Γάλλος παιδεραστής ζητά να τον ευνουχίσουν

Ξεκίνησε τη Δευτέρα η δίκη ενός γάλλου, που έχει καταδικαστεί πολλές φορές για παιδεραστία.

Αυτή τη φορά δικάζεται για την απαγωγή και το βιασμό ενός 5χρονου αγοριού το 2007. Η υπόθεση αυτή έχει ωθήσει μέλη της γαλλικής κυβέρνησης να εξετάζουν τον ευνουχισμό των κατά συρροήν βιαστών.

Ο 63χρονος Φρανσίς Εβράρ έχει περάσει τη μισή του ζωή στη φυλακή για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Τον Αύγουστο του 2007, λίγες ημέρες μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή, απήγαγε ένα αγόρι στην πόλη Ρουμπέ, στη βόρεια Γαλλία, το κλείδωσε σε ένα γκαράζ, το νάρκωσε και το βίασε.  

Η υπόθεση αυτή προκάλεσε τόσο μεγάλη κατακραυγή στη Γαλλία που η κυβέρνηση θέσπισε εσπευσμένα νέα νομοθεσία το 2008, η οποία επιτρέπει στις αρχές να συνεχίζουν την κράτηση εγκληματιών αφού έχουν εκτίσει την ποινή τους, αν πιστεύεται ότι εξακολουθούν να αποτελούν απειλή για την κοινωνία.

Η νομοθεσία αυτή επικρίθηκε από δικηγόρους και υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με τους οποίους με αυτήν διακυβεύονται οι θεμελιώδεις αρχές της δικαιοσύνης.

Ωστόσο, η υπόθεση Εβράρ αναφέρεται ως ένας λόγος για τη λήψη νέων μέτρων από την κυβέρνηση κατά των κατά συρροήν βιαστών. 

Ο ίδιος ο Εβράρ ζητεί με επιστολή που έστειλε αυτόν το μήνα στον γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί τη χειρουργική αφαίρεση των όρχεών του προκειμένου να απαλλαγεί από την έλξη του προς τα παιδιά. Ο χειρουργικός ευνουχισμός απαγορεύεται στη Γαλλία και ο πρόεδρος δεν έχει ακόμη σχολιάσει δημοσίως το αίτημα του Εβράρ.

Ο πατέρας του 5χρονου θύματος καταδίκασε την κίνηση αυτή του κατά συρροήν παιδεραστή, λέγοντας ότι πρόκειται για κόλπο που αποσκοπεί στην εξασφάλιση μιας πιο επιεικούς ετυμηγορίας. Ο πατέρας του αγοριού επισήμανε ότι ο Εβράρ κάνει το αίτημα αυτό δύο χρόνια μετά το έγκλημά του, αλλά μερικές μόνον ημέρες πριν από τη δίκη του.

Η Γαλλία, όπως και ένας αριθμός άλλων ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Σουηδίας και της Δανίας, επιτρέπουν ήδη τον "χημικό ευνουχισμό" ή τη χρήση φαρμάκων για τη μείωση των σεξουαλικών ορμών των κακοποιών που συναινούν σε αυτό. 

Όμως η επιστολή του Εβράρ και η δίκη του, όπως και μια άλλη περίπτωση το Σεπτέμβριο, όταν μία γυναίκα απήχθη και στραγγαλίστηκε από βιαστή, ο οποίος είχε πρόσφατα απελευθερωθεί, ώθησαν υπουργούς να συνηγορήσουν υπέρ της ενίσχυσης των ποινών για τους βιαστές. 

Ο γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν δήλωσε ότι η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να αναγκάζονται ορισμένοι από αυτούς να υποβάλλονται σε χημικό ευνουχισμό, ενώ η υπουργός Δικαιοσύνης Μισέλ Αλιό-Μαρί δήλωσε ότι θα πρέπει να συζητηθεί και στο κοινοβούλιο η επιλογή του χειρουργικού ευνουχισμού.

Κινδυνεύει με «λουκέτο» η Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης για 700 χιλ. ευρώ!!

Η συνεχής υποχρηματοδότηση του ιδρύματος και η εκτόξευση του ελλείμματος στις 700.000 ευρώ έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους της Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης σε επίσχεση εργασίας που μετρά από την επαύριο των εκλογών, 5 Οκτωβρίου, μέχρι σήμερα και το ίδρυμα σε κατάσταση δυσλειτουργίας και αποδιοργάνωσης. Ο κ. Γιώργος Μητρόπουλος, μέλος του ΔΣ της Σχολής Τυφλών Θεσσαλονίκης μιλά στο Τvxs για το θέμα.
 «Αγωνιζόμαστε μία 25ετία όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών Βορείου Ελλάδος, το Σωματείο των γονέων οι εργαζόμενοι και οι διοικήσεις τους ιδρύματος για τη μετατροπή του σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ)» τονίζει ο κ. Μητρόπουλος, επίσης Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Τυφλών. Το ίδρυμα αυτή τη στιγμή είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Σύμφωνα με τον κ. Μητρόπουλο επιθυμητή εξέλιξη είναι η μετατροπή του φορέα από ΝΠΙΔ σε ΝΠΔΔ και όχι η παραρτηματοποίηση του, την οποία προωθεί ο δήμος. «Δεν θέλουμε να κλείσει το ιδιωτικό ίδρυμα και να δημιουργηθεί ένα νέο στη θέση του. Δεν ζητάμε παραρτηματοποίηση, αλλά μετεξέλιξη και μετατροπή», υποστηρίζει.

Τα περιουσιακά του ιδρύματος έχουν προέλθει από δωρεές ευεργετών της πόλης. Το 1983, το σωματείο που διοικούσε το ίδρυμα και ενώ όταν είχαν γίνει κινητοποιήσεις με αίτημα τη μετατροπή του σε ΝΠΔΔ, παραχώρησε όλη την περιουσία του ιδρύματος στο Δήμο με την υποχρέωση ο Δήμος να δημιουργήσει ένα άλλο ίδρυμα υποστήριξης για τους τυφλούς της τρίτης ηλικίας και τα παιδιά με πρόβλημα τυφλότητας. «Αυτό το ίδρυμα δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης όμως κερδίζοντας όλα τα δικαστήρια μέχρι και τον Άρειο Πάγο πήρε την περιουσία του ιδρύματος. Θεωρούμε βέβαια ότι αυτό είναι κόντρα στη βούληση των ευεργετών που άφησαν τα χρήματά τους στη Σχολή Τυφλών και όχι σ’ ένα φιλανθρωπικό σωματείο με τον ίδιο τίτλο που αποψίλωσε την περιουσία και την διέθεσε στο Δήμο» υπογραμμίζει ο κ. Μητρόπουλος.

«Ο Δήμος έχει δεσμευτεί ότι δεν θα αγγίξει την περιουσία του ιδρύματος για όσο διάστημα αυτό επιτελεί το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε» διευκρινίζει ο κος Μητρόπουλος, υπογραμμίζοντας ωστόσο πως αν η Σχολή Τυφλών διαλυθεί ή γίνει παράρτημα του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών Αθήνας (ΚΕΑΤ), τότε όλη αυτή η περιουσία θα περάσει στο Δήμο.

«Ο Δήμος Θεσσαλονίκης επιθυμεί την ένταξη στο Δημόσιο η οποία δείχνει κάποιο κοινωνικό πρόσωπο. Εν μέρει όμως επιδιώκει την παραρτηματοποίηση για να πάρει το φιλέτο στο οποίο βρίσκεται η Σχολή Τυφλών» αναφέρει ο κος Μητρόπουλος, υποστηρίζοντας παράλληλα πως επί κυβερνήσεως της ΝΔ και μετά την απομάκρυνση του υφυπουργού υγείας, Γ. Κωνσταντόπουλου που ήταν υπέρ της μετατροπής του ιδρύματος σε ΝΠΔΔ, μεθοδεύτηκε η παραρτηματοποίηση του ιδρύματος στο ΚΕΑΤ, η οποία ωστόσο δεν επετεύχθη. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Νομαρχία Θεσσαλονίκης υποστηρίζει την προσπάθεια αυτή με το Νομάρχη να έχει τοποθετηθεί ανοιχτά υπέρ της μετατροπής του ιδρύματος σε ΝΠΔΔ και να πιέζει σθεναρά τις εκάστοτε ηγεσίες του αρμόδιου υπουργείου, χωρίς ωστόσο αυτές οι πιέσεις να καταλήξουν σε κάποιο αποτέλεσμα.

Το 1983 έγινε η πρώτη προσπάθεια για να επιτευχθεί ο στόχος της ένταξης του ιδρύματος στο Δημόσιο από τους αρμόδιους φορείς. Τότε είχε πραγματοποιηθεί κατάληψη στο ίδρυμα αλλά δεν λόγο έλλειψης πόρων δεν προχώρησε η διαδικασία. Από το 1979 το ΚΕΑΤ έχει γίνει ΝΠΔΔ, ενώ το ίδρυμα της Θεσσαλονίκης παραμένει στο καθεστώς του Ιδιωτικού Δικαίου. «Οι δικές μας προσπάθειες στοχεύουν στην ίδια ποιότητα. Δεν μπορεί να έχουμε τυφλούς δύο ταχυτήτων», τονίζει ο κος Μητρόπουλος.

Οι συνεχώς ετεροχρονισμένες καταβολές, σε τμήματα του προϋπολογισμού, ο οποίος μάλιστα δεν είναι ολόκληρος υλοποιήσιμος – το ίδρυμα χρηματοδοτείται κατά το 80% από το υπουργείο υγείας και μάλιστα μέσω νομαρχίας – έχει δημιουργήσει προβλήματα δυσλειτουργίας στο ίδρυμα αλλά κι ένα έλλειμμα το οποίο εδώ και μία 20ετία η πολιτεία δεν το έχει καλύψει. Σήμερα με τα χρέη στο ΙΚΑ, τα πρόστιμα που έχει επιβάλλει ο ασφαλιστικός φορέας και τα χρέη μισθοδοσίας και προμήθειας, το έλλειμμα τους ιδρύματος έχει φτάσει στα 700.000 ευρώ.

Η διοίκηση της Σχολής Τυφλών ζητά να καλυφθεί το έλλειμμα και να πληρωθεί το ΙΚΑ έστω και με δόσεις από την πολιτεία. «Είναι τραγελαφικό. Άλλη μία αμαρτία. Να επιβάλλει το δημόσιο πρόστιμα στο δημόσιο. Θα έπρεπε τα ιδρύματα να εξαιρούνται», δηλώνει ο κος Μητρόπουλος. Το ίδρυμα επιπλέον ζητά την ένταξη της μισθοδοσίας του προσωπικού στον τακτικό κρατικό προϋπολογισμό ώστε να πληρώνονται κανονικά οι εργαζόμενοι αλλά και την άμεση αντίδραση της νέας κυβέρνησης για τη μετατροπή με νόμο, του ιδρύματος σε ΝΠΔΔ.

Το ιστορικό Ίδρυμα της Σχολής Τυφλών στη Θεσσαλονίκη παρέχει από το 1948 μέχρι σήμερα προγράμματα εκπαίδευσης, κατάρτισης, κοινωνικής προστασίας και ένταξης σε άτομα με προβλήματα όρασης. Σήμερα εξυπηρετεί 360 άτομα. Στον παραπάνω αριθμό περιλαμβάνονται εκτός από τους εξωτερικούς και άτομα που διαμένουν ως οικότροφοι στη Σχολή και προέρχονται από γεωγραφικές περιοχές της μισής και πάνω χώρας.

Το θέμα της Σχολής Τυφλών Θεσσαλονίκης θα φτάσει πάντως και στη Βουλή μέσω της ερώτησης που κατέθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α΄Θεσσαλονίκης, Τάσος Κουράκης. «Με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων 30 χρόνων και εξαιτίας της αδιαφορίας του Δήμου της Θεσσαλονίκης, η Σχολή Τυφλών, βρίσκεται σε κατάσταση λειτουργικής αποδιοργάνωσης και οικονομικής ένδειας, λόγω της ανεπαρκούς χρηματοδότησης και της μη ένταξής του στο δημόσιο. Είναι επιτακτική ανάγκη να επαναλειτουργήσει η Σχολή », αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.
Ρεπορτάζ: Αγγελική Δημοπούλου

"Έφυγε", σήμερα τα ξημερώματα, η Έλλη Παππά

...τα βιβλία που φιλοτέχνησε για το γιο της η Έλλη Παππά αποτελούν ακραία μορφή αντίστασης στη βαρβαρότητα της φυλάκισης για πολιτικούς λόγους.

Λόγω των πολιτικών διώξεων της Έλλης Παππά κατά την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου, μεγάλο μέρος του αρχείου της έχει χαθεί. Από την περίοδο της φυλάκισής της σώζεται αλληλογραφία, κείμενα και ενθυμήματα, πολλά από τα οποία φυλάχθηκαν από το γιο της και την αδελφή της Διδώ Σωτηρίου. Σε δεκατρία χρόνια φυλακής, δεν έπαψε να δημιουργεί –κατάλληλα για την εκάστοτε ηλικία του– βιβλία για το παιδί που μεγάλωνε με τη φροντίδα της αδελφής της, Διδώς. Γραμμένα ή διασκευασμένα από την ίδια, ζωγραφισμένα και βιβλιοδετημένα στο χέρι με λεπτομέρεια, τα βιβλία που φιλοτέχνησε για το γιο της η Έλλη Παππά αποτελούν ακραία μορφή αντίστασης στη βαρβαρότητα της φυλάκισης για πολιτικούς λόγους. 

πηγή 

Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο - απολογία Έλλης Παππά

 

Απεβίωσε η δημοσιογράφος και συγγραφέας Έλλη Παππά, τα ξημερώματα, σε ηλικία 89 χρονών. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1920 και ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Αδελφή της ήταν η συγγραφέας Διδώ Σωτηρίου.

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η οικογένεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. η Έλλη Παππά φοίτησε στη φιλοσοφική και στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές της, λόγω της Κατοχής, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως δημοσιογράφος.

Κατά την εργασία της στην παράνομη έκδοση του Ριζοσπάστη συνεργάστηκε με τον Νίκο Πλουμπίδη και τον Νίκο Μπελογιάννη που έγινε σύντροφός της. Καταδικάστηκαν σε θάνατο και ο Νίκος Μπελογιάννης εκτελέστηκε, αλλά εκείνη δεν εκτελέστηκε λόγω του παιδιού που είχε γεννήσει μέσα στη φυλακή. Αποφυλακίστηκε το 1964.

περισσότερα εδώ