ΝΤΑΝΙΕΛ ΡΑΝΤΚΛΙΦ:
«Δεν υπήρξα ποτέ παιδί»
«Δεν υπήρξα ποτέ παιδί»
Ο πρωταγωνιστής των ταινιών «Χάρι Πότερ» νιώθει έτοιμος για μια νέα φάση καριέρας αλλά δεν παύει να επιθυμεί την παιδική αθωότητα που ποτέ δεν μπόρεσε να τη ζήσει
του ΓΙΑΝΝΗ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ | Κυριακή 30 Αυγούστου 2009
«Ο Ντάνιελ Ράντκλιφέχει μεγαλύτερη δημοτικότητα από τους Βeatles»έγραψε πριν από μερικά χρόνια το περιοδικό «Εntertainment Weekly» για τον ηθοποιό που επελέγη να υποδυθεί στον κινηματογράφο τον Χάρι Πότερ, τον διοπτροφόρο μάγο των μυθιστορημάτων της Τζόαν Κ. Ρόουλινγκ, τα οποία σε μια εποχή που η παιδική ψυχαγωγία κατακλυζόταν από τη μόδα μεταλλαγμένων τεράτων με γλυκές φατσούλες- θυμάστε τα «Ρokemon»;- έγινε με επιτυχία ο πρεσβευτής της απαραίτητης εναλλακτικής πρότασης.
Σήμερα, εννέα χρόνια μετά την πρώτη ταινία της σειράς «Χάρι Πότερ» («Ο Χάρι Πότερ και η φιλοσοφική λίθος»), ο Ράντκλιφ εξακολουθεί να βρίσκεται κοντά μας. Η έκτη ταινία του ως Πότερ, «Ο Χάρι Πότερ και ο ημίαιμος πρίγκιψ», ήδη προβάλλεται στις αίθουσες και η έβδομη, «Harry Potter and the Deathly Hallows» γυρίζεται (θα προβληθεί του χρόνου σε δύο μέρη).
Αντικρίζοντάς τον από κοντά πριν από έναν μήνα στο Λονδίνο, στην πρώτη δημόσια παρουσίαση των συντελεστών του «Ημίαιμου πρίγκιπα» μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων, δεν έβλεπες το παιδάκι των περασμένων χρόνων. Αντιθέτως, έβλεπες έναν καλοστεκούμενο, καλοντυμένο έφηβο (γκρι κοστούμι, «γιάπικο» ζελέ στο μαλλί), δασκαλεμένο στην εντέλεια ώστε να ξέρει απ΄ έξω και ανακατωτά τον δημόσιο ρόλο του. Είχε άνεση, έκανε χιούμορ, αλλά συγχρόνως διατηρούσε έναν επαγγελματικό αέρα αυστηρότητας που σε κρατούσε σε απόσταση.
Προς το παρόν το μυαλό του Ράντκλιφ παραμένει αφοσιωμένο στο σύμπαν του μάγου Πότερ. Ωστόσο τα χρόνια έχουν περάσει και ο Ράντκλιφ το ξέρει. «Εχω γίνει πλέον20 χρόνων»είπε (γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1989 στο Φούλαμ της Αγγλίας),«δεν είμαι πια παιδί, και όλα τα όνειρα κάποια στιγμή τελειώνουν. Ο κόσμος δεν με φωνάζει πια Χάρι στον δρόμο. Θέλω να ελπίζω ότι θα δημιουργηθούν καινούργια όνειρα».
Σήμερα, εννέα χρόνια μετά την πρώτη ταινία της σειράς «Χάρι Πότερ» («Ο Χάρι Πότερ και η φιλοσοφική λίθος»), ο Ράντκλιφ εξακολουθεί να βρίσκεται κοντά μας. Η έκτη ταινία του ως Πότερ, «Ο Χάρι Πότερ και ο ημίαιμος πρίγκιψ», ήδη προβάλλεται στις αίθουσες και η έβδομη, «Harry Potter and the Deathly Hallows» γυρίζεται (θα προβληθεί του χρόνου σε δύο μέρη).
Αντικρίζοντάς τον από κοντά πριν από έναν μήνα στο Λονδίνο, στην πρώτη δημόσια παρουσίαση των συντελεστών του «Ημίαιμου πρίγκιπα» μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων, δεν έβλεπες το παιδάκι των περασμένων χρόνων. Αντιθέτως, έβλεπες έναν καλοστεκούμενο, καλοντυμένο έφηβο (γκρι κοστούμι, «γιάπικο» ζελέ στο μαλλί), δασκαλεμένο στην εντέλεια ώστε να ξέρει απ΄ έξω και ανακατωτά τον δημόσιο ρόλο του. Είχε άνεση, έκανε χιούμορ, αλλά συγχρόνως διατηρούσε έναν επαγγελματικό αέρα αυστηρότητας που σε κρατούσε σε απόσταση.
Προς το παρόν το μυαλό του Ράντκλιφ παραμένει αφοσιωμένο στο σύμπαν του μάγου Πότερ. Ωστόσο τα χρόνια έχουν περάσει και ο Ράντκλιφ το ξέρει. «Εχω γίνει πλέον20 χρόνων»είπε (γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1989 στο Φούλαμ της Αγγλίας),«δεν είμαι πια παιδί, και όλα τα όνειρα κάποια στιγμή τελειώνουν. Ο κόσμος δεν με φωνάζει πια Χάρι στον δρόμο. Θέλω να ελπίζω ότι θα δημιουργηθούν καινούργια όνειρα».
O Ντάνιελ Ράντκλιφ δεν πιστεύει ότι τα στόρια της καριέρας του θα κατεβούν μετά την ολοκλήρωση της έβδομης ταινίας.«Εχω καταλάβει ότι η υποκριτική είναι αυτό που μου ταιριάζει, αυτό που αγαπώ και που θέλω να κάνω. Νιώθω ο εαυτός μου όταν βρίσκομαι μέσα στο σκηνικό μιας ταινίας. Και θα συνεχίσω να το κάνω».
Διόλου απίθανο να τα καταφέρει, αν και ο αγώνας προβλέπεται να είναι αρκετά σκληρός. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι πολλά παιδιά-θαύματα του κινηματογράφου, από τη Σίρλεϊ Τεμπλως τον Μακόλεϊ Κάλκιν, τα βρήκαν σκούρα όταν μεγάλωσαν. Επομένως ο Ράντκλιφ θα πρέπει να δώσει μάχη για να πείσει ότι έχει ξεφύγει από τη σκιά του Χάρι Πότερ. Βέβαια ο ίδιος ξέρει πολύ καλά ότι ο διοπτροφόρος μάγος θα τον ακολουθεί ακόμη και όταν παίζει εντελώς διαφορετικούς ρόλους.
Διόλου απίθανο να τα καταφέρει, αν και ο αγώνας προβλέπεται να είναι αρκετά σκληρός. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι πολλά παιδιά-θαύματα του κινηματογράφου, από τη Σίρλεϊ Τεμπλως τον Μακόλεϊ Κάλκιν, τα βρήκαν σκούρα όταν μεγάλωσαν. Επομένως ο Ράντκλιφ θα πρέπει να δώσει μάχη για να πείσει ότι έχει ξεφύγει από τη σκιά του Χάρι Πότερ. Βέβαια ο ίδιος ξέρει πολύ καλά ότι ο διοπτροφόρος μάγος θα τον ακολουθεί ακόμη και όταν παίζει εντελώς διαφορετικούς ρόλους.
Είναι τόσο πολύ ταυτισμένος με τον Χάρι Πότερ, που θα του είναι εξαιρετικά δύσκολο να πείσει σε διαφορετικά πράγματα. Οσο ενάρετες και αν είναι οι προθέσεις του. Οι δυσκολίες φάνηκαν όταν πριν από μερικά χρόνια ο Ράντκλιφ αποπειράθηκε να παίξει κάτι διαφορετικό στην ταινία «December boys» αφήνοντας τους πάντες αδιάφορους.
Το θέατρο όμως είναι μια διαφορετική ιστορία. Οταν πριν από δύο χρόνια ο Ράντκλιφ πήγε από το ένα άκρο στο άλλο παίζοντας το «προβληματικό» αγόρι που τυφλώνει άλογα στο άκρως δραματικό έργο «Εκβους» τουΠίτερ Σάφερ, η υποδοχή που του επιφύλαξαν κοινό και κριτική στο Γουέστ Εντ και στο Μπροντγουέι ήταν θετικότατη. «Για μένα» είπε«οι καλύτεροι ηθοποιοί είναι αυτοί που αποπειρώνται πράγματα ακόμη και όταν ξέρουν ότι θα αποτύχουν. Πρέπει να ρισκάρουν». Το αινιγματικό μέλλον είναι μπροστά, αλλά το παρελθόν δεν μπορεί να αλλάξει. Ο Ράντκλιφ δεν μπορεί παρά να είναι τρισευτυχισμένος για την ως τώρα πορεία της ζωής του, ωστόσο την ίδια ώρα δεν κρύβει ότι αυτό που δεν κατάφερε ποτέ ήταν να ζήσει ως παιδί. «Ακούγεται σαν πολυτέλεια, όμως δεν θυμάμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που έπαιξα στον δρόμο ή στο σχολείο χωρίς να με αντιμετωπίζουν σαν Χάρι Πότερ. Στ΄ αλήθεια, δεν υπήρξα ποτέ παιδί και δεν ξέρω αν αυτό κάποια στιγμή μου λείψει πραγματικά».
Το θέατρο όμως είναι μια διαφορετική ιστορία. Οταν πριν από δύο χρόνια ο Ράντκλιφ πήγε από το ένα άκρο στο άλλο παίζοντας το «προβληματικό» αγόρι που τυφλώνει άλογα στο άκρως δραματικό έργο «Εκβους» τουΠίτερ Σάφερ, η υποδοχή που του επιφύλαξαν κοινό και κριτική στο Γουέστ Εντ και στο Μπροντγουέι ήταν θετικότατη. «Για μένα» είπε«οι καλύτεροι ηθοποιοί είναι αυτοί που αποπειρώνται πράγματα ακόμη και όταν ξέρουν ότι θα αποτύχουν. Πρέπει να ρισκάρουν». Το αινιγματικό μέλλον είναι μπροστά, αλλά το παρελθόν δεν μπορεί να αλλάξει. Ο Ράντκλιφ δεν μπορεί παρά να είναι τρισευτυχισμένος για την ως τώρα πορεία της ζωής του, ωστόσο την ίδια ώρα δεν κρύβει ότι αυτό που δεν κατάφερε ποτέ ήταν να ζήσει ως παιδί. «Ακούγεται σαν πολυτέλεια, όμως δεν θυμάμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που έπαιξα στον δρόμο ή στο σχολείο χωρίς να με αντιμετωπίζουν σαν Χάρι Πότερ. Στ΄ αλήθεια, δεν υπήρξα ποτέ παιδί και δεν ξέρω αν αυτό κάποια στιγμή μου λείψει πραγματικά».
Time Out Chicago Kids: Daniel Radcliffe Interview
By Dave Calhoun
No wands. No glasses. No scars. Those were the rules we agreed with Daniel Radcliffe’s camp when we started planning our cover shoot with the 19-year-old star of Harry Potter. Which is why Radcliffe is now in a west London photo studio and giving it the ecstatic-junkie look on a bare mattress. Today is all about Dan – as everyone calls him – not Harry. ‘He’s like a pig in shit,’ says Radcliffe’s publicist Vanessa when I turn up halfway through the shoot. I couldn’t have put it better myself. When I first catch sight of Radcliffe, he’s having an intense moment in front of the lens. It’s his iPod that’s rocking the studio – Interpol, for the record – and he’s mouthing the words like a musician possessed, his body shaking and his eyes staring at the camera and giving it the full-on rock-star attitude.
more
Ε καλά τώρα. Κανείς δεν τον ανάγκασε να γίνει ηθοποιός. Έχει λύσει το βιοποριστικό πρόβλημα από τώρα. Κάνει ό,τι θέλει, δεν αγχώνεται για σπουδές και μέλλον. Γιατί και εμείς που ζήσαμε παιδικά χρόνια είμαστε σε καλύτερη μοίρα από αυτόν; Σιγά!
ReplyDeleteΑ, μια διόρθωση: Harry Potter and the Deathly Hallows, όχι gallows.
Ευχαριστούμε για την διόρθωση.
ReplyDeleteΤο τί όμως λέει αυτός, ή καλύτερα τί του υπαγόρευσαν να λέει, λίγο μας ενδιαφέρει.
Εκείνο που έχει σημασία και το έχουμε τονίσει επανειλημμένα απ' αυτό το βήμα, είναι ότι το χρήμα δεν είναι το παν στη ζωή και ασφαλώς δεν είναι αυτοσκοπός.
Το άρθρο αναφέρει για την τύχη περιπτώσεων παιδιών-θαυμάτων που δεν ήταν και η καλύτερη.
Παιδιά, που δεν χάρηκαν σαν παιδιά, και εδώ έχουμε μια κραυγαλέα περίπτωση κακοποίησης, όσο ακραίο και αν ακούγεται αυτό, διότι ο μικρός έπεσε θύμα εκμετάλλευσης από τους γονείς τους, και από ένα κάρο άλλους ανθρώπους με σκοπό το χρήμα, δεν είχαν την καλύτερη εξέλιξη.
Ευχόμαστε το παλικαράκι να μη αρχίσει να καταφεύγει σύντομα στα χάπια για νοιώσει κάποια ευχαρίστηση.
Κατά την ταπεινή μας γνώμη Αγαπημένη, είστε ασφαλώς σε καλύτερη μοίρα απ' αυτόν.