Κάποτε μιλάγαμε για νεόπλουτους... τώρα για νεοάστεγους

Άστεγος: «Ο άνθρωπος που ζει σε αβέβαιη στέγαση, στο ύπαιθρο, αναγκάζεται να μετακομίζει διαρκώς ανάμεσα σε ανεπαρκείς καταστάσεις στέγασης, ή να ζει σε κατοικία, η οποία είναι ακατάλληλη για στέγαση σύμφωνα με τα κοινά αποδεκτά πρότυπα»

από greekblock 

Η ζωή στην πόλη για τους άστεγους είναι μια καθημερινή μάχη με την ανέχεια, τον κίνδυνο αλλά και την επιβίωση. Σήμερα, περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι στην Ελλάδα ζουν στους δρόμους, με τον αριθμό να μεγαλώνει απειλητικά τα τελευταία χρόνια και να αναμένεται να εκτιναχθεί μέσα στα επόμενα.  

Ανάμεσα τους και μια νέα γενιά αστέγων... οι νεοάστεγοι. Το προφίλ τους, άνθρωποι μορφωμένοι, πιθανόν με οικογένεια, που η ζωή πήρε άσχημη τροπή για αυτούς, αφότου έχασαν τη δουλειά τους ή επειδή δεν κατάφεραν να βρουν μία.

Ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο ανθρώπων που απολύθηκαν λίγο πριν βγουν στη σύνταξη αλλά και νέων ανθρώπων που η ανεργία και η επακόλουθη αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις βασικές οικονομικές τους υποχρεώσεις τους οδήγησαν σε κάποιο πρόσκαιρο καταφύγιο στο δρόμο. 

Σε πολλές περιπτώσεις ο Αθηναίος μπορεί να δει ακόμη και οικογένειες με παιδιά να διαβιούν τους δρόμους.

Η εικόνα του περιθωριακού που οι περισσότεροι έχουμε στο μυαλό μας απέχει κατά πολύ με τη νέα γενιά ανθρώπων που έχουν βρεθεί σήμερα στην κατάσταση αυτή. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η ΜΚΟ Κλίμακα, το 23,5% των αστέγων είναι απόφοιτοι Λυκείου, το 11% του συνολικού αριθμού τους έχει λάβει πανεπιστημιακή μόρφωση, ενώ μόλις το 9,3% των αστέγων δηλώνουν αναλφάβητοι.

Οι κύριες αιτίες που έχουν αφήσει χωρίς στέγη τους ανθρώπους αυτούς, είναι σύμφωνα με την έρευνα η ανεργία και τα χαμηλά εισοδήματα, διάφορα προβλήματα υγείας, προβλήματα ψυχικής υγείας, η χρήση ουσιών, η απουσία οικογενειακού υποστηρικτικού περιβάλλοντος στις παραπάνω καταστάσεις αλλά και η μετανάστευση.

Κι ενώ άνθρωποι από κάθε μεριά του κόσμου προσπαθούν να βρουν μια καλύτερη τύχη στην Ελλάδα, κάνοντας όνειρα στα παγκάκια του κέντρο της Αθήνας, σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε η Κλίμακα, ο αριθμός των Ελλήνων μεταξύ των αστέγων είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από των αλλοδαπών.

Η Πολιτεία όμως φαίνεται να εφαρμόζει τη μέθοδο της στρουθοκαμήλου, και να προσποιείται πως ο αριθμός των Ελλήνων αστέγων είναι μικρότερος, καθώς η Ελλάδα έχει τυπικά αποδεχθεί τον ευρωπαϊκό ορισμό για τους αστέγους, ο οποίος ορίζει ως άστεγο «τον άνθρωπο που ζει σε αβέβαιη στέγαση, στο ύπαιθρο, αναγκάζεται να μετακομίζει διαρκώς ανάμεσα σε ανεπαρκείς καταστάσεις στέγασης, ή να ζει σε κατοικία, η οποία είναι ακατάλληλη για στέγαση σύμφωνα με τα κοινά αποδεκτά πρότυπα», νομικά όμως αναγνωρίζει ως άστεγο και τον εντάσσει σε προγράμματα πρόνοιας μόνο όποιον πιστοποιεί πως έχει τουλάχιστον 67% αναπηρία.

Άλλα στοιχεία που προέκυψαν, είναι ο μέσος όρος ηλικίας των αστέγων που υπολογίζεται γύρω στα 47 έτη, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι οι άνθρωποι που διαβιούν στους δρόμους έχουν προσδόκιμο ζωής τουλάχιστον 20 χρόνια κάτω από τον μέσο όρο. Στο μεταξύ, το 46,5% των ανθρώπων που ζουν ως άστεγοι στους δρόμους της Αθήνας, έχουν συμπληρώσει περισσότερα από 5 χρόνια στους δρόμους ,με το 78% αυτών των ανθρώπων έχουν συγγενείς που απλώς αδιαφορούν.

Κι ενώ η οικονομική κρίση γεννά φόβους ότι το φαινόμενο των αστέγων μπορεί να επεκταθεί ακόμη περισσότερο... κι ενώ η Πολιτεία συνεχίζει να αδιαφορεί... οι άστεγοι της Αθήνας συνεχίζουν να δίνουν μάχη για να εξασφαλίσουν μια καλή θέση για να κοιμηθούν στα 250 σημεία της πόλης που χρησιμοποιούνται ως προσωρινά καταλύματα, με τα πάρκα, τις πλατείες, τις προθήκες καταστημάτων και τα εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα να έχουν την τιμητική τους.