Saturday, 9 July 2011

Πεθαίνει η αγάπη;

Κάποτε ήταν ένα μικρό αρκουδάκι. Ήταν όμορφο και πάντα χαρούμενο. Και όλοι το αγαπούσαν στο δάσος που έμενε.
Το αρκουδάκι όμως φοβόταν ένα πράγμα. Το σκοτάδι.
Δεν έμπαινε ποτέ να κοιμηθεί στη σπηλιά του. Πάντα κοιμόταν έξω. Κάτω από τα αστέρια. Χειμώνα, Καλοκαίρι. Και έτσι ήταν ευτυχισμένο. Γιατί δεν έμενε ποτέ στο σκοτάδι. Το πρωί είχε τον ήλιο να το φωτίζει και το βράδυ το φεγγάρι.

Μια μέρα, το αρκουδάκι γύρισε στο σπίτι του κλαίγοντας.

- «Τι έχεις αρκουδάκι μου και κλαις;» Το ρώτησε η μαμά του.

- «΄Εμαθα κάτι μαμά» Απάντησε το αρκουδάκι, συνεχίζοντας να κλαίει.

- «Τι έμαθες;» Ρώτησε ανήσυχη η μαμά.

- «Όταν πεθάνω, θα είμαι για πάντα στο σκοτάδι! Πάντα»

- «Αυτό είναι;»

- «Ναι»

- «Μη στεναχωριέσαι αγάπη μου. Θα αργήσει πολύ αυτή η ώρα.»

- «Κάποτε όμως θα έρθει.»

- «Όταν θα έρθει, θα είσαι πολύ πολύ μεγάλο, και δε θα φοβάσαι πια»

- «Πάντα θα φοβάμαι.

Το αρκουδάκι, δε σταματούσε να κλαίει, και έτσι η μαμά του, του είπε....

- «Μμμ, για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε...Κάθε βράδυ βγαίνει το φεγγάρι και φωτίζει ολόκληρο τον ουρανό. Έτσι λοιπόν κι εσύ...θα γίνεις ένα μεγάλο και όμορφο αστέρι, και θα σε φωτίζει για πάντα το φεγγάρι. Έτσι, δε θα είσαι ποτέ στο σκοτάδι. Eε; Τι λες;»

- «Δε θέλω να γίνω αστέρι! Αν είναι να γίνω αστέρι ας μείνω για πάντα στο σκοτάδι.» Απάντησε το αρκουδάκι.

- «Και γιατί παρακαλώ;»

- «Γιατί μπορεί τα αστέρια να είναι όμορφα και να τα θαυμάζουν όλοι, αλλά είναι μόνα τους. Και εγώ δε θέλω να είμαι μόνο μου.» Είπε το αρκουδάκι και έκλαιγε ακόμη πιο δυνατά.

- «Και τότε; Τι θα ήθελες να ήσουν;»

- «Κάτι που δε πεθαίνει! Οι άνθρωποι; Αυτοί πεθαίνουν μαμά;»

- «Ναι αρκουδάκι μου. Πεθαίνουν»

- «Τα δελφίνια;»

- «Ναι αγάπη μου. Και αυτά κάποτε πεθαίνουν.»

- «Και τα πουλιά;»

- «Όλα κάποτε πεθαίνουν. Ναι. Και τα πουλιά»

Το αρκουδάκι απογοητευμένο έσκυψε το κεφάλι, και πήγε να φύγει. Αλλά με μιας το προσωπάκι του φωτίστηκε!

- «Μαμά;»

- «Τι είναι αρκουδάκι μου;»

- «Η αγάπη; Η αγάπη πεθαίνει μαμά;» Ρώτησε το αρκουδάκι, και μπορούσες να δεις στα ματάκια του ζωγραφισμένη την ελπίδα και την αγωνία, για το ποια θα είναι η απάντηση της μαμάς του.

- «Όχι μωρό μου. Η αγάπη δεν πεθαίνει.» Του απάντησε χαμογελαστή η κυρία αρκούδα.

- «Μπορώ να γίνω αγάπη μαμά; Γίνεται;»

- «Ακόμα και όταν δε θα είμαστε στη γη, θα είναι εδώ τα λόγια μας, οι πράξεις μας, οι όρκοι μας, οι ιστορίες μας, η αγάπη μας. Γίνεται αρκουδάκι μου!! Γίνε αγάπη και θα ζήσεις για πάντα. Για πάντα....»

Αφιερωμένο στη Dafne Bou (http://dafnebou.blogspot.com/) που με τα όμορφα και τόσο αληθινά λόγια της, με έκανε να το εμπνευστώ..

Ευχαριστώ πολύ!

Αναρτήθηκε από Lonely

Ετήσιο Διεθνές Βραβείο Ελληνικού Πολιτισμού της Εδρας Σεφέρη του Χάρβαρντ

Άνοιγμα στο διεθνές κοινό και θέσπιση νέων βραβείων
Από την Έδρα Σεφέρη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ

Ποίηση, πεζογραφία και δοκίμιο

ΘΕΣΜΟΣ. Σαν όνειρο που γίνεται πραγματικότητα την πιο ανέλπιστη στιγμή μοιάζει η πρωτοβουλία της έδρας Σεφέρη στο Χάρβαρντ να θεσπίσει λογοτεχνικά βραβεία και δύο έγκριτες εκδοτικές σειρές.

Ο καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών Παναγιώτης Ροϊλός και ο καθηγητής Κλασσικών Σπουδών και Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού Δημήτρης Γιατρομανωλάκης ανακοίνωσαν χθες τη δημιουργία ετήσιου Διεθνούς Βραβείου Ελληνικού Πολιτισμού της Έδρας Σεφέρη του Χάρβαρντ το οποίο θα καλύπτει αρχικά τρία πεδία: Ποίηση, πεζογραφία και δοκίμιο.

Τα δύο πρώτα θα απονέμονται σε έργα γραμμένα στα ελληνικά, ενώ το τρίτο σε έργα γραμμένα στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά ή ισπανικά με θέμα που αφορά τον ελληνικό πολιτισμό.

Τα βραβεία θα απονέμονται κατόπιν διαγωνισμού, αλλά και τιμής ένεκεν, ενώ θα συνοδεύονται από χρηματικό έπαθλο. Παράλληλα δημιουργείται μια βιβλιοθήκη κριτικών έργων στο πρότυπο της βιβλιοθήκης Loeb αρχαίων συγγραφέων, η Βιβλιοθήκη Πρώιμης Σύγχρονης και Σύγχρονης Ελληνικής Λογοτεχνίας (Harvard Early Modern and Modern Greek Library).

Η βιβλιοθήκη, η οποία έχει ήδη προγραμματίσει την έκδοση τριών τίτλων μεταξύ των οποίων τα ποιήματα που απαρτίζουν τον κανόνα του καβαφικού έργου σε μετάφραση του John Chioles, θα εκδίδει έργα των βραβευθέντων στον διαγωνισμό. Αναμένεται να εκδοθούν το έπος του Δ. Ακρίτα, έργα της Κρητικής Αναγέννησης, του Ελληνικού Διαφωτισμού, καθώς και σύγχρονων Ελλήνων ποιητών όπως π. χ. τρεις τόμοι με ποιήματα Ελύτη, Εγγονόπουλου και Λιοντάκη σε μετάφραση Ντέιβιντ Κόνολι. «Το 2010 αποφασίσαμε να αντιδράσουμε στην προϊούσα δυσφήμηση της Ελλάδας στο εξωτερικό, στοχεύοντας στην ανάδειξη των επιτευγμάτων του νεότερου ελληνικού πολιτισμού», τόνισε ο κ. Γιατρομανωλάκης. Η δεύτερη βιβλιοθήκη «Cultural Politics, Socioaesthetics, Beginnings» θα εκδίδει έργα συγκριτικής λογοτεχνίας, ανθρωπολογίας και κοινωνικής και πολιτιστικής ιστορίας.

Στην κριτική επιτροπή των βραβείων μετέχουν έγκριτες προσωπικότητες των γραμμάτων, όπως ο νομπελίστας ποιητής Σέιμους Χίνι, η πρώην πρόεδρος των Βραβείων Πούλιτζερ και μέλος της επιτροπής των Βραβείων Νομπέλ Χέλεν Βέντλερ, ο Γάλλος αρχαιοελληνιστής Μαρσέλ Ντετιέν, η καθηγήτρια μεσαιωνικής και νέας ελληνικής λογοτεχνίας Οξφόρδης Ελίζαμπεθ Τζέφρις, ο καθ. ελληνικού πολιτισμού του Πανεπιστημίου Χούμπολτ του Βερολίνου Βόλφγκανγκ Ρόσλερ.

Η υποβολή υποψηφιοτήτων του 2011 θα γίνεται στον πρόεδρο της επιτροπής κ. Γατρομανωλάκη στο Department of Classics του Χάρβαρντ (204 Boylston Hall, Harvard Yard, Cambrige Massachusetts 02138) μέχρι τις 30/9, ενώ η απονομή θα γίνει τον Δεκέμβριο στο Μέγαρο Μουσικής. Το 2012 θα προστεθεί και βραβείο μουσικής/μουσικολογίας.

Οι τρεις επικρατέστεροι υποψήφιοι κάθε κατηγορίας θα ενημερώνονται τον Νοέμβριο για την πρόκρισή τους και θα παρουσιάζουν το έργο τους σε εκδήλωση στην Έδρα Σεφέρη.

Σπύρος Γιανναράς, Καθημερινή

Άλλοι σύνδεσμοι:

Οι ανθρωπιστικές σπουδές, όπλο κατά της παγκοσμιοποίησης, Ελευθεροτυπία

Το Χάρβαρντ στρέφει το βλέμμα στον νεοελληνικό πολιτισμό

Η Αυγή

Dimitrios Yatromanolakis

Associate Professor

B.A. University of Athens
M.St. University of Oxford
D.Phil. University of Oxford
Society of Fellows, Harvard University

Office: Gilman 104
Phone: 410-516-7557
E-mail: yatroman@jhu.edu

yatroman(at)fas.harvard.edu

Panagiotis Roilos

George Seferis Professor of Modern Greek Studies
and Professor of Comparative Literature

Director of the Modern Greek Studies Program

roilos(at)fas.harvard.edu

Υπάρχει ένα Σχολείο, ένα Δημόσιο Σχολείο...

Γυμνάσιο – Λύκειο Ε.Κ.Κ.Ν.Α.:
Ένα σχολείο ελεύθερων ανθρώπων μέσα στη Φυλακή

γράφει ο Σωτήρης Αθηναίος

Υπάρχει ένα Σχολείο,

στο οποίο οι μαθητές χαίρονται το μάθημα·

Δε τους ρωτάνε οι γονείς, αν διάβασαν· Διαβάζουν, γιατί χαίρονται και νοιώθουν τη δύναμη της γνώσης.

Δε ζουν μαζί με τους γονείς τους, αλλά τους κουβαλάνε μαζί τους στον ύπνο και το ξύπνιο τους· Το αγαπημένο τατουάζ στο σώμα τους είναι η λέξη “μάνα”·

Δεν έχουν το δωμάτιο τους, τη “βολή” τους, δεν καταλαβαίνουν με τον ίδιο τρόπο τις ψυχολογικές διακυμάνσεις της εφηβείας·

Δεν είναι παιδιά,

δεν είναι έφηβοι,

δεν είναι άντρες, λες και κάποιος έχει σβήσει την αχνή μολυβιά, που σκιαγραφεί τα σημαντικότερα τμήματα της σύντομης ζωής τους και αυτοί με πείσμα πήραν τα μολύβια- χοντρά, ανεξίτηλα μολύβια- για να τα ξαναγράψουν μέσα στον παράδεισο και την ασφάλεια που τους παρέχει το σχολείο των Φυλακών.

Σ’ αυτό το σχολείο οι μαθητές δεν κάνουν αδικαιολόγητες απουσίες, δεν πάνε φροντιστήριο, σχεδόν κανένας δεν παραλαμβάνει τον έλεγχο των βαθμών τους.

Υπάρχει ένα Σχολείο,

στο οποίο οι μαθητές δε μετράνε το αντριλίκι με το θράσος προς τους Δασκάλους, για αυτούς οι Δάσκαλοι τους είναι ο κόσμος που ονειρεύονται και όχι η κοινωνία που απεχθάνονται.

Υπάρχει ένα Σχολείο, ένα Δημόσιο Σχολείο

που βοηθά εκατοντάδες μαθητές να πάρουν απολυτήριο Γυμνασίου και Λυκείου, για να μπορέσουν κάποτε να ενταχθούν ουσιαστικά στις απαιτήσεις ενός σύγχρονου Κράτους.