Σελίδες

Friday, 18 May 2007

Φταίω κι εγώ γιέ μου...


Απαντήσεις πατέρα στα ερωτήματα του γιού του...
ΦΤΑΙΩ ΚΑΙ ΕΓΩ γιέ μου... Φταίω ...

ΕΓΩ που παρακάλεσα όλα τα λαμόγια τους πολιτικούς που ήξερα και που δεν με ξέρανε για να με βολέψουν κάπου στο δημόσιο και τους χάρισα την εκλογή τους…

ΕΓΩ που βολεύτηκα με την θεσούλα στο δημόσιο και που άραξα νομίζοντας ότι όλη τη δουλειά πρέπει να τη βγάλουν οι άλλοι…..

ΕΓΩ που από όποια θέση και ένα έχω δεν κάνω το παν για να βοηθήσω αυτόν που ταλαιπωρείτε με τη γραφειοκρατία που κι εγώ δημιούργησα για να κρύβομαι πίσω από αυτή.

ΕΓΩ που αν έκανα έστω και μια φορά απεργία και για αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν (στον ιδιωτικό τομέα) τώρα δεν θα τους είχα απέναντι μου αλλά μαζί μου.

ΕΓΩ που σαν δάσκαλος το μόνο που με ενδιέφερε τελικά είναι η οικονομική αποζημίωσή μου και όχι πραγματικά η παιδεία…(Κάνω απεργία πάνω στις πανελλήνιες με 20 αιτήματα και τελευταίο το οικονομικό και μόλις παίρνω κάτι ..... .έναντι μόνον στο δικό μου οικονομικό, σταματώ την απεργία λες και λύθηκαν όλα τα προβλήματα της παιδείας)

ΕΓΩ που σαν αγρότης άφησα τόσα χρόνια τα λαμόγια να κατακλέβουνε τους συνεταιρισμούς και στο τέλος να τους διαλύσουνε… Τους ξέρω…Αλλά τους άφησα να συνεχίζουν να με εκπροσωπούν και να με κατακλέβουν. Βολεύτηκα με τις αποζημιώσεις και τις επιδοτήσεις και δεν έκανα κάτι για να προσαρμοστώ. Μου μάθανε καλά το κόλπο. Κλείσε τους δρόμους και κάτι θα πάρεις… ΕΓΩ έφερα τους αλβανούς για να μου δουλεύουνε για ένα κομμάτι ψωμί στα χωράφια μου για να το παίζω εγώ και ο γιός μου businessmen με τα καινούρια φθηνά 4χ4…

ΕΓΩ που σαν μικρομεσαία επιχείρηση δεν έκοβα αποδείξεις. Που φούσκωνα τις τιμές πριν τις εκπτώσεις για να φανεί μεγάλη η μείωση. Που ξεγελούσα τον γείτονα μου…

ΕΓΩ που σαν υπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα δεν θέλω πραγματικά να ανέβει ο μισθός μου αλλά να κατέβει ο μισθός του Δ.Υ.

ΕΓΩ που πολύ θα ήθελα (και παρακάλεσα πολλούς) να είμαι κι εγώ ένας Δ.Υ αλλά δεν τα κατάφερα και τώρα που δεν είμαι τους βρίζω.

ΕΓΩ που χρόνια ολόκληρα έπαιρνα τα ένσημα στο χέρι και τώρα θέλω μεγαλύτερη σύνταξη.

ΕΓΩ που φωνάζω για την εκμετάλλευση των αφεντικών μου (σε υπερωρίες που δεν πληρώνονται..κτλ) αλλά δεν τα κατήγγειλα ποτέ στην επιθεώρηση εργασίας (και μην κρύβομαι πίσω από τη δικαιολογία» τίποτα δεν θα γίνει» θα χάσω τη θέση μου κτλ). Ας κάνω και εγώ αυτό που πρέπει. Μόνος μου δίνω το άλλοθι σ αυτούς.

ΕΓΩ που δεν συμμετέχω στα κοινά.

ΕΓΩ που δεν συμμετέχω στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, ούτε καν στις συνελεύσεις δεν πατάω. (με την δικαιολογία δουλεύω δεν προλαβαίνω…). Για τα παιδιά μας πρόκειται…

ΕΓΩ που δίνω ακροαματικότητες σε κάθε σκουπίδι που παίζει η τηλεόραση.

ΕΓΩ που δεν διαβάζω την ΙΣΤΟΡΙΑ μας.

ΕΓΩ που αντιδρώ μόνο από τον καναπέ του σπιτιού μου και στη καφετέρια.

ΕΓΩ που τους βρίζω και μετά τους ξαναψηφίζω.

ΕΓΩ που παρκάρω όπου βρω.

ΕΓΩ που πετάω τα σκουπίδια όπου βρω.

ΕΓΩ που περιμένω μια ζωή πρώτα να αλλάξουν όλοι οι άλλοι και μετά ΕΓΩ…

ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ γιατί όταν απαιτώ από τους άλλους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους πρέπει πρώτα απ όλα να απαιτώ ΕΓΩ από τον εαυτό μου να κάνω σωστά τη δουλειά μου...

No comments:

Post a Comment