Η ψυχολόγος κ.Ζιούπου μας απαντάει σε ερωτήσεις, σχετικά με το αν η
ενασχόληση με την κηπουρική επιδρά στην ψυχολογία μας.
-Γεια σου Άννα.
-Γεια σου παπίτσα.
-Ελπίζω να μην ενοχλώ. Μήπως τυχόν πότιζες ή κλάδευες τα λουλούδια σου;
-Πού να βγω έξω με τέτοιο κρύο!
-Λογικό. Αλήθεια, έχεις φυτά στο μπαλκόνι σου;
-Βεβαίως και έχω, κάποια που τα γνωρίζω από πολύ μικρή ηλικία και κάποια άλλα που δεν ξέρω καν πώς τα λένε.
-Υπάρχει κάποιο φυτό που να είναι το αγαπημένο σου; Για
παράδειγμα, εγώ δεν μπορώ να διανοηθώ κήπο χωρίς φανταχτερές φουξ
μολόχες.
-Ο βασιλικός και η ελιά όταν μιλάμε για μπαλκόνι. Τελείως προβλέψιμη;
-Μπα, όχι. Ωραίες επιλογές! Θα ήθελες ποτέ να αποκτήσεις ένα
μπαλκόνι ή έναν κήπο γεμάτο φυτά αν είχες χρόνο και ήξερες πώς να τα
φροντίσεις;
-Θα ήθελα να έχω έναν κήπο, γεμάτο γιασεμί, πασχαλιές, κερασιές,
τριανταφυλλιές (σαν της γιαγιάς Σοφίας) και γύρω γύρω στο φράχτη φουλ αγιόκλημα! Φυσικά και πολλούς βασιλικούς, και δεν ξέρω αν θα
ευδοκιμούσαν ελιές σε τέτοιον κήπο, τι λες;
-Η ελιά ευδοκιμεί σχεδόν παντού, είναι πολύ ανθεκτικό φυτό. Ιδιώς
αφού εσύ την αγαπάς κιόλας! Η κηπουρική είναι ένα χόμπι πολλών ανθρώπων.
Στην Αγγλία συγκεκριμένα, είναι πολύ συνηθισμένο ο κάθε ένας να έχει
ένα μικρό κηπάριο στην αυλή του και να καλλιεργεί καλλωπιστικά φυτά και
λαχανικά. Τώρα τελευταία και στην Ελλάδα ολοένα και περισσότεροι
ασχολούνται με την κηπουρική. Πιστεύεις ότι έχει κάποια επίδραση στην
ψυχολογία του ανθρώπου;
-Πιστεύω πως είναι ένα από τα χόμπι που προσφέρουν ηρεμία, γαλήνη και
χαλάρωση. Όχι μόνο την ώρα που ασχολείσαι και φροντίζεις τον κήπο σου,
αλλά και την ώρα που απολαμβάνεις το αποτέλεσμα. Υπάρχουν εκατοντάδες
έρευνες για το πώς το «γκρίζο» της πόλης επηρεάζει την ψυχολογία μας
αρνητικά. Αντί λοιπόν να βρίζουμε εργολάβους, δήμους, δημάρχους κτλ, που
χτίζουν παντού, μπορούμε να αναλάβουμε πρωτοβουλία....και το τερπόν
μετά του ωφελίμου, καταλαβαίνεις;
-Τα όμορφα και πολύχρωμα φυτά είναι σίγουρα ένα ωραίο θέαμα.
Μπορεί η ζωή σε ένα τέτοιο περιβάλλον να δημιουργεί τις βάσεις για
καλύτερη διάθεση στην καθημερινότητα;
-Ναι, βέβαια. Οι άνθρωποι κουράζονται περισσότερο μέσα στο αστικό τοπίο
(ψυχικά με συνέπεια και σωματικά) οπότε σίγουρα ένα όμορφο περιβάλλον
θέτει τους όρους για καλύτερη ψυχολογία!
-Αν κάποιον τον ευχαριστεί και τον κάνει χαρούμενο η ενασχόλησή
του με την κηπουρική, αλλά διαθέτει λίγο ελεύθερο χρόνο, πιστεύεις ότι
είναι καλύτερο να χαλαρώσει στον καναπέ του ή να καταπιαστεί με τα
κηπουρικά του; Δηλαδή, τι μας ξεκουράζει πραγματικά; Η ενασχόλησή μας με
κάτι μας αναζωογονεί ή η απλή σωματική ξεκούραση;
-Και τα δύο, η διαφορά όμως με μια ενασχόληση είναι η ικανοποίηση που
μας προσφέρει αυτή, σαν αποτέλεσμα. Αλλά και η μικρή σωματική άσκηση που
αυξάνει ουσίες στο αίμα μας (φαινυλαιθυλαμίνη και φαινυλακετικό οξύ )
τονώνουν την ψυχολογία μας και αυξάνουν την αυτοπεποίθησή μας. Σαν
αποτέλεσμα, λοιπόν, η κηπουρική, όπως είπα και παραπάνω, όχι μόνο μας
χαλαρώνει, μας σηκώνει από τον καναπέ, μας κινητοποιεί, και αφήνει ωραίο
αποτέλεσμα να το κοιτάμε, να το μυρίζουμε και να το απολαμβάνουμε κατά
τη διάρκεια της σωματικής μας ξεκούρασης!
-Όταν αρχίζει κάποιος να ασχολείται με την κηπουρική και τη
φροντίδα των φυτών, γνωρίζει ελάχιστα πράγματα. Σιγά σιγά όμως
εξελίσσεται και καταφέρνει να έχει καλύτερα αποτελέσματα και να
φροντίζει φυτά με μεγαλύτερη ευκολία και επιτυχία. Πιστεύεις ότι αυτό
τον γεμίζει αυτοπεποίθηση και για άλλους τομείς της ζωής του;
-Το να μαθαίνουμε κάτι, είναι σχεδόν πάντα ευχάριστο, αλλά η ενασχόληση
με τον κήπο δεν είναι απλά ένα χόμπι. Μας μαθαίνει να είμαστε υπεύθυνοι,
υπομονετικοί, διεγείρει τις αισθήσεις μας, την αφή, την όσφρηση, την
όραση μας, μας μαθαίνει πώς να φροντίζουμε. Ποιος άνθρωπος με τόσες
γνώσεις, δεν θα είχε αυτοπεποίθηση;
-Άννα, το Κηπολόγιο σε ευχαριστεί πολύ για τη σύντομη αλλά
κατατοπιστικότατη συνέντευξη και τις χρήσιμες πληροφορίες που μας
χάρισες. Δε μας είπες το πιο σημαντικό: Κηπολόγιο διαβάζεις;
-Με αφοσίωση!
Ποια είναι η Άννα που έδωσε την πρώτη συνέντευξη στο Κηπολόγιο; Είναι Ψυχολόγος και την βρίσκεις εύκολα:
Άννα Ζιούπου
Ψυχολόγος ΑΠΘ
a.zioupou@gmail.com
Παπίτσα
No comments:
Post a Comment