Οι εκδότες εμπαίζουν τους τυφλούς φοιτητές, στερώντας τους το δικαίωμα στο βιβλίο

Ζητείται παρέμβαση 

του υπουργείου παιδείας

Με βάση την ισχύουσα διεθνώς νομοθεσία, οι φοιτητές με απώλεια όρασης δικαιούνται να λαμβάνουν τα πανεπιστημιακά βιβλία σε ψηφιακή μορφή ώστε να (τι άλλο;) μπορούν να τα μελετήσουν. 

Το παραπάνω αυτονόητο δικαίωμα στην χώρα μας βίαια καταστρατηγείται υπό την ανοχή-δυστυχώς- του αρμόδιου υπουργείου παιδείας, παρά τις επίμονες επί χρόνια καταγγελίες των φορέων εκπροσώπησης των τυφλών.

  Τον απόλυτο εμπαιγμό έχει την τελευταία τετραετία υποστεί το παράρτημα Κεντρικής Μακεδονίας του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τυφλών (ΠΣΤ) από τις εκδόσεις Σάκκουλα που μεταξύ άλλων εκδίδουν πλήθος νομικών βιβλίων. Όταν στις αρχές του 2006 πρωτοξεκίνησε η συζήτηση και πρωτοδιατυπώθηκε το αίτημα παραχώρησης τίτλων σε ψηφιακή μορφή μιάς και υπήρχαν κάμποσοι φοιτητές νομικής του ΑΠΘ με προβλήματα όρασης που αξίωναν πρόσβαση στα βιβλία, από πλευράς Σάκκουλα η ανταπόκριση ήταν θετικότατη στα όρια του ενθουσιασμού. Ικανοποιημένοι από την ανταπόκριση οι του ΠΣΤ στο ελάχιστο δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι τα πάνω θα έρχονταν κάτω την στιγμή που το αποδεκτό στα λόγια αίτημά τους θα έπρεπε να ικανοποιηθεί και στην πράξη...

Στην αρχή, οι του Σάκκουλα ακολούθησαν την κλασική τακτική του “πολυάσχολου”. Μετά από κάμποσα “πάρτε ξανά την άλλη εβδομάδα” και αφού έφτασαν τους αιτούντες (τα ήδη συμφωνημένα) τυφλούς στα όρια της υπομονής τους, εδέησαν να εμφανιστούν. 

Για να κωλυσιεργήσουν ακόμα περισσότερο, ζήτησαν επίσημη λίστα με τους τίτλους των νομικών βιβλίων που θα έπρεπε να παραχωρήσουν άδεια ψηφιοποίησης, ώστε να είναι και τυπικά καλυμμένοι (από ποιόν άραγε;) όπως ισχυρίστηκαν. Ελαβαν και τους τίτλους επισήμως όπως ζήτησαν, αλλά και πάλι από πλευράς τους τίποτα. Στην οργισμένη πλέον παρέμβαση του ΠΣΤ να τηρήσουν τα συμφωνημένα, ανταπάντησαν ότι έχασαν την επίσημη λίστα (άκουσον, άκουσον!) και ζήτησαν καινούργια. 

Τους την στείλανε κι’ αυτή, ξανά όμως στην πράξη τίποτε, ξανά μανά οι υπάλληλοι Σάκκουλα το ίδιο παραμύθι “χάθηκε η λίστα, στείλτε καινούργια”. Για να μην ξεφύγουν τα πράγματα σε αγριότητες μιάς και η εξαπάτηση ήταν πλέον απροσχημάτιστη, οι του ΠΣΤ έπαψαν οριστικά να ασχολούνται, το δε πρόβλημα των προσβάσιμων στους τυφλούς φοιτητές βιβλίων λύθηκε μερικώς με κάποιες εκ των έσω αλχημείες η απαρίθμηση των οποίων δεν είναι του παρόντος.

Προ ολίγων μόλις ημερών,αρχές Δεκεμβρίου 2009 και παραμονές φοιτητικών εξετάσεων, το αίτημα επανήλθε και μάλιστα με τρόπο ακόμα πιο πιεστικό από την περίοδο του 2006. Δεν το διατύπωσε τούτη την φορά το παράρτημα Κ. Μακεδονίας του ΠΣΤ μονάχο, το συνδιατύπωσε με πάσα επισημότητα το ίδιο το Α.Π.Θ. δια της επιτροπής κοινωνικής πολιτικής που έχει τα τελευταία χρόνια συστήσει. Την αφορμή για την επαναδιατύπωση του αιτήματος έδωσε “περίπτωση” νεοτυφλωθείσας φοιτήτριας της νομικής που αξίωσε πρόσβαση στα εκδόσεων Σάκκουλα νομικά βιβλία. 

Τούτη την φορά όμως, το αίτημα δεν απευθύνεται στις εκδόσεις ως αίτημα συνεννόησης-συνεργασίας, αλλά στην ίδια την υπουργό παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου (ημερομηνία αποστολής 18 Δεκεμβρίου) ως αίτημα αποκατάστασης της νομιμότητας.  

Δεν αναμένει την ανέξοδη επικρότηση που όπως έχει αποδειχτεί ουδεμία έχει αξία, αλλά απαιτεί την έμπρακτη πολιτική στήριξη και δικαίωση... 

enet

Χιλιάδες στην χώρα μας οι αδιάγνωστοι ενήλικες αυτιστικοί The face of autism

Οι ενήλικες με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας ζητούν να ακουστούν.

'Όταν λέμε ότι είμαστε αυτιστικοί δεν μας πιστεύουν'

Η εξέλιξη της επιστημονικής γνώσης και ο συνακόλουθος εμπλουτισμός των διαγνωστικών μεθόδων σε ότι αφορά τις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος είναι μια σχετικά “φρέσκια” υπόθεση. 
Το οποίον σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων με αυτισμό μέσης και μεγάλης ηλικίας πορεύονται αδιάγνωστοι το δύσκολο διάβα της ζωής.

Σύμφωνα με τα πλέον σύγχρονα και εξακριβωμένα επιστημονικά δεδομένα, ένα 10.000 ανθρώπους οι 50-58 είναι άνθρωποι με διαταραχές του αυτιστικού φάσματος. Το οποίον σημαίνει ότι στην χώρα μας των 10 περίπου εκατομμυρίων, ο αριθμός των αυτιστικών ατόμων είναι κατ’ ελάχιστον 50.000. Σημαίνει, επίσης, ότι οι ενήλικες με αυτισμό που δεν έχουν ποτέ διαγνωστεί και δεν έχουν ποτέ λάβει την στοιχειωδέστερη έστω εκπαίδευση σε κοινωνικές δεξιότητες είναι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Οι περισσότεροι των οποίων –βάσει της κοινής λογικής – είτε αδυνατούν να επιβιώσουν, είτε ζουν σε καθεστώς απόλυτης κοινωνικής απομόνωσης.

Ο σύλλογος Ελλήνων ενηλίκων αυτιστικών με ASPERGER και Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμό (ΥΛΑ) που δημιουργήθηκε προ διετίας από την νεαρή δυναμική κυρία με ΥΛΑ Πέρλα Μεσίνα, έχει ως βασική προτεραιότητά του τον εντοπισμό των αδιάγνωστων ενηλίκων με αυτισμό που ζουν στη χώρα μας. Και, κατόπιν αυτού, την παροχή της απαραίτητης υποστήριξης ώστε να διευκολυνθεί η κοινωνική επανένταξη και η επανακατάκτηση της κοινωνικής αξιοπρέπειας που κατά κανόνα έχει παραβιαστεί και υπονομευτεί. 

Η επίτευξη των στόχων του συλλόγου είναι μία εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση μιας και προσκρούει σε θεμελιώδεις υστερήσεις και ελλείμματα της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας. 

Διότι αν στη χώρα μας οι δομές και υποδομές για τα παιδιά και εφήβους με διαταραχές του αυτιστικού φάσματος είναι σε σύγκριση με τις ανάγκες απειροελάχιστες, οι αντίστοιχες για τους αυτιστικούς ενηλίκους προσεγγίζουν το απόλυτο “τίποτα”.

Οι του συλλόγου έχουν επιλέξει ως στρατηγική τους τον δρόμο της συνεχούς ενημέρωσης-ευαισθητοποίησης (οργανώνουν ημερίδες και εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα) με βασικό τους μήνυμα-σύνθημα “μία ματιά από τα μέσα”. Το οποίο παραπέμπει στην αναγκαιότητα, να πάρουν οι άνθρωποι με ΥΛΑ τις τύχες των ανθρώπων με αυτισμό στα χέρια τους εκφράζοντας οι ίδιοι το πως νιώθουν και το πως βιώνουν τον αυτισμό. Η παραπάνω συνταγή/στρατηγική, στον βαθμό που δεν δημιουργεί σύγχυση και δεν συγκρούεται με τις ευρύτερες διεκδικήσεις για υποδομές και υπηρεσίες ένταξης του συνόλου των αυτιστικών ατόμων, μπορεί να γίνει κατανοητή ως μία ενδιαφέρουσα πρόταση για την καταπολέμηση των σχετικών με τον ΥΛΑ στερεοτύπων. 

Διότι, όπως λένε χαρακτηριστικά και οι του συλλόγου “όταν λέμε ότι είμαστε αυτιστικοί δεν μας πιστεύουν. Μας περνούν για κακότροπους, αγενείς, εγωιστές, αντικοινωνικούς ...” Και κάμποσα άλλα τέτοια, που αναδεικνύουν την σχετική με τις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος διάχυτη κοινωνική άγνοια και προκατάληψη, προϊόν - για να μην ξεχνιόμαστε- της αδυναμίας της ελληνικής πολιτείας να προσφέρει στους ανθρώπους με αυτισμό τα στοιχειώδη που δικαιούνται. 

enet 

The face of autism

Το μέγα σκάνδαλο του αυτισμού: Οι πολίτες με αυτισμό στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται ως... αόρατοι

Οι οικογένειες απαιτούν άμεσες λύσεις 

Ένα τεράστιο σκάνδαλο καλυμμένο από πέπλο σιωπής διαπράττεται τις τελευταίες δεκαετίες στην χώρα μας. Θύματα του σκανδάλου είναι 50.000 και πλέον ελληνικές οικογένειες οι οποίες - σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα/έγκυρα επιστημονικά τεκμήρια - έχουν στους κόλπους τους αυτιστικό μέλος ή μέλη.

Η ουσία του σκανδάλου έχει να κάνει με το ότι οι πολίτες με αυτισμό στην Ελλάδα του 2010 (πλέον) αντιμετωπίζονται ως... αόρατοι , δηλαδή στερούνται θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα και αυτονόητα στους πολλούς κοινωνικά αγαθά. 
Τα τεκμήρια του σκανδάλου είναι πάμπολλα, καλύπτουν όλα τα πεδία άσκησης δικαιωμάτων και απορρόφησης κοινωνικών αγαθών, αυτά που αμέσως παρακάτω παραθέτουμε είναι απλώς ενδεικτικά...

* Σε όλη την Ελλάδα δεν υπάρχουν παρά μόλις 12 ειδικά σχολεία για παιδιά με αυτισμό έναντι των εκατοντάδων που απαιτούνται για στοιχειώδη κάλυψη των αναγκών.

* Στο σύνολο των ειδικών σχολείων της χώρας που εκπαιδεύουν μαθητές με αναπηρία οι μαθητές με αυτισμό δεν ξεπερνούν τους 800.

* Τα λεγόμενα εξειδικευμένα εργαστήρια επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ) στην πλειοψηφία τους δεν δέχονται αυτιστικά παιδιά. Τα μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού που δέχονται, παρέχουν ανεπαρκείς υπηρεσίες μιας και δεν διαθέτουν επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό.

* Η εκπαίδευση των αυτιστικών ατόμων από το υπουργείο παιδείας είναι αντιληπτή ως... κοινωνική φροντίδα το οποίον αντανακλά στον προϋπολογισμό που διατίθεται, αλλά και στον προϋπολογισμό που οι γονείς καταβάλλουν σε αμφίβολης ποιότητας φορείς ώστε να καλύψουν το έλλειμμα υπηρεσιών προς τα παιδιά τους.

* Το κενό περιεχομένου στις ασκούμενες για τα αυτιστικά άτομα πολιτικές αποτυπώνεται ξεκάθαρα στον πρόσφατο για τη Ειδική αγωγή – εκπαίδευση νόμο 3699/08. Προβλέπει ειδικά σχολεία και ειδικές εκπαιδευτικές υπηρεσίες και παροχές που απλώς δεν υπάρχουν! Προβλέπει – ωσάν να κοροϊδεύει – το δικαίωμα παράλληλης στήριξης στην Γενική Τάξη το οποίο όμως δεν διατίθεται!  
Ειδικότερα στην επαρχία τα πράγματα είναι άνευ υπερβολής τραγικά, πρακτικά δεν υπάρχει για τους μαθητές με αυτισμό τίποτα! Αυτό το “τίποτα” έχει αναλυτικά επισημανθεί προ διετίας από τον Συνήγορο του Πολίτη , η σχετική έκθεση του οποίου είναι στην διάθεση των του υπουργείου παιδείας αρμοδίων. Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των γονέων να υπάρξει σαφής τοποθέτηση του υπουργείου για τα αποκαλυπτόμενα στην έκθεση και συνακόλουθες δεσμεύσεις για στοιχειώδη έστω κάλυψη των κενών, το υπουργείο δεν έχει ακόμα αρθρώσει επί της ουσίας ούτε λέξη παρά μόνο ευχολόγια.

*Σ υμμέτοχος-συνένοχος του σκανδάλου δεν θα μπορούσε παρά να είναι και το υπουργείο Yγείας και (λεγόμενης) Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Συγκεκριμένα: Η ελληνική εταιρεία προστασίας αυτιστικών ατόμων (ΕΕΠΑΑ) έχει συντάξει και υποβάλλει μελέτες που αφορούν την δημιουργία δύο απαραίτητων-κρίσιμων για την εφαρμογή στοιχειωδώς σχεδιασμένης πολιτικής για τον αυτισμό στη χώρα μας Κέντρων Στήριξης αυτιστικών ατόμων. Οι μελέτες αφορούν έκταση 11.500 τ.μ. στα Καλύβια Αττικής και 100 στρέμματα στη Νέα Ραιδεστό Θεσσαλονίκης. Ε λοιπόν, ενώ οι μελέτες έχουν από χρόνια ολοκληρωθεί και ενδεχόμενη υλοποίησή τους θα σήμαινε αν μη τι άλλο ανακούφιση κάποιων εκατοντάδων οικογενειών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, από πλευράς υπουργείου δεν έγινε το παραμικρό ώστε να ενταχθούν στα Ε.Π. του ΕΣΠΑ 2007-2013 και να υλοποιηθούν. Πετάχθηκαν στα αζήτητα!

* Το κωμικοτραγικό του σκανδάλου τεκμήριο για το τέλος: 
Ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου προσφέρει κάποια ολίγα σε σχέση με τα δαπανώμενα για εργοθεραπείες, λογοθεραπείες κ.ο.κ. Τα ως άνω ολίγα μειώνονται στο ήμισυ όταν ο ασφαλισμένος με αυτισμό υπερβεί το 18ο έτος της ηλικίας του, ωσάν ο αυτισμός μετά τα 18 ως εκ θαύματος να θεραπεύεται! Αντε μετά με τέτοια πολιτικά μυαλά που κυβερνούν τη χώρα να επενδύει κανείς στα σοβαρά και να ευελπιστεί, ότι η εφαρμογή και στη Ελλάδα σχεδιασμένης πολιτικής για τους ανθρώπους με αυτισμό, θα είναι μία εξέλιξη που θα προκύψει από τα πάνω... 

πηγή..