδια ρούχα και καμιά φορά, την ακούς να μιλάει σαν... μεγάλη, ο νους σου πηγαίνει στο τρισχαριτωμένο «πάααειειει» που έλεγε πιτσιρίκα και μια χαζή, γλυκερή συγκίνηση σε πλημμυρίζει.

Να ντρέπεσαι όταν δίνεις το κακό παράδειγμα
Ακόμη κι αν τυχαίνει η σχέση σας να περνάει από μια συγκρουσιακή φάση, το ξέρεις ότι είσαι πρότυπο γι' αυτήν. 

Κι όταν έρχεται η ώρα που εσύ κάνεις το άλμα προς την ενηλικίωση αλλά εκείνη παραμένει Βενιαμίν, νιώθεις τα βάρη των γονιών: δεν θες να καπνίζει, αλλά εσύ καπνίζεις μπροστά της, επιμένεις ότι πρέπει να μην διαβάζει μόνο τα «s.o.s.» για τις εξετάσεις, αλλά εσύ έχεις υπάρξει μέτρια μαθήτρια (και -δεν μπορεί- θα το θυμάται). 

Με δυο λόγια, η αγάπη σου μετατρέπεται σε ευθύνη κι αυτό είναι ό,τι πιο κοντινό στη μητρότητα έχεις νιώσει.

Να νομίζεις ότι είναι το πιο γλυκό και χαρισματικό πλάσμα στον κόσμο

Ακόμα κι αν σου έχει κλέψει την αγαπημένη σου μπλούζα, αν χάλασε τον υπολογιστή σου ή αν σε ρουφιάνεψε άκαρδα στη μαμά, δεν μπορείς να σταματήσεις να την θεωρείς το πιο γλυκό πλάσμα που έχει πατήσει επί γης. 

Φουσκώνεις από υπερηφάνεια κάθε φορά που παίρνει έναν καλό βαθμό και προσπαθείς να κρύψεις το ανόητο καμάρι σου όταν κάποιος την παινεύει.

Να μην μπορείς να δεχτείς ότι έχει μεγαλώσει
Το να έχεις μικρότερη αδερφή σε καθιστά με έναν αλλόκοτο τρόπο λίγο… μπαμπά. Όσο αγανακτείς με τον μπαμπά σου που αδυνατεί να αντιληφθεί ότι δεν είσαι πια 9 χρονών, και δεν εννοεί να σταματήσει να σου δίνει φιλάκια μπροστά σε όλο τον κόσμο, τόσο η ίδια αρνείσαι να συνειδητοποιήσεις ότι το μικρό σου αδερφάκι δεν είναι πια και τόσο μικρό. 

Είναι πολύ μικρή για να έχει φλερτ/ ίσως η μαμά πρέπει να το ξανασκεφτεί που την άφησε να βγει μόνη της μέχρι τις 10/ τι εννοεί όταν λέει ότι θα παραγγείλει καφέ;;/ αυτό το φόρεμα δεν ταιριάζει επουδενί με την ηλικία της –μα, είναι ακόμη βρέφος. 

Η μικρή σου αδερφή είναι αειθαλής, είναι αιωνίως μικρή και πολύ καλά θα κάνει να το καταλάβει, γιατί δεν αντέχεις να τη βλέπεις να βαδίζει προς την ενηλικίωση!

Να είσαι αρκετά συχνά με την «ομάδα» της μαμάς
Ενώ από τα αδέρφια σου δεν περιμένεις τίποτα λιγότερο από τυφλή υπεράσπιση, εσύ όταν λεπτά ζητήματα σχετικά με την μικρή σου αδερφή προκύπτουν, δεν διστάζεις να ταχθείς με πάθος υπέρ της μαμάς και του μπαμπά. 

Φυσικά και δεν γίνεται να την αφήσουμε να φτιάξει λογαριασμό στο Facebook –τόσοι επιτήδειοι κυκλοφορούν και το κοριτσάκι μας είναι τόσο αθώο!

Να της μαθαίνεις πολλά (;)
Όταν έχεις μικρή αδερφή, ξέρεις ότι κάποιος κάπου σε παρακολουθεί –όχι απαραίτητα με θαυμασμό, ούτε σαν πειθήνιος αυλικός, αλλά είσαι κορίτσι, είσαι μεγαλύτερη, άρα στη διαδικασία αναζήτησης προτύπων η μικρή θα στρέψει πάνω σου το ερευνητικό της βλέμμα.

Και τότε θα πρέπει να γίνεις λίγο παιδαγωγός, χωρίς να σταματήσεις να είσαι φίλη και λίγο δασκάλα, χωρίς να γίνεις εκνευριστικός κήρυκας του «ορθού». 

Θα προσπαθήσεις να της μάθεις μουσικές και βιβλία που θα «ανοίξουν» το μυαλό της, θα υπογραμμίζεις τα ελαττώματά της άτσαλα βάζοντάς την άθελά σου σε θέση άμυνας, θα τη λογοκρίνεις και θα την συμβουλεύεις σαν να μην υπάρχει αύριο, γιατί νιώθεις ότι είναι πολλά αυτά που θες και πρέπει να ειπωθούν. Όμως ποτέ δεν θα είναι αρκετά και πάντα, μια μικρή σουβλιά θα σου υπενθυμίζει ότι ίσως δεν κάνεις αρκετά για την αδερφούλα σου.

Και θα ελπίζεις να μην έχει προσέξει ότι παρακολουθείς υστερικά κάθε-ένα-βήμα-της.

mama365
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι