Πες μου!
Πες μου, γαμώτο! Μίλα!
Θέλεις να βάλω και λέξεις;
Λέγε!
Πόσες λέξεις;
Χίλιες;
Δύο χιλιάδες;
Τόμους ολόκληρους...
Μίλα γαμώ τα δάκρυά μου γαμώ...
Πόσες να γράψω;
Πόσες αναλύσεις θέλεις;
Τι θέλετε από τη ζωή μας ρε;
Τι σκατά θέλετε;
Όλα... Όλα... Όλα...
Δεν έχω...
Δεν μου έμεινε τίποτα...
Ούτε...
... μία
... λέξη!
ΔΕΝ αντέχεται αυτό!
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ ΑΛΛΟ!
Υ.Γ.:
Η εικόνα της μάνας που ξεψυχά χτυπημένη από σφαίρα, όλμο, πύραυλο, στα χέρια του ανήλικου παιδιού της μπορεί να ακουμπήσει ακόμα και την πιο σκληρή ψυχή... αλλά κάνω λάθος!! δυστυχώς!
Προσωπικά ευχαριστώ τους bloggers που το δημοσίευσαν και τους φίλους που το προώθησαν. Ήταν μια ωραία ψυχρολουσία και, την χρειαζόμουν.
Είναι τρομακτικό να βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη... Τζάμπα όλα, αυτοκίνητα, σπίτια, πανάκριβα ρούχα, σινιέ αρώματα και οι γαλαντόμοι τρόποι μας... Η βρωμιά της ψυχής μας δεν μπορεί με τίποτε να κρυφτεί τελικά....
Συγκλονιστική φωτογραφία, αν και όπως φαίνεται, οι άνθρωποι επηρεαζόμαστε όση ώρα τα βλέπουμε. Μετά από λίγο ως δια μαγείας εξαφανίζονται από τη μνήμη του μυαλού μας από ένα αόρατο σύστημα σβησίματος!!!
ReplyDeleteΟ ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΑΚΡΥΖΕΙ.....
ReplyDelete