Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.
Ποίημα-παρέμβαση του Γκύντερ Γκρας υπέρ της Ελλάδας
Χωρίς αυτήν η Ευρώπη «θα μαραζώσει», γράφει ο Γερμανός νομπελίστας συγγραφέας
 |
Europas Schande –
|
Μόναχο
Με ποίημα που τιτλοφορεί «Η ντροπή της Ευρώπης» επέλεξε να παρέμβει ο γερμανός νομπελίστας συγγραφέας Γκύντερ Γκρας στη σοβούσα συζήτηση γύρω από την Ελλάδα και τη στάση που τηρεί απέναντί της η Ευρώπη.
Η Ευρώπη, γράφει ο Γκρας, βάζει την Ελλάδα, «τη χώρα στην οποία οφείλει το πνεύμα της», στο «ικρίωμα και την καταδικάζει σε φτώχεια».
Το ποίημα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung» την Παρασκευή. Ο Γκρας είχε δημοσιεύσει πριν από μερικούς μήνες σε γερμανική εφημερίδα ποίημα-παρέμβαση για το Ισραήλ, το οποίο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και κατηγορίες για αντισημιτισμό.
«Από τη χώρα που σου έδωσε το λίνκο και βρίσκεται κοντά στο χάος, μένεις μακριά» γράφει ο Γκρας απευθυνόμενος στην Ευρώπη. «Με το ζόρι γίνεται ανεκτή η χώρα της οποίας οι συνταγματάρχες κάποτε έβρισκαν ανοχή ως σύμμαχοι».
«"Πιες, επιτέλους, πιες!", αλλά ο Σωκράτης σου επιστρέφει με οργή γεμάτο το ποτήρι» γράφει ο Γκρας, συνεχίζοντας «για εσένα η Αντιγόνη φοράει μαύρα και πενθεί ο λαός που σε φιλοξένησε». Και κλείνει με την προφητεία ότι η Ευρώπη «θα μαραζώσει χωρίς πνεύμα» αν λείψει η Ελλάδα.
Η Ευρώπη, γράφει ο Γκρας, βάζει την Ελλάδα, «τη χώρα στην οποία οφείλει το πνεύμα της», στο «ικρίωμα και την καταδικάζει σε φτώχεια».
Το ποίημα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung» την Παρασκευή. Ο Γκρας είχε δημοσιεύσει πριν από μερικούς μήνες σε γερμανική εφημερίδα ποίημα-παρέμβαση για το Ισραήλ, το οποίο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και κατηγορίες για αντισημιτισμό.
«Από τη χώρα που σου έδωσε το λίνκο και βρίσκεται κοντά στο χάος, μένεις μακριά» γράφει ο Γκρας απευθυνόμενος στην Ευρώπη. «Με το ζόρι γίνεται ανεκτή η χώρα της οποίας οι συνταγματάρχες κάποτε έβρισκαν ανοχή ως σύμμαχοι».
«"Πιες, επιτέλους, πιες!", αλλά ο Σωκράτης σου επιστρέφει με οργή γεμάτο το ποτήρι» γράφει ο Γκρας, συνεχίζοντας «για εσένα η Αντιγόνη φοράει μαύρα και πενθεί ο λαός που σε φιλοξένησε». Και κλείνει με την προφητεία ότι η Ευρώπη «θα μαραζώσει χωρίς πνεύμα» αν λείψει η Ελλάδα.
Tης Ξενιας Κουναλακη
Το ποίημα του Γερμανού συγγραφέα, Γκίντερ Γκρας, με τίτλο «Η Ντροπή
της Ευρώπης» δημοσιεύεται σε παγκόσμια αποκλειστικότητα στην
«Καθημερινή», από κοινού με τη Sueddeutsche Zeitung. Χρησιμοποιώντας τη
φόρμα αρχαιοελληνικής ωδής, ο νομπελίστας απευθύνεται στην Ευρώπη και
την προειδοποιεί ότι κινδυνεύει με πνευματική πενία αν αποπέμψει από τις
αγκάλες της τη χώρα που τη δημιούργησε. Με αναφορές στην Ιφιγένεια εν
Ταύροις του Γκαίτε, τον μύθο της Αντιγόνης και το έργο του φιλέλληνα
Γερμανού λυρικού ποιητή Χέλντερλιν ο Γκρας διατρέχει την ελληνική
Ιστορία, από την αρχαιότητα ώς τη χούντα των συνταγματαρχών. Καταλήγει
δε με την απειλή ότι «η απληστία των τραπεζών, των επιτρόπων και των
εγκαθέτων τους» θα προκαλέσει τη μήνι των ίδιων των θεών. Δίχως την
Ελλάδα η Ευρώπη θα είναι φτωχότερη, μία ήπειρος φθαρμένη και στερημένη
από οποιαδήποτε πνευματικότητα.
«Η Ντροπή της Ευρώπης»
Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.
Όσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.
Σαν
οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί
για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.
Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.
Αυτοί
που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με
νησιά, στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.
Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.
Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.
Σ' Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη, και σ' όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.
Όμως,
έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του όλα όσα
έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.
Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ως επάνω.
Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί, που τον Όλυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν' απαλλοτριώσει.
Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.
(Μετάφραση: Πατρίτσια Αδαμοπούλου)
Europe's shame
A poem by Günter Grass
Close to chaos, because the market is not just,
you're way out of the country that lent you the cradle.
What with the soul searching, you found was,
is now considered, appraised at scrap value.
As a debtor placed naked on the pillory, suffer a country
owe a thank you to you was saying.
Poverty doomed country whose wealth
adorn museums maintained: kept from you loot.
With the force of arms the inselgesegnete country
ravaged wore the uniform Hölderlin in his knapsack.
Barely tolerated country whose colonels of you
were once tolerated as an ally.
Loses right country to which the power law partner
buckled his belt tighter and tighter.
Antigone defying you wearing black and nationwide
mourning clothes, the people whose guest you have.
However, the country has to wake Croesus related
all that glitters golden hoarded in your vaults.
Sauf finally, drink! scream of Commissioners cheerleaders,
but anger is Socrates you back the cup to the brim.
Cursing in the choir, which is characteristic of you are, the gods,
to disown their Olympus Thy will be required.
You'll waste away mindlessly without the country,
whose mind you, Europe devised.
http://www.sueddeutsche.de
No comments:
Post a Comment