Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.) - Εικαστική Έκθεση με θέμα: «Παιδιά και Έφηβοι / Φωνές και Ψίθυροι»

Η Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.) γιορτάζει 20 χρόνια λειτουργίας και μας προσκαλεί όλους εμάς να επισκεφθούμε την εικαστική έκθεση με θέμα: «Παιδιά και Έφηβοι / Φωνές και Ψίθυροι» 5 έως 15 Οκτωβρίου 2011, Ηρακλειδών 66 και Θεσσαλονίκης στο Θησείο.

«Η Πόλη ανοίγεται στα Παιδιά»

Η Ε.Ψ.Υ.Π.Ε. που από το 1991 αναπτύσσει υπηρεσίες για παιδιά, εφήβους, γονείς, εκπαιδευτικούς, ειδικούς ψυχικής υγείας σε θέματα Ψυχικής Υγείας παιδιών και εφήβων, επιτελεί ένα ογκώδες έργο στον τομέα της ψυχικής υγείας των παιδιών και των οικογενειών τους. Στα πλαίσια αυτών των υπηρεσιών λειτουργεί: ο Ξενώνας παιδιών «Μελία», το Κέντρο Ημέρας Εφήβων «Ωρίωνας» και οι δύο τηλεφωνικές γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης: Γραμμή-Σύνδεσμος 801 801 1177 για γονείς/εκπαιδευτικούς και Γραμμή-Στήριξης 116 111 για παιδιά/εφήβους.

Σε συνεργασία με τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων και την ευγενική χορηγία των Ελληνικών Πετρελαίων, οργανώνει αυτήν την Εικαστική Έκθεση με στόχο την ευαισθητοποίηση σε θέματα ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων όσο και την στήριξη των προγραμμάτων της. Η έκθεση εντάσσεται στις εκδηλώσεις του Πολιτισμικού Οργανισμού «Η Πόλη ανοίγεται στα Παιδιά».

Την έκθεση επιμελείται η Ιστορικός Τέχνης και επιμελήτρια εκθέσεων Ίρις Κρητικού και πραγματοποιείται με τη θερμή συμμετοχή 100 περίπου εικαστικών που χρησιμοποιούν διαφορετικά πλαστικά μέσα. 

Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011, στον εκθεσιακό χώρο του Πολιτισμικού Κέντρου «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων, Ηρακλειδών 66 και Θεσσαλονίκης, Θησείο.

 

Οι καλλιτέχνες που θα συμμετέχουν είναι οι:  

Ηώ Αγγελή, Νίκος Αγγελίδης, Αδριανός, Ελένη Αθανασιάδου, Στέλιος Αλεξάκης, Άννα Αμπαριώτου, Εύα Αναγνώστου, Νικόλας Ανδρικόπουλος, Κατερίνα Ανταχοπούλου, Άγγελος Αντωνόπουλος, Γιάννης Αντωνόπουλος, Εύα Αποστολάτου, Χρύσα Αρώνη, Έφη Βάγκνερ, Μάγδα Βαμβατήρα, Κάτια Βαρβάκη, Λήδα Βαρβαρούση, Χρύσα Βέργη, Αλέξης Βερούκας, Αριστείδης Βλάσσης, Εριέττα Βορδώνη, Μάριος Βουτσινάς, Χρήστος Γαρουφαλής, Ανδρέας Γεωργιάδης, Σάββας Γεωργιάδης, Βίκυ Γεωργιοπούλου, Τάσος Γεωργίου, Μαρία Γιαννακάκη, Δημήτρης Γιαννέλος, Ειρήνη Γκόνου, Άννα Γρηγόρα, Τάνια Δημητρακοπούλου, Κωνσταντίνος Έσσλιν, Όλγα Ευαγγελίδου, Αλεξία Ευσταθοπούλου, Σταμάτης Ζέρβας, Αλεξάνδρα Ισακίδη, Δαμιανός Ιωσηφίδης, Τζουλιάνο Καγκλής, Ειρήνη Κανά, Ειρήνη Καουκάκη, Πέτρος Καραβέβας, Ελένη Καραγιάννη, Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Αριστομένης Κατσούλας, Ιωάννα Καφίδα, Φωτεινή Καφίδα – Τέρρα, Νικόλας Κληρονόμος, Ανδρέας Κοντέλλης, Λήδα Κοντογιαννοπούλου, Μαρίνα Κροντηρά, Μαρία Κτιστοπούλου, Σπύρος Κωτσαλάς, Βασίλης Λιαούρης, Φιλιππίνα Λιβιτσάνου, Γιάννης Λογοθέτης (ΛοΓό), Μιχάλης Μαδένης, Καλλιρρόη Μαρούδα, Αλίνα Μάτσα, Στέλλα Μελετοπούλου, Ραφαήλ Μπάικας, Κυριάκος Μορταράκος, Τίμος Μπατινάκης, Μάρια Μπαχά, Γιάννης Μπεκιάρης, Χαρίτων Μπεκιάρης, Παναγιώτης Μπελντέκος, Άννα Μπίλη, Ντίμη Μπιτσάκου, Γεωργία Μπλιάτσου, Χρόνης Μπότσογλου, Γιώργος  Μπουκής, Χρήστος Παλλαντζάς, Μίλτος Παντελιάς, Γέυσω Παπαδάκη, Έλενα Παπαδημητρίου, Λίλα Παπούλα, Κώστας Παππάς, Σοφία Παρασκευοπούλου,  Βασίλης Πέρρος, Σπυριδούλα Πολίτη, Ελιάννα Προκοπίου, Κυριάκος Ρόκος, Στέφανος Ρόκος, Ρουμπίνα Σαρελάκου, Δημήτρης Σεβαστάκης, Αφροδίτη Σεζένια, Δημήτρης Σκουρογιάννης, Βασίλης Σούλης, Έφη Σούτογλου, Μάριος Σπηλιόπουλος, Μαρίνα Στελλάτου, Κωνσταντίνα Συλίκου, Δημήτρης Ταξής, Πραξιτέλης Τζανουλίνος, Μαρία Τσάγκαρη, Γιώργος Τσεριώνης, Ιωάννα Φωτάκη, Σοφία Φωτιάδου, Γιώργος Χαδούλης, Πάβλος Χαμπίδης, Ηλίας Χαρίσης, Νικόλας Χριστοφοράκης.

Τηλέφωνα Χώρου: 210 3452150, 210 3414466

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Σάββατο 10:00–14:00 και 17:00–21:00

Κυριακή       10:00 - 14:00

Δευτέρα        ΚΛΕΙΣΤΑ

 

babyzone..............................................................................................

Το σύνδρομο της μαθητικής αϋπνίας Insomnia and Children

Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα

Ξέρετε πόσες ώρες κοιμούνται τα παιδιά σας και πόσες θα έπρεπε να κοιμούνται; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Τα υπάρχοντα στοιχεία δείχνουν ότι πολλά παιδιά του Δημοτικού και τα περισσότερα του Γυμνασίου και του Λυκείου δεν κοιμούνται αρκετά, γεγονός που μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, διαταράσσοντας τις επιδόσεις τους στα μαθήματα και αυξάνοντας τον κίνδυνο παχυσαρκίας, κατάθλιψης και άλλων δεινών.

Insomnia and Children

Πολλά παιδιά του Δημοτικού
και τα περισσότερα του Γυμνασίου και του Λυκείου
δεν κοιμούνται αρκετά.

Αν και είναι αλήθεια πως οι ανάγκες σε ύπνο ποικίλλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, υπάρχουν ορισμένες λογικές βασισμένες στην επιστήμη οδηγίες που μπορούν να σας βοηθήσουν να καταλάβετε εάν το παιδί σας κοιμάται όσο χρειάζεται για να λειτουργεί σωστά εντός και εκτός σχολείου, αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς».

Αν μάλιστα είναι στην εφηβεία, συγκρίνοντας τις ώρες που κοιμάται με τις ώρες που θα έπρεπε να κοιμάται, πιθανώς θα καταλάβετε καλύτερα γιατί δυσκολεύεται κάθε πρωί τόσο πολύ να ξυπνήσει και να ετοιμαστεί για το σχολείο.

Οι αριθμοί

Σύμφωνα με το Εθνικό Ιδρυμα Υπνου (NSF) των ΗΠΑ, τα νεογέννητα μωρά πρέπει να κοιμούνται 12-18 ώρες το 24ωρο με μια σταδιακή μείωση στις 12-14 ώρες για τα νήπια ηλικίας 1-3 ετών. Κατά την προσχολική ηλικία, το παιδί πρέπει να κοιμάται 11-13 ώρες, ενώ στις ηλικίες 5-10 ετών οι ανάγκες σε ύπνο κυμαίνονται από 10 έως 11 ώρες το 24ωρο.

Τα δύσκολα, πάντως, αρχίζουν στην εφηβεία και συνεχίζονται μέχρι την ενηλικίωση. Οι έφηβοι όχι μόνον χρειάζονται περισσότερες ώρες ύπνου απ’ ό,τι οι ενήλικοι (δηλαδή 8.30 - 9 ώρες κάθε βράδυ, σύμφωνα με το NSF), αλλά οι ώρες που νυστάζουν και οι ώρες που μπορούν να ξυπνήσουν μόνοι τους δίχως να… κουτουλάνε, δεν έχουν καμία σχέση με τις ώρες έναρξης των σχολείων.

Η μία μελέτη μετά την άλλη αποκαλύπτει πως ο μέσος έφηβος σπανίως πηγαίνει για ύπνο πριν από τις 11, κι ας έχει να σηκωθεί στις 6 ή στις 6.30' για να ετοιμαστεί για το σχολείο, στο οποίο πρέπει να αρχίσει το μάθημα φρέσκος και σε πλήρη εγρήγορση γύρω στις 8.

Επακόλουθο: την πρώτη ώρα και μερικές φορές τη δεύτερη πολλά κεφάλια γέρνουν από τη νύστα και ακόμα περισσότερα κοιτάζουν απλώς τον πίνακα αδυνατώντας να μάθουν το παραμικρό.

Σε μία από τις μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί, περισσότερο από το 90% των εφήβων είπαν πως κοιμούνται λιγότερο από 9 ώρες κάθε βράδυ ενώ το 10% δήλωσαν πως κατά μέσον όρο κοιμούνται λιγότερες από 6 ώρες.

Όπως θέτει το όλο θέμα ο δρ Τζέιμς Μπ. Μάας, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης και κορυφαίος ερευνητής του ύπνου, «οι περισσότεροι έφηβοι είναι κινούμενα ζόμπι, διότι κοιμούνται υπερβολικά λίγο».

«Παθολογικά κουρασμένοι»

Σε μια άλλη μελέτη, η δρ. Μαίρη Α. Καρσκέιντον, από το Πανεπιστήμιο Μπράουν, διαπίστωσε πως σχεδόν οι μισοί από τους μαθητές που φτάνουν στο σχολείο γύρω στις 7.30 είναι «παθολογικά κουρασμένοι» μία ώρα αργότερα.

Με άλλα λόγια, «αυτά τα παιδιά μπορεί να είναι όρθια και στα θρανία τους στις 8.30, αλλά είμαι απολύτως πεπεισμένη πως ο εγκέφαλός τους βρίσκεται ακόμα στο μαξιλάρι τους», λέει.

Η έλλειψη ύπνου έχει «σοβαρές συνέπειες στη μάθηση», προσθέτει. «Οι μαθητές δεν είναι αρκετά ξύπνιοι ώστε να δεχτούν τις πληροφορίες που υποτίθεται ότι ακούν, η αποθήκευση αυτών των πληροφοριών είναι διαταραγμένη, ενώ η ικανότητά τους να τις θυμηθούν αργότερα είναι μειωμένη».

Το χειρότερο είναι πως ό,τι μαθαίνουμε στη διάρκεια της ημέρας το εμπεδώνουμε όταν κοιμόμαστε – και στην περίπτωση των άυπνων εφήβων απλούστατα δεν υπάρχει χρόνος το βράδυ για να συμβεί η διαδικασία αυτή, κατά τη δρα Καρσκέιντον.

Όσον αφορά την προσπάθεια των εφήβων να αναπληρώνουν τα Σαββατοκύριακα τον ύπνο που τους λείπει, η δρ Καρσκέιντον λέει πως ούτε αυτό είναι λύση, διότι το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να διαταράσσουν ακόμα περισσότερο το βιολογικό τους ρολόι και να δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να ξυπνήσουν εγκαίρως τις καθημερινές.

Μόνη λύση, καταλήγει, είναι ο καλός προγραμματισμός μέσα στη μέρα, ούτως ώστε 10 η ώρα να βρίσκονται στο κρεβάτι τους.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

14 ξενώνες για θύματα ενδοοικογενειακής βίας

ΕΝΑΣ ΞΕΝΩΝΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Οι πρωτεύουσες των Περιφερειών θα αποκτήσουν υποδομές για τη φιλοξενία γυναικών και παιδιών, καθώς και της κατάλληλης υποστήριξής τους.

Εντός του Οκτωβρίου θα κληθούν οι αρμόδιοι δήμοι για να ξεκινήσουν οι απαιτούμενες διεργασίες, όπως είπε η ΓΓ Ισότητας των Φύλων, Μαρία Στρατηγάκη. Στα κονδύλια που θα απαιτηθούν περιλαμβάνονται 700.000 ευρώ από το ΕΣΠΑ με χρονικό ορίζοντα ως το 2015.

Αντίστοιχα, στην τελική ευθεία βρίσκεται και η δημιουργία των 14 Συμβουλευτικών Κέντρων. Το Νοέμβριο θα προκηρυχθούν οι θέσεις μέσω ΑΣΕΠ για 63 ειδικούς επιστήμονες (κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους και νομικούς) που θα τα στελεχώσουν.

Η Γραμματεία οργάνωσε και σχετική ημερίδα για να ενημερώσει ενδιαφερόμενους επαγγελματίες για την τεχνογνωσία που πρόκειται να εφαρμόσει στα Συμβουλευτικά Κέντρα και τους Ξενώνες.

www.ethnos.gr

Σχολική βία που σκοτώνει

Ολονυχτία με κεριά συμμαθητών και γονιών έξω από το Λύκειο Ουίλιαμσβιλ Νοθ, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, στη μνήμη του μαθητή Τζέιμι Ρόουντμαγερ. 

Χρόνια ολόκληρα ο Τζέιμι παραπονιόταν για την ψυχολογική και σωματική βία που ασκούσαν πάνω του κάποιοι συμμαθητές του στο σχολείο. 

Κανένας δεν έκανε όμως τίποτα αποτελεσματικό για να τον βοηθήσει δίνοντας τέλος στο διαρκές μαρτύριό του. Η εφηβική του ψυχή τσάκισε. 

Έτσι στις αρχές του μήνα αποφάσισε ο ίδιος να δώσει τέλος στη δική του ζωή για να γλιτώσει από τα σιωπηλά βασανιστήρια που υπερέβησαν τις αντοχές του. 

Τώρα οι άλλοι κατάλαβαν τι περνούσε, είναι όμως πολύ αργά πια.

 

trelogiannis

Οι καλύτερες μαμάδες είναι οι... μπαμπάδες

Ιδανικοί για τη φροντίδα βρεφών από τη φύση τους φαίνεται πως είναι οι άντρες, καθώς, όπως ανακάλυψαν αμερικανοί επιστήμονες, τα επίπεδα της ορμόνης «τεστοστερόνη» που πυροδοτεί τις εξάρσεις της ανδρικής… παρόρμησης, φθίνουν άμεσα όταν κάποιος γίνεται πατέρας. Αποτέλεσμα της διαδικασίας είναι ο πατέρας να είναι περισσότερο αφοσιωμένος στην οικογένεια, αφού δεν θα έχει ορμονική ώθηση για σεξουαλικές επαφές.

Το έναυσμα για τη μελέτη ήταν όχι κάποια παρατήρηση στη συμπεριφορά του νέου πατέρα, αλλά η ομοιότητα του ανθρώπου με είδη ζώων, των οποίων τα αρσενικά αναλαμβάνουν τη φροντίδα των νεογνών τους.
Στο πλαίσιο της μελέτης, ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Νορθγουέστερν στο Ιλινόι των ΗΠΑ έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση 624 νεαρούς άνδρες έως 26 ετών πριν και μετά την απόκτηση απογόνων.

Αυτό που ανακάλυψαν, μέσα από εργαστηριακούς ελέγχους και σε συνδυασμό με την ενασχόληση που είχαν με τα βρέφη τους, ήταν ότι μόλις κάποιος γινόταν πατέρας, τα επίπεδα της τεστοστερόνης έπεφταν δραματικά. Μάλιστα, όσοι είχαν νεογέννητα μικρότερα των 30 ημερών, είχαν εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης. Επιπλέον, όλοι όσοι ασχολούνταν ιδιαίτερα με τη φροντίδα των βρεφών τους, είχαν ακόμη πιο λίγη τεστοστερόνη στο αίμα τους.

Οι ειδικοί το θεωρούν απολύτως φυσιολογικό να συμβαίνει αυτό, καθώς η φύση έχει προβλέψει ότι η τεστοστερόνη είναι υπεύθυνη για την ώθηση σε ερωτική πράξη με απόλυτο στόχο την τεκνοποίηση. Έτσι, από τη στιγμή που έρχεται το παιδί στη ζωή, δεν έχει και αιτιολογία ύπαρξης η ορμόνη στον οργανισμό και μάλιστα σε υψηλά επίπεδα. Τα νεογνά δηλαδή προκαλούν στους μπαμπάδες τους ένα τύπο «βιοχημικού ευνουχισμού».

«Όσο και εάν υπάρχει ως εντύπωση πως η μητέρα είναι αυτή που συνδέεται με το μωρό, επειδή κυοφορεί και θηλάζει και ότι ο πατέρας είναι εκτός αυτής της βιολογικής σχέσεις και οι άνδρες είναι τελικά βιολογικά προγραμματισμένοι γι’ αυτή τη σοβαρή ευθύνη», εξηγεί ο Κρίστοφερ Κουζάβα, ένας εκ των υπευθύνων της μελέτης. 

Ο ίδιος λέει πως «η πατρότητα και οι απαιτήσεις που έχει ένα βρέφος, προϋποθέτουν πολλές συναισθηματικές μεταβολές και σωματικές αλλαγές. Η έρευνα αποδεικνύει ότι η βιολογία του άνδρα μπορεί να αλλάξει σημαντικά ώστε να μπορέσει να εκπληρώσει τις απαιτήσεις που του επιβάλει η κατάσταση της πατρότητας».

Επιπλέον, οι ειδικοί εκτιμούν πως τα μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης μπορεί να παρέχουν προστασία στον οργανισμό έναντι αρκετών χρόνιων νοσημάτων, γεγονός που εξηγεί γιατί οι παντρεμένοι και οι πατεράδες γενικά χαίρουν καλύτερης υγείας, από τους συνομήλικούς τους διαζευγμένους ή εργένηδες.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας ο Δρ Άσλεϊ Γκρόσμαν από τη Βρετανική Ενδοκρινολογική Εταιρεία τα χαρακτηρίζει ως «εξελικτικά, αν αποδεχθούμε την άποψη ότι οι άνδρες με χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης είναι πιθανότερο να είναι μονογαμικοί και να εμπλέκονται πιο ενεργά στην φροντίδα των παιδιών τους. Ωστόσο, είναι σημαντικό να ελέγξουμε σε βάθος τη σχέση των επιπέδων της τεστοστερόνης με την συμπεριφορά του άνδρα, πριν καταλήξουμε σε οριστικά συμπεράσματα.»

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.

τα Νέα

Έκανε botox στην 8χρονη κόρης της!! Mom injects 8 year-old with Botox

«Πολλές μαμάδες κάνουν μπότοξ στα παιδιά τους. Είναι κάτι που πρέπει να κάνεις για να πας στα καλλιστεία» 

Η απίστευτη ιστορία τρέλας δεν τελειώνει εδώ.
Η μητέρα της μικρής, με τις ενέσεις μπότοξ λέει
ότι εξαφανίζει από το πρόσωπο του κοριτσιού
τα λακάκια που κάνουν όλα τα παιδιά, όταν γελούν
γιατί πιστεύει ότι είναι αντιαισθητικά,
αλλά και κάποιες… ρυτίδες.

πηγή

«Πονούσα, αλλά οι ρυτίδες δεν δείχνουν ωραίες σε μικρά κορίτσια», είπε η μικρή

Βρετανή από το Μπέρμινγχαμ που μετακόμισε πρόσφατα στο Σαν Φρανσίσκο δήλωσε με απόλυτη φυσικότητα ότι έκανε ενέσεις μπότοξ στην οκτάχρονη κόρη της για να συμμετάσχει σε παιδικά καλλιστεία.

Η Κέρι Κάμπελ αποκάλυψε ότι ως αισθητικός υπέβαλε σε αυτήν την θεραπεία ομορφιάς την κόρη της Μπρίτνεϊ, κάτι πολύ συνηθισμένο, όπως είπε, σε κοριτσάκια που θέλουν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς ομορφιάς. 

« Πολλές μαμάδες κάνουν μπότοξ στα παιδιά τους. Είναι κάτι που πρέπει να κάνεις για να πας στα καλλιστεία», είχε τονίσει η Κάμπελ στο ABC News.
Οι αρχές του Σαν Φρανσίσκο ανέλαβαν προσωρινά την μικρή Μπρίτνεϊ, η οποία παραδέχτηκε πως οι ενέσεις πονούσαν, αλλά έπρεπε να το κάνει « γιατί οι ρυτίδες δεν δείχνουν ωραίες σε μικρά κορίτσια»... 

Αναρτήθηκε απόfree-phos 

Φθινόπωρο, σχολεία, ιώσεις

Η αλλαγή του καιρού, σε συνδυασμό με τη συνύπαρξη πολλών παιδιών μέσα στις κλειστές σχολικές αίθουσες, σηματοδοτεί την έναρξη της εποχής των ιώσεων και της γρίπης. Όπως σημειώνει ο παθολόγος Πέτρος Φλώρος «μόλις ο καιρός αρχίσει να κρυώνει θα ξεκινήσουν και οι πρώτες εξάρσεις αυτών των ιώσεων». 

Η εμφάνιση ενός κρούσματος στο σχολείο
αφορά όλα τα παιδιά γι αυτό και πρέπει
να χτυπά το καμπανάκι κινδύνου
για γονείς και δασκάλους

Μερικά προληπτικά μέτρα, ωστόσο, μπορούν να αποβούν σωτήρια και να αποτρέψουν την ταλαιπωρία μιας ίωσης. Αρκεί οι γονείς να μάθουν στα παιδιά τους πώς να προφυλάγονται. «Μόλις ο καιρός αρχίσει να κρυώνει θα ξεκινήσουν και οι πρώτες εξάρσεις των ιώσεων. Η γρίπη μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο με τα σταγονίδια από βήχα ή φτέρνισμα. Τα σταγονίδια κυκλοφορούν στο περιβάλλον και μεταδίδονται με την εισπνοή. Οι καλύτεροι τρόποι για να προστατευτούμε από τις ιώσεις είναι να αποφεύγουμε στενή επαφή με όσους είναι άρρωστοι, να πλένουμε συχνά τα χέρια και το πρόσωπο μας και να έχουμε καλή προσωπική υγιεινή», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Φλώρος.

Κάτι που επίσης πρέπει να προσέχουν οι γονείς είναι η αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών φαρμάκων που συνήθως γίνεται χωρίς τη γνώμη παθολόγου, με αποτέλεσμα τα μικρόβια να γίνονται πιο ανθεκτικά στα υπάρχοντα αντιβιοτικά. Όπως εξηγεί ο γιατρός «τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία θέση στην καταπολέμηση των ιώσεων και της γρίπης. Αντίθετα, η υπερβολική χρήση τους μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές. Συνηθέστερες είναι οι αλλεργικές αντιδράσεις που σε ορισμένες περιπτώσεις θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή του ασθενούς».

Τα συνηθέστερα συμπτώματα της γρίπης, τα οποία μπορεί να διαρκέσουν και μία εβδομάδα, είναι πυρετός, αδυναμία, πόνοι στους μυς και στις αρθρώσεις, βήχας, καταρροή. Στα παιδιά, ωστόσο, μπορεί να παρουσιαστούν και εμετός ή διάρροια.

Το αντιγριπικό εμβόλιο μπορεί να μειώσει αισθητά τις πιθανότητες μετάδοσης του ιού της γρίπης, αλλά ενδείκνυται για ευπαθείς ομάδες ανθρώπων και όσους πάσχουν από χρόνια νοσήματα. Για τους μικρούς μαθητές ο εμβολιασμός ενδείκνυται μόνον όταν υπάρχουν ειδικά προβλήματα υγείας.

Εκτός της γρίπης, οι μικροί κυρίως μαθητές έχουν να αντιμετωπίσουν και τον κίνδυνο της ανεμοβλογιάς, η οποία συνεχίζει να κάνει θραύση σε σχολεία και παιδικούς σταθμούς κάθε χρόνο μολονότι υπάρχει εμβόλιο για την αντιμετώπισή της. Η ανεμοβλογιά είναι από τις πιο «περίεργες» παιδικές νόσους αφού τα συμπτώματα και η έντασή τους διαφέρουν από περίπτωση σε περίπτωση. Η εμφάνιση ενός κρούσματος στο σχολείο αφορά όλα τα παιδιά γι αυτό και πρέπει να χτυπά το καμπανάκι κινδύνου για γονείς και δασκάλους.

Ειδικότερα συνιστάται στους γονείς να ζητήσουν άμεσα τη διάγνωση του παιδιάτρου τους αμέσως μόλις διαπιστώσουν τα χαρακτηριστικά εξανθήματα στο σώμα του παιδιού. Να ενημερώσουν το σχολείο και ακολουθώντας τις συμβουλές του γιατρού να κρατήσουν το παιδί στο σπίτι μέχρι να σταματήσουν να εμφανίζονται στο σώμα του νέα σπυράκια καθώς η νόσος έχει χρόνο επώασης από 12 έως 17 ημέρες.

Πηγή: ΠρώτοΘΕΜΑ, ΑΠΕ-ΜΠΕ, myhnews.gr

Τα παιδιά μπροστά (ή μέσα) στην οικονομική κρίση; 10 Secrets to Help Your Children Cope with Financial Crisis

Πολύ πρόσφατα ακόμα, όποτε μιλούσα με γονείς για θέματα που αφορούσαν τα παιδιά και τη σχέση τους με τα χρήματα, έμενα με την εντύπωση ότι υπήρχε μια σχετική αμηχανία, κάπως σαν να αγγίζαμε ένα θέμα ταμπού:  10 Secrets to Help Your Children Cope with Financial Crisis «παιδιά είναι, δικαιούνται κάτι παραπάνω», «αυτά τα θέματα δεν είναι για τα παιδιά», «και μήπως μπορεί ένα παιδί να καταλάβει;», «πώς να το κακοκαρδίσεις όταν σου ζητάει κάτι;» ήταν οι συνηθισμένες σκέψεις και ανησυχίες των γονιών. Επίσης γινόταν σαφές ότι για τους περισσότερους η μεγαλύτερη έγνοια ήταν πώς θα διατηρήσουν ανέπαφο τον τρόπο ζωής των παιδιών τους ακόμη κι αν αυτός ήταν συχνά εντελώς ασύμβατος με την πραγματική οικονομική κατάσταση της οικογένειας (πολλά και ακριβά παιχνίδια, ρούχα, αξεσουάρ, είδη σπορ, μαθήματα, σχολεία, έξοδοι, διασκέδαση) κάτι που συνήθως κατάφερναν με μεγάλη προσωπική προσπάθεια και θυσίες. Παραμένει υπό συζήτηση, κατά πόσο αυτή η –παράδοξα υπερπροστατευτική- στάση είναι τελικά προς όφελος των παιδιών. Τα πράγματα όμως αλλάζουν και όσο κι αν θα το θέλαμε δεν μπορούμε να αφήνουμε τα παιδιά έξω απ’ την πραγματικότητα της ζωής μας. Μέσα σε μία περίοδο πολύ σοβαρής οικονομικής κρίσης πολλές οικογένειες βρίσκονται αντιμέτωπες με μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, σημαντική μείωση των εσόδων τους, αβεβαιότητα, χρέη, ανεργία. Τα παιδιά πρέπει και έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν, να συμμετέχουν σε όλα αυτά αλλά και να αισθάνονται ότι μπορούν, παρόλα αυτά, να συνεχίσουν να είναι παιδιά. Άλλωστε «πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…» Τα παιδιά αντιλαμβάνονται, ακούνε, διαισθάνονται και «πιάνουν» και την παραμικρή αλλαγή στην διάθεση, τη συμπεριφορά, τις αντιδράσεις των ενηλίκων. Πώς μπορούμε λοιπόν να τους μιλήσουμε για τις –οικονομικές- δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, που φοβόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε, εμείς ή άλλοι άνθρωποι στο περιβάλλον τους, χωρίς να τα πανικοβάλλουμε, να τα αποθαρρύνουμε, να τα απογοητεύσουμε; Ο Rond Conger, Αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, προτείνει «10 μυστικά για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση» (βασισμένα σε πολυετή έρευνα του για τις συνέπειες της αμερικανικής οικονομικής κρίσης του 1980 στα παιδιά). Μην τους κρύβετε την αλήθεια. Τα παιδιά έτσι κι αλλιώς αντιλαμβάνονται τα πάντα. Δεν χρειάζεται να ξέρουν κάθε λεπτομέρεια, αλλά την αλήθεια, με λίγα και κατανοητά λόγια που ταιριάζουν στην ηλικία τους. Αν έχετε αγωνία, παραδεχτείτε το. Όταν απλώς διαισθάνονται την αγωνία σας χωρίς να ξέρουν τι συμβαίνει, η απειλή είναι μεγαλύτερη γι’ αυτά. Κρατήστε ανοιχτό το διάλογο. Αυτό τον καιρό που τα παιδιά ακούνε ειδήσεις, φήμες, διαδόσεις, συζητήσεις φροντίστε να είστε ο κύριος συνομιλητής τους που διαψεύδει, μετριάζει, βάζει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και καθησυχάζει αν χρειαστεί. Ορίστε τις οικονομικές σας δυνατότητες. Καθίστε μαζί με τα παιδιά και εξηγείστε τους ότι πρέπει να περιορίσετε τα έξοδα σας. Βρείτε μαζί τους τρόπους με τους οποίους μπορεί ο καθένας να συνεισφέρει, ιεραρχώντας τις ανάγκες του. Προσπαθήστε να κρατήσετε αυτό το κοινό οικονομικό πλάνο για τουλάχιστον ένα μήνα και εξετάστε μαζί το αποτέλεσμα. Περιορίστε την ένταση. Πολύ πιθανό να είστε αγχωμένοι και ευερέθιστοι αλλά προσπαθήστε να διατηρήσετε την ηρεμία σας, μιλήστε με φίλους, βρείτε διεξόδους . Οι συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια είναι ίσως η μεγαλύτερη δοκιμασία που περνούν τα παιδιά σε τέτοιες περιόδους. Διατηρήστε τις συνήθειες σας. Όταν όλα γύρω αλλάζουν, όλοι και πιο πολύ τα παιδιά έχουν ανάγκη από τις γνώριμες τους συνήθειες, τα κοινά γεύματα, τις ιστορίες το βράδυ, τις αγκαλιές και τα χάδια, που δίνουν αίσθηση σταθερότητας και ασφάλειας. Ελέγξτε τις ειδήσεις. Θέλετε να ενημερώνεστε αλλά οι ειδήσεις είναι συχνά πιο τρομακτικές κι από θρίλερ. Γι΄ αυτό κάντε το καλύτερα χωρίς να βλέπουν και τα παιδιά μαζί . Ελαττώστε το στρες στην οικογένεια. Προσπαθήσετε να μην αφήνετε να σας κατακλύζει το άγχος και να παραμένετε ψύχραιμοι. Βρίσκοντας τρόπους να καταπολεμήσετε το στρες, (κινηθείτε, ασχοληθείτε με κάτι που σας ευχαριστεί χωρίς να κοστίζει, κάντε ποδήλατο μαζί με τα παιδιά σας, ακούστε μουσική) βοηθάτε τον εαυτό σας και τα παιδιά. Αφουγκραστείτε τα παιδιά. Αυτό τον καιρό φροντίστε να είσαστε λίγο πιο «συντονισμένοι» με τα παιδιά σας. Αν παρατηρήσετε στη συμπεριφορά τους ασυνήθιστες ενδείξεις άγχους ή στενοχώριας μιλήστε μαζί τους, ζητείστε από κάποιον άλλο ενήλικα που αγαπούν να περάσει χρόνο μαζί τους, συμβουλευθείτε τον παιδίατρο ή έναν ψυχολόγο. Δώστε ελπίδα. Ευτυχώς τα παιδιά αντέχουν και προσαρμόζονται, αρκεί να νιώθουν ότι μπορούν να συνεχίσουν να βασίζονται στην οικογένεια τους. Δείξτε τους λοιπόν και πείτε τους το αυτονόητο: ότι όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα, εσείς θα κάνετε ό,τι μπορείτε για να καλυτερεύσουν. ***************************************** Τζον Στάινμπεκ: Τα σταφύλια της οργής  John Steinbeck Grapes of wrath Μετάφραση Κοσμά Πολίτη …Οι άντρες στέκονταν κοντά στους φράχτες και κοίταζαν το ρημαγμένο καλαμπόκι τους που ξεραινόταν ολοένα, και μόνο σα να ξεχώριζε ακόμα λίγο πράσινο εδώ κι εκεί, κάτω από τη σκόνη. Στέκονταν βαριοί κι’ αμίλητοι. Βγήκαν και οι γυναίκες απ’ τα σπίτια για να σταθούν κοντά στους άντρες τους, -ήθελαν να καταλάβουν αν θάχαναν το θάρρος τους οι άντρες τούτη τη φορά. Σπούδαζε στα κρυφά η καθεμιά το πρόσωπο του αντρός της,- το καλαμπόκι ας καταστράφηκε, φτάνει νάχει απομείνει κάτι μέσα τους. Και τα παιδιά στέκονταν εκεί κοντά, φτιάνανε με τα γυμνά τους πόδια διάφορα σχέδια μέσα στη σκόνη, και με τη διαίσθηση προσπαθούσανε να νιώσουν αν θα λυγίζανε οι γονιοί τους. Τους έριχναν μια λαθραία ματιά, κι’ έπειτα πάλι καταγινόντουσαν με επιμέλεια να τραβούν γραμμές μέσα στο χώμα με τα γυμνά τους πόδια. Τα’ άλογα που πήγανε να πιουν νερό στις γούρνες, φυσούσαν το νερό με τα ρουθούνια τους για να καθαρίσουν την επιφάνεια του από τη σκόνη. Σε λίγο, τα πρόσωπα των αντρών, από χαμένα που ήταν σε μιαν αμήχανη συλλογή, πήραν μια έκφραση σκληρή, οργισμένη, αλύγιστη. Τότε οι γυναίκες κατάλαβαν πως δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν και πως οι άντρες τους δε θα λύγιζαν. Τότε τους ρώτησαν «Τι θα κάνουμε τώρα;» Κι οι άντρες αποκρίθηκαν: «Δεν ξέρω». Μ α είχε περάσει πια η δύσκολη στιγμή, το ίδιο κατάλαβαν και τα παιδιά που παρακολουθούσαν τη σκηνή. Γυναίκες και παιδιά κατάλαβαν βαθιά μες στην ψυχή πως καμιά δυστυχία δεν είναι αβάσταχτη όσο οι άντρες δεν χάνουν το ηθικό τους. Οι γυναίκες μπήκαν πάλι στο σπίτι και ξαναπιάσαν τη δουλειά τους και τα παιδιά ξανάρχισαν να παίζουν, μα στην αρχή δειλά-δειλά… mypsychologist

Όταν το παιδί αλλάζει σχολείο

Η κόρη μας είναι 7 ετών. Λόγω οικονομικών προβλημάτων θα αλλάξει φέτος σχολείο και θα πάει σε δημόσιο. Θα είναι δύσκολη η προσαρμογή της; 

Η αλλαγή του σχολικού περιβάλλοντος
αποτελεί ένα εν δυνάμει στρεσογόνο γεγονός,

ιδιαίτερα για τα παιδιά του δημοτικού, τα οποία θεωρούνται πιο ευάλωτα στις αλλαγές της καθημερινότητας.  

Τη μετάβαση αυτή το παιδί θα τη βιώσει σαν έναν σημαντικό αποχωρισμό, μια συμβολική απώλεια μιας μέχρι τώρα σταθερότητας που σε κάθε περίπτωση θα τη νοηματοδοτήσει με τον δικό του υποκειμενικό τρόπο.

Οι φίλοι, η αγαπημένη δασκάλα, ο οικείος χώρος του σχολείου, η γνωστή και προβλέψιμη μέχρι τώρα καθημερινότητα απειλούνται στο μυαλό του μικρού παιδιού, το οποίο μπορεί να νιώσει ότι «χάνει τα πάντα». Καλείται να δημιουργήσει νέες σχέσεις με τη δασκάλα του, με τα άλλα παιδιά, να ενταχθεί στο πλαίσιο του σχολείου, σε ομάδες, να μάθει να προσαρμόζεται σε νέους κανόνες.

Κατά τις πρώτες εβδομάδες προσαρμογής είναι συχνές οι εκδηλώσεις φόβου και ανασφάλειας, η άρνηση να πάει σχολείο, η υπερδιέγερση, η επιθετικότητα, η προσκόλληση στους γονείς για επιβεβαίωση.

Πρόκειται για απόλυτα φυσιολογικές αντιδράσεις οι οποίες θα εκλείψουν όσο οι ίδιοι οι γονείς διατηρήσουν την πίστη τους στην ικανότητα του παιδιού να καταφέρει να προσαρμοστεί και να αυτονομηθεί στο νέο σχολικό περιβάλλον.

Μπορούμε ως γονείς να ενισχύσουμε την προσαρμογή του παιδιού στο νέο σχολικό περιβάλλον;

Σε γενικές γραμμές οι γονείς που αντέχουν και διαχειρίζονται οι ίδιοι επιτυχώς τις αλλαγές στη ζωή τους, δίχως να τις βιώνουν ως «ανεπιστρεπτί απώλειες», καθώς και εκείνοι που έχουν αληθινή εμπιστοσύνη στο παιδί τους δίχως να το θεωρούν κτήμα τους, θα λειτουργήσουν ενισχυτικά στην ένταξη του παιδιού στο νέο περιβάλλον.

 

Προσπαθήστε επίσης να:

• Προετοιμάσετε το παιδί σας για τις πρακτικές αλλαγές που σηματοδοτεί η αλλαγή από το ιδιωτικό στο δημόσιο σχολείο (π.χ. ωράριο, μεταφορά από και προς το σχολείο, περιβάλλον).
• Μην προβάλλετε στο παιδί τη δική σας αμφιθυμία για την εν λόγω αλλαγή.
• Διατηρήστε κατά το δυνατόν μια σταθερή οικογενειακή ρουτίνα – τόσο στον προγραμματισμό όσο και στην ποιότητα – που θα αντισταθμίσει την εγγενή ανασφάλεια που θα δημιουργήσει η αλλαγή.
• Ενισχύετε θετικά την αυτοπεποίθηση του παιδιού, μιλώντας μαζί του για την κάθε ημέρα που πέρασε, για τους συμμαθητές και τη δασκάλα που γνώρισε και να το επιβραβεύετε για τις νέες δεξιότητές του και τις μικρές επιτυχίες.

Η προσαρμογή του παιδιού στο νέο σχολείο αποτελεί σημαντικό στοίχημα για εκείνο και έναν προθάλαμο για να διεκδικήσει σταδιακά την αυτονομία και την αυτοεκτίμηση που δικαιούται στη ζωή του.

Της Μυρσίνης Κωστοπούλου

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Η Εξάλειψη της Σωματικής Τιμωρίας στα Παιδιά-Κεφ. 1ο

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο

Ορισμοί, μορφές, αίτια και χρήση της σωματικής τιμωρίας. Ιστορική αναδρομή και ένταξη στο ευρύτερο κοινωνικό και αξιακό πλαίσιο των σύγχρονων κοινωνιών. Διάκριση της σωματικής τιμωρίας από άλλες μορφές κακοποίησης των παιδιών.

1.1. Εισαγωγή
Η σωματική τιμωρία ως μέθοδος διαπαιδαγώγησης αποτελεί μείζον ζήτημα που απασχολεί τόσο τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς όσο και εν γένει τα μέλη μιας κοινωνίας που ενδιαφέρονται και παίρνουν θέση για τον τρόπο με τον οποίο ανατρέφονται και εκπαιδεύονται οι πολίτες της.
Επίσης, εκτός από την αξιολόγηση της πειθαρχικής αυτής μεθόδου θα επιχειρήσουμε να δείξουμε ποια είναι η πραγματικότητα σε άλλες χώρες εκτός από την Ελλάδα τόσο όσον αφορά το πολιτισμικό πλαίσιο όσο και την καθημερινή πρακτική.
Συνεπώς, θα προσπαθήσουμε να ορίσουμε την έννοια και τις πρακτικές της σωματικής τιμωρίας, και στη συνέχεια θα εντοπίσουμε τα βασικά επιχειρήματα και τις στάσεις των υποστηρικτών της. Θα προχωρήσουμε με την περιγραφή του φαινομένου από το παρελθόν έως σήμερα στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία και σε χώρες της Ασίας, μένοντας λίγο περισσότερο στη Σουηδία η οποία ήταν η πρώτη χώρα που κατάργησε διά νόμου τη σωματική τιμωρία, και τέλος θα δούμε πώς εξελίχθηκε το φαινόμενο στην Ελλάδα. Τέλος, θα αναφερθούμε στις συνέπειες της σωματικής τιμωρίας και στην αμφίδρομη σχέση της με τη σωματική κακοποίηση, και θα συνοψίσουμε τα βασικά σημεία που μας έρχονται στο νου όταν αναφερόμαστε στη σωματική τιμωρία ως τρόπο διαπαιδαγώγησης.

1.2. Λέξεις-κλειδιά
Σωματική τιμωρία - ορισμός, μορφές, σκοπός, συνέπειες σωματικής τιμωρίας - ελληνική πραγματικότητα - σύγχρονες κοινωνίες και σωματική τιμωρία - φαινόμενο Σουηδίας

1.3. Σκοπός
Σκοπός αυτής της διδακτικής ενότητας είναι να εξοικειωθείτε με τους εννοιολογικούς ορισμούς, τις μορφές, τα αίτια και τις συνέπειες της σωματικής τιμωρίας. Επιπλέον, μέσα από την ιστορική αναδρομή και τη διαχρονική της εξέλιξη θα διακρίνετε το ευρύτερο κοινωνικό και αξιακό πλαίσιο των σύγχρονων κοινωνιών που διαμόρφωσαν τα μέτρα κοινωνικής πολιτικής για την πρόληψη της χρήσης της σωματικής τιμωρίας από τους γονείς, καθώς και τη διάκρισή της αλλά και τους κοινούς προσδιορισμούς της με άλλες μορφές κακοποίησης των παιδιών.

1.4. Τι είναι η σωματική τιμωρία;
Ως σωματική τιμωρία ορίζεται η πράξη επιβολής πόνου ή σωματικής δυσφορίας σε ανήλικο με σκοπό τον σωφρονισμό ή τον έλεγχο της συμπεριφοράς του. Μορφές σωματικής τιμωρίας μπορεί να είναι, μεταξύ άλλων, το «ξύλο», το χαστούκι, το άγριο σπρώξιμο, το χτύπημα με αντικείμενο, το ταρακούνημα, το τράβηγμα (αυτιού, μαλλιών κλπ.), το δάγκωμα κ.ά. Η σωματική τιμωρία αποτελούσε μέχρι πρότινος μια επιτρεπτή πράξη βίας στο πλαίσιο άσκησης του γονεϊκού ρόλου.

1.5. Σύντομη ιστορική αναδρομή
Η συζήτηση σχετικά με τη χρήση της βίας στην ανατροφή των παιδιών δεν είναι τόσο νέα όσο πιθανόν πιστεύουμε. Αντίθετα, οι χαρακτηριστικές αντιλήψεις για το ζήτημα φαίνεται να έχουν διαμορφωθεί ήδη από τους κλασικούς χρόνους. Έτσι, τον 4ο αιώνα π.Χ. ο ποιητής Μένανδρος έγραφε:... 

«Χρειαζόμαστε Καποδίστριες που θα μας βγάλουν από την μιζέρια»

Σήμερα Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011 συμπληρώνονται 180 χρόνια από την δολοφονία του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννου Καποδίστρια.

Ο Καποδίστριας κουβαλούσε πάντα επάνω του, μια εικονίτσα της Παναγίας της Πλατυτέρας. Σ' αυτή την Παναγία την Πλατυτέρα, στην Ιερά Μονή Της, στην Κέρκυρα, όπου βρίσκεται ο τάφος του μεγάλου Έλληνα πατριώτη, πολιτικού και οραματιστή, τελέσθηκε σήμερα μνημόσυνο στα πλαίσια των εκδηλώσεων που διοργανώνουν διάφοροι φορείς της Κέρκυρας με επικεφαλής την τοπική Εκκλησία και το Παράρτημα της Unesco Κέρκυρας.

«... Χρειαζόμαστε Καποδίστριες που με την αυτοθυσία τους, την ευφυΐα τους, τον ηγετικό προσανατολισμό και χαρακτήρα τους και, πρωτίστως, με την πίστη στο Θεό και την ελευθερία, θα μας βοηθήσουν να βγούμε από την μιζέρια και θα μας διδάξουν ήθος», είπε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κέρκυρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος

Τι είχε πει ο Καποδίστριας στους υπουργούς του.

«…Είμαι ευτυχής διότι ηδυνήθην να προσφέρω…
διά την εθνικήν ανεξαρτησίαν και ελευθερίαν, δι΄ αυτό το τόσον θεάρεστον έργον, τα λείψανα της μετρίας καταστάσεώς μου εις το θυσιαστήριον της πατρίδας…
Διά τον αυτόν τούτον λόγον θέλη αποφεύγει και ήδη να δεχθή την προσδιοριζόμενην ποσότητα διά τα έξοδα του αρχηγού της Επικρατείας, απεχόμενος, εν όσω τα ιδιαίτερά μου χρηματικά μέσα μου επαρκούν από το να εγγίσω μέχρι οβολού τα δημόσια χρήματα προς την ιδίαν μου χρήσιν…
Αποστρέφομαι το να προμηθεύω εις τον εαυτόν μου τας αναπαύσεις του βίου, αι οποίαι προϋποθέτουν την ευπορίαν, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων περικυκλωμένοι από πλήθος ολόκληρον ανθρώπων βυθισμένων εις την εσχάτην αμηχανίαν…
Ελπίζω ότι όσοι εξ΄ υμών συμμετάσχουν εις την κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μετ΄ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατό να λαμβάνουν μισθούς ανάλογους με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ΄ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η κυβέρνησις εις την εξουσίαν της».
(Ο Καποδίστριας προς την Δ’ Εθνικήν Συνέλευση, Άργος 4 Αυγούστου 1829).

elefteroiellines  (από Siglitiki)

Αναρτήθηκε από ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

ΝΑΙ στην πειθαρχία - ΟΧΙ στη σωματική τιμωρία

Η σωματική τιμωρία που εκδηλώνεται από ένα θυμωμένο άτομο, με την πρόθεση να προκαλέσει πόνο σε κάποιον/α άλλη, δεν είναι ποτέ κατάλληλη μέθοδος (Burton et al. 2002).

Η σωματική τιμωρία, άλλωστε, συχνά αποτελεί μια παρορμητική ενέργεια που καθοδηγείται περισσότερο από το συναίσθημα (θυμωμένος γονιός) παρά από τη λογική (Durrant et al. 2004). Αμέσως πριν από τη στιγμή του δαρμού ο γονιός δεν αναρωτιέται: «Τι έκανε το παιδί;», «Για ποιο λόγο είναι ανεπιθύμητη η συμπεριφορά του;», «Τι μπορεί να μου ζητά;» κ.ο.κ.

Ειδικά αναποτελεσματική είναι για τα μωρά (0-2 ετών), μιας και δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τη σύνδεση μεταξύ της συμπεριφοράς τους και της σωματικής τιμωρίας. Θα νιώσουν μόνο τον πόνο από το χτύπημα.

Εννοείται, πως ακόμη και οι γονείς που κατά κανόνα κατανοούν τα κίνητρα της συμπεριφοράς των παιδιών τους και γνωρίζουν κατάλληλες και αποτελεσματικές τεχνικές καθοδήγησης της συμπεριφοράς τους, κάποια στιγμή νιώθουν θυμωμένοι και απογοητευμένοι. 

Όταν ο γονιός είναι κουρασμένος, κακοδιάθετος ή αγχωμένος είναι πιθανότερο να αντιδράσει συναισθηματικά, παρά λογικά και έτσι, να τιμωρήσει σωματικά το παιδί του. Γι' αυτό το λόγο λέμε πως στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πρόθεση δεν είναι η διαπαιδαγώγηση του παιδιού ή η αποδυνάμωση μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς του, αλλά η εκτόνωση του γονιού.
Αυτοί είναι ορισμένοι μόνο από τους λόγους που η σωματική τιμωρία δεν αποτελεί την καταλληλότερη μέθοδο εκμάθησης ή πειθαρχίας των παιδιών.

περισσότερα

Το κατηγορώ ενός παιδιού προς τους γονείς του

Πατέρα και μητέρα, πρώτα θέλω να σας ευχαριστήσω και ύστερα να σας κατηγορήσω, για ό,τι κάνατε για μένα.

Πώς να το πω; Μου δώσατε πολλά. Τα ρούχα, ποτέ δε μου έλειψαν. Εσείς φροντίσατε να μορφωθώ. Εσείς με στείλατε στο χοροδιδασκαλείο να μάθω μουσική. Εσείς στο κολυμβητήριο, εσείς στα σχολεία ξένων γλωσσών. Με θρέψατε σαν το θρεφτάρι, με στολίσετε και μ’ μάθατε να καμαρώνω σαν το παγώνι. Το γνωρίζω, ήμουν το είδωλό σας, η μεγάλη σας αδυναμία, ο θεός σας.

Ποτέ δε μου αρνηθήκατε τίποτα. Ότι ζήτησα το πήρα. Και ότι ήθελα το έκανα. Ποτέ δεν θυμάμαι να μου είπατε ένα όχι. Ό,τι ώρα ήθελα έφευγα από το σπίτι. Και όσες φορές γύριζα στο σπίτι αργά το βράδυ, εσείς πάντα σιωπούσατε. Ποτέ δεν υψώσατε τη φωνή σας να διαμαρτυρηθείτε. Τα μόνα λόγια που θυμάμαι είναι η επωδός των λόγων σας: «αυτό που εγώ στερήθηκα στην ηλικία σου, εσύ να μη το στερηθείς».

Όμως πρέπει να γνωρίζετε πως τώρα σας κατηγορώ. Ναι, σας κατηγορώ εγώ, το παιδί σας. Όλα μου τα δώσατε, και εκείνα ακόμα που δεν θα έπρεπε. Στα παιδικά μου χέρια άμετρος ευδαιμονισμός και απόλυτη ελευθερία ήταν δίκοπο μαχαίρι που πλήγωσαν το κορμί μου και μάτωσαν την ψυχή μου. Όλα μου τα δώσατε και όμως μου αρνηθήκατε το ένα. Δεν μου δώσατε το Θεό!

Παραμελήσατε να με μάθετε να προσεύχομαι σ’ Αυτόν. Δεν σύρατε τα βήματά μου στον Ιερό Ναό να εκκλησιαστώ και να μεταλάβω των Αχράντων Μυστηρίων. Δεν μου κάνατε λόγο ποτέ για το κατηχητικό και αρνηθήκατε επίμονα να με οδηγήσετε στον Πνευματικό. Δεν με διδάξατε να μελετώ τον νόμο του Θεού. Ποτέ δεν μου είπατε πως η τιμή της αγνότητας είναι ο ατίμητος θησαυρός, που όποιος νέος τον χάσει δεν τον ξαναβρίσκει.

Πότε, αλήθεια, δουλέψατε στην καρδιά μου; Τι κάνατε για την προσωπικότητά μου; Λησμονήσατε, να μου πείτε πως η ζωή δεν είναι ένα αδιάκοπο γλέντι, αλλά ένας συνεχής και αδιάκοπος αγώνας με επιτυχίες και αποτυχίες, με νίκες και ήττες, με ευχάριστα και δυσάρεστα. Για ότι είμαι σήμερα, φταίτε εσείς.

Σας συγχωρώ, αλλά δεν θα σταματήσω να σας κατηγορώ!

Το παιδί σας

Πηγή: Τάλαντο

Φωτογραφία: drothman

Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο  

(Εστάλη από Siglitiki) 

Νικηφόρου Βρεττάκου «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα» Nikiforos Vrettakos Τhe Greek language Λεηλατήθηκε το πατρικό του Νικηφόρου Βρεττάκου

 Η ποίηση ένα πράγμα ανάλαφρο, ιερό και φτερωτό.

Πλάτων

Νικηφόρου Βρεττάκου 

«Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα»

Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς

θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα
ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.
Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα
στοὺς γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς
μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ
δὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε
μεταξύ τους μὲ μουσική.

Nikiforos Vrettakos
Τhe Greek language
(translated by Marjorie Chambers)

When Ι sometime leave this light
Ι shall meander upwards like a
murmuring stream.
And if by chance somewhere among
the azure corridors
Ι meet with angels, Ι shall speak
to them in Greek, since
they do not know languages. They
speak among themselves with music.

***************************************

Και η είδηση...
Λεηλατήθηκε το πατρικό του Νικηφόρου Βρεττάκου 

Το πατρικό σπίτι του Νικηφόρου Βρεττάκου στην Πλούμιτσα της Λακωνίας λεηλάτησαν άγνωστοι την περασμένη Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου. 
Η οικία είχε ανακαινισθεί τελευταία - ολοκληρώθηκε τον περασμένο Οκτώβριο - από την οικογένεια του ποιητή και τον Σύλλογο «Οι Φίλοι του Αρχείου Νικηφόρου Βρεττάκου», προκειμένου να λειτουργήσει ως «Καταφύγιο του ποιητή».
Ενας χώρος φιλοξενίας δηλαδή, τόσο για έλληνες όσο και για ξένους διανοούμενους με την ευκαιρία μάλιστα της ανακήρυξης του 2012 σε Ετος Νικηφόρου Βρεττάκου.

Εκτός από το «Καταφύγιο του ποιητή» ωστόσο, ανάλογη τύχη είχαν και οι παρακείμενες οικίες συγγενών του Νικηφόρου Βρεττάκου. Την υπόθεση εξετάζει τώρα η Αστυνομική Υποδιεύθυνση Κροκεών. 
πηγή

Christoph Schminck Gustavus: Ο «ξυπόλυτος ιστορικός» που έκανε γνωστές τις θηριωδίες των ναζί

Ο γερµανός καθηγητής της Ιστορίας του ∆ικαίου Κριστόφ Σµινκ-Γκουστάβους µιλάει στο «Βήµα»

 Οι Έλληνες φίλοι του τον φωνάζουν Χριστόφορο. «Ελληνοποίησαν το γερµανικό µου όνοµα» λέει µιλώντας εξαιρετικά ελληνικά στο «Βήµα» ο 69χρονος Κριστόφ Σµινκ-Γκουστάβους, οµότιµος πλέον καθηγητής της Ιστορίας του ∆ικαίου (υπήρξε και κοσµήτωρ των Νοµικών Σπουδών) στο Πανεπιστήμιο της Βρέµης. Πριν από λίγες ηµέρες ο εκδοτικός οίκος Ισνάφι από τα Ιωάννινα εξέδωσε το τρίτο και τελευταίο µέρος της πολυετούς ερευνητικής τριλογίας του για τα εγκλήµατα των ναζιστών στην Ηπειρο

«Μνήµες Κατοχής III, Οι Λυγκιάδες στις φλόγες»

Σε αυτό το βιβλίο περιγράφει πώς οι γερµανοί στρατιώτες συγκέντρωσαν το 1943 τους κατοίκους του µικρού χωριού (βρίσκεται στη δυτική πλαγιά του βουνού Μιτσικέλι, απέναντι από τα Ιωάννινα) στην πλατεία, τους χώρισαν σε οµάδες 10-15 ατόµων, τους οδήγησαν στα κελάρια των σπιτιών τους και τους δολοφόνησαν µε αυτόµατα όπλα. Εν συνεχεία έβαλαν φωτιά στα σπίτια για να εξαφανίσουν τα ίχνη του εγκλήµατος των «αντιποίνων» τους.
Το βιβλίο έρχεται να συµπληρώσει άλλα δύο που προηγήθηκαν. Ο πρώτος τόµος (2007) αφορούσε το χωριό Ασπράγγελοι και τις µαρτυρίες... 

Μπρίτνεϊ: κατηγορείται για κακοποίηση των γιων της

Σκληρές κατηγορίες από τον πρώην σωματοφύλακα της
αντιμετωπίζει η ποπ σταρ

Ο Φερνάντο Φλορς, πρώην μέλος της προσωπικής φρουράς της Μπρίτνεϊ Σπίαρς, ισχυρίζεται ότι η νεαρή μητέρα κακοποιούσε τα παιδιά της.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Hollyscoop, ο πρώην σωματοφύλακας της ποπ σταρ δήλωσε ότι «σκόπιμα και απερίσκεπτα» τάιζε τους δύο γιους της Σιν Πρέστον και Τζάντεν Τζέιμς καβουρόψιχα.

Αν και αυτό από μόνο του δεν θεωρείται εγκληματική πράξη, ωστόσο ο Φερνάντο Φλορς λέει ότι τα αγόρια έχουν μια πολύ σοβαρή και θανατηφόρα αλλεργία στα θαλασσινά.

Προσθέτει μάλιστα ότι τα παιδιά της έκαναν εμετό κάθε φορά που η μητέρα τους τα τάιζε καβούρι και όταν η νταντά τους τους χορηγούσε τα αντιαλλεργικά φάρμακα η Σπίαρς έλεγε στον ίδιο να μην ανακατεύεται και να κοιτάει την δική του δουλειά.

Ο πρώην σωματοφύλακας που κατηγορεί επίσης την 30χρονη σταρ για σεξουαλική παρενόχληση, αναφέρει ότι η Μπρίτνεϊ ξεχώριζε τα δύο της παιδιά δείχνοντας περισσότερη αγάπη και εύνοια στον μικρότερο γιος της Τζάντεν παραμελώντας και έχοντας μια εχθρική στάση απέναντι στον μεγαλύτερο Σιν Πρέστον.

ΤΟ ΒΗΜΑ  23/09/2011

---

Britney Spears Accused of Child Abuse

• 
  
• 
  
• 
  
• 10

Britney Spears is the subject of a new investigation following a former bodyguard's alleging that she abused her two sons, Sean Preston and Jayden James.

However, inside sources say that the troubled pop star and her management are not concerned over the claims made by Fernando Flores in the UK's Sun.

Flores says he told investigators that Spears beat one of her sons with a belt and fed them food they were allergic to which in turn made them violently ill.

He also claimed he had no choice but to resign from the job as a result of her “erratic” behavior (he said he was subject to Britney Spears nude come-ons).

Team BS says the child abuse allegations are ... well, BS.

“(Flores’ claims) are simply not true," says a Spears source. "There are always people around Britney, nannies and such. She is never alone with the boys."

"She would never have the opportunity to do something like that. She’s very loving of the kids. Neither she nor [manager] Larry Rudolph, are worried."

Another source, who previously worked with the starlet, agreed that Britney Spears is the target of a bitter former employee upset by the loss of his job.

“Britney may have been a little out of control sometimes but never would harm her babies, never in a million years would she hurt them,” said the insider.

Although the Department of Children and Family Services were regulars at Britney’s home years ago, she is now “totally clean” with the department.

Also, as of Wednesday, they were unaware of Flores’ request for investigation into the matter, despite the former bodyguard's claim that he told them.

Suspect as Britney Spears' parenting skills are, it's hard to give this credibility. Instead, let's focus on happier topics, like her new Candie's clothing line!

the hollywood gossip July 1st, 2010 by Free Britney

Which Side Are You On? - Σε ποιά πλευρά είστε, παιδιά;

Η κομητεία Harlan στο Kentucky των ΗΠΑ ήταν, στις αρχές και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, μια περιοχή που είχε να επιδείξει πολλά ανθρακωρυχεία, ακραία συντηρητικούς κυβερνήτες και το καθόλου κολακευτικό ψευδώνυμο “ματωμένη κομητεία”. 

Οι ανθρακωρύχοι δούλευαν με μηδενικά
μέτρα ασφαλείας...

Η ραγδαία αύξηση των ορυχείων και των επιχειρήσεων παραγωγής άνθρακα οδήγησε εκεί χιλιάδες Αμερικανούς που μετακινούνταν προς αναζήτηση εργασίας ήδη από το 1890. Η εσωτερική μετανάστευση προς την κομητεία Harlan κορυφώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '20 και στις αρχές του '30, όπου το κράχ και η οικονομική κρίση δημιούργησαν μεγάλες μετακινήσεις ανέργων σε περιοχές όπου μπορούσε ακόμα να βρεθεί κάποια στοιχειώδης εργασία. Και μιας και η “γη της επαγγελίας”, η California, βρίσκονταν πολύ μακριά για τους βιομηχανικούς εργάτες των ανατολικών ακτών, πολλοί από αυτούς βρέθηκαν εκεί. Και σύντομα το μετάνιωσαν.

Οι ανθρακωρύχοι δούλευαν με μηδενικά
μέτρα ασφαλείας, εξευτελιστικούς μισθούς, διαμένοντας σε προχειροφτιαγμένους καταυλισμούς δίπλα στα ορυχεία, με καταστήματα ειδών πρώτης ανάγκης που ανήκαν στον ιδιοκτήτη του εκάστοτε ορυχείου. Τα ατυχήματα ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και η υγειονομική περίθαλψη ένα καλό θέμα για αστειευτεί κανείς, αλλά μέχρι εκεί.  
Επιπλέον, οι εργοδότες αρνούνταν κάθε συζήτηση για βελτίωση των συνθηκών εργασίας, πολλές φορές επικαλούμενοι την οικονομική κρίση (σας θυμίζει κάτι;).

Όταν, στα τέλη της δεκαετίας του 1920, στην περιοχή έκανε την εμφάνισή του το συνδικάτο United Mine Workers και ξεκίνησαν οι πρώτες προσπάθειες για την δημιουργία σωματείων και οργανωμένων διεκδικήσεων, η απάντηση των εργοδοτών ήταν η δημιουργία “ομάδων κρούσεων” αποτελούμενων από πληρωμένους εγκληματίες και επαγγελματίες “union busters” -επάγγελμα με ιδιαίτερη άνθηση την εποχή- υπό την καθοδήγηση του σερίφη της περιοχής J.H.Claire, ουσιαστικά υπαλλήλου των ιδιοκτητών των ορυχείων.

Οι union busters του Claire συγκρούονταν με τους εργαζόμενους στις απεργίες, απειλούσαν τις οικογένειές τους, δωροδοκούσαν και ενίοτε δολοφονούσαν στελέχη του UMW, οι υποθέσεις των οποίων κατέληγαν στην τοπική αστυνομία σε φακέλους με την ένδειξη “ελλειπή στοιχεία”. Οι δράστες δεν συλλαμβάνονταν ποτέ.

Το 1931, κατά την διάρκεια μιας μεγάλης απεργίας των ανθρακωρύχων, μια από τις οικογένειες που δέχτηκαν την κατ' οίκον “επίσκεψη” από τις ομάδες του Claire ήταν και η οικογένεια της Florence Reece, κόρης ανθρακωρύχου και συζύγου του Sam Reece, επίσης ανθρακωρύχου και μέλους του συνδικάτου UMW. Καθώς ο Sam έλειπε από το σπίτι, οι union busters αρκέστηκαν στο να τρομοκρατήσουν και να χτυπήσουν την γυναίκα του και τα παιδιά του. Το ίδιο βράδυ, η Reece έγραψε τους στίχους του Which side are you on, το οποίο και μελοποίησε βασιζόμενη σε κάποιον εκκλησιαστικό ύμνο.

Το Which side are you on διασκευάστηκε και έγινε ευρύτερα γνωστό από τον Pete Seeger στην δεκαετία του '60, ενώ ξαναήρθε στο προσκήνιο με έναν δεύτερο γύρο αναταραχών στην κομητεία Harlan στα μέσα της δεκαετίας του '70, όπου και η Florence Reece βρέθηκε και πάλι, αν και ηλικιωμένη, στο πλευρό των απεργών. Το 2003 διασκευάστηκε από την Natalie Merchant (από όπου και ακούγεται στο video).

Come all you good workers

Good news to you I'll tell

Of how the good old union

Has come in here to dwell

Ελάτε όλοι οι καλοί εργάτες,

Έχω καλά νέα να σας πω,

Πως το συνδικάτο

Είναι εδώ για να μείνει.

Which side are you on boys?

Which side are you on?

Σε ποιά πλευρά είστε, παιδιά;

Σε ποιά πλευρά είστε;

My daddy was a miner

He's now in the air and sun

He'll be with you fellow workers

Until the battle's won

Ο πατέρας μου ήταν ανθρακωρύχος,

Τώρα είναι στον αέρα και τον ήλιο.

Θα είναι μαζί σας, εργάτες

μέχρι να κερδηθεί η μάχη.

Which side are you on boys?

Which side are you on?

Με ποιά πλευρά είστε, παιδιά;

Με ποιά πλευρά είστε;

They say in Harlan County

There are no neutrals there

You'll either be a union man

Or a thug for J.H.Claire

Λένε ότι στην επαρχία Harlan

κανείς δεν είναι ουδέτερος.

Είτε θα είσαι του συνδικάτου

είτε φονιάς του J.H. Claire

Which side are you on boys?

Which side are you on?

Με ποια πλευρά είστε, παιδιά;

Με ποιά πλευρά είστε;

Oh workers can you stand it?

Oh tell me, how you can?

Will you be a lousy scab

Or will you be a man?

Εργάτες, μπορείτε να το ανεχτείτε;

Πείτε μου, πως μπορείτε;

Θα είστε άθλιοι απεργοσπάστες,

Ή θα είστε άντρες;

Which side are you on boys?

Which side are you on?

Με ποια πλευρά είστε, παιδιά;

Με ποιά πλευρά είστε;

Don't scab for the bosses

Don't listen to their lies

Poor folks ain't got a chance

Unless they organize

Μην γίνεστε προδότες για τα αφεντικά,

Μην ακούτε τα ψέμματά τους.

Οι φτωχοί δεν έχουν ελπίδα

αν δεν οργανωθούν.

Αναρτήθηκε από Redemption Songs