Ψήφισα για πρώτη φορά, με Σκεπτικισμό και Ελπίδα

Έλεγα στον εαυτό μου δυο χρόνια τώρα: Στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσεις και συ. Θα ασκήσεις το πιο σημαντικό σου δικαίωμα και εκεί μέσα στο παραβάν θα χριστείς πολίτης. Αυτά έλεγα.  

Και σοβαρά, που λέτε, το πήρα, μιας και ήθελα αυτή η πρώτη μου συμμετοχή να είναι και ουσιαστική.

 «Καλός πολίτης, ο ενημερωμένος πολίτης», έτσι ξεκίνησε η καλή μου δασκάλα το μάθημα της «Εισαγωγής στο Δίκαιο και τους Πολιτικούς Θεσμούς». Και το κράτησα αυτό —και άλλα πολλά— από τα ακούσματα και τα διαβάσματά μου και άρχισα να ενημερώνομαι, καθώς ήθελα να γνωρίζω για να αποφασίσω το ποιο κόμμα και ποιόν υποψήφιο θα προτείνω να με αντιπροσωπεύσει.

Η διαδικασία αυτή κράτησε αρκετά και στο διαδίκτυο έψαχνα προγράμματα, βιογραφικά, γεγονότα και ιστορία, τωρινή και παλιότερη.
Έφτασε η μέρα των εκλογών και με τη χαρά που η επίγνωση της ευθύνης δίνει, πρώτα ρώτησα τον αρμόδιο, εάν θα έχω χρόνο στη διάθεσή μου, και βρέθηκα πίσω από το παραβάν. 

Κανένας από τους παρισταμένους δεν παρατήρησε ότι μαζί μου μπήκαν, ενός Παιδιού η Ελπίδα, μιας Έφηβης η Λαχτάρα, μιας Νέας Γυναίκας η Αγάπη, το Πάθος μιας Ερωτευμένης και η Σύνεση μιας Μάνας.

Σαν πολλές στριμωχτήκαμε εδώ μέσα, σκέφτηκα και χαμογέλασα.
 

Δεν πρόκειται βέβαια να αποκαλύψω ποιο κόμμα προτίμησα αλλά θα σταθώ στους σταυρούς προτίμησης. 

Με προσοχή μεγάλη πήρα ένα – ένα τα ονόματα.
Ευτυχώς που αρκετά ξέρω για τον καθένα μονολόγησα, και άρχισα να «σταυρώνω», όχι ονόματα ηχηρά, όχι με το κριτήριο της αναγνωρισιμότητας αλλά του πρότερου έντιμου βίου, του ήθους και της διάθεσης για σκληρή ανιδιοτελή προσφορά. Και οι «πέντε», τα πέντε μου μέρη, συμφωνήσαμε απόλυτα, και ικανοποιημένη έριξα το φάκελο στη διαφανή κάλπη.
Τα αποτελέσματα, γνωστά σε όλους μας, και κυρίως όσα ακολούθησαν σε περισυλλογή με έριξαν.
Είδα πανηγυρίζοντες, ενθουσιώδεις οπαδούς και κατηφείς ηττημένους, ανωριμότητα είδα, ελαφρότητα, επιπολαιότητα, διάθεση εμπαιγμού….
Εδώ και ένα 24ωρο άκουσα και είδα πολλά:
Νικήσαμε, ψηλά το κεφάλι…, ΕΜΕΙΣ υπερασπίζουμε πάντα την Πατρίδα…, ΕΜΕΙΣ θα αντιπολιτευόμαστε σκληρά…, δεν πρόκειται να πετύχουν…

Εχθρότητα, αντιπάθεια, ηττοπάθεια, μια ξινίλα, πίκρα επιθετική, ένα λανθάνον μίσος, δικαιολογίες που δεν αντέχουν στη βάσανο της λογικής, έπαρση… αυτά και άλλα πολλά παρατήρησα και με πόνεσαν.

    Όχι, δεν είναι ποδοσφαιρικός αγώνας οι Εκλογές. Δεν είναι αντίπαλοι οι εκλογείς. Η Δημοκρατία λειτούργησε, ο κυρίαρχος Λαός αποφάσισε. Μπορεί να μη συμφωνώ με την απόφαση της πλειοψηφίας, μπορεί άλλες να είναι οι δικές μου αντιλήψεις, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι ΟΛΟΙ μας θέλουμε καλά να κυβερνηθεί ο τόπος μας, να πετύχει στο έργο της η νέα Κυβέρνηση.

    Ακράδαντα πιστεύω ότι ΟΛΟΙ μας αγαπάμε και πονάμε την Πατρίδα μας και το καλύτερο γι αυτήν, δηλαδή για μας, επιθυμούμε.
Δε θέλουμε να ξανακούσουμε για βρωμιές και σκάνδαλα, δε θέλουμε να δηλητηριάζουν τη μέρα μας η διαφθορά, οι ίντριγκες και η μικρότητα.
Όποιος και αν ήταν ο νικητής, αυτά θα του έλεγα και αυτά παραγγέλλω στη νέα Κυβέρνηση. Μακριά από τη βρωμιά, τη λαμογιά, τη διαφθορά.
Μακριά, επειδή απλά δεν μας αξίζουν, επειδή πολλές είναι οι αντικειμενικές δυσκολίες και δεν πρόκειται να ανεχτούμε καμιά μα καμιά ατασθαλία.
 

Ψήφισα για πρώτη φορά. Εκτέλεσα το εκλογικό μου δικαίωμα, το καθήκον και το χρέος μου. Και τώρα με σκεπτικισμό και ελπίδα στέκομαι μπροστά στο μέλλον και εύχομαι να πετύχει στο δύσκολο έργο της η νέα Κυβέρνηση.

Από την Ελπίδα, μια νεαρή ψηφοφόρο