40.000 γυναίκες και παιδιά, κάθε χρόνο θύματα του trafficking στην Ελλάδα

Περισσότερα από 1.800.000 παιδιά και νέοι πέφτουν κάθε χρόνο θύματα του trafficking. Το σύγχρονο δουλεμπόριο ανθεί στον 21ο αιώνα, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση στα πιο προσοδοφόρα εγκλήματα μετά το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων. Το ετήσιο κέρδος ανά θύμα υπολογίζεται σε 67.200 δολάρια στις βιομηχανοποιημένες χώρες και σε 10.000 σε Αφρική και Ασία.

Not For Sale Shadows Commercial

Στην Ελλάδα δε, οι εκτιμήσεις των ΜΚΟ ανεβάζουν τον αριθμό των θυμάτων εμπορίας με σκοπό την πορνεία σε 40.000 ετησίως (γυναίκες και παιδιά). 

Τα νούμερα που έδωσε στη δημοσιότητα το EPCAT (Παγκόσμιο δίκτυο ΜΚΟ που δραστηριοποιείται σε 75 χώρες καταπολεμώντας την εμπορία παιδιών) προκαλούν ανατριχίλα, αλλά οι αληθινές ιστορίες είναι πραγματικά συγκλονιστικές. 

Η Margarita, ένα κορίτσι από την Αλβανία, πωλήθηκε για σεξουαλική δουλεία από τη μητέρα της και τον πατριό της σε ηλικία 13 ετών.  

Πέρασε τα σύνορα για την Ελλάδα με τα πόδια. Λίγο μετά την άφιξή της στη χώρα, η μητέρα της την πήγε σ' ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας και την εγκατέλειψε. 

Εκεί κακοποιήθηκε βάναυσα, εξαναγκάστηκε να δουλέψει ως ιερόδουλη και τελικά συνελήφθη σε μια έφοδο της Αστυνομίας. Ηταν έγκυος, δεν είχε κανένα έγγραφο και ήταν ήδη στη φυλακή όταν την έσωσε η ΜΚΟ Γιατροί Χωρίς Σύνορα. 

Την έβαλαν στο καταφύγιο της Αθήνας για τα θύματα της εμπορίας που διατηρούσαν και έζησε εκεί έως ότου το καταφύγιο έκλεισε λόγω έλλειψης κρατικής χρηματοδότησης. Αργότερα, τέθηκε υπό την προστασία ενός Αφγανού μετανάστη που εργαζόταν στο καταφύγιο και της προσέφερε την απαραίτητη εκπαίδευση. 

Χθες με αφορμή την έναρξη της νέας εκστρατείας κατά του trafficking παιδιών και νέων, η EPCAT σε συνεργασία με το Body Shop διοργάνωσαν μια πρωτότυπη ενημερωτική εκδήλωση «δρόμου». Πίσω δε από τη βιτρίνα του καταστήματος στεκόταν μια νεαρή κοπέλα κρατώντας ταμπελάκι με τη φράση «Not for sale».

ΛΙΑΝΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Απροστάτευτες στη βία οι γυναίκες

*Στις γυναίκες από τη Ν. Ρουμανία χρησιμοποιούν τον φόβο του αποκεφαλισμού, σε αυτές από την Αφρική τον φόβο του βουντού, ενώ άλλες τις εθίζουν στα ναρκωτικά για να κάνουν ο,τιδήποτε για τη δόση τους. 

*Χωρίς επαρκή προστασία εξακολουθούν να παραμένουν στη χώρα μας -κυρίως στην περιφέρεια- οι γυναίκες-θύματα βίας, καθώς παρατηρούνται μεγάλα ελλείμματα σε υποστηρικτικές δομές και σύγχρονες υπηρεσίες, ενώ σφοδρή κριτική δέχεται και το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, που αναθεωρήθηκε πρόσφατα.

*Συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή οργανώνουν την 25/11 στις 18.00 

μία σειρά από γυναικείες ΜΚΟ. 

Σύμφωνα με τη μελέτη που παρουσίασε χθες το Κέντρο Γυναικείων Μελετών και Ερευνών ΔΙΟΤΙΜΑ -εν όψει και της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών-, στην Ελλάδα λειτουργούν 25 υπηρεσίες υποστήριξης (ξενώνες, γραμμές SOS και συμβουλευτικά κέντρα), ενώ το Συμβούλιο της Ευρώπης ορίζει πως χρειάζεται το λιγότερο 1 υπηρεσία ανά 50.000 γυναίκες.

Στη χώρα μας δηλαδή το έλλειμμα ανέρχεται σε 84 δομές. Την ίδια στιγμή, το έλλειμμα κλινών σε ξενώνες φιλοξενίας (λειτουργούν 201 κρεβάτια σε 12 ξενώνες, εκ των οποίων μόνο 1-2 μπορούν να θεωρηθούν σύμφωνοι με τις διεθνείς προδιαγραφές) ανέρχεται σε 919 θέσεις, σύμφωνα πάντα με τους διεθνείς δείκτες. Χαρακτηριστικό είναι πως κάθε χρόνο φιλοξενούνται στους ξενώνες, κατά μέσον όρο, 605 γυναίκες και παιδιά, ενώ ο μέσος αριθμός κλήσεων τον μήνα στις γραμμές SOS φτάνεις τις 640.

«Οι άνθρωποι που απαντούν στις γραμμές SOS αδυνατούν συχνά να παραπέμψουν τη γυναίκα-θύμα σε κάποιον ξενώνα, επειδή δεν υπάρχουν κενές θέσεις», υπογράμμισε η Μαρία Λιάπη, μέλος ΔΣ του Κέντρου ΔΙΟΤΙΜΑ. Μόνο μία, άλλωστε, από τις 9 τηλεφωνικές γραμμές SOS λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο. «Όσες περισσότερες ώρες μένουν οι γραμμές ανοιχτές τόσο περισσότερο αυξάνεται ο αριθμός των κλήσεων», σημείωσε η κ. Λιάπη, προσθέτοντας πως οι πιο πολλές γυναίκες καλούν για συμβουλευτική και νομική υποστήριξη, καθώς και για φιλοξενία, ενώ κάποιες για εργασία, οικονομική και ψυχοκοινωνική στήριξη.

Οι υποστηρικτικές δομές που λειτουργούν σήμερα αντιμετωπίζουν -σύμφωνα με τη μελέτη- ανεπαρκή στελέχωση, υποχρηματοδότηση, αδυναμία επιμόρφωσης του προσωπικού τους, που συνδυάζονται με την περιορισμένη ευαισθητοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, την απουσία συντονισμού κ.ά. Μόνο δύο δομές παρέχουν συνηγορία και διαμεσολάβηση, ενώ σχεδόν καμία δεν παρέχει υποστηρικτικές υπηρεσίες για την κοινωνική και εργασιακή επανένταξη.

Σκληρή κριτική στον πρόσφατο νόμο του 2006, για την αντιμετώπιση της ενδο-οικογενειακής βίας, άσκησε η νομικός Κατερίνα Θεοδωράτου. Φέρνοντας παραδείγματα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες (στην Ισπανία πέτυχαν μείωση των κρουσμάτων κατά 70%) ζήτησε -μεταξύ άλλων- να καταργηθεί ή να γενικευθεί για όλα τα αδικήματα ο θεσμός της ποινικής διαμεσολάβησης, να απαλλαχθούν τα θύματα από το βάρος της απόδειξης για την κακοποίηση κ.ά.

Συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή οργανώνουν για σήμερα στις 18.00 μία σειρά από γυναικείες ΜΚΟ.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Στοιχεία-σοκ για τα κυκλώματα

Συγκλονιστικά στοιχεία για τις μεθόδους που χρησιμοποιούν τα κυκλώματα trafficking στην Ελλάδα παρουσίασε η Δήμητρα Σπυροπούλου, μέλος ΔΣ του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης: «Τα θύματα σωματεμπορίας είναι συνήθως ανήλικα, από χώρες της Αν. Ευρώπης και της Αφρικής.

Η στρατολόγησή τους γίνεται με ψεύτικες υποσχέσεις για εύρεση εργασίας, συχνά από άτομα του συγγενικού ή φιλικού τους περιβάλλοντος. Όταν περάσουν τα σύνορα, τους παίρνουν τα αληθινά χαρτιά και φτιάχνουν ψεύτικα, ώστε να φοβούνται και να εμφανίζονται μεγαλύτερης ηλικίας.

Στις γυναίκες από τη Ν. Ρουμανία χρησιμοποιούν τον φόβο του αποκεφαλισμού, σε αυτές από την Αφρική τον φόβο του βουντού, ενώ άλλες τις εθίζουν στα ναρκωτικά για να κάνουν οτιδήποτε για τη δόση τους. Τις υποχρεώνουν να δέχονται μέχρι και 70 πελάτες την ημέρα, με 20 ευρώ το 5λεπτο. Ένα θύμα μπορεί να τους αποφέρει 1.400 ευρώ το 7ωρο.

Πολλά θύματα εξαναγκάζονται σε δύο ή και τρία 7ωρα με μία ώρα διάλειμμα για να φάνε και να πλυθούν. Όταν λένε πως δεν αντέχουν άλλο, τις απειλούν πως θα τις πετάξουν σε χαντάκι. Όταν αρνούνται, τις πετάνε από τα παράθυρα. Υπάρχουν υποψίες πως μετά την ηθική και πνευματική εξόντωσή τους, γίνονται στόχοι για εμπόριο οργάνων».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ

Προβληματίζει η χρήση κοινωνικών δικτύων από παιδιά

Ποικίλες οι αντιδράσεις ειδικών, ερευνητών και επιστημόνων σχετικά με τις επιπτώσεις της χρήσης των κοινωνικών δικτύων του web από αυξανόμενο αριθμό ανηλίκων.

Πρόσφατες έρευνες επισημαίνουν την αύξηση του αριθμού των παιδιών που δηλώνουν ψευδή ηλικία προκειμένου να συμμετάσχουν σε κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook και το MySpace, ή χρησιμοποιούν δίκτυα του web ειδικά σχεδιασμένα για αυτά.

Το Facebook και το MySpace θέτουν ως όριο ηλικίας τα 13 έτη, χωρίς όμως να διαθέτουν πρακτικούς τρόπους επαλήθευσης της ηλικίας, με αποτέλεσμα πολλά μικρά παιδιά να αποκτούν πρόσβαση. Κάποιοι επιστήμονες ανησυχούν ότι προ-εφηβική χρήση αυτών των ιστοσελίδων, που κάποιοι έχουν συνδέσει με περιστατικά εξάρτησης από το Διαδίκτυο, θα μπορούσε να καταστεί ζημιογόνα τόσο για τις κοινωνικές σχέσεις των παιδιών όσο και για τους εγκεφάλους τους.

Πολλοί άλλοι ωστόσο λένε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς έρευνες που να υποστηρίξουν αυτό το επιχείρημα και ότι τα περισσότερα παιδιά φαίνεται να χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα με μέτρο και με θετικούς τρόπους. «Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, παρά την εκτεταμένη κάλυψη όλων των αρνητικών πραγμάτων που μπορεί συμβούν, τα περισσότερα απ' όσα κάνουν είναι πράγματα που θα έκαναν ούτως ή άλλως», δήλωσε η Κάβερι Σουμπραμανιάμ, καθηγήτρια ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.

Σε δύο έρευνες του ινστιτούτου Pew, σε 700 και 935 εφήβους αντίστοιχα, 38% των ερωτηθέντων ηλικίας 12-14 ετών δήλωσαν ότι διατηρούσαν online προφίλ.  

Ακόμη, 61% των συμμετεχόντων, ηλικίας 12-17, είπαν ότι χρησιμοποιούν κάποιο κοινωνικό δίκτυο για να στείλουν μηνύματα σε φίλους, ενώ 42% από αυτούς κάνει καθημερινή χρήση.

Η Αμάντα Λένχαρτ, ερευνήτρια στο Pew και συγγραφείς μιας από τις μελέτες, εξηγεί ότι τα παιδιά χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα γιατί εκεί βρίσκεται ο κοινωνικός τους κόσμος. «Επειδή δεν υπάρχει αποτελεσματικός τρόπος επαλήθευσης της ηλικίας, τα παιδιά σκέφτονται 'θα πω απλά ότι είμαι 14 και θα μπορώ να το χρησιμοποιήσω».

Τα τελευταία δύο χρόνια κάποιοι επιστήμονες εκφράζουν ανησυχία για το χρόνο που περνούν τα παιδιά στα κοινωνικά δίκτυα και ότι η υπερβολική διαδικτυακή κοινωνικοποίηση μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην προσωπικότητα τους καθώς μεγαλώνουν. «Φοβάμαι ότι όλες αυτές οι τεχνολογίες επηρεάζουν την εγκεφαλική ανάπτυξη, περιορίζοντας της στην παιδική κατάσταση που ελκύεται από τους ήχους και τα έντονα φώτα, δυσκολεύεται να εστιάσει την προσοχή και ζουν για τη στιγμή», δήλωσε η Σούζαν Γκρίνφιλντ, νευροεπιστήμονας στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. «Συχνά αναρωτιέμαι αν τελικά οι πραγματικές συζητήσεις σε πραγματικό χρόνο τελικά δώσουν τη θέση τους σε αυτούς τους αποστειρωμένους και εύκολους διαλόγους εμπρός σε μια οθόνη».

Αντικρούοντας τα επιχειρήματα της Γκρίνφιλντ, η Σουμπραμανιάμ επικαλείται μελέτη σε μαθητές γυμνασίου που έδειξε ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι άνθρωποι τείνουν να συναναστρέφονται online περισσότερο αυτούς που συναναστρέφονται και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Τα παιδιά σήμερα περνούν μεγάλο μέρος του χρόνους εμπρός σε υπολογιστές, ενώ οι εγκέφαλοι τους είναι περισσότερο εξοικειωμένοι από αυτούς των ενηλίκων ώστε να συνδυάσουν τις online και offline δραστηριότητες τους. «Πάντοτε θα υπάρχει η μειοψηφία παιδιών που δεν κάνουν σωστή χρήση», επεσήμανε. «Δεν θα πρέπει όμως να παρασυρθούμε από τη γενική φοβία. Η τεχνολογία είναι εδώ και είναι μάλλον ακίνδυνη».

Μία ακόμη μεγάλη ανησυχία των γονέων έχει να κάνει με το φόβο εξαπάτησης του παιδιού τους στο Διαδίκτυο. Αν και οι προβληματισμοί αυτοί έχουν λογική βάση, η Σουμπραμανιάμ και η Λένχαρτ θεωρούν ότι τα περισσότερα παιδιά έχουν επαρκείς γνώσεις για να γνωρίζουν ποιον και τι να αποφύγουν.

Δεν είναι όμως το Facebook και το MySpace οι μόνες εναλλακτικές για τους νεαρούς χρήστες του Ίντερνετ. Ειδικά διαμορφωμένοι online κόσμοι για παιδιά λειτουργούν εδώ και αρκετό καιρό, προσελκύοντας μάλιστα χιλιάδες παιδιά. Το Club Penguin της Disney είναι ένα κατά βάση gaming site με περιορισμένες δυνατότητες κοινωνικής δικτύωσης, που θα μπορούσε να λειτουργεί ως προστάδιο για τη μελλοντική χρήση των μεγάλων κοινωνικών δικτύων.

 «Η πραγματικότητα είναι ότι είμαστε μια γενιά που μεγάλωσε με την τεχνολογία», ανέφερε ο Τόμπι Κλαρκ, δημιουργός του KidSwirl, μιας ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης αποκλειστικά για παιδιά. «Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει». 

kathimerini με πληροφορίες cnn.com