«Ρεαλιστικές και καθησυχαστικές απαντήσεις στα δύσκολα ερωτήματα» λένε οι ειδικοί
Πριν από έναν χρόνο, όταν ο μικρός Ζήσιμος έχασε την προγιαγιά του, ρωτούσε επίμονα τη μητέρα του:«Μαμά πού πήγε η γιαγιά;». Η μητέρα του εξάχρονου Ζήσιμου, η κ. Ξένια Καλογεροπούλου, λέει στα «ΝΕΑ» ότι ένιωθε άσχημα βλέποντας τον μικρό της γιο να ψάχνει μια απάντηση που θα τον ανακουφίσει.
«Του είπα πως η γιαγιά έγινε άγγελος και πήγε στους ουρανούς. Πως όταν αγαπάς πραγματικά έναν άνθρωπο τον κρατάς για πάντα στην καρδιά σου» λέει η κ. Καλογεροπούλου, που πιστεύει ότι σωστό είναι να μην αποκρύβουμε τα γεγονότα από τα παιδιά, αλλά να τα παρουσιάζουμε με κατανοητό αλλά όχι τραυματικό τρόπο. Τα ερωτήματα και οι απορίες που απαιτούν ιδιαίτερη μεταχείριση και συνήθως ξαφνιάζουν τους γονείς, σύμφωνα με την άποψη των ειδικών, αρχίζουν από την προσχολική ηλικία των 4- 5 ετών όταν τα παιδιά αρχίζουν να καταλαβαίνουν τον κόσμο γύρω τους. Η κ. Βάρβογλη, ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια και επιστημονική συνεργάτις του Παντείου Πανεπιστημίου, τονίζει πως οι εξηγήσεις στις απορίες των παιδιών πρέπει να είναι επικεντρωμένες σε αυτό που ρωτούν, να είναι ρεαλιστικές και καθησυχαστικές, «ενώ αρχικά πρέπει να γίνει μια διευκρινιστική ερώτηση για να κατανοήσει ο γονέας ποια είναι η ανησυχία ή ο φόβος του παιδιού. Δηλαδή να το ρωτήσει, “εσύ τι νομίζεις;”». Σύμφωνα με την κ. Βάρβογλη, απαντήσεις όπως «είσαι μικρός ακόμα» θεωρούνται άστοχες, «υπό την έννοια ότι δεν λαμβάνουν υπόψη πως σε κάθε ηλικία το παιδί μπορεί να αντιληφθεί μια απλοποιημένη εκδοχή της αλήθειας».
Τον Δεκέμβριο κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στους δρόμους της Αθήνας η κ. Καλογεροπούλου τέθηκε άλλη μία φορά αντιμέτωπη με τις ανησυχίες του μικρού Ζήσιμου και η απάντηση ήταν κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση. «Με ρωτούσε συνέχεια γιατί υπάρχει τόση βία. Του απάντησα πως σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχουν καλοί και κακοί και πως αυτό που πρέπει να έχει στο μυαλό του είναι ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπό του. Δεν θέλησα να τον τρομοκρατήσω, αλλά ούτε να του βάλω παρωπίδες», λέει η κ. Καλογεροπούλου.
Για το σεξ
Πάντως, οι γονείς νιώθουν μεγαλύτερη αμηχανία όταν τα παιδιά θέλουν να μάθουν πώς ήρθαν στον κόσμο ή ζητούν λεπτομέρειες σχετικά με τη σεξουαλική επαφή. Ως μητέρα δύο κοριτσιών, της 11χρονης Δήμητρας και της 10χρονης Λουκίας, η κ. Έρ. Δούση- Ρασσιά έχει έρθει πολλές φορές αντιμέτωπη με τέτοιες ερωτήσεις. «Όταν η Δήμητρα ήταν έξι χρόνων, βλέποντας την κοιλιά της θείας της που ήταν έγκυος με ρώτησε: “Μαμά από πού θα βγει το μωρό;”. Η απάντηση ότι θα βγει από την κοιλιά σίγουρα δεν την κάλυψε και αμέσως ζήτησε να μάθει τον τρόπο. Της είπα ότι αυτό το γνωρίζει ο γιατρός που θα αναλάβει να την ξεγεννήσει». Η ερώτηση όμως που πράγματι σόκαρε την κ. Δούση- Ρασσιά ήταν αυτή που της απηύθυνε η μικρή Δήμητρα πριν από έναν χρόνο. «Σε ανύποπτο χρόνο με ρώτησε πόσες φορές χρειάστηκε να κάνω έρωτα για να γεννηθεί» λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Δούση- Ρασσιά, η οποία ύστερα από κόμπιασμα αρκετών δευτερολέπτων της απάντησε: «Όσες ήταν οι απαραίτητες».
«Έχει στην κοιλιά της ένα μπαλόνι»!
ΔΑΣΚΑΛΟΙ και νηπιαγωγοί είναι επίσης επιφορτισμένοι να απαντούν στις «δύσκολες» ερωτήσεις των παιδιών. «Συνήθως ρωτούν για το πώς γεννήθηκαν, γιατί πεθαίνει κάποιος και για τις διαφορές με τα παιδιά του αντίθετου φύλου», λέει στα «ΝΕΑ» η νηπιαγωγός κ. Ρούλα Σούρπη, η οποία προσπαθεί να δώσει απαντήσεις με τη βοήθεια ειδικών παραμυθιών που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αυτό όμως που θυμάται χαρακτηριστικά είναι η εξήγηση που έδωσε ένας πατέρας στον πεντάχρονο γιο του για την εγκυμοσύνη της μητέρας του. «”Έχει στην κοιλιά της ένα μπαλόνι”, είπε ο πατέρας, προφανώς μη γνωρίζοντας τι άλλο να απαντήσει», λέει η κ. Σούρπη.
