Προμηθεύς Πυρφόρος - Τιμῶντας τόν Αἰσχύλο

« ...

Δίας...

Εσύ, που λάθρα, ακάλεστος

τα χίλια μάτια του Κράτους μου γέλασες

κι απ’ της σκύλας της Βίας τ’ ανίκητα ρόπαλα

γλίστρησες

και λάθρα, ακάλεστος

στο πανώριο το σπίτι μου μπήκες κλεφτά

και μ’ έκλεψες,

θα κλάψεις πικρά και ικέτης θα σέρνεσαι.

Και σεις θα το πληρώσετε, κλεπταποδόχοι άτιμοι

χαθείτε από μπροστά μου.

Μπροστά στο δικό μου θυμό,

θεός ποιος, θνητός ποιος,

να στέκεται αγέρωχα δύναται;

Μονάχα συ, μισητέ και αυθάδη

τολμάς ίσια στα μάτια, σαν ίσος

να θωρείς το θεό σου.

Στις βροντές του θυμού μου, ποιος;

Προμηθέας

Τ’ ανέμου και των σύννεφων παιγνίδια και γυρίσματα

Δίας

Στους κεραυνούς της οργής μου, ποιος;

Προμηθέας

Σπιθίσματα πελώρια του αιθέρα

πάνω στων αντιθέτων τη σύγκρουση

Δίας

Σκάσε, σ’ ακούν.

Το στόμα σου κλείσε.

Θες να τους μάθεις να σκέφτονται;

Προμηθέας

Τρέμεις, τη γνώση φοβάσαι.

Το δρόμο τούς άνοιξα….

... »