Φώτισέ μας Κύριε...

Καλή Ανάσταση χαμομηλάκια...

Μας έδωσες πνοή κάνοντάς μας τα τελειότερα δημιουργήματα στη γη
Κι εμείς σε περιφρονούμε και σ’ εκδικούμαστε με τον τρόπο ζωής μας γι’ αυτό

Μας δίδαξες την ΑΓΑΠΗ ,την ευσπλαχνία , το έλεος ,τη συγχώρεση
Κι εμείς ασκούμαστε στο μίσος και αδικούμε το πλησίον μας

Άνοιξες την αγκαλιά σου στα παιδιά και τα προστάτεψες με τη ζεστή σου αύρα
Κι εμείς τα διώχνουμε από κοντά μας με την αμέλεια και την αδιαφορία μας

Μας εξήγησες να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας δίνοντάς τα πνευματικά εφόδια
Κι εμείς τα εφοδιάζουμε με υλικά , μια άχρηστη προσφορά.

Μας δίδαξες την ολιγάρκεια και την ψυχοπνευματική ανάταση
Κι εμείς ζητάμε και δημιουργούμε ψεύτικες ανάγκες

Περπάτησες ξιπόλητος ταπεινώνοντας τη θεϊκή σου υπόσταση
Κι εμείς ξοδεύουμε άκριτα για την ικανοποίηση της απληστίας μας

Θεράπευσες ανήμπορους κι άρρωστους ανθρώπους
Κι εμείς δεν είμαστε ικανοί να σώσουμε τον εαυτό μας

Ανέστησες νεκρούς δίνοντάς μας την ΕΛΠΙΔΑ για την άλλη ζωή
Κι εμείς φροντίζουμε για το πώς θα ταφούμε με καύση ή με ταφή

Είσαι η ΑΛΗΘΕΙΑ μες στον άδικο μας κόσμο
Κι εμείς πλασάρουμε το ψέμα δώθε κείθε

Μας δίδαξες τον ιερό , πνευματικό ΑΓΩΝΑ της ζωής
Κι εμείς γινήκαμε παρατηρητές του καναπέ

Μας απέτρεψες να κρίνουμε τους άλλους
Κι εμείς ρίχνουμε μ’ ευκολία την πέτρα στον πλησίον

Ήρθες να σώσεις τους αμαρτωλούς
Κι εμείς τους καταδικάζουμε μ’ απίστευτη ευκολία

Έδιωξες και κυνήγησες την υποκρισία
Κι εμείς την κάναμε κριτήριο εξουσίας και προόδου

Κυνήγησες το χρήμα , το Μαμμωνά
Κι εμείς τον κάναμε Θεό μας

Μας μίλησες για την αξία της ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
Κι εμείς ‘υιοθετήσαμε’ τον κοινωνικό «εξάψαλμο»

Μας τόνισες την αξία των θείων μυστηρίων
Κι εμείς μετατρέψαμε σε μυστήριο τη ζωή μας

Μας έδειξες το δρόμο της ΑΡΕΤΗΣ
Κι εμείς βαδίζουμε σ’ εκείνον της κακίας

Μας ζήτησες να μοιραζόμαστε τις χαρές και τις λύπες
Κι εμείς από φθόνο γυρίζουμε την πλάτη ο ένας στον άλλο

Μας προέτρεψες να σκεφτόμαστε και να πράττουμε στωικά
Κι εμείς γινόμαστε άσωτοι και χάνουμε το ‘νόστιμον ήμαρ’

Μας δίνεις την ευκαιρία να σώσουμε το συνάνθρωπο
Κι εμείς νοιαζόμαστε μόνο για τις υλικές μας ανάγκες

Ήρθες ως Άνθρωπος και έκλαψες για μας
Κι εμείς γελάμε χλευάζοντάς σε

Μας αγάπησες, πόνεσες, έκλαψες, ταπεινώθηκες, σταυρώθηκες για μας
Κι εμείς ως αντίδωρο σου προσφέραμε τη λησμονιά και το χλευασμό

Θυσιάστηκες για μας, εσύ ο Δημιουργός και Λυτρωτής μας
Κι εμείς σε σταυρώνουμε κάθε μέρα με τη συμπεριφορά μας

Κύριε , φώτισέ μας να κάνουμε πράξη τα όσα μας δίδαξες 

και να αγαπήσουμε , 

να παρηγορήσουμε, να φιλιώσουμε , 

να κλάψουμε για τον συνάνθρωπο, 

να γελάσουμε για την πραγματική ευτυχία, 

να σώσουμε την ψυχή μας 

και να προσευχηθούμε για την σωτηρία όλων μας!!!

Δώσε μας τη ευκαιρία, ΚΥΡΙΕ, να βιώσουμε 

την πραγματική ΑΝΑΣΤΑΣΗ 

και να αισθανθείς κι εσύ, επιτέλους, λίγη χαρά 

απ’ το ‘τελειότερο’ δημιούργημά σου. 

Κάνε τον πόνο μας χαρά και δημιουργία 

για να πάρουμε δύναμη!! 

ΑΜΗΝ!!!

Ευχαριστούμε δάσκαλε ...