Ο Αντώνης και ο … Παντελής!

Όποτε πηγαίναμε στο χωριό, λίγο μετά την Κνωσό, ο Αντώνης μετά από λίγο που θα το μάθαινε ότι ήρθαμε, ήταν εκεί να μας τιμήσει με την υποδοχή του.

—Και σου απαντάει;

—ΠΑΝΤΟΤΕ, είπε ο Αντώνης.

Θέλαμε να πάμε να περιποιηθούμε το μνήμα της γιαγιάς, ο Αντώνης πρώτος και καλύτερος, να μας πάρει, να μας πάει, να μας βοηθήσει στην περιποίηση της κοιμωμένης, να φωνάξει τον μάστορα να βάλει ένα μάρμαρο που είχε σπάσει, να πάρει το μυστρί να κάνει το μερεμέτι που χρειαζόταν.

Χάλασε το αυτοκίνητο, ο Αντώνης να γνοιαστεί να το φτιάξει, ή να φωνάξει τον μηχανικό να έρθει στο σπίτι να βολέψει το αμάξι.

Ο Αντώνης να πάει στον «κήπο» να κόψει μερικά «κλωσούδια» και ντομάτες λαχταριστές να μας τις φέρει πεσκέσι.

Ο Αντώνης είχε πάρει σύνταξη, αλλά μόνο συνταξιούχος δεν ήταν. Με όλα ασχολούνταν. Κτίστης, αγρότης, μεταφορέας, τα πάντα. Και η κορμοστασιά του ίδια παλληκαριού, ψηλός, αδύνατος, είχε όλα του τα μαλλιά. Λεβέντης.

Και μερακλής. Στο σπίτι να ετοιμάσει ένα μεζέ με το τίποτε, μια ντοματούλα, ένα αγγουράκι, τυράκι. Μέχρι να αναλάβει η γυναίκα του, μια καπάτσα κρητικιά που καλίγωνε ψύλλο, να ετοιμάσει τραπέζι που θα το ζήλευε και ο καλύτερος σεφ της Αθήνας.

Ο Αντώνης, είναι θυμόσοφος, έχει άποψη για όλα τα θέματα, άμα δεν του αρέσει κάτι το λέει κατευθείαν χωρίς περιστροφές και κατά πρόσωπο, μα παπάς είναι αυτός, μα δάσκαλος, μα χωροφύλακας.

Είχαμε πάει στο μνημόσυνο, κι ο Αντώνης, να κανονίσει τα κόλλυβα μετά στο μοίρασμα, να στήσει το τραπεζάκι έξω από την είσοδο της εκκλησίας και να μοιράζει στους συμπάσχοντες.

Άμα έβλεπε κανένα στραβό θα τα έχωνε με τον τρόπο του, στον «αρμόδιο» επί τόπου. Είχα σχηματίσει την εντύπωση ότι ο Αντώνης, δεν τα πήγαινε καλά με τα … εκκλησιαστικά.

Το βράδυ, είπαμε να πάμε να φάμε στον Άγιο Παντελεήμονα. 

Μια πανέμορφη ρεματιά με το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα στην είσοδο της ρεματιάς και παρά πέρα ήταν η ταβερνούλα με την μεγάλη αυλή κάτω από τα δέντρα. Όλα καθαρά, ασπρισμένα και έτσι όπως ήταν φωτισμένα ήτανε μια ομορφιά. Να χαίρεσαι και να μη χορταίνεις.

Προχώρησα μπροστά να διαλέξω ένα τραπέζι να καθίσουμε και έσυρα την καρέκλα. Γύρισα να δω τον Αντώνη. Είχε πάει στο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα και συγύριζε εκεί μουρμουρίζοντας 10 η ώρα το βράδυ.

—Νόμιζα ότι δεν τα πας καλά με τους Αγίους, αλλά σε βλέπω και τρίβεσαι εκεί στο εκκλησάκι.

—Αααα, με τον … Παντελή έχουμε άλλη σχέση. Τον ξέρω από παιδί. Εδώ μεγάλωσα.

—Και του μιλάς ή κάνω λάθος;

—Συνέχεια, ήταν η απάντηση μονολεκτικά.

—Και σου απαντάει;

—ΠΑΝΤΟΤΕ, είπε ο Αντώνης.

Νορβηγία: Απέραντη θλίψη... Norway News

Norway News

ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΟΚ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΡΒΗΓΟ ΣΦΑΓΕΑ
Η Ευρώπη οχυρώνεται για την ακροδεξιά απειλή

Με κάλυψη έναν 10χρονο θα πουλούσε ναρκωτικά

Ο δράστης στην προσπάθειά του να διαφύγει τράκαρε με τη μηχανή του, στην οποία επέβαινε και ο ανιψιός του.
Τον 10χρονο ανιψιό του πήρε για κάλυψη Ελληνοπόντιος, ο οποίος είχε ραντεβού με αστυνομικό της Ασφάλειας Ιωαννίνων -που εμφανίστηκε ως πελάτης- για να του πουλήσει ηρωίνη.
Οταν ο αστυνομικός τού δήλωσε την ιδιότητά του, ο διακινητής επιχείρησε να διαφύγει και χτύπησε με το μηχανάκι που οδηγούσε πάνω σε ένα υπηρεσιακό όχημα, με αποτέλεσμα ο 10χρονος να τραυματιστεί ελαφρά.

Από την αστυνομία συνελήφθησαν ο 42χρονος Ελληνοπόντιος και ένας 30χρονος, ο οποίος είχε κάνει τη συνεννόηση με τον αστυνομικό, ενώ το αγόρι, που δεν είχε καμία σχέση με την υπόθεση, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, για την παροχή των πρώτων βοηθειών.

Αρχικά πλησίασε τον αστυνομικό από τα Γιάννενα ο 30χρονος και συμφώνησε να του πουλήσει 150 γραμμάρια ηρωίνης, αντί του ποσού των 4.000 ευρώ.

Το ραντεβού κλείστηκε στον χώρο του ΚΤΕΟ στα Τρίκαλα, όπου έγιναν κάποιες πρώτες συζητήσεις και στη συνέχεια ο 30χρονος αποχώρησε για να έρθει ο προμηθευτής των ναρκωτικών.

Ο Ελληνοπόντιος, ο οποίος είχε αποφυλακιστεί πρόσφατα και ήταν γνωστός στις αρχές για ανάμειξή του σε υποθέσεις ναρκωτικών, έφτασε με ένα δίκυκλο, πάνω στο οποίο ήταν και ο 10χρονος ανιψιός του. Πλησίασε τον αστυνομικό, που παρέδωσε τα ναρκωτικά και όταν εκείνος τον κάλεσε να παραδοθεί, ο 42χρονος ανέπτυξε ταχύτητα και προσπάθησε να διαφύγει.

Το μηχανάκι του προσέκρουσε σε αυτοκίνητο της ασφάλειας και το 10χρονο αγόρι τραυματίστηκε ελαφρά.

Σε έρευνα που έγινε στο σπίτι του 42χρονου βρέθηκαν και κατασχέθηκαν μια ζυγαριά ακριβείας και δύο συσκευασίες με περίπου 33 γραμμάρια ηρωίνης, ενώ σε ανάλογη έρευνα στο σπίτι του 30χρονου δεν βρέθηκε κάτι παράνομο.

πηγή

Ο Άγιος Παντελεήμων

Ο Παντολέων, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, καταγόταν από τη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας. Ο πατέρας του Ευστόργιος ήταν ειδωλολάτρης και η μητέρα του Εύβουλη χριστιανή. Βαπτίστηκε χριστιανός από τον ιερέα και γιατρό της πόλης Ερμόλαο κι έλαβε το όνομα Παντελεήμων.
Ο Παντελεήμων ήταν γιατρός στο επάγγελμα και θεράπευε τους αρρώστους του χωρίς αμοιβή, γι’ αυτό κατατάσσεται στη χορεία των αγίων, που ονομάζονται «Ανάργυροι».
Μαρτύρησε με αποκεφαλισμό επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Μαξιμιανού (286-305).

Ο ανάργυρος γιατρός

Τον καιρό που τα μαύρα σύννεφα της ειδωλολατρίας σκέπαζαν απειλητικά όλη την οικουμένη, στα τέλη δηλαδή του τρίτου αιώνα μετά Χριστόν, γεννήθηκε στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας ο Άγιος μεγαλομάρτυρας Παντελεήμων. Την εποχή εκείνη αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο φοβερός διώκτης των Χριστιανών, ο Μαξιμιανός.

Ο πατέρας του λεγόταν Ευστόργιος και ήταν ειδωλολάτρης αξιωματούχος, μέλος της συγκλήτου. Η μητέρα του λεγόταν Ευβούλη και ήταν θερμή Χριστιανή. Το όνομα που έδωσαν στο παιδί τους ήταν Παντολέων.

Ο Παντολέων ήταν πολύ έξυπνος, ευγενικός, επιμελής, ταπεινός και πράος, γεμάτος αρετή, παρ' όλο που ακόμη δεν είχε βαπτιστή Χριστιανός. Όταν μεγάλωσε, ο πατέρας του τον παρέδωσε σ' ένα φημισμένο γιατρό, τον Ευφρόσυνο, για να του διδάξει την ιατρική επιστήμη. 
Σε λίγο καιρό ο Παντολέων ξεπέρασε όλους τους συνομήλικους του στη μόρφωση και όλοι μιλούσαν με θαυμασμό για το χαρακτήρα του. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας, μαθαίνοντας για την αρετή και την εξυπνάδα του, τον προόριζε για να γίνει γιατρός στο παλάτι, ο γιατρός των ανακτόρων.

Τον ίδιο καιρό ο γέροντας ιερέας της Νικομήδειας Ερμόλαος, φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα κάλεσε στο σπίτι που κρυβόταν τον Παντολέοντα για να τον γνωρίσει. Αφού συνομίλησαν για πολλή ώρα, ο Ερμόλαος κατενθουσιάστηκε από τις αρετές που κοσμούσαν τον νέο και αποφάσισε να του γνωρίσει την πίστη στο Χριστό. Έτσι αναπτύχθηκε ανάμεσα τους μια άριστη πνευματική σχέση. Ο Παντολέον επισκεπτόταν καθημερινά τον Άγιο Ερμόλαο και απολάμβανε τους Χριστιανικούς του λόγους. Στερεωνόταν έτσι σιγά σιγά στην αληθινή πίστη.

Ένα εντυπωσιακό γεγονός κάνει τον Παντολέοντα να πάρει τη σοβαρή και γενναία απόφαση να δεχθεί το Άγιο Βάπτισμα, να γίνει Χριστιανός. Ενώ περπατούσε στο δρόμο συνάντησε ένα παιδί που το δάγκωσε μια οχιά και πέθανε. Λέει λοιπόν στον εαυτό του: Θα προσευχηθώ στο Χριστό να αναστήσει αυτό το παιδί και αν πράγματι το παιδί αναστηθεί, εγώ πια δεν υπάρχει λόγος να καθυστερώ τη βάπτισή μου, θα γίνω Χριστιανός, θα πιστέψω ότι ο Χριστός είναι ο Θεός ο αληθινός, ο Σωτήρας του κόσμου. Αυτά σκέφτηκε και προσευχήθηκε θερμά στον Κύριο. Αμέσως το παιδί ζωντάνεψε και το φίδι απέθανε.

Γεμάτος χαρά ο Παντολέον τρέχει στο γέροντα Ερμόλαο, του διηγείται το θαύμα και του ζητά να τον βαπτίσει. Και ο Ερμόλαος, επειδή γνώριζε ποιος οδηγείται στην τελειότητα, γεμάτος συγκίνηση οδήγησε στο φωτισμό του θείου βαπτίσματος τον Παντολέοντα.

Από τότε ο Παντολέων έγινε ανάργυρος ιατρός. Θεράπευε με τη δύναμη του Ιησού Χριστού τους ασθενείς, χωρίς να παίρνει καθόλου χρήματα. Ακόμη, όταν εύρισκε φτωχούς τους βοηθούσε ποικιλότροπα, δίνοντας τους χρήματα και άλλα αναγκαία είδη. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα του Αγίου ήταν η θεραπεία ενός τυφλού, με τη δύναμη και πάλι του παντοδύναμου Θεού μας, του Χριστού.

Οι θαυμαστές θεραπείες του Αγίου προκάλεσαν το θαυμασμό των κατοίκων της Νικομήδειας, αλλά και το μίσος και το φθόνο των άλλων ιατρών της πόλης. Οι τελευταίοι κατάγγειλαν τον Παντολέοντα στον Αυτοκράτορα Μαξιμιανό, το φοβερό αυτό διώκτη του Χριστιανισμού.

Ο Μαξιμιανός κάλεσε τον Άγιο στα ανάκτορα για να ζητήσει εξηγήσεις. Ο Άγιος ομολόγησε με θάρρος ότι είναι Χριστιανός. Ο αυτοκράτορας στην αρχή προσπάθησε να τον πείσει με διάφορες κολακείες και υποσχέσεις να αρνηθεί το Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Παντολέων όμως έμεινε πιστός και ακλόνητος. Δεν αρνήθηκε. Δεν πρόδωσε το Χριστό.

Ο αυτοκράτορας εξαγριωμένος, διέταξε φοβερά βασανιστήρια, για να κλονίσει τον Άγιο και να τον εξαναγκάσει να θυσιάσει στα είδωλα.

Οι στρατιώτες του αυτοκράτορα, άρχισαν να του ξέουν τη σάρκα με μαχαίρια και να καίνε τις πληγές με λαμπάδες. Ο Χριστός, όμως,ήλθε σε βοήθεια του Αγίου και του θεράπευσε τις πληγές, φωτίζοντάς τον με αστραπές. Στη συνέχεια έβαλαν τον Παντολέοντα μέσα σε ένα καζάνι που έβραζε. Με τη βοήθεια όμως και πάλι του Θεού ο Άγιος έμεινε σώος και αβλαβής και η φωτιά θαυματουργικά έσβησε. Ακολούθως βύθισαν τον Άγιο στα βάθη της θάλασσας, αφού έδεσαν στο λαιμό του μια τεράστια πέτρα. Ο Χριστός, όμως, έκανε την πέτρα πιο ελαφριά από φύλλο και έδωσε στον Παντολέων τη δύναμη να περπατά πάνω στα νερά. Έτσι σώος και αβλαβής, βγήκε στη στεριά. Στη συνέχεια έρριξαν τον Άγιο σε πεινασμένα άγρια θηρία. Όμως τα ζώα, αντί να τον κατασπαράξουν, έγλειφαν ήρεμα και ειρηνικά με τη γλώσσα τους τα πόδια του, κουνόντας τις ουρές τους.

Έκπληκτος αλλά και εξαγριωμένος ο ηγεμόνας, διατάσσει τον αποκεφαλισμό του Αγίου. Θαυματουργικός το ξίφος λυγίζει και αντί αίμα τρέχει γάλα. Λίγο πριν από το μαρτυρικό δια αποκεφαλισμού θάνατο του Αγίου, ακούσθηκε φωνή απ' τον ουρανό. Ήταν η φωνή του Θεού που του έδωσε το όνομα Παντελεήμων, που σημαίνει τον Άγιο που όλους τους βοηθά και τους ελεεί ακόμη και τους εχθρούς του.

Το Τίμιο Σώμα του Αγίου τάφηκε με τιμές από τους Χριστιανούς. Η εκκλησία μας τιμά την μνήμη του την 27 η Ιουλίου.

 

Πηγή συναξαριού: Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονα Αρχαγγέλου-Μακεδονίτισσας (Κύπρος)

psathades.gr

Saint Pantaleon

Icon of Saint Pantaleon
(Church in Korinos, Pieria)

Χρόνια Πολλά στα χαμομηλάκια
μικρά και μεγάλα, που γιορτάζουν σήμερα :)

Προμηθεύς Πυρφόρος - Τιμῶντας τόν Αἰσχύλο

« ...

Δίας...

Εσύ, που λάθρα, ακάλεστος

τα χίλια μάτια του Κράτους μου γέλασες

κι απ’ της σκύλας της Βίας τ’ ανίκητα ρόπαλα

γλίστρησες

και λάθρα, ακάλεστος

στο πανώριο το σπίτι μου μπήκες κλεφτά

και μ’ έκλεψες,

θα κλάψεις πικρά και ικέτης θα σέρνεσαι.

Και σεις θα το πληρώσετε, κλεπταποδόχοι άτιμοι

χαθείτε από μπροστά μου.

Μπροστά στο δικό μου θυμό,

θεός ποιος, θνητός ποιος,

να στέκεται αγέρωχα δύναται;

Μονάχα συ, μισητέ και αυθάδη

τολμάς ίσια στα μάτια, σαν ίσος

να θωρείς το θεό σου.

Στις βροντές του θυμού μου, ποιος;

Προμηθέας

Τ’ ανέμου και των σύννεφων παιγνίδια και γυρίσματα

Δίας

Στους κεραυνούς της οργής μου, ποιος;

Προμηθέας

Σπιθίσματα πελώρια του αιθέρα

πάνω στων αντιθέτων τη σύγκρουση

Δίας

Σκάσε, σ’ ακούν.

Το στόμα σου κλείσε.

Θες να τους μάθεις να σκέφτονται;

Προμηθέας

Τρέμεις, τη γνώση φοβάσαι.

Το δρόμο τούς άνοιξα….

... »