Homo homini lupus
Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος
.
«Αλλά δεν θα έπρεπε ο κόσμος να νιώσει ένοχος
και για όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στο Κογκό;»
.
Clockwise from top left, Kazungu Ziwa, Shabani Lufuno, Ngabu Bita and
Matata Badoda. All are Congolese men who were recently raped and agreed to
be photographed.
More Photos >
.
Τα τελευταία χρόνια οι λόφοι με την οργιώδη βλάστηση και οι γαλανές
λίμνες του Κογκό έχουν μετατραπεί σε σκηνικό κτηνωδίας, με τις αντίπαλες
ομάδες των πολεμικών επιχειρήσεων να επιδίδονται σε σφαγές και βιασμούς
του πληθυσμού. Μετά από εκατοντάδες χιλιάδες βιασμούς γυναικών, τους
τελευταίους μήνες σημειώνει κάθετη αύξηση η σεξουαλική βία με θύματα
άντρες.
Σύμφωνα με αξιωματούχους της οργάνωσης Human Rights Watch, τοπικών ανθρωπιστικών οργανισμών αλλά και των Ηνωμένων Εθνών, τους τελευταίους μήνες έχει σημειωθεί κάθετη αύξηση του ποσοστού των αντρών που βιάζονται, ως συνέπεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων που διεξάγουν από κοινού το Κογκό και η Ρουάντα κατά ανταρτών.
Μέσα στην έκρυθμη κατάσταση όπου οι πολίτες υφίστανται φρικιαστικές πράξεις βίας καθημερινά, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις θεωρούν ότι η σεξουαλική βία εφαρμόζεται ως ακόμα ένας τρόπος από τις ένοπλες ομάδες για την κάμψη του ηθικού και την ταπείνωση των κοινοτήτων του Κογκό, προκειμένου να υποκύψουν.
Τα Ηνωμένα Έθνη ήδη θεωρούν το ανατολικό Κογκό ως την πρωτεύουσα των βιασμών παγκοσμίως και η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Hillary Rodham Clinton, αναμένεται να έχει επαφές με θύματα της βίας στην περιοχή κατά την επίσκεψή της στη χώρα την επόμενη εβδομάδα. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες έχουν υποστεί σεξουαλικό βιασμό από τις ποικίλες παραστρατιωτικές ομάδες που στοιχειώνουν τους λόφους και αυτή τη στιγμή η περιοχή διανύει την πιο αιματηρή περίοδό της των τελευταίων ετών.
Η κοινή στρατιωτική δράση που ξεκίνησε τον περασμένο Ιανουάριο ανάμεσα στην Ρουάντα και το Κογκό, τις γειτονικές χώρες που μέχρι πρόσφατα ήταν εχθροί, υποτίθεται ότι θα έθετε ένα τέλος στο φονικό πρόβλημα των ανταρτών και θα εισήγαγε μια νέα εποχή συνεργασίας και ειρήνης στην περιοχή. Οι ελπίδες εκτοξεύτηκαν μετά τη σύντομη αιχμαλωσία του αποστάτη στρατηγού Laurent Nkunda, ο οποίος κατατρόπωσε τα κυβερνητικά στρατεύματα και απειλούσε να προελάσει στη χώρα.
Αλλά, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις δηλώνουν ότι, οι στρατιωτικοί ελιγμοί προκάλεσαν φρικιαστικές επιθέσεις για εκδίκηση. Περισσότερες από 500.000 ανθρώποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, δεκάδες χωριά πυρπολήθηκαν, εκατοντάδες χωρικοί σφαγιάστηκαν και ακόμα και νήπια εκσφενδονίστηκαν στη φωτιά.
Σύμφωνα με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις δεν ευθύνονται μονάχα οι αντάρτες για τις αποτρόπαιες αυτές πράξεις. Στρατιώτες του στρατού του Κογκό προχωρούν σε εκτελέσεις πολιτών, βιασμούς γυναικών, επιστρατεύσεις χωριών για να αρπάξουν τα τρόφιμά τους, όπλα και πυρομαχικά και να τα μεταφέρουν στη ζούγκλα. Πρόκειται για μια πορεία θανάτου μέσα σε μερικές από τις πιο οργιώδεις, τροπικής βλάστησης περιοχές της Αφρικής που έχουν γίνει σκηνικό ενός καταστρεπτικά πολύπλοκου πολέμου που διαρκεί περισσότερο από μια δεκαετία.
«
Από την ανθρωπιστική και την πλευρά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι κοινές
επιχειρήσεις είναι καταστροφικές» λέει η ερευνητής της Human Rights Watch,
Anneke Van Woudenberg.
Οι περιπτώσεις των βιασμών αντρών εκτείνονται σε ακτίνα αρκετών εκατοντάδων μιλίων και πιθανότατα υπάρχουν εκατοντάδες θύματα. Ανθρωπιστικές οργανώσεις δηλώνουν ότι το 10% των περιπτώσεων βιασμών που κλήθηκαν να περιθάλψουν τον Ιούνιο ήταν με θύματα άντρες. « Όπου κι αν πάμε οι άνθρωποι μας λένε ότι και οι άντρες πλέον υφίστανται βιασμούς» λέει ένας νοσηλευτής στο νοσοκομείο Panzi, κοντά στο Bukavu.
Αλλά κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των θυμάτων. Οι άντρες διστάζουν να αναφέρουν το έγκλημα. Πολλοί από όσους το έπραξαν εκδιώχθηκαν από το χωριό τους, γελοιοποιήθηκαν και απομονώθηκαν. Ο 53χρονος κτηνίατρος κ. Ziwa έχασε το ενδιαφέρον του για την εργασία του μετά το βιασμό που υπέστη πριν από μερικές εβδομάδες. Το πόδι του συνετρίβη κατά την επίθεση και σήμερα λέει « Μόνο που σκέφτομαι αυτό που μου συνέβη νιώθω κουρασμένος».
Ο κ. Mukuli βρίσκεται σε παρόμοια ψυχολογική κατάσταση. Είναι ο μοναδικός άντρας στην κλινική για τα θύματα βιασμού στο νοσοκομείο Panzi, στο οποίο εκατοντάδες γυναίκες αναρρώνουν από τα τραύματα που υπέστησαν από τον βιασμό.
Οι περιπτώσεις βιασμών αντρών αποτελούν ένα κλάσμα αυτών που πραγματοποιούνται διαρκώς εις βάρος των γυναικών. Ωστόσο, τα μέλη των ανθρωπιστικών οργανώσεων θεωρούν ότι είναι ακόμα δυσκολότερο να ανακάμψουν. Σε ένα μέρος όπου η ομοφυλοφιλία είναι ταμπού, οι βιασμοί αυτοί φέρουν ένα επιπλέον φορτίο ντροπής. « Με κοροϊδεύουν. Μου λένε ότι δεν είμαι πια άντρας αφού αυτοί άντρες με έκαναν γυναίκα τους», λέει ο κ. Mukuli.
Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις τονίζουν πως η ταπείνωση είναι τόσο έντονη που οι άντρες δεν εμφανίζονται για να δηλώσουν το έγκλημα παρά μόνο αν έχουν υποστεί σοβαρό πρόβλημα υγείας. Μερικές φορές μάλιστα ούτε αυτό δεν αρκεί. Πρόσφατα, δυο άντρες που είχαν υποστεί σοβαρά τραύματα στο πέος πέθαναν γιατί ντράπηκαν να ζητήσουν βοήθεια. Την ίδια ώρα αυξάνονται και οι ευνουχισμοί, με όλο και περισσότερους ακρωτηριασμένους άντρες να εμφανίζονται στα νοσοκομεία.
Πέρσι, η επιδημία βιασμών του Κογκό εμφάνισε στιγμιαία ύφεση, με λιγότερες αναφορές περιστατικών και μερικούς βιαστές να καταδικάζονται σε φυλάκιση. Αλλά σήμερα, όπως το περιγράφουν και οι ίδιοι οι χωρικοί, έχει ανοίξει ξανά η περίοδος κυνηγιού πολιτών.
Μια μητέρα καταγγέλλει ότι ένας κυανόκρανος του ΟΗΕ βίασε τον 12χρονο γιο της. Ο ΟΗΕ παραδέχεται ότι υπάρχει ένας αριθμός νέων καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση από το προσωπικό του και δηλώνει ότι έχει συσταθεί ομάδα που από τον Ιούλιο ερευνά τις καταγγελίες.
Οι γιατροί στο Κογκό είναι απελπισμένοι. Πολλοί ζητάνε πολιτική λύση κι όχι στρατιωτική και υποστηρίζουν ότι η Δύση πρέπει να ασκήσει μεγαλύτερες πιέσεις προς τη Ρουάντα, η οποία κατηγορείται ευρέως ότι διατηρεί τη δική της σταθερότητα με το να τροφοδοτεί τη βία στην άλλη πλευρά των συνόρων.
« Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος νιώθει ενοχές γι’αυτό που συνέβη στη Ρουάντα το 1994» λέει ο διευθύνων γιατρός του νοσοκομείου Panzi, Denis Mukwege, αναφερόμενος στη γενοκτονία της Ρουάντα. «Αλλά δεν θα έπρεπε ο κόσμος να νιώσει ένοχος και για όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στο Κογκό;».
Σύμφωνα με αξιωματούχους της οργάνωσης Human Rights Watch, τοπικών ανθρωπιστικών οργανισμών αλλά και των Ηνωμένων Εθνών, τους τελευταίους μήνες έχει σημειωθεί κάθετη αύξηση του ποσοστού των αντρών που βιάζονται, ως συνέπεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων που διεξάγουν από κοινού το Κογκό και η Ρουάντα κατά ανταρτών.
Μέσα στην έκρυθμη κατάσταση όπου οι πολίτες υφίστανται φρικιαστικές πράξεις βίας καθημερινά, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις θεωρούν ότι η σεξουαλική βία εφαρμόζεται ως ακόμα ένας τρόπος από τις ένοπλες ομάδες για την κάμψη του ηθικού και την ταπείνωση των κοινοτήτων του Κογκό, προκειμένου να υποκύψουν.
Τα Ηνωμένα Έθνη ήδη θεωρούν το ανατολικό Κογκό ως την πρωτεύουσα των βιασμών παγκοσμίως και η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Hillary Rodham Clinton, αναμένεται να έχει επαφές με θύματα της βίας στην περιοχή κατά την επίσκεψή της στη χώρα την επόμενη εβδομάδα. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες έχουν υποστεί σεξουαλικό βιασμό από τις ποικίλες παραστρατιωτικές ομάδες που στοιχειώνουν τους λόφους και αυτή τη στιγμή η περιοχή διανύει την πιο αιματηρή περίοδό της των τελευταίων ετών.
Η κοινή στρατιωτική δράση που ξεκίνησε τον περασμένο Ιανουάριο ανάμεσα στην Ρουάντα και το Κογκό, τις γειτονικές χώρες που μέχρι πρόσφατα ήταν εχθροί, υποτίθεται ότι θα έθετε ένα τέλος στο φονικό πρόβλημα των ανταρτών και θα εισήγαγε μια νέα εποχή συνεργασίας και ειρήνης στην περιοχή. Οι ελπίδες εκτοξεύτηκαν μετά τη σύντομη αιχμαλωσία του αποστάτη στρατηγού Laurent Nkunda, ο οποίος κατατρόπωσε τα κυβερνητικά στρατεύματα και απειλούσε να προελάσει στη χώρα.
Αλλά, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις δηλώνουν ότι, οι στρατιωτικοί ελιγμοί προκάλεσαν φρικιαστικές επιθέσεις για εκδίκηση. Περισσότερες από 500.000 ανθρώποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, δεκάδες χωριά πυρπολήθηκαν, εκατοντάδες χωρικοί σφαγιάστηκαν και ακόμα και νήπια εκσφενδονίστηκαν στη φωτιά.
Σύμφωνα με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις δεν ευθύνονται μονάχα οι αντάρτες για τις αποτρόπαιες αυτές πράξεις. Στρατιώτες του στρατού του Κογκό προχωρούν σε εκτελέσεις πολιτών, βιασμούς γυναικών, επιστρατεύσεις χωριών για να αρπάξουν τα τρόφιμά τους, όπλα και πυρομαχικά και να τα μεταφέρουν στη ζούγκλα. Πρόκειται για μια πορεία θανάτου μέσα σε μερικές από τις πιο οργιώδεις, τροπικής βλάστησης περιοχές της Αφρικής που έχουν γίνει σκηνικό ενός καταστρεπτικά πολύπλοκου πολέμου που διαρκεί περισσότερο από μια δεκαετία.
«
Από την ανθρωπιστική και την πλευρά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι κοινές
επιχειρήσεις είναι καταστροφικές» λέει η ερευνητής της Human Rights Watch,
Anneke Van Woudenberg. Οι περιπτώσεις των βιασμών αντρών εκτείνονται σε ακτίνα αρκετών εκατοντάδων μιλίων και πιθανότατα υπάρχουν εκατοντάδες θύματα. Ανθρωπιστικές οργανώσεις δηλώνουν ότι το 10% των περιπτώσεων βιασμών που κλήθηκαν να περιθάλψουν τον Ιούνιο ήταν με θύματα άντρες. « Όπου κι αν πάμε οι άνθρωποι μας λένε ότι και οι άντρες πλέον υφίστανται βιασμούς» λέει ένας νοσηλευτής στο νοσοκομείο Panzi, κοντά στο Bukavu.
Αλλά κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των θυμάτων. Οι άντρες διστάζουν να αναφέρουν το έγκλημα. Πολλοί από όσους το έπραξαν εκδιώχθηκαν από το χωριό τους, γελοιοποιήθηκαν και απομονώθηκαν. Ο 53χρονος κτηνίατρος κ. Ziwa έχασε το ενδιαφέρον του για την εργασία του μετά το βιασμό που υπέστη πριν από μερικές εβδομάδες. Το πόδι του συνετρίβη κατά την επίθεση και σήμερα λέει « Μόνο που σκέφτομαι αυτό που μου συνέβη νιώθω κουρασμένος».
Ο κ. Mukuli βρίσκεται σε παρόμοια ψυχολογική κατάσταση. Είναι ο μοναδικός άντρας στην κλινική για τα θύματα βιασμού στο νοσοκομείο Panzi, στο οποίο εκατοντάδες γυναίκες αναρρώνουν από τα τραύματα που υπέστησαν από τον βιασμό.
Οι περιπτώσεις βιασμών αντρών αποτελούν ένα κλάσμα αυτών που πραγματοποιούνται διαρκώς εις βάρος των γυναικών. Ωστόσο, τα μέλη των ανθρωπιστικών οργανώσεων θεωρούν ότι είναι ακόμα δυσκολότερο να ανακάμψουν. Σε ένα μέρος όπου η ομοφυλοφιλία είναι ταμπού, οι βιασμοί αυτοί φέρουν ένα επιπλέον φορτίο ντροπής. « Με κοροϊδεύουν. Μου λένε ότι δεν είμαι πια άντρας αφού αυτοί άντρες με έκαναν γυναίκα τους», λέει ο κ. Mukuli.
Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις τονίζουν πως η ταπείνωση είναι τόσο έντονη που οι άντρες δεν εμφανίζονται για να δηλώσουν το έγκλημα παρά μόνο αν έχουν υποστεί σοβαρό πρόβλημα υγείας. Μερικές φορές μάλιστα ούτε αυτό δεν αρκεί. Πρόσφατα, δυο άντρες που είχαν υποστεί σοβαρά τραύματα στο πέος πέθαναν γιατί ντράπηκαν να ζητήσουν βοήθεια. Την ίδια ώρα αυξάνονται και οι ευνουχισμοί, με όλο και περισσότερους ακρωτηριασμένους άντρες να εμφανίζονται στα νοσοκομεία.
Πέρσι, η επιδημία βιασμών του Κογκό εμφάνισε στιγμιαία ύφεση, με λιγότερες αναφορές περιστατικών και μερικούς βιαστές να καταδικάζονται σε φυλάκιση. Αλλά σήμερα, όπως το περιγράφουν και οι ίδιοι οι χωρικοί, έχει ανοίξει ξανά η περίοδος κυνηγιού πολιτών.
Μια μητέρα καταγγέλλει ότι ένας κυανόκρανος του ΟΗΕ βίασε τον 12χρονο γιο της. Ο ΟΗΕ παραδέχεται ότι υπάρχει ένας αριθμός νέων καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση από το προσωπικό του και δηλώνει ότι έχει συσταθεί ομάδα που από τον Ιούλιο ερευνά τις καταγγελίες.
Οι γιατροί στο Κογκό είναι απελπισμένοι. Πολλοί ζητάνε πολιτική λύση κι όχι στρατιωτική και υποστηρίζουν ότι η Δύση πρέπει να ασκήσει μεγαλύτερες πιέσεις προς τη Ρουάντα, η οποία κατηγορείται ευρέως ότι διατηρεί τη δική της σταθερότητα με το να τροφοδοτεί τη βία στην άλλη πλευρά των συνόρων.
« Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος νιώθει ενοχές γι’αυτό που συνέβη στη Ρουάντα το 1994» λέει ο διευθύνων γιατρός του νοσοκομείου Panzi, Denis Mukwege, αναφερόμενος στη γενοκτονία της Ρουάντα. «Αλλά δεν θα έπρεπε ο κόσμος να νιώσει ένοχος και για όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στο Κογκό;».
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Πηγή: The New York Times
Δημοσίευση: 06-08-2009 15:08 από Ομάδα TVXS
.
Symbol of Unhealed Congo: Male Rape Victims
No comments:
Post a Comment