Σελίδες

Sunday, 19 September 2010

Μια έφηβος Βουλευτής ...

Βουλή των εφήβων


Εμείς δεν είμαστε κωφάλαλοι, αλλά απλώς κωφοί.Έχουμε λαλιά, μπορούμε να μιλήσουμε. Απλώς δεν ακούμε.
"ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Σας παρακαλώ να φροντίζετε να είστε μέσα στο χρονικό όριο που δικαιούστε να μιλήσετε.
Η Χρύσα Μαλλιότα, Έφηβος Βουλευτής Επικρατείας έχει το λόγο. (Χειροκροτήματα)

ΧΡΥΣΑ ΜΑΛΛΙΟTΑ (Επικρατείας - Λυκειακές Τάξεις Γυμνασίου Κωφών και Βαρηκόων Θεσσαλονίκης):
Καλημέρα, αξιότιμε Πρόεδρε της Βουλής, κύριε Υπουργέ, αγαπημένε κύριε Σαμαράκη, κυρίες και κύριοι, φίλοι Έφηβοι Βουλευτές.
Ευχαριστώ πολύ, που μου δίνεται η ευκαιρία αυτή, για να ακουστεί η φωνή όλων των κωφών της Ελλάδας.
Ήρθα εδώ, για να σας μιλήσω για τα προβλήματα, που αντιμετωπίζω στο σχολείο, το οποίο βρίσκεται στο Πανόραμα της Θεσσαλονίκης. Γι αυτό θα ήθελα πραγματικά να με ακούσετε με προσοχή.
Στο σχολείο μου υπάρχουν πολλοί καθηγητές, οι οποίοι δυστυχώς δεν ξέρουν να επικοινωνούν καλά μαζί μας, διότι δεν ξέρουν τη νοηματική, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να μας μεταδώσουν τις γνώσεις τους και να μας διδάξουν καλά. Έτσι, εμείς, τα κωφά παιδιά, αισθανόμαστε κατώτεροι από τους ακούοντες συνομηλίκους μας, διότι έχουμε πάρα πολλές γλωσσικές ελλείψεις.
Στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο έχουμε τα ίδια βιβλία με εσάς, αλλά να ξέρετε ότι ποτέ δεν μας διδάσκουν από τα βιβλία αυτά, αλλά με φωτοτυπίες και περιλήψεις των κειμένων.
Γι αυτό θα ήθελα και απευθύνομαι και στον Υπουργό Παιδείας που είναι εδώ να φροντίσετε για αυτό το θέμα, διότι όλοι εμείς έχουμε όνειρα, όπως όλοι οι έφηβοι.
Εγώ για παράδειγμα θέλω να πάω στο πανεπιστήμιο, πώς θα αντιμετωπίσω ισότιμα τους άλλους συμφοιτητές μου, όταν οι γνώσεις μου είναι ελλιπείς; Δεν μπορούμε να έχουμε την εκπαίδευσή μας μέσα από φωτοτυπίες ή από συντομευμένα κείμενα. Θέλουμε κανονικά βιβλία, που να είναι ειδικά για τους κωφούς.
Στο σχολείο μου έχουμε δύο-τρεις λογοθεραπευτές, αλλά κάνουν δέκα ή δεκαπέντε λεπτά σε κάθε έναν από εμάς λογοθεραπεία. Αυτό δεν μας φτάνει καθόλου. Χρειαζόμαστε περισσότερους λογοθεραπευτές, για να μπορέσουμε να μά θουμε την ομιλία. Εμείς δεν είμαστε κωφάλαλοι, αλλά απλώς κωφοί.
 Έχουμε λαλιά, μπορούμε να μιλήσουμε. Απλώς δεν ακούμε.
Εγώ ονειρεύομαι και πολλοί σαν εμένα που θέλουμε να πάμε στο πανεπιστήμιο. Αντιμετωπίζουμε τρομακτικές δυσκολίες ως προς το πώς θα το παρακολουθήσουμε.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία μέριμνα για διερμηνείς στα πανεπιστήμια και πρέπει εμείς μόνοι μας οι κωφοί να πληρώνουμε τους διερμηνείς, κάτι που έχει ένα πολύ μεγάλο κό στος. Θα ήθελα λοιπόν η πολιτεία να μεριμνήσει και γι αυτό.
Χρειαζόμαστε ακόμα ψυχολόγους. Έχουμε πολλά προβλήματα και θέλουμε ανθρώπους, στους οποίους θα μπορούμε να μιλάμε. Στα σχολεία μας δεν έχουμε αρκετούς ψυχολόγους.
Επιπλέον, κάθε χρόνο έρχονται καινούργιοι καθηγητές, οι οποίοι αλλάζουν σχεδόν κάθε χρόνο.
Αυτό είναι μία μεγάλη καταστροφή, γιατί εμείς τους διδάσκουμε νοηματική, μα θαίνουν νοηματική και τον επόμενο χρόνο έρχονται καινούργιοι, που δεν ξέρουν και πρέπει πάλι από την αρχή να ξαναρχίσουμε."


Πηγή:Βουλή των εφήβων


ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ)

No comments:

Post a Comment