Στα βουνά του Ψηλορείτη, ο Άγιος Υάκινθος: Ο Άγιος της αγάπης, των ερωτευμένων ζευγαριών, και της νεότητας.

Σήμερα γιορτάζει ο Άγιος Υάκινθος

Στο δικό μας Μαρτυρολόγιο είναι καταγραμμένο πως, όσο πιο δυνατή 

είναι η δίψα ζωής τόσο μικρότερος  

ο φόβος του θανάτου.

ΜΑΡΩ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ

(1998)

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ 

98 μ.Χ.: Ο εικοσάχρονος Υάκινθος δέχεται πρόθυμα να μαρτυρήσει για την κοινή πίστη, για την αγάπη του στο Θεό!...

.

Ο Άγιος Υάκινθος και οι εορτές του επιδιώκουν να μας ανασύρουν από ένα παρόν δύσκολο και σκοτεινό και να ανοίξουν κάποιες χαραμάδες φωτός. Χαραμάδες προς την αγάπη και τα πολλαπλά της νοήματα, προς ό,τι ψιθυρίζουν η φύση και οι πέτρες του βουνού, προς το Άλλο - την αλήθεια. 

Η σημερινή αλήθεια δεν είναι του ανθρώπου. 

Νομίζει ότι είναι, έτσι καθώς η ψυχή του παραπαίει ανάμεσα σε νούμερα που συγκλίνουν, ήχους βάρβαρους και τηλεοπτικές εικόνες. 

Ο Υάκινθος επιδιώκει να τα αρνηθεί όλα αυτά και να αναληφθεί - ως άγιος πραγματικός στους ουρανούς. Καθώς εκεί θα συναντήσει ό,τι του λειψε κι ό,τι μας λείπει, είναι δίκαιο να τον συνοδεύσει στο ξεκίνημα του η μουσική του Μάνου Χατζηδάκη. 

Ο Μάνος ήταν από εκείνους που μας μίλησε - και θα μιλά πάντα - για τα καίρια της ζωής, και αποκρυπτογράφησε, με την ποίηση και τη μουσική του, πολλά από τα μυστικά της.
Είναι λάθος να νομισθεί ότι ο Υάκινθος έχει ένα συγκεκριμένο συμβολισμό. 

Αυτό που θέλει είναι όσοι τον αγαπήσουν, ποιητές και απλοί άνθρωποι, ζωγράφοι και επιστήμονες, να δουν στο πρόσωπό του τον δικό τους συμβολισμό την δική τους ανέγγιχτη και συχνά ανομολόγητη αλήθεια.

Ο ΤΕΩΣ ΠΡΥΤΑΝΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (1998)

 .

Την Πρόταση για ανέγερση του ναού του Αγίου Υακίνθου, (φωτο) αποδέχτηκε ο μητροπολίτης Ρεθύμνου Ανθιμος, τοποθετώντας ο ίδιος τον θεμέλιο λίθο του. Ο ναΐσκος φέρει το σχήμα του κρητικού "μιτάτου", είναι κυκλικός, πέτρινος (σε υψόμετρο 1200μ.), στηριζόμενος στους κανόνες της υστερομινωικής αρχιτεκτονικής, φέρει θόλο στα δύο μέτρα κι άνοιγμα κορυφής με διάμετρο 30 εκ.. Τον σχεδιασμό και την επίβλεψη του όλου πονήματος ανέλαβε ο αρχιτέκτονας Σταύρος Βιδάλης.

 .

ΥΑΚΙΝΘΕΙΑ  

 .

Η ιδέα ανέγερσης ενός μικρού ναού, στα βουνά του Ψηλορείτη, όπου θα βρίσκουν στέγη και καταφύγιο τα αισθήματα των νέων, βρήκε σύμφωνους ακριβούς φίλους του πνεύματος.
Ο ναΐσκος θα αφιερωθεί στον Αγιο Υάκινθο που στις 3 Ιουλίου του έτους 98 μ.Χ. και επί αυτοκράτορος Τραϊανού, μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού.

Όταν ένας νέος, είκοσι χρονών, μπορεί να υπερασπίζεται μέχρι θανάτου την πίστη του, θα μπορεί ασφαλώς να κάνει το ίδιο και για την πίστη στη μάνα, στην πατρίδα, στο φίλο, στη φίλη, βάζοντας τα αισθήματα της βαθιάς καρδιάς του πάνω απ' όλα,
ακόμα και πάνω απ' την εφήμερη ζωή του. Γνωρίζουμε πως ο έρωτας για ό,τι αγαπούμε είναι θείος και πως ο ερωτευμένος έχει δεχτεί την αγάπη του Θεού, πως απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του.
Ο Άγιος Υάκινθος, μορφή σεμνή, δίχως τις γνώσεις μιας μακρόβιας εμπειρίας, αλλά φλεγόμενος απ' τη φωτιά του ανίκητου, αποφάσισε να πεθάνει όρθιος, χωρίς δισταγμό. Γιατί στο δικό μας Μαρτυρολόγιο είναι καταγραμμένο πως, όσο πιο δυνατή είναι η δίψα ζωής  τόσο μικρότερος ο φόβος του θανάτου.

ΜΑΡΩ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ

(1998) 

.

«Άνοδος Ανωγείων σημαίνει, εξ Ηρακλείου σεβαστή απόσταση και ένα ξεδίπλωμα φανταστικής ενδοχώρας, που τηνε λούζουν αφρικανικοί αγέρηδες και ένα ατελείωτο μεσογειακό φως. Μια ανοδική πορεία που όταν σταθείς, βλέπεις τους κάμπους να χύνονται ασταμάτητα στις θάλασσες και τα βουνά τα αντικρινά, ερωτικά να ασπάζονται τον ίσκιο...»  

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ
Αύγουστος 1978

 .

Σ' αυτό το μπαλκόνι σ' αυτό το χαμόγελο τ' απογεύματα, η μάνα μου το δυσανάγνωστο της πρόσωπο εκθέτει. Κάθεται άκρη στην καρέκλα να μην επιβαρύνει το απόγευμα μ' όλο το βάρος της κατάκοιτης καρδιάς της, ίσα  ίσα  να υπάρχει σταματημένη μέσα στη ζωή της από μιαν άπνοια τύχης, ίσα ίσα για να αντέξει τώρα της έκπληξής της το σπασμό:
Τώρα αποτολμά μια κίνηση παράξενη: λίγο το σώμα ρίχνει εμπρός, το ξαναφέρνει πίσω, βαριά κωπηλασία μνήμης κάνει, γιαλό γιαλό τα δάκρυά της.

Κ. ΔΗΜΟΥΛΑ 

(1999)

Για το ζουμπούλι και το μύθο του Υάκινθου 

εδώ: πράσινο χαμομηλάκι