 |
| Υποψιάζεστε ότι το παιδί σας έχει πρόβλημα ακοής; |
Η έγκαιρη διάγνωση αποτελεί το «κλειδί»
για την αντιμετώπισή του.
Οι γονείς πρέπει να έχουν «τα μάτια τους τέσσερα», προκειμένου να το αντιληφθούν και να ζητήσουν άμεσα τη βοήθεια ειδικού. Η ακοή συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του λόγου και την ψυχοκοινωνική εξέλιξη του παιδιού.
Η παιδική βαρηκοΐα μπορεί να είναι παροδική ή μόνιμη. Στην πρώτη περίπτωση, ενδέχεται να έχει συγκεντρωθεί υγρό πίσω από την τυμπανική μεμβράνη, έπειτα από κρυολόγημα. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με ειδική αγωγή.
Στη δεύτερη περίπτωση, απαιτείται συστηματική αντιμετώπιση, η οποία μπορεί να είναι επεμβατική (τοποθέτηση κοχλιακού εμφυτεύματος), τοποθέτηση ειδικών ακουστικών και η λογοθεραπεία.
Μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν πρόβλημα ακοής αντιμετωπίζουν παιδιά με συγγενείς ανωμαλίες ή παθήσεις που συνδέονται με βαρηκοΐα, όσα έχουν τραυματιστεί κατά τον τοκετό, έχουν εμφανίσει ίκτερο ή μηνιγγίτιδα.
Τα παιδιά εκδηλώνουν τέσσερις μορφές βαρηκοΐας:
Η παιδική βαρηκοΐα μπορεί να είναι παροδική ή μόνιμη. Στην πρώτη περίπτωση, ενδέχεται να έχει συγκεντρωθεί υγρό πίσω από την τυμπανική μεμβράνη, έπειτα από κρυολόγημα. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με ειδική αγωγή.
Στη δεύτερη περίπτωση, απαιτείται συστηματική αντιμετώπιση, η οποία μπορεί να είναι επεμβατική (τοποθέτηση κοχλιακού εμφυτεύματος), τοποθέτηση ειδικών ακουστικών και η λογοθεραπεία.
Μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν πρόβλημα ακοής αντιμετωπίζουν παιδιά με συγγενείς ανωμαλίες ή παθήσεις που συνδέονται με βαρηκοΐα, όσα έχουν τραυματιστεί κατά τον τοκετό, έχουν εμφανίσει ίκτερο ή μηνιγγίτιδα.
Τα παιδιά εκδηλώνουν τέσσερις μορφές βαρηκοΐας:
- Τη βαρηκοΐα αγωγής, η οποία έχει συνήθως καλή εξέλιξη.
- Η νευροαισθητήρια βαρηκοΐα, που συνήθως οδηγεί σε τοποθέτηση ακουστικού ή κοχλιακού εμφυτεύματος.
- Η βαρηκοΐα μεικτού τύπου, η οποία περιλαμβάνει στοιχεία και από τις δύο προηγούμενες και
- η ψυχογενής βαρηκοΐα, στην οποία δεν υπάρχει οργανική βλάβη.
Οι γονείς μπορούν να αντιληφθούν την ύπαρξη προβλήματος ακοής, παρακολουθώντας την εξέλιξη της ομιλίας των παιδιών τους.
Μέχρι την ηλικία των εννέα μηνών, το παιδί πρέπει να κατανοεί απλές λέξεις, όπως...
«μαμά» και «μπαμπάς». Στους εννέα μήνες, μπορεί να προφέρει μονοσύλλαβους ήχους, οι οποίοι σχηματίζουν τις πρώτες λέξεις.
«μαμά» και «μπαμπάς». Στους εννέα μήνες, μπορεί να προφέρει μονοσύλλαβους ήχους, οι οποίοι σχηματίζουν τις πρώτες λέξεις.
- Στην ηλικία του ενός έτους, προφέρει μία ή δύο λέξεις.
- Μέχρι τους 18 μήνες, κατανοεί απλές φράσεις και το λεξιλόγιό του περιλαμβάνει 20 έως 50 λέξεις.
- Στην ηλικία των δύο ετών, το λεξιλόγιό του πρέπει να περιλαμβάνει 150 λέξεις και να είναι σε θέση να παρακολουθεί την αφήγηση παραμυθιών, ενώ από τα 3 έως τα 5 έτη το λεξιλόγιό του πρέπει να έχει 1.000 έως 2.000 λέξεις.
Σε περιπτώσεις που παρατηρείται καθυστέρηση δύο ή τριών μηνών στα παραπάνω, καλό είναι οι γονείς να ζητούν τη βοήθεια ειδικού. Στα νεογνά, ο έλεγχος γίνεται πριν από την έξοδο από το μαιευτήριο.
Υγρό στο αυτί
Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας (2 έως 5 ετών) μπορούν να αντιληφθούν τα ίδια ότι έχουν πρόβλημα ακοής, καθώς συμμετέχουν πλέον σε κοινωνικές δραστηριότητες. Σε αυτή την ηλικία, το πιο συχνό αίτιο βαρηκοΐας είναι η συλλογή υγρού στο αυτί (εκκριτική ωτίτιδα), χωρίς να αποκλείονται και οι άλλοι λόγοι.
Στην περίπτωση της εκκριτικής ωτίτιδας, το παιδί δεν έχει συμπτώματα, όπως στην οξεία ωτίτιδα, και είναι πιθανό το πρόβλημα να μη γίνει αντιληπτό. Η αντιμετώπιση της εκκριτικής ωτίτιδας γίνεται αρχικά με χορήγηση ειδικών φαρμάκων και -αν το πρόβλημα επιμείνει- απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
Ο έλεγχος της ακοής, πριν το παιδί πάει στην πρώτη δημοτικού, είναι το βασικό στοιχείο της πρόληψης για τα παιδιά της σχολικής ηλικίας (5 έως 10 ετών). Ο έλεγχος στη συγκεκριμένη ηλικία αποκλείει την πιθανότητα να έχουν ξεφύγει από τη διάγνωση κάποια παιδιά. Οι ειδικοί θεωρούν, επίσης, αναγκαίο τον άμεσο έλεγχο της ακοής των παιδιών, τα οποία παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες.
Οι προέφηβοι (10 έως 14 ετών) αναφέρουν πολύ συχνά για ενοχλήματα από την ακοή τους, ενώ σε αυτή την ηλικιακή ομάδα είναι μικρή η πιθανότητα ύπαρξης προβλήματος βαρηκοΐας. Τα προβλήματα αυτά συνδέονται με αίτια -ανάλογα με εκείνα των ενηλίκων- δηλαδή τις λοιμώξεις, την έκθεση σε έντονο θόρυβο ή την ύπαρξη νευρολογικών και άλλων παθήσεων.
Λόγω της άριστης επικοινωνίας με τους γονείς και τον γιατρό, η διάγνωση και αντιμετώπιση αναλόγων προβλημάτων ακοής θεωρείται αρκετά εύκολη υπόθεση. Αν, ωστόσο, διαπιστωθεί η ύπαρξη κάποιου σοβαρού προβλήματος, ακόμη και σε αυτή την ηλικία ενδέχεται να απαιτηθεί η εφαρμογή ακόμη και κάποιας επεμβατικής θεραπευτικής μεθόδου.
Η παιδική βαρηκοΐα μπορεί να είναι παροδική ή μόνιμη. Στην πρώτη περίπτωση, ενδέχεται να έχει συγκεντρωθεί υγρό πίσω από την τυμπανική μεμβράνη, έπειτα από κρυολόγημα.
Μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν πρόβλημα ακοής αντιμετωπίζουν παιδιά με συγγενείς ανωμαλίες ή παθήσεις που συνδέονται με βαρηκοΐα, όσα έχουν τραυματιστεί κατά τον τοκετό, έχουν εμφανίσει ίκτερο ή μηνιγγίτιδα.
Υγρό στο αυτί
Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας (2 έως 5 ετών) μπορούν να αντιληφθούν τα ίδια ότι έχουν πρόβλημα ακοής, καθώς συμμετέχουν πλέον σε κοινωνικές δραστηριότητες. Σε αυτή την ηλικία, το πιο συχνό αίτιο βαρηκοΐας είναι η συλλογή υγρού στο αυτί (εκκριτική ωτίτιδα), χωρίς να αποκλείονται και οι άλλοι λόγοι.
Στην περίπτωση της εκκριτικής ωτίτιδας, το παιδί δεν έχει συμπτώματα, όπως στην οξεία ωτίτιδα, και είναι πιθανό το πρόβλημα να μη γίνει αντιληπτό. Η αντιμετώπιση της εκκριτικής ωτίτιδας γίνεται αρχικά με χορήγηση ειδικών φαρμάκων και -αν το πρόβλημα επιμείνει- απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
Ο έλεγχος της ακοής, πριν το παιδί πάει στην πρώτη δημοτικού, είναι το βασικό στοιχείο της πρόληψης για τα παιδιά της σχολικής ηλικίας (5 έως 10 ετών). Ο έλεγχος στη συγκεκριμένη ηλικία αποκλείει την πιθανότητα να έχουν ξεφύγει από τη διάγνωση κάποια παιδιά. Οι ειδικοί θεωρούν, επίσης, αναγκαίο τον άμεσο έλεγχο της ακοής των παιδιών, τα οποία παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες.
Οι προέφηβοι (10 έως 14 ετών) αναφέρουν πολύ συχνά για ενοχλήματα από την ακοή τους, ενώ σε αυτή την ηλικιακή ομάδα είναι μικρή η πιθανότητα ύπαρξης προβλήματος βαρηκοΐας. Τα προβλήματα αυτά συνδέονται με αίτια -ανάλογα με εκείνα των ενηλίκων- δηλαδή τις λοιμώξεις, την έκθεση σε έντονο θόρυβο ή την ύπαρξη νευρολογικών και άλλων παθήσεων.
Λόγω της άριστης επικοινωνίας με τους γονείς και τον γιατρό, η διάγνωση και αντιμετώπιση αναλόγων προβλημάτων ακοής θεωρείται αρκετά εύκολη υπόθεση. Αν, ωστόσο, διαπιστωθεί η ύπαρξη κάποιου σοβαρού προβλήματος, ακόμη και σε αυτή την ηλικία ενδέχεται να απαιτηθεί η εφαρμογή ακόμη και κάποιας επεμβατικής θεραπευτικής μεθόδου.
Η παιδική βαρηκοΐα μπορεί να είναι παροδική ή μόνιμη. Στην πρώτη περίπτωση, ενδέχεται να έχει συγκεντρωθεί υγρό πίσω από την τυμπανική μεμβράνη, έπειτα από κρυολόγημα.
Μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν πρόβλημα ακοής αντιμετωπίζουν παιδιά με συγγενείς ανωμαλίες ή παθήσεις που συνδέονται με βαρηκοΐα, όσα έχουν τραυματιστεί κατά τον τοκετό, έχουν εμφανίσει ίκτερο ή μηνιγγίτιδα.
No comments:
Post a Comment