Θέλω ένα σπίτι με χαρά...

20 ΙΟΥΝΙΟΥ: ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

 
Τη γλώσσα σου την όμορφη δεν την καλοκατέχω,
γι αυτό και να με συγχωρνάς που δύσκολα τα λέω.
Μα, σαν το θες, στα μάτια μου τα λόγια μου θα νιώσεις.

Ξεκίνησα απ’ το πουθενά, από πατρίδα όμορφη.
Άφησα πίσω μου βουνά που δέντρο δεν τα ξέρει
και ποταμούς κι αητοφωλιές απάτητες, και κάμπους.

Με χρήμα μας αγόρασαν, με αίμα μαζεμένο.
Νύχτα κρυφά μας μπάρκαραν μαυροκυνηγημένους,
δουλέμποροι του σήμερα και μας εσκυλοπνίξαν.
Μα να που τα κατάφερα και ζωντανός εβγήκα.

Κι ήρθαμ’ εδώ, που στο σχολειό από μικρό μου ‘μάθαν
πως ο θεός ο ξένιος μαζεύει και ζεσταίνει,
της προσφυγιάς της άκαρδης τους παραπεταμένους,
πως κι η δικιά σου η φυλή την προσφυγιά την ξέρει.

Άλλα περίμενα να βρω, και άλλα εδώ με βρήκαν.
Κρυώνω εδώ που μ’ έβαλες, δεν έχω τη γωνιά μου,
ν’ απλώσω το τετράδιο να γράψω, να διαβάσω.
Δε νιώθω αγάπη γύρω μου και η ψυχή πονάει,
δε βρίσκει τόπο να σταθεί και ομορφιά ν’ αράξει.
Τα παιδικά μου όνειρα τα πνίγει η ασχημάδα
κι από σχισμάδες μάταια ελπίδας φως γυρεύω,
φτερά ν’ ανοίξω να χαρώ, ν’ αρχίσω το ταξίδι.

Θέλω ένα σπίτι με χαρά, ν’ απλώσω τη ζωή μου.
Να ‘χει δροσιά στον καύσωνα και ζέστη στο χειμώνα.
Και η μάνα μου το πάτωμα να ντύνει με χαλάκια
που να ‘χουνε τα χρώματα της μακρινής πατρίδας,
να τα κοιτώ να τα θωρώ να μη την λησμονήσω.
Μια λάμπα θέλω να ‘χω φως, να βλέπω, να διαβάζω.
Και στη γωνιά η μάνα μου γλυκά να καταπιάνεται,
μ’ αγάπης μαγειρέματα για να με μεγαλώσει.
Κι ένα σκυλάκι αδέσποτο στα πόδια μου στρωμένο
να με θωρεί να το θωρώ τους δρόμους να θυμάμαι.
Και την εικόνα του παππού στον τοίχο τηνε θέλω
να του μιλώ, να μου μιλά, πατρίδα μην ξεχάσω.

Μ΄ αν δεν μπορείς, ή άμα δε θες, σ’ ένα μικρό σπιτάκι,
σ’ ένα σπιτάκι με χαρά τη φτώχεια μου να βάλεις,
μολόγησέ το καθαρά, πες δε σε θέλω, φύγε,
να φύγω, να ‘βρω αλλού ζωή και δεύτερη πατρίδα.

Κι αν η καρδιά σου είν’ καλή και θέλει με να μείνω,
βόηθα να φύγω από δω γιατί θα μαραζώσω,
αφού μέσ’ στον καταυλισμό που μ’ έχεις πεταμένο,
χωρίς νερό, χωρίς το φως, μαύρη η ζωή μου είναι.

Το πώς με λένε δε θα πω, δεν έχει σημασία.
Πες με Αμίρ, μα άμοιρος να ξέρεις πως δεν είμαι.
Είμαι παιδάκι αληθινό, μικρό χαμομηλάκι,
δώσε μου χώρο, έδαφος, ν’ ανθίσω, να ριζώσω,
κι εγώ μεγάλος θα γινώ, τρανός και ξακουσμένος,
και της Πατρίδας σου το Φως στα πέρατα θα στείλω.

Αφιερωμένο σε όλα τα προσφυγάκια-χαμομηλάκια,
σε όλους τους Αμίρ της καρδιάς μας.
Αμίρ: Θέλω ένα σπίτι με χαρά... 20 Φεβρουαρίου 2008

Ομόφωνη η απόφαση του ΟΗΕ: Τακτική πολέμου ο βιασμός 20/6/2008 10:00:00

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ-Γαλλ.Πρακτορείο

Το Συμβούλιο Ασφαλείας ψήφισε ομόφωνα την απόφαση 1820 η οποία χαρακτηρίζει τον βιασμό τακτική πολέμου και απαιτεί τον τερματισμό της σεξουαλικής βίας κατά των αμάχων κατά τη διάρκεια των ένοπλων συρράξεων, πρακτική που είναι πολύ διαδεδομένη στις πολεμικές ζώνες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η απόφαση υιοθετήθηκε έπειτα από συζήτηση που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία των ΗΠΑ με θέμα "γυναίκες, ειρήνη και ασφάλεια" υπό την προεδρία της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις.
Η απόφαση "ζητεί από όλες τις πλευρές των ένοπλων συρράξεων να θέσουν αμέσως και πλήρως τέλος σε όλες τις πράξεις σεξουαλικής βίας εναντίον των αμάχων".
Το Συμβούλιο Ασφαλείας απαιτεί από όλες τις πλευρές "να λάβουν αμέσως τα ενδεδειγμένα μέτρα" για την προστασία των γυναικών και ειδικότερα των κοριτσιών, από κάθε μορφή σεξουαλικής βίας, χρησιμοποιώντας, συγκεκριμένα, στρατιωτικές πειθαρχικές κυρώσεις".
Απειλώντας εμμέσως με παραπομπή των υπόπτων για την τέλεση τέτοιων πράξεων ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, το κείμενο της απόφασης υπενθυμίζει ότι "ο βιασμός και άλλες μορφές σεξουαλικής βίας μπορούν να αποτελέσουν έγκλημα πολέμου, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας ή συστατικό στοιχείο του εγκλήματος της γενοκτονίας".
"Ο βιασμός αποτελεί έγκλημα που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σε καμία περίπτωση και ωστόσο σε καταστάσεις ένοπλων συρράξεων σε ολόκληρο τον κόσμο, οι γυναίκες και τα κορίτσια υφίστανται πράξεις γενικευμένες και σκόπιμες πράξεις σεξουαλικής βίας", δήλωσε κατά τη διάρκεια της ομιλίας της η Κοντολίζα Ράις.
Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε ειδικότερα στην κατάσταση των γυναικών στη Δημοκρατία του Κονγκό, στη επαρχία Νταρφούρ του Σουδάν, όπου πράξεις σεξουαλικής βίας διαπράττονται συστηματικά και σε μεγάλη κλίμακα.
"Η απόφαση προβλέπει έναν μηχανισμό που επιτρέπει να έλθουν στο φως όλες αυτές οι φρικαλεότητες", είπε.
Με το κείμενο της απόφασης ζητείται από τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν να προετοιμάσει ένα σχέδιο δράσης για τη συγκέντρωση πληροφοριών ως προς την προσφυγή στη σεξουαλική βία στις ένοπλες συρράξεις και την παρουσίασή τους στο Συμβούλιο.
Η οργάνωση για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch χαιρέτισε την υιοθέτηση της απόφασης 1820 ως "ιστορική πράξη ενός οργάνου που έχει αγνοήσει την τύχη των γυναικών και των κοριτσιών στις ένοπλες συρράξεις".

Αυτά τα έχουν χιλιοπεί

Πρακτικά τι κάνουν;;;

Πισίνες: πόσα κυβικά νερό κοστίζει η ... επίδειξη πλούτου;

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

Σε ποιόν δεν αρέσει η Πισίνα;
Να κάνεις το μπανάκι σου με την παρέα σου δίπλα στο σπίτι σου με όλα τα κομφόρ, τα ποτά και φαγητά σου, τη μουσική σου, τα παιχνίδια με το νερό για μικρούς και μεγάλους...

Ωραίες στιγμές χαλάρωσης με ενα βιβλίο στην ξαπλώστρα, ή τα βράδυα με τα φώτα της πισίνας να αντανακλούν στούς τοίχους, με το τυρκουάζ χρώμα και το φεγγάρι!

Αλλά... όλα τα παραπάνω τα βρίσκεις λίγο πολύ και στην παραλία. Και ακόμη, οι πισίνες καταναλώνουν νερό.. Και επιδεινώνουν το μεγάλο πρόβλημα λειψυδρίας που αντιμετωπίζουν ήδη τα ελληνικά νησιά.

Στα οποία νησιά θα τις βρείτε σε κάθε παραλλαγή:

Πισίνες μικρές ή μεγάλες πισίνες ... νεοπλούτων ακριβώς λίγα μέτρα από τη θάλασσα!
Πισίνες με φρέσκο, δυσεύρετο και ακριβό πόσιμο νερό ή και με θαλασσινό..
Πισίνες με την σχετική απαιτούμενη άδεια αλλά και χωρίς αυτήν..
Πισίνες με νερό από γεωτρήσεις που επίσης δεν έχουν άδεια και έχουν οδηγήσει σε μείωση του υδροφόρου ορίζοντα και υφαλμύρωση του νερού..

Το ερωτήματα που τίθενται ειναι εύλογα: «η πιο ωραία θάλασσα του κόσμου ειναι λιγα λεπτά μακρυά και εσύ προτιμάς την χλωριωμένη πισίνα; Πόσα κυβικά νερό κοστίζει η επίδειξη πλούτου; και πόση λειψυδρία;»


Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΤΟ Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ