Σελίδες

Tuesday, 14 July 2009

Ευαίσθητα Παιδιά


Σύμφωνα με την Elaine Aron ("The Highly Sensitive Person", «Μήπως παραείστε ευαίσθητοι» στην Ελληνική έκδοση) περίπου 20% των ανθρώπων και των ανώτερων ζώων ανήκουν στην κατηγορία των εξαιρετικά ευαίσθητων. Η ευαισθησία αυτή δεν έχει να κάνει με προβλήματα του σώματος και του εγκεφάλου αλλά με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο λειτουργίας του νευρικού συστήματος, αλλά και ολόκληρου του σώματος.
Μέχρι πριν από κάποια χρόνια η ευαισθησία θεωρείτο δυσλειτουργία. Σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και σήμερα ένα ευαίσθητο άτομο θεωρείται ότι έχει προβλήματα, ειδικά όταν είναι παιδί.
Όμως η ευαισθησία στην πραγματικότητα είναι ένα δώρο. Είναι η ικανότητα πιο ολοκληρωμένης επικοινωνίας με το περιβάλλον, καλύτερης αντίληψης και συχνά υψηλότερης ευφυίας.
Περίπου στο ίδιο ποσοστό με τους μεγάλους, αν όχι παραπάνω, τα παιδιά μπορούν να είναι ευαίσθητα. Έχουν και αυτά νευρικό σύστημα που λειτουργεί διαφορετικά και αντιδρά στα ερεθίσματα με διαφορετικό, πιο γρήγορο και πιο έντονο τρόπο.
Τα ευαίσθητα παιδιά δεν έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στην εμφάνιση, αλλά μπορείς να τα διακρίνεις διότι συμπεριφέρονται διαφορετικά από τα άλλα. Είναι πολύ απαιτητικά σαν μωρά, αφού αισθάνονται τα πάντα πολύ έντονα και αντιδρούν ζητώντας ασφάλεια.
Σαν παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να συνδεθούν με το περιβάλλον τους. Για παράδειγμα, ένα συνηθισμένο παιδί, με ένα συνηθισμένο νευρικό σύστημα θα μπει σε ένα δωμάτιο, θα παρατηρήσει τους ανθρώπους και ίσως τα έπιπλα, και θα αρχίσει να εξερευνάει και να κινείται μέσα στο δωμάτιο.
Από την άλλη τα ευαίσθητα παιδιά, με το καλοκουρδισμένο νευρικό σύστημα, θα μπουν στο ίδιο δωμάτιο και θα παρατηρήσουν, όχι μόνο τους ανθρώπους και τα έπιπλα, αλλά τη γενική ατμόσφαιρα του δωματίου, τα συναισθήματα του κάθε ανθρώπου και οτιδήποτε ασυνήθιστο και αξιοπρόσεκτο μέσα στο δωμάτιο. Επειδή θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να επεξεργαστούν όλες αυτές τις πληροφορίες, φυσικά θα τους πάρει περισσότερο χρόνο να αρχίσουν να ζουν και να εξερευνούν τον χώρο.
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για την ντροπαλότητα, την διστακτικότητα και καμιά φορά την εχθρότητά τους προς κάτι νέο. Συχνά αντιλαμβάνονται κάτι που εμείς αγνοούμε και αντιδρούν σε αυτό.
Πολλά ευαίσθητα παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο ανάπτυξης διότι έχουν περισσότερα για να αναπτύξουν. Η προσωπικότητά τους δεν ωριμάζει τόσο γρήγορα όπως σε άλλα και η ηλικία των 6 - 7 ετών που πάνε σχολείο είναι συνήθως πολύ μικρή. Το αποτέλεσμα είναι ότι φαίνονται να μην είναι τόσο έξυπνα και δεν αισθάνονται καλά στο περιβάλλον. Άλλα παιδιά μπορεί να είναι επιθετικά ή να τα κοροϊδεύουν, διότι νομίζουν ότι είναι χαζά.
Φυσικά σε πολλές χώρες, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας, οι γονείς δεν έχουν δικαίωμα επιλογής διότι το κράτος τους επιβάλλει να φέρουν τα παιδιά νωρίς στο σχολείο.
Πολλά φαίνονται να έχουν δυσλειτουργίες όπως ADD ή ADHD ανάλογα με τον χαρακτήρα τους. Αυτό επίσης δεν είναι ασθένεια, δεν είναι δυσλειτουργία, είναι ότι το μυαλό τους δεν έχει αρκετές προκλήσεις και βαριέται. Έτσι δεν μπορούν να εστιάσουν, όπως εσύ δεν μπορείς να εστιάσεις σε κάποιον που μιλάει για ώρες για κάτι που απλά δεν σε ενδιαφέρει. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν χρειάζονται φαρμακευτική αγωγή αλλά διαφορετικό τρόπο μάθησης και ασκήσεις ευελιξίας.
Τα ευαίσθητα παιδιά έχουν ιδέες για τον κόσμο και τη ζωή, που μπορεί να φαίνονται παράξενες ή αστείες. Θα ρωτήσουν τις πιο ασυνήθιστες ερωτήσεις, διότι παρατηρούν τις πιο ασυνήθιστες λεπτομέρειες. Αν νοιώθουν απόρριψη ή κριτική για αυτό και αυτό συμβαίνει συχνά στα σχολεία, θα προσπαθήσουν να κρύψουν αυτή την ικανότητα, θα προσπαθήσουν να είναι «φυσιολογικά» ώστε να ενταχτούν στο περιβάλλον.
Όταν ένα ευαίσθητο παιδί με πανίσχυρο νου και νευρικό σύστημα προσπαθεί να ενταχθεί σε έναν κοινότυπο τρόπο ζωής και σκέψης είναι σαν να χρησιμοποιείς μία τεράστια μηχανή σε ένα πολύ μικρό αυτοκίνητο. Θα δυσλειτουργήσει και ίσως θα καεί.
Πως να συμπεριφερθείτε σε ένα ευαίσθητο παιδί;
Ποτέ μην προσπαθήσετε να του κρύψετε τις σκέψεις σας. Καταλαβαίνει ότι κάτι κρύβετε και νοιώθει ανασφάλεια. Να είστε ειλικρινείς και οτιδήποτε δεν καταλαβαίνετε στη συμπεριφορά του ρωτήστε το, ή αποδεχτείτε ότι κάτι είναι διαφορετικό.
Αν προσπαθήσετε να το διορθώσετε θα δημιουργήσετε προβλήματα. Οι ευαίσθητοι δεν χωράνε στη «στολή» του μέσου ανθρώπου. Γίνονται δυστυχισμένοι.
πηγή

3 comments:

  1. Κοιτα να δεις.Η μπεμπα,με την οποιαν ασχολουμαι τα τελευταια 4 χρονια,(τεσσαρων χρονων ειναι ακριβως), ετσι ειναι.Μα ιδια.
    Τοστειλα στη μητερα της,που κι αυτη,εγω τη μεγαλωσα,για να τα εχει υπ οψιν της.
    Για να δουμε...

    ReplyDelete
  2. Να με συγχωρείς Theodore, αλλά πως ασχολείσαι με ένα παιδί 4 ετών;

    ReplyDelete
  3. Tι εννοεις ακριβως;
    Εγω,ουσιαστικα,μεγαλωσα τη μητερα της απο βρεφος.(Εννοω παιδαγωγικα.Ειχαμε γινει ενα σωμα μια ψυχη).Και δεν παντρευτηκα βεβαια.Αυτες οι δουλειες,ειναι full time,οταν εχεις να κανεις με διανοιες.Και η τοτε μικρη,ηταν διανοια,που με ειχε απορροφησει πολλες ωρες την ημερα,γιατι σα χαζοδασκαλος,αναρωτιομουνα,ποσο πιο πανω μπορει να παει αραγε και εβαζα τα δυνατα μου για να το πετυχουμε.Χωρις καταπιεση ομως.Χωρις να ζηταω τους βαθμους απο το Σχολειο.Χωρις τιποτα απ αυτες τις αηδιες που βλεπω και ακουω.Μονο ζήτω,καθε φορα που πετυχαινε κατι καλο.Απλα,ζήτω και σηκωμα τα χερια ψηλα,φωναζοντας το δυνατα.Ουτε καν μπραβο. Και πολυ αγαπη.
    Και καθε φορα που πετυχαιναμε κατι,εγω επλεα σε πελαγη ευτυχιας.
    Και ευτυχως για μενα,ειχα πολλες τετοιες στιγμες.
    Μονο στην Γ Λυκειου,πηγε σε φροντιστηριο,γιατι δεν ηθελα να σηκωσω τοσο βαρος μονος μου.
    Τωρα,προσπαθω να κανω κατι και για τη σημερινη μικρη,αλλα οχι με τις ιδιες προυποθεσεις,αφου ουτε διπλα καθομαι,αλλα και τα χρονια περασαν τα σκασμενα.Κοντευω τα 70 πια.
    Τελος παντων.Ο,τι μπορεσω.

    ReplyDelete