Σελίδες

Thursday, 4 December 2008

Tα πρόβατα, το ψήφισμα κι οι βόμβες










Σήμερα (3 Δεκεμβρίου 2008)100 περίπου χώρες υπέγραψαν στο Όσλο, συνθήκη που απαγορεύει τη χρήση Βομβών διασποράς.

Οι Βόμβες Διασποράς (Cluster Bombs), είναι βόμβες οι οποίες δεν είναι οι ίδιες εκρηκτικές, αλλά έχουν γόμωση με έως και 2.000 μικρά βομβίδια. Στόχος τους είναι η καταστροφή οχημάτων, εξοπλισμού με ελαφρά θωράκιση και η θανάτωση προσωπικού σε μεγαλύτερο εύρος χρόνου. Μία σύγχρονη Cluster μπορεί να καλύψει μία έκταση ίση με τρία γήπεδα ποδοσφαίρου. Υπάρχουν διάφορα είδη βομβιδίων… βομβίδια επαφής (νάρκες), βομβίδια με αλεξίπτωτο (για άμεση διαφυγή αεροσκάφους), βομβίδια άμεσης έκρηξης κατά την πρόσκρουση, βομβίδια με χρονοκαθυστέρηση, εμπρηστικά βομβίδια, χημικά, βιολογικά , ηλεκτρονικών παλμών, ακόμα και βομβίδια ψυχολογικού πολέμου με προκηρύξεις.

Στατιστικές αναφέρουν οτι 300.000 άμαχοι έχουν σκοτωθεί από τη χρήση Cluster, ενώ εικάζεται οτι ο αριθμός τους είναι πολύ μεγαλύτερος. Άνω του 1/4 δε, είναι μικρά παιδιά τα οποία προσελκύονται μετά από ένα βομβαρδισμό από το σχήμα και τα χρώματά τους.

Περιοχές με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση άσκαστων μέχρι και σήμερα βοβμιδίων :

Ναγκόρνο Καραμπάχ, Λίβανος, Ινδοκίνα (Λάος, Βιετνάμ), Κόσσοβο, Αφγανιστάν, Ιράκ, Καμπότζη, Σερβία, Τσετσενία, Μαυροβούνιο, Ερυθραία, Αιθιοπία, Δυτική Σαχάρα, Σουδάν.

Στο δε Βιετνάμ, μετά το τέλος του πολέμου … υπολογίζεται οτι από το 1964 έως το 1973 η Αμερικάνικη Αεροπορία έριξε 260.000.000 Clusters στο έδαφος του, το οποίο ισοδυναμεί με τη ρίψη ενός φορτίου βομβών βομβαρδιστικού Β-52, κάθε εννέα λεπτά για εννέα χρόνια ! 300 άνθρωποι χάνουν ακόμη και σήμερα στο Βιετνάμ τη ζωή τους από αυτές τις βόμβες, ετησίως.

Χώρες που έχουν κάνει χρήση Clusters (στοιχεία U.N.) :

Η.Π.Α. , Ισραήλ, Γαλλία, Ερυθραία, Αιθιοπία, Γεωργία, Μαρόκο, Σρι Λάνκα, Ολλανδία, Ρωσσία, Σαουδική Αραβία, Νιγηρία, Σουδάν, Τατζικιστάν, Ην. Βασίλειο

Χώρες που κατασκευάζουν Clusters για χρήση ή (και) πώληση :

Ελλάδα (ΠΥΡΚΑΛ), Βραζιλία, Βουλγαρία, Κίνα, Αίγυπτος, Γαλλία, Γερμανία, Ινδία, Πακιστάν, Ιράν, Ιράκ, Ισραήλ, Ιταλία, Ιαπωνία, Β. Κορέα, Ν. Κορέα, Πολωνία, Ρουμανία, Ρωσσία, Σερβία, Σιγκαπούρη, Σλοβακία, Ν. Αφρική, Ισπανία, Σουηδία, Τουρκία, Η.Π.Α. , Ην. Βασίλειο.

Σήμερα, άνω των 100 χωρών διατηρούν σημαντικά πολεμικά αποθέματα από clusters.

Την συμφωνία αρνήθηκαν να υπογράψουν οι χώρες με τα μεγαλύτερα (δηλωθέντα) αποθέματα…. Οι Η.Π.Α. , το Ισραήλ, η Κίνα, η Ρωσσία, το Πακιστάν και η Ινδία…γεγονός που στην ουσία μετατρέπει την εν λόγω συμφωνία ανώφελη και μειωμένης εμβέλειας.

Τελικά είναι ανώφελο τα πρόβατα να κάνουν ψηφίσματα υπέρ της χορτοφαγίας, όταν οι λύκοι την ίδια στιγμή έχουν αντίθετη άποψη.

Την στιγμή που θα έχεις τελειώσει την ανάγνωση αυτού του κειμένου , κάποιο μικρό παιδί έχει ήδη ακρωτηριαστεί και χαροπαλεύει σε κάποια γωνιά του κόσμου από μία Βόμβα Διασποράς

ο Ναυαγός.

Διονύσης Σαββόπουλος: Ο μικρός μονομάχος

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Σε δημοτικό γηπεδάκι, το βραδάκι
συρμάτινο πλεχτό κι από πάνω ένα φωτάκι
τον σκούφο του φορώντας τριπλάρει ολομόναχο
και λέει μονολογώντας:

Πώς μου την σπάνε οι γονείς μου, Θεέ μου
κι οι φριχτοί συμμαθηταί μου
και η Καίτη κι η μικρή της αδερφή από πλάι
που παίρνει το μέρος τους και μου την σπάει

Μου την σπάνε αράδα
θεολόγους στριμάδα Λυκειάρχου προβοσκίς
κι η φιλόλογος ψωνάρα, του Μεγάρου Μουσικής
η δημόσια εικόνα, τα παραισθησιογόνα
οι ομάδες, οι ροκάδες, οι σταθμοί και οι φυλλάδες

οι εξάρσεις του εθνικού μας βίου
κι ο προγυμναστής του φροντιστηρίου
όλος πιτυρίδα, μούσι και τσαντάκι
ενημερωμένος από τον Κακαουνάκη

Δεκαπέντε χρονώ τι 'ναι αυτό το κενό που μου κρύβετε...
[ορμάει με το μπουφαν του]
Τι σόι τόπος τυφλός κι ακυβένητος
[βροντάει την μπασκέτα του]
και πώς είμαι έτσι εγώ τερατόμορφος
[στο θόλο του απεράντου]

Πολιτείας εφιάλτης ορθός
είμαι αυτός ο βυθός, ναι!
Είμαι κιόλας νεκρός, ναι!
Λυσσασμένος για φως, ναι!

Το κοινό! Πού να βρίσκεται κρυμμένο
Γιορτινό! Μακρινό κι αγαπημένο
το κοινό! Στον εαυτό μου να βουτήξω
Και στα βάθη του ν' αγγίξω ουρανό.

Γέρνει ο ήλιος μες στων αφρών το περιδέραιο
Σκόνες φωτεινές απ' τις περσίδες ως το στέρεο
Κι αφήνεται στο πλάι με κάννες και τριαντάφυλλα
και μέσα του βουτάει.

Στην στιγμή τα λαμπιόνια ανάβουνε
προβολείς του βυθού μας χτενίζουνε
κι αποσπούν ένα ένα τα πρόσωπα
γελαστά προς τα εδώ ταξιδεύουνε
με αλογάκια κουρδιστά κι ανεβαίνουνε
καβαλώντας αυλές και μαντρότοιχους
στον ρυθμό μιας ομάδας που παίζαμε
Και μου λένε:
"Άμα κάνεις μια βουτιά στον εαυτό σου
δεν θα βρεις τον εαυτό σου
αλλά όλους τους άλλους
τους μικρούς και τους μεγάλους
γιατί ο χρόνος είναι ένας
και δεν πέθανε κανένας
και αφήνει πάλι γένι, ένι μένι ντουντουμένι
σαν αυτόν τον στιχουργό
που δεν βγήκε απ' τ' αβγό
Και σε βρήκε στο ρεφρεν του
κι άκου το ανακοινωθέν του..."

-Η αφεντιά σου λοιπόν δεκαπέντε χρονών και βαρέθηκε
κι απ' την έξω ερημιά προς τα μέσα νερά καταδύθηκε.
Η από μέσα σου ελεύθερη πτώση
της γενιάς σου το στίγμα θα δώσει
αθλοφόρε του εσώτατου χώρου
και μετά θα μας δεις σε βουή καταιγίδας
σαν τους κρίκους μακράς αλυσίδας
ή χλωρίδας που σπρώχνει διαρκώς
μέσ᾿ απ' τ' άνοιγμα που 'χει ο βλαστός
το λουλούδι κι ας είσαι μικρός
της διάσωσης το έργο θα νιώσεις
την συντήρηση ως πάθος θα υψώσεις
όσο πάει και πιο ακραία θα κινείσαι
και θα χάνεις τον εαυτό σου και θα είσαι
τελευταίος κρίκος κι ένας
της σειράς και της καδένας προς το φως...

Μας ακούει; θαρρώ πως κοιμάται
και το γουώκμαν στο στήθος του ανάβει
το αστεράκι του χειμώνα
και το εν του νέου αιώνα
κου σχολειού του η τάξη είναι εκεί
ξαφνική μουσική!

Των ηρώων η γενιά θα ονομαστεί
[έρχονται απ' το μέσα ταξίδι]
στο κοινό Θεού και χώρας θα ορκιστεί
[ξεσφραγίζουν. κυλάει ο βράχος]
στου αιώνα της την πρώτη ανθοφορία
[σ' ένα δάσος με λαμπάδες που δεν θα 'βρεις μονάχος]
με της πόλης τον χιτώνα θα ντυθεί
[θα με δει. Τον λαιμό του γυρνάει να με δει]
σαν παιδί που απ' το κοινότερο έχει χρεία
[ο δικός μου μικρός μονομάχος].


Για την καταπολέμηση του υποσιτισμού



Αγαπημένο μου χαμομηλάκι,

Δεν χρειάζονται λόγια
Κάντε τη δωρεά σας όπλο ενάντια
στον υποσιτισμό
Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε
με το να γίνουμε υποστηρικτές της 1ης γραμμής

Καλό πρωινό σε όλα τα παιδιά
του κόσμου