Περνώντας μπροστά από μια ρηχή λίμνη βλέπετε ένα παιδάκι που κινδυνεύει να πνιγεί. Για να το σώσετε, αρκεί να κάνετε μερικά βήματα, να μπείτε στη λίμνη και να το τραβήξετε έξω. Αλλά φοράτε ένα ακριβό ζευγάρι παπούτσια. Ε, και; Υπάρχει κανείς που θα έδινε μεγαλύτερη αξία στα παπούτσια παρά στη ζωή του παιδιού;
Αυτήν τη μικρή παραβολή επινόησε ο Σίνγκερ, που επιμένει ότι όσο δεν κάνουμε τίποτε -σε ατομικό επίπεδο- για την καταπολέμηση της φτώχειας που μαστίζει τον αναπτυσσόμενο κόσμο, είναι σαν να αρνούμαστε να βρέξουμε τα παπούτσια μας.
«Είμαστε υπεύθυνοι για όσα δεν πράττουμε. Είναι μύθος ότι φέρουμε ευθύνη μόνο για τις πράξεις μας. Είναι μάλιστα ένας βλαβερός μύθος, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να αγνοούμε την ευθύνη που φέρουμε για τα 27.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε μέρα από αιτίες που συνδέονται με τη φτώχεια», επισημαίνει ο Σίνγκερ, του οποίου η φιλοσοφία είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ωφελιμισμού του Τζέρεμι Μπένθαμ, σύμφωνα με την οποία σωστή τακτική είναι εκείνη που εξασφαλίζει μεγαλύτερη ευτυχία στο μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.
«Ναι, στο βαθμό που δεν κάνουμε τίποτε για να σώσουμε τις ζωές αυτών των παιδιών, έχουμε ευθύνη για το θάνατό τους»
«Είμαστε υπεύθυνοι για όσα δεν πράττουμε. Είναι μύθος ότι φέρουμε ευθύνη μόνο για τις πράξεις μας. Είναι μάλιστα ένας βλαβερός μύθος, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να αγνοούμε την ευθύνη που φέρουμε για τα 27.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε μέρα από αιτίες που συνδέονται με τη φτώχεια», επισημαίνει ο Σίνγκερ, του οποίου η φιλοσοφία είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ωφελιμισμού του Τζέρεμι Μπένθαμ, σύμφωνα με την οποία σωστή τακτική είναι εκείνη που εξασφαλίζει μεγαλύτερη ευτυχία στο μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.
«Ναι, στο βαθμό που δεν κάνουμε τίποτε για να σώσουμε τις ζωές αυτών των παιδιών, έχουμε ευθύνη για το θάνατό τους»
No comments:
Post a Comment