Σε απεργία πείνας παιδιά στο Κέντρο Μέριμνας για μετανάστες
στην Κόνιτσα Ιωαννίνων!
Στιγμιότυπο από την επίσκεψη και τη συζήτηση
με τους μετανάστες απεργούς πείνας
Σε απεργία πείνας, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, προχώρησαν εδώ και δυο μέρες, 30 περίπου παιδιά ηλικίας 15 έως και 18 ετών από το Αφγανιστάν που φιλοξενούνται εδώ και, περίπου, 6 μήνες, στο «Κέντρο Παιδικής Μέριμνας» της Κόνιτσας Ιωαννίνων.
Με αυτά τα παιδιά - «θύματα» των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της καταλήστευσης του εθνικού πλούτου της χώρας τους συναντήθηκε και συζήτησε μαζί τους κλιμάκιο της Νομαρχιακής Επιτροπής Ιωαννίνων του ΚΚΕ, με επικεφαλής το βουλευτή του Κόμματος Κώστα Αλυσανδράκη.
Με «σπαστά» ελληνικά και αγγλικά επισήμαναν στο κλιμάκιο του Κόμματος πως δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα σε ό,τι αφορά τη σίτιση και τον ύπνο.
Ωστόσο, όπως ανέφεραν, 6 μήνες τώρα δεν έχουν τι να κάνουν, πώς να περάσουν δημιουργικά και εποικοδομητικά το χρόνο τους, πού να διοχετεύσουν την ενέργειά τους. «Ούτε μπάλα να κλοτσήσουμε δεν έχουμε», είπαν χαρακτηριστικά. Η μόνη απόλαυσή τους είναι η τηλεόραση, ενώ δε λείπει και το στρίμωγμα 6 και 7 ατόμων σε ένα δωμάτιο.
Κυρίαρχο και πρωτεύον αίτημα διεκδίκησης είναι να μάθουν την ελληνική γλώσσα, καθώς η διδασκαλία της γίνεται μόνο μια ώρα τη βδομάδα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στην επικοινωνία και στην επαφή τους με το κοινωνικό περιβάλλον. Ζητούν, επίσης, να τους καταβληθεί οικονομική ενίσχυση, καθώς ακόμη και αυτό το πενιχρό επίδομα του 1,3 ευρώ την ημέρα που προβλέπεται δεν τους δίνεται.
Εκδηλη είναι επίσης η ανησυχία και αβεβαιότητα σχετικά με την τύχη τους το επόμενο διάστημα, καθώς η χορήγηση πολιτικού ασύλου που έχουν ζητήσει έχει αποδειχτεί πως στη συντριπτική πλειοψηφία αυτών που το αιτούνται δίνεται με το σταγονόμετρο.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός πως δεν έχουν οικονομικούς πόρους, πως είναι παιδιά οικογενειών που έχουν ξεκληριστεί από τον πόλεμο στην πατρίδα τους, δημιουργούν επιπλέον προβλήματα σε ό,τι αφορά τη διαβίωσή τους, την ανάγκη να υπάρχει ουσιαστική κρατική φροντίδα και μέριμνα.
Η δίψα τους για γνώση, το δικαίωμά τους στην ολοκληρωμένη μόρφωση, να ζήσουν καλύτερα δεν μπορεί να εξαντλείται σε κάποιες ώρες παρακολούθησης εργαστηρίων ραπτικής, ξυλογλυπτικής και ασημουργικής. Στο ίδρυμα αυτό, όπως είπε και ο πρόεδρός του, εργάζονται 16 συνολικά εργαζόμενοι και 3 ακόμη με stage και εποπτεύεται από το υπουργείο Υγείας, το οποίο μέσα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων διοχετεύει κονδύλια για τη λειτουργία τέτοιων δομών με τη συμμετοχή και μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Αναρτήθηκε από epirusgate.blogspot.com στις 10:17 πμ