Απροστάτευτες στη βία οι γυναίκες

*Στις γυναίκες από τη Ν. Ρουμανία χρησιμοποιούν τον φόβο του αποκεφαλισμού, σε αυτές από την Αφρική τον φόβο του βουντού, ενώ άλλες τις εθίζουν στα ναρκωτικά για να κάνουν ο,τιδήποτε για τη δόση τους. 

*Χωρίς επαρκή προστασία εξακολουθούν να παραμένουν στη χώρα μας -κυρίως στην περιφέρεια- οι γυναίκες-θύματα βίας, καθώς παρατηρούνται μεγάλα ελλείμματα σε υποστηρικτικές δομές και σύγχρονες υπηρεσίες, ενώ σφοδρή κριτική δέχεται και το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, που αναθεωρήθηκε πρόσφατα.

*Συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή οργανώνουν την 25/11 στις 18.00 

μία σειρά από γυναικείες ΜΚΟ. 

Σύμφωνα με τη μελέτη που παρουσίασε χθες το Κέντρο Γυναικείων Μελετών και Ερευνών ΔΙΟΤΙΜΑ -εν όψει και της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών-, στην Ελλάδα λειτουργούν 25 υπηρεσίες υποστήριξης (ξενώνες, γραμμές SOS και συμβουλευτικά κέντρα), ενώ το Συμβούλιο της Ευρώπης ορίζει πως χρειάζεται το λιγότερο 1 υπηρεσία ανά 50.000 γυναίκες.

Στη χώρα μας δηλαδή το έλλειμμα ανέρχεται σε 84 δομές. Την ίδια στιγμή, το έλλειμμα κλινών σε ξενώνες φιλοξενίας (λειτουργούν 201 κρεβάτια σε 12 ξενώνες, εκ των οποίων μόνο 1-2 μπορούν να θεωρηθούν σύμφωνοι με τις διεθνείς προδιαγραφές) ανέρχεται σε 919 θέσεις, σύμφωνα πάντα με τους διεθνείς δείκτες. Χαρακτηριστικό είναι πως κάθε χρόνο φιλοξενούνται στους ξενώνες, κατά μέσον όρο, 605 γυναίκες και παιδιά, ενώ ο μέσος αριθμός κλήσεων τον μήνα στις γραμμές SOS φτάνεις τις 640.

«Οι άνθρωποι που απαντούν στις γραμμές SOS αδυνατούν συχνά να παραπέμψουν τη γυναίκα-θύμα σε κάποιον ξενώνα, επειδή δεν υπάρχουν κενές θέσεις», υπογράμμισε η Μαρία Λιάπη, μέλος ΔΣ του Κέντρου ΔΙΟΤΙΜΑ. Μόνο μία, άλλωστε, από τις 9 τηλεφωνικές γραμμές SOS λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο. «Όσες περισσότερες ώρες μένουν οι γραμμές ανοιχτές τόσο περισσότερο αυξάνεται ο αριθμός των κλήσεων», σημείωσε η κ. Λιάπη, προσθέτοντας πως οι πιο πολλές γυναίκες καλούν για συμβουλευτική και νομική υποστήριξη, καθώς και για φιλοξενία, ενώ κάποιες για εργασία, οικονομική και ψυχοκοινωνική στήριξη.

Οι υποστηρικτικές δομές που λειτουργούν σήμερα αντιμετωπίζουν -σύμφωνα με τη μελέτη- ανεπαρκή στελέχωση, υποχρηματοδότηση, αδυναμία επιμόρφωσης του προσωπικού τους, που συνδυάζονται με την περιορισμένη ευαισθητοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, την απουσία συντονισμού κ.ά. Μόνο δύο δομές παρέχουν συνηγορία και διαμεσολάβηση, ενώ σχεδόν καμία δεν παρέχει υποστηρικτικές υπηρεσίες για την κοινωνική και εργασιακή επανένταξη.

Σκληρή κριτική στον πρόσφατο νόμο του 2006, για την αντιμετώπιση της ενδο-οικογενειακής βίας, άσκησε η νομικός Κατερίνα Θεοδωράτου. Φέρνοντας παραδείγματα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες (στην Ισπανία πέτυχαν μείωση των κρουσμάτων κατά 70%) ζήτησε -μεταξύ άλλων- να καταργηθεί ή να γενικευθεί για όλα τα αδικήματα ο θεσμός της ποινικής διαμεσολάβησης, να απαλλαχθούν τα θύματα από το βάρος της απόδειξης για την κακοποίηση κ.ά.

Συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή οργανώνουν για σήμερα στις 18.00 μία σειρά από γυναικείες ΜΚΟ.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Στοιχεία-σοκ για τα κυκλώματα

Συγκλονιστικά στοιχεία για τις μεθόδους που χρησιμοποιούν τα κυκλώματα trafficking στην Ελλάδα παρουσίασε η Δήμητρα Σπυροπούλου, μέλος ΔΣ του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης: «Τα θύματα σωματεμπορίας είναι συνήθως ανήλικα, από χώρες της Αν. Ευρώπης και της Αφρικής.

Η στρατολόγησή τους γίνεται με ψεύτικες υποσχέσεις για εύρεση εργασίας, συχνά από άτομα του συγγενικού ή φιλικού τους περιβάλλοντος. Όταν περάσουν τα σύνορα, τους παίρνουν τα αληθινά χαρτιά και φτιάχνουν ψεύτικα, ώστε να φοβούνται και να εμφανίζονται μεγαλύτερης ηλικίας.

Στις γυναίκες από τη Ν. Ρουμανία χρησιμοποιούν τον φόβο του αποκεφαλισμού, σε αυτές από την Αφρική τον φόβο του βουντού, ενώ άλλες τις εθίζουν στα ναρκωτικά για να κάνουν οτιδήποτε για τη δόση τους. Τις υποχρεώνουν να δέχονται μέχρι και 70 πελάτες την ημέρα, με 20 ευρώ το 5λεπτο. Ένα θύμα μπορεί να τους αποφέρει 1.400 ευρώ το 7ωρο.

Πολλά θύματα εξαναγκάζονται σε δύο ή και τρία 7ωρα με μία ώρα διάλειμμα για να φάνε και να πλυθούν. Όταν λένε πως δεν αντέχουν άλλο, τις απειλούν πως θα τις πετάξουν σε χαντάκι. Όταν αρνούνται, τις πετάνε από τα παράθυρα. Υπάρχουν υποψίες πως μετά την ηθική και πνευματική εξόντωσή τους, γίνονται στόχοι για εμπόριο οργάνων».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ