Φθινοπωρινά ποιήματα για τα παιδάκια του νηπιαγωγείου

Πέφτουνε  ξερά τα φύλλα

πάνω από τα κλαριά

κι ωριμάσαν τα σταφύλια

στην κληματαριά.

Απόμειναν οι σπουργίτες

σύντροφοι καλοί

ήρθε πια το πρωτοβρόχι

με φωνή δειλή.  

   

Ψιλή βροχούλα 

Ψιλή βροχούλα έπιασε,

κρύφτηκαν τα πουλάκια

και τρέξανε στο σπίτι τους,

μούσκεμα τα πουλάκια.

Αμέσως εμφανίστηκαν

ένα σωρό ομπρέλες,

μποτάκια κι αδιάβροχα,

βγήκαν απ’ τις κασέλες.

Μα η βροχή δυνάμωσε!

Έγινε μπόρα τώρα,

μας ήρθε του φθινόπωρου

η μαγεμένη ώρα!

Όταν ξεκινά ο Σεπτέμβρης με τα πρωτοβρόχια, μπορούμε να πούμε και το παραπάνω ποιηματάκι με μιμητικές κινήσεις. 

Αναλύοντας το ποίημα, μπορούμε να μιλήσουμε για τα είδη της βροχής (βροχή, ψιχάλα, ψιλόβροχο, καταιγίδα, πρωτοβρόχια...)

Επίσης, μπορούμε να κάνουμε ζευγαράκια λέξεων, όπως :

βροχή - βρέχει 

ψιχάλα - ψιχαλίζει 

Στο ποιηματάκι λέει ξεκάθαρα τι χρειαζόμαστε, όταν βρέχει. Ρωτάμε τα νήπια να μας πουν τι χρειαζόμαστε στη βροχή είτε από την προσωπική τους εμπειρία είτε από αυτά που άκουσαν από το ποιηματάκι .

από Ζήση Ανθή