Πώς μπορούμε να κάνουμε το παιδί μας ανεύθυνο!

Όταν λέμε ψέματα για να το καλύψουμε. Παραδείγματος χάριν, εάν βαριόταν να πάει σχολείο και τηλεφωνείτε στη δασκάλα λέγοντας ότι ο Γιαννάκης είναι λιγάκι κρυωμένος σήμερα.

Όταν βρίσκουμε δικαιολογίες για την συμπεριφορά του παιδιού πχ. Ο Γιαννάκης τσιρίζει και χοροπηδάει γιατί θέλει να πάει βόλτα στο πάρκο (αργά το βράδυ) να παίξει ενώ η μητέρα έχει επισκέψεις στο σπίτι. Η μητέρα τότε απολογείται στους επισκέπτες λέγοντας "Είναι κουρασμένος ο καημένος και γι αυτό γκρινιάζει. Είναι από την ένταση της ημέρας."

Όταν διορθώνουμε ή "πληρώνουμε" για τα λάθη του παιδιού. Πχ Ο Γιαννάκης δεν έχει κάνει τη ζωγραφιά του για το μάθημα την επόμενη μέρα στο σχολείο και λέει η μαμά "δεν πειράζει πήγαινε εσύ να παίξεις και θα κάνω εγώ τη ζωγραφιά"

Όταν οι ίδιοι οι γονείς δεν λειτουργούν σαν πρότυπα υπευθυνότητας και σεβασμού. Πώς περιμένουμε για παράδειγμα να μάθουν τα παιδιά να είναι συνεπείς και να κρατούν το λόγο τους όταν εμείς δεν τον κρατάμε. Πχ έχετε υποσχεθεί στο παιδί ότι όταν τελειώσει τα μαθήματά του θα πάτε μαζί στο Λούνα Πάρκ να παίξει. Σας τηλεφωνεί όμως μία φίλη σας να έρθει για καφέ στο σπίτι και εσείς αμέσως ξεχνάτε την υπόσχεση που έχετε δώσει στο παιδί και της λέτε να έρθει. Φυσικό είναι το παιδί μόλις τελειώσει τα μαθήματα του να απαιτήσει να πάτε στο Λούνα Πάρκ και εάν δεν το κάνετε να έχετε σκηνές, μούτρα και κλάματα. Μπορείτε να δώσετε την επιλογή στη φίλη σας να σας συνοδέψει στο Λούνα Πάρκ ή να έλθει για καφέ την επόμενη μέρα.

Όταν αρνείστε να πιστέψετε ότι το παιδί σας είναι ικανό να κάνει κάτι που το κατηγόρησαν ότι έκανε. Πχ σας καλούν από το σχολείο και σας λένε ότι το παιδί σας έσπασε ένα τζάμι. Τότε, μπροστά στο παιδί προσπαθείτε να πείσετε τον δάσκαλο ότι δεν είναι δυνατόν το δικό σας παιδί να έσπασε το τζάμι και ότι κάποιο λάθος έχει γίνει. Σωστότερο θα ήταν μπροστά στον δάσκαλο να ρωτήσετε το ίδιο το παιδί εάν έχει κάνει κάτι τέτοιο και πώς σκοπεύει να επανορθώσει τη ζημιά (δεν είναι αποδεκτές απαντήσεις του στυλ θα πληρώσεις εσύ μαμά τα σπασμένα μου)

Όταν δίνουμε τις μάχες του πχ. Έρχεται το παιδί σας και σας λέει ότι στο σχολείο τα παιδιά δεν το παίζουν. Κι εσείς θεωρείτε σωστό να πάτε στο σχολείο να βρείτε τα άλλα παιδάκια και να τα ρωτήσετε γιατί δεν περιλαμβάνουν και το δικό σας παιδί στα παιχνίδια τους. Ετσι δεν βελτιώνεται η κατάσταση διότι τα αλλά παιδιά θα το χαρακτηρίσουν μαμμόθρεφτο και θα το πειράζουν αργότερα. Μπορείτε να συζητήσετε με το παιδί σας να ψάξετε γιατί δεν τον παίζουν τα αλλά παιδιά και να βρείτε από κοινού πιθανές λύσεις.

Όταν ανέχεστε και δικαιολογείτε ανάρμοστη ή επιθετική συμπεριφορά από το παιδί σας ή από άλλους για να αποφύγετε περαιτέρω συγκρούσεις. Για παράδειγμα, έχετε καλέσει αλλά παιδάκια στο σπίτι για να παίξουν με το δικό σας παιδί και διαπιστώνετε ότι το παιδί σας αρνείται να μοιραστεί τα παιχνίδια του με τα άλλα παιδάκια, τα χτυπάει και τους φέρεται ανάρμοστα. Για να μην καταλάβουν οι άλλες μαμάδες τι ακριβώς συμβαίνει κλείνετε την πόρτα του παιδικού δωματίου να μην ακούγονται οι φωνές. Όχι. Επεμβαίνετε και λετε στο παιδί σας ότι, εάν δεν μπορεί να συνεργαστεί και να παίξει με τα άλλα παιδιά, δεν θα τα ξανακαλέσετε αλλά τώρα οφείλει να συμπεριφέρεται καλά και να μην τα χτυπάει.

Όταν είστε αμελής σαν πρέπει να αποδώσετε στο παιδί σας ευθύνες για την συμπεριφορά του, ιδιαίτερα εάν είστε κουρασμένη, απογοητευμένη ή αρχίζετε ν' αναρωτιέστε "τι στο καλό αξίζει τον κόπο ν' ασχοληθώ;" Τα παιδιά θα πρέπει να συνηθίσουν στην ύπαρξη μίας συνέπειας. Άσχετα με το αν είστε χαρούμενη ή λυπημένη, κουρασμένη ή ξεκούραστη πρέπει να υπάρχει το πνεύμα ότι οι συνέπειες των πράξεων είναι κάτι που τις ακολουθεί. Κάποια μητέρα συνήθιζε να έχει μία ασταθή συμπεριφορά στο παιδί της δηλ. μπορεί τι παιδί να έκανε κάτι και επειδή η μαμά δεν είχε τα κέφια της σήμερα να το τιμωρούσε αλλά την επόμενη μέρα που το παιδί έβγαζε την ίδια ακριβώς συμπεριφορά και η μητέρα είχε κέφια έλεγα " άσε βρε παιδί μου δεν βαριέσαι". Όχι οι συνέπειες των πράξεων θα πρέπει να λειτουργούν ανεξάρτητα από τα κέφια μας. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το μάθουν και τα παιδιά μας.

Όταν συστηματικά αφήνετε το παιδί σας να ξεφεύγει από τις συνέπειες των πράξεων του γιατί είχε μια καλή δικαιολογία. " ο δάσκαλος τελευταία στιγμή άλλαξε το πρόγραμμα το αυριανό και δεν προλαβαίνω να κάνω αυτή την εργασία, κάνε την εσύ μαμά" Οι επιλογές σε αυτή την περίπτωση είναι α) πάει στο σχολείο χωρίς να κάνει την εργασία και εκεί έχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες ή β) κάθεται και την κάνει μόνο του.

Όταν κάνετε τις δουλειές που έχετε κανονίσει ότι θα πρέπει να τις κάνει το παιδί λέγοντας ότι είναι ευκολότερο να τις κάνετε εσείς και να τελειώνετε. Κάποια μητέρα είχε κανονίσει με τα παιδιά της ότι θα έπλεναν τα πιάτα στο σπίτι αυτά και εκείνη θα μαγείρευε. Κάποια στιγμή γυρνώντας από τη δουλειά της τα πιάτα είναι άπλυτα ενώ τα παιδιά έβλεπαν τηλεόραση όλο το απόγευμα που εκείνη ήταν στη δουλειά της... Κάθεται εκείνη και τα πλένει και ξεκινάει να μαγειρεύει. 
Όταν έρχεται με παράπονα στο γραφείο μου εξηγώντας μου την κατάσταση της λέω ότι θα έπρεπε να πει "εάν δεν πλυθούν τα πιάτα και δεν καθαριστεί η κουζίνα δεν μπορώ να αρχίσω να μαγειρεύω το βραδινό φαγητό μας" και να αποτραβηχτεί στο δωμάτιό της. Την επόμενη φορά που το δοκίμασε ήλθε κατενθουσιασμένη λέγοντας ότι τα παιδιά σηκώθηκαν και καθάρισαν την κουζίνα χωρίς να υπάρξει κανένας καυγάς και καμία διαμάχη στο σπίτι.

Όταν αφήνετε το παιδί να έχει κάποια προνόμια ενώ δεν έχει κάνει όλες του τις υποχρεώσεις. Εκλογικεύετε την κατάσταση λέγοντας "μόνο αυτή τη φορά" ή "αυτή είναι η τελευταία φορά που γίνεται αυτό" και προσθέτετε "Το εννοώ ότι είναι η τελευταία φορά" ακόμα και όταν δεν το εννοείτε. Πχ. Έχετε συμφωνήσει με το παιδί σας ότι θα διαβάζει τα μαθήματά του και μετά θα μπορεί να βλέπει τηλεόραση για μία ώρα, τα αγαπημένα του προγράμματα που τα έχετε μαγνητοσκοπήσει στο βίντεο γιατί προβάλλονται την ώρα που κανονικά θα διάβαζε, και μετά θα φάει και θα πάει για ύπνο. Το παιδί δεν έχει διαβάσει αλλά θέλει να δει τα προγράμματά του. Εάν υποχωρήσετε εκείνη τη στιγμή τότε τα όρια που έχετε θέσει δεν έχουν καμία αξία. Η συνέπεια του ότι δεν διάβασε στην ώρα του είναι ότι θα χρησιμοποιήσει αυτή τη μία ώρα για να διαβάσει ότι προλάβει και μετά θα φάει και θα κοιμηθεί. Δεν θα χρησιμοποιήσει αυτή την ώρα για να δει τηλεόραση ενώ δεν έχει διαβάσει τα μαθήματά του. Και βέβαια ούτε η ώρα του ύπνου θα αλλάξει. Μέσα σε αυτή τη μία ώρα που διαθέτει θα διαβάσει ότι προλάβει και μετά θα φάει και θα κοιμηθεί και θα έχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών του την άλλη μέρα στο σχολείο.

Φιλικά

Ελενα Μεταξά