Γιώργος Σεφέρης: Η «αρματωσιά» της αγάπης

 Έφυγε από κοντά μας, σαν σήμερα (20/9/1971)

''Πάνω σ' έναν ξένο στίχο'' (απόσπασμα)

Ευτυχισμένος που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα.
Ευτυχισμένος αν στο ξεκίνημα, ένιωθε γερή την αρμα-
τωσιά μιας αγάπης, απλωμένη μέσα στο κορμί του,
σαν τις φλέβες όπου βουίζει το αίμα.
Μιας αγάπης με ακατέλυτο ρυθμό, ακατανίκητης σαν τη
μουσική και παντοτινής
γιατί γεννήθηκε όταν γεννηθήκαμε και σαν πεθαίνουμε,
αν πεθαίνει, δεν το ξέρουμε ούτε εμείς ούτε άλλος
κανείς.   

Βιογραφικά και το έργο του

Στης Αγάπης το άβατο να μπω αξιώθηκα
και σε είδα 

ιέρεια φωτόλαμπρη, 

μέσα απ' το μαύρο σου ντύμα

Μες στη σιωπή σου σε άκουσα
Σφραγίδα το στόμα,

περίβολος φύλακας,

εμποδιστής λόγων περίσσιων
Ένιωσα 

της μουσικής τη γαλήνια ορμή

ως τ' ακροδάχτυλά σου
Είδα
άλικα άνθια τα γόνατα,

υπομονής ανεξίτηλης τρόπαια

προσφοράς παράσημα, 

της ευτυχίας του "δούναι"τα εύσημα
Διάβασα
αναντίρρητη σκέψη 

και το λόγο σου άκουσα, τον μεγάλο απόντα.

Βασιλική Π. Δεδούση