Μαμά, μπαμπά, πάμε βόλτα στον Εθνικό Κήπο;

Ποιες παρεμβάσεις προβλέπει η έρευνα του ΕΜΠ για την παιδική χαρά, τον ζωολογικό και τον βοτανικό κήπο

Προστίθενται κούνιες, τραμπάλες, παιχνίδια
για παιδιά με ειδικές ανάγκες...

Νέες ελαφρές κατασκευές, καινούργια ρείθρα, πέργκολες και γέφυρες, κρήνες και δεξαμενές νερού, προσφέρουν πράσινη ανάσα, υψηλής αισθητικής αξίας, στην πυκνοδομημένη πόλη της Αθήνας.

Η επαφή με τα ζώα

Από τα πλέον δημοφιλή σημεία του Εθνικού Κήπου, ο ζωολογικός κήπος βαφτίζεται σε Χώρο Φιλοξενίας Οικόσιτων Ζώων.

Απόλυτα εναρμονισμένος με τη λογική του αγροτικού σκηνικού, προωθεί την επαφή των παιδιών με τα ζώα, μετατρέποντας την περιήγηση στον Κήπο σε εμπειρία για τους λιλιπούτειους κατοίκους της πόλης.

Οι επισκέπτες θα προσεγγίζουν με τρόπο φυσικό την περιοχή των ζώων. Το μοναδικό κλουβί που διατηρείται είναι το κλουβί των λιονταριών, λόγω της ιδιότυπης μεταλλικής κατασκευής του, και του αισθητικού - ιστορικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζει - θα χρησιμεύσει ως κλουβί μικρών πουλιών.

Οι ερευνητές προτείνουν ένα ιδιότυπο φράγμα, ξύλινο, με κυματοειδή μορφή, ή μία χαμηλή γέφυρα που να επιτρέπει την κίνηση του επισκέπτη σε υπερυψωμένο επίπεδο, αλλά και φύτευση σε ενδιάμεσους χώρους με στόχο τη δημιουργία όσο το δυνατό πιο φυσικού περιβάλλοντος, καταρχήν για τα ίδια τα ζώα και τα πτηνά.

Η παιδική χαρά

Ο νέος σχεδιασμός την επεκτείνει, εμπλουτίζοντας τη με παιχνίδια, κατασκευές, άφθονο νερό που ρέει ηχηρά.

Ο χώρος «ανοίγει» προς τα ανατολικά, κατά 380 τ.μ., έτσι ώστε να περιλαμβάνει τμήμα με υψηλό πράσινο, το οποίο θα λειτουργεί ως χώρος «κρυφτού».

Προστίθενται κούνιες, τραμπάλες, παιχνίδια για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ενώ υπάρχουν σκέψεις και για ακουστικά παιχνίδια.

Σύμφωνα με την κυρία Αριάδνη Βοζάνη, επίκουρη καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής, στον χώρο δεσπόζει μία αυτόνομη κατασκευή, με τη μορφή ενός μυθικού ζώου, του δεινόσαυρου.

Το παιχνίδι, με ύψος όχι πάνω από 2.20 μέτρα και συνολική επιφάνεια 58 τ.μ., θα λειτουργεί σαν σήραγγα, αφού τα παιδιά θα μπορούν να εισέλθουν και να εξέλθουν από διαφορετικά σημεία, ενώ στην επιφάνεια του περιβλήματος, σχεδιάζονται τρεις τσουλήθρες, που προσεγγίζονται από ειδικά διαμορφωμένη ράμπα.

Δεν αποκλείεται να υπάρχει μεταλλικό πλέγμα, που να επιτρέπει την αναρρίχηση φυτών, προκαλώντας διαφορετικές ποιότητες φωτισμού στο εσωτερικό του παιχνιδιού.

Οι γονείς θα έχουν δυνατότητα να εποπτεύουν τα παιδιά, από καθιστικό γλυπτό, αλλά και μεταλλικά καθίσματα που θα τοποθετηθούν στον χώρο.

Απέναντι από την κύρια είσοδο, κατασκευάζεται επιφάνεια περίπου 100 τ.μ., με ξύλινο δάπεδο, ως συνεχές καθιστικό, με κυμαινόμενο ύψος, προσφέροντας στο σώμα του παιδιού τη δυνατότητα να την οικειοποιείται σε διαφορετικές στάσεις.

Σε συγκεκριμένες περιοχές του τοποθετούνται παιχνίδια για μικρά παιδιά, με κυρίαρχο έναν ιστό αναρρίχησης.

Σε άλλο σημείο, προβλέπεται κεκλιμένη επιφάνεια κύλισης των παιδιών. Το σκάμμα με άμμο που υπάρχει και σήμερα, νοτιοδυτικά, διατηρείται, συνδυαστικά με δυο δεξαμενές νερού, βάθους 20 εκατοστών.

Παράλληλα, η παιδική χαρά θα επικοινωνεί οπτικά με το πράσινο πλάτωμα, γνωστό και ως «βράχο της Αμαλίας». Η μελέτη αντικαθιστά τη σημερινή περίφραξη με μία αβαθή δεξαμενή νερού, ως φυσικό όριο.

για πολλά περισσότερα στο πράσινουλι χαμομηλάκι