Αν όλα τα παιδιά της γης
πιάναν γερά τα χέρια
κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
Αν όλα τα παιδιά της γης
φωνάζαν τους μεγάλους
κι αφήναν τα γραφεία τους
και μπαίναν στο χορό
ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και δυο φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
Θα ’ρχόνταν τότε τα πουλιά
θα ’ρχόνταν τα λουλούδια
θα ’ρχότανε και η άνοιξη
να μπει μες στο χορό
κι ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και τρεις φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ!
Αυτά τα ποιήματα διαβάζαμε εμείς στα σχολεία.Φοβάμαι πως οι νέες διδακτικές τα έχουν βάλει στην άκρη. Μακάρι να κάνω λάθος αλλά νομίζω πως η παιδεία μας καταστρέφεται με σύστημα τα τελευταία χρόνια.Την καλημέρα μου κι ευχαριστούμε που μας θυμίσατε αυτό το απλό-μεγάλο ποίημα του ποιητή μας.
ReplyDeleteΜαρία, ακόμη δεν φύγατε για διακοπές;
ReplyDeleteΌχι, το Σάββατο φεύγουμε για δύο εβδομάδες στη μητέρα μου και μετά Χανιά (στην άλλη γιαγιά!}μέχρι τέλος του μήνα.
ReplyDelete