Να γιατί μαθαίνουν τα παιδιά μουσική απο τα 3 τους χρόνια! Baby Beethoven

Αγαπητοί αναγνώστες. 

Πάνω στην μουσική, έχω μιαν ειδίκευση, που ενισχύεται σε πολύ μεγάλο βαθμό, από την τεράστια πείρα που απέκτησα, διδάσκοντας μουσική στη σχολή μου, αλλά και σε ιδιαίτερα μαθήματα, επί πολλά χρόνια.

Έτσι έχω υποχρέωση, συνοπτικά, να εκθέσω τις απόψεις μου, που θα βοηθήσουν τους νέους γονείς, να λάβουν μια καθοριστική απόφαση για το μέλλον των παιδιών τους, την εκμάθηση μουσικής σε αυτά. ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΤΕΧΝΗ, την μητέρα όλων των τεχνών, κατά την άποψή μου. Και εξηγούμαι: 

 
Ένα παιδί που μαθαίνει μουσική, αποκτά καλύτερο ψυχικό κόσμο. Ηρεμία χαρακτήρα. Η εξυπνάδα του αναπτύσσεται σε μεγάλο βαθμό και επομένως γίνεται και καλύτερο στα γράμματα.
Αν όλοι μαθαίναμε μουσική, θα είχαμε πιο πολλούς έξυπνους ανθρώπους, θα είχαμε μια ιδανική κοινωνία, του μέτρου, του δικαίου και με λιγότερα προβλήματα και φυσικά με πολύ λιγότερες αξιόποινες πράξεις.
Το παιδί που μαθαίνει μουσική, έχει καλοσύνη, αλτρουισμό, ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους του, και όλα αυτά το συνοδεύουν για όλη του την ζωή. Και βέβαια έχει ηγετική θέση, στην παρέα, στο σχολείο, σε κάθε κοινωνική εκδήλωση, γιατί όλοι το αγαπούν, όλοι το θέλουν κοντά τους.
Μιλούν οι νότες γι’ αυτό, και κανείς δεν τον αντιπαρέρχεται. 
Εγώ δεν γνώρισα στη ζωή μου, σχεδόν ποτέ μουσικό, σκληρό, που να μην έχει το γέλιο μόνιμα στο πρόσωπό του ή μια ηρεμία που εστιάζεται στα μάτια του, να μην έχει προοδεύσει, με όποιο επάγγελμα καταπιάστηκε, που να έχει δυσκολίες στα γράμματα.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι σπουδαστές της Μουσικής, είναι πρώτοι στο σχολείο. Είναι επίσης μετρημένοι στην ζωή τους, σκεπτόμενοι και προοδευτικοί άνθρωποι, γιατί η μουσική είναι μέτρο και ρυθμός και κατά ένα περίεργο τρόπο αυτά τα δυο στοιχεία, εγκαθίστανται μόνιμα στο υποσυνείδητο του παιδιού και το συνοδεύουν στη μετέπειτα ζωή του. Επίσης έχει μια σιγουριά στη ζωή, γιατί αν αποτύχει σε κάποιον άλλον τομέα, έχει αποκτήσει , ενώ είναι παιδί και ένα επάγγελμα, το επάγγελμα του δασκάλου, του εκτελεστή Μουσικής και να χρησιμοποιήσει τις μουσικές του γνώσεις, σε δεκάδες άλλες περιπτώσεις.  

Δεν είναι τυχαίο που στις πρώην ανατολικές χώρες, σχεδόν όλα τα παιδιά, μάθαιναν μουσική. Κάτι ξέρανε και αυτοί. Αλλά και στην αρχαιότητα, οι πρόγονοί μας, είχαν την μουσική σαν βασική ενασχόληση. Και αυτοί επίσης, ήξεραν τι έκαναν. 

ΜΕ ΠΟΙΟ ΟΡΓΑΝΟ ΟΜΩΣ ΠΡΕΠΕΙ να ασχοληθεί ένα μικρό παιδί;
Στην ηλικία από 3-6 ετών, με όλα τα πληκτροφόρα. Κυρίως το ΠΙΑΝΟ, γιατί το πιάνο έχει πλατειά πλήκτρα, με το ακούμπημα βγάζει ωραίο ήχο και το παιδί θεωρεί πως αυτό που παίζει είναι από την δική του προσπάθεια και έτσι ενθαρύνεται. Το πιάνο δεν είναι όργανο της απογοήτευσης, όπως συμβαίνει κυρίως με τα έγχορδα όργανα, όπου ο μαθητής προσπαθεί υπερβολικά για να επιτύχει κάτι ακουστικά ευχάριστο. Ακόμα, επειδή θέλει κάποια δύναμη για να χτυπηθεί το πλήκτρο, γυμνάζει πολύ καλά τα δάκτυλα και έχουμε πιο γρήγορα καλά αποτελέσματα. Και βέβαια πολύ σύντομα το παιδί μπορεί να παίξει μια μικρή μελωδία, πολύ σημαντικό αυτό, γιατί το παιδί έτσι αποκτά αισιοδοξία, για να προχωρήσει την σπουδή της μουσικής.
 
Εξάλλου το ΠΙΑΝΟ, είναι ο αναμφισβήτητος βασιλιάς των μουσικών οργάνων, λόγω έκτασης, ήχου και πολυφωνίας.
Για τα παιδιά από 3-6 ετών, η εκμάθηση γίνεται σαν παιχνίδι, γιατί εδώ και δεκατρία περίπου χρόνια, χρησιμοποιείται η μέθοδος, «ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΙΑΝΟΥ - ΑΡΜΟΝΙΟΥ (και λοιπών οργάνων με πλήκτρα για ΠΑΙΔΙΑ από 3 ετών!!! της ΑΣΠΑΣΙΑΣ ΘΕΟΧΑΡΑΤΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΥ», με καταπληκτικά αποτελέσματα.

Το σύστημα αυτό έχει μια διεθνή πρωτοτυπία, τις εικονονότες και σιγά, σιγά καθιερώνεται σαν μοναδικό για τις πολύ μικρές ηλικίες. Επίσης ενισχύει υπερβολικά την αισιοδοξία στα παιδιά αφού πολύ φρήγορα παίζουν απλές αλλά και γνωστές μελωδίες. Και αυτό το επιτυγχάνουν έχοντας την εντύπωση πως λαβαίνουν μέρος σε ένα παιχνίδι.
   
Για την ενίσχυση των όσων γράφω σχετικά με την μουσική, παραθέτω παρακάτω, μερικές συνοπτικές δημοσιεύσεις , απανθίσματα απόψεων, μελετών και πειραμάτων διαφόρων ειδικών, προσπαθώντας να μην κάνω κατάχρηση του χώρου του site. Περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο, την ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΠΟΥΔΗΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ, στις μικρές ηλικίες:

1. ΘΑΥΜΑ” λένε Αμερικανοί ερευνητές. “Η διδασκαλία της ΜΟΥΣΙΚΗΣ στην ηλικία των 3 ετών, βελτιώνει σε μέγιστο βαθμό την αντίληψη των παιδιών”.
2. ΛΛΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ: “Η ασχολία των μικρών παιδιών με την ΜΟΥΣΙΚΗ, βελτιώνει περιοχές του εγκεφάλου, που δεν χρησιμοποιούνται μόνο για την ΜΟΥΣΙΚΗ αλλά και σε άλλες λειτουργίες, σε πολύ υψηλό βαθμό”.
3. “ Όποιος αρχίσει να μαθαίνει ένα ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ σε πολύ μικρή ηλικία, αποκτά μια δεξιότητα, που δεν μπορεί να αποκτήσει σε καμιά άλλη ηλικία” λέει η ΜΟΥΣΙΚΟΨΥΧΟΛΟΓΟΣ Γκούτρου Σβάρτσερ.
4. “Η κλίμακα της ΜΟΥΣΙΚΗΣ Θα έπρεπε να διδάσκεται από νωρίς στα Σχολεία. Οι τόνοι, η Αρμονία και το Τραγούδι, εξασκούν τα μέγιστα τους παιδικούς εγκεφάλους” λέει η ίδια.
5. “Η Κλασική ΜΟΥΣΙΚΗ ενισχύει σημαντικά την ΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ”, λέει ο Γκόρντον Σω. ‘Όταν ανοίγονται παράθυρα στο Χρόνο, διαμορφώνονται οι Λεωφόροι των πληροφοριών. Αυτά κλείνουν, αν δεν τα εκμεταλλευτούμε στις μικρές ηλικίες, γεμίζοντάς τα με γνώσεις. Η ΜΟΥΣΙΚΗ βοηθά σημαντικά σ’ αυτό”.
6. “Αν τα νευρικά κύτταρα δεν συνδεθούν την κατάλληλη χρονική στιγμή, το κενό δεν αναπληρώνεται ποτέ” λέει ο ερευνητής του εγκεφάλου Βολφ Ζίνκερ. Και η ΜΟΥΣΙΚΗ σ’ αυτήν την περίπτωση είναι αυτό που χρειάζεται ο εγκέφαλος.
7. Τέλος στο Περιοδικό ΤΕΜΠΟ αναφέρεται: “Η διδασκαλία της ΜΟΥΣΙΚΗΣ στα μικρά παιδιά αποτελεί ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΝΙΚΗΤΕΣ” στη Ζωή εννοείται.

Εγώ συμπληρώνω εδώ κάτι που διάβασα παλιά σε κάποια εφημερίδα: " Οι έγκυμονούσες γυναίκες, αν κατα την διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, εφαρμόζουν πάνω στην κοιλιά τους ένα μεγάφωνο από το οποίο να ακούγεται σιγανά κλασσική μουσική, ιδιαίτερα Μότσαρτ, γεννούν πιο ήρεμα μωρά.
 

Γιάννης Σ. Ανδεόπουλος Καθηγητής Μουσικής, Μουσουργός, Λογοτέχνης