Εκατοντάδες παιδιά-θύματα μεταξύ 1940-1982
σε οικοτροφείο του Μόντρεαλ.
Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα σχετικά με τη «δράση» δεκάδων ατόμων σε οικοτροφείο του Μόντρεαλ.
 |
| Δράστες ήταν 28 μέλη της τοπικής καθολικής κοινότητας και έξι εργαζόμενοι στο οικοτροφείο. |
Σύμφωνα με όσα είδαν το φως της δημοσιότητας και αναφέρονται στη γαλλική
εφημερίδα Monde, από το 1940 έως το 1982, πεντακόσιοι ως εξακόσιοι
κωφοί ηλικίας 8-17 ετών φέρονται να έπεσαν θύματα σεξουαλικής
κακοποίησης. Δράστες ήταν 28 μέλη της τοπικής καθολικής κοινότητας και
έξι εργαζόμενοι στο οικοτροφείο.
«Τουλάχιστον 300 παιδιά έπεσαν θύματα συστηματικής σεξουαλικής παρενόχλησης, γεγονός που καθιστά το σκάνδαλο αυτό το μεγαλύτερο στην ιστορία με θύματα κωφά παιδιά, μεγαλύτερο και από εκείνο που αποκαλύφθηκε το 2010 και αφορούσε 200 θύματα ενός αμερικανού ιερέα» λέει ο Κάρλο Ταρίνι, εκπρόσωπος της Ενωσης του Κεμπέκ για τα θύματα των ιερωμένων.
Στις 22 Νοεμβρίου, στη διάρκεια εκπομπής της καναδικής τηλεόρασης πήραν το λόγο πρώην τρόφιμοι του οικοτροφείου.
Στόχος των θυμάτων είναι τώρα να κινητοποιήσουν την κοινή γνώμη, μετά την προσφυγή που κατέθεσαν την άνοιξη στο Ανώτατο Δικαστήριο. Η διαδικασία όμως είναι πολύ αργή. Ο μέσος όρος ηλικίας των κατηγορουμένων είναι 70 ετών. Αλλοι ιερείς έχουν πεθάνει, άλλοι εξακολουθούν να ασκούν τα καθήκοντά τους.
«Ο χρόνος πιέζει» λέει ο Ζιλ Ριντ διευθυντής του Κέντρου της κωφάλαλης κοινότητας του Μόντρεαλ, ο οποίος έχει συγκεντρώσει 124 μαρτυρίες και έχει ακούσει ιστορίες φρίκης.
«Κτυπούσαν παιδιά με μπαστούνια του μπέιζμπολ, τα έσπρωχναν στη σκάλα ή τα έδερναν μέσα στην τραπεζαρία επειδή δεν τους άρεσε το φαγητό».
Ένας οικότροφος αφηγείται ότι από τα 8 έως τα 12 χρόνια του υφίστατο σεξουαλική παρενόχληση τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα από τρεις ιερείς.
Ο Ντανιέλ Κορμιέ, 61 ετών σήμερα, ήταν λιγότερο τυχερός. Αφηγείται αυτά που αποσιώπησε όλα τα προηγούμενα χρόνια, καθώς φοβόταν ότι θα τον χαρακτήριζαν συκοφάντη. Αυτό που θέλει είναι να αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια και όσοι από τους δράστες είναι ακόμη ζωντανοί να παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη. Οπως λέει, στα οκτώ χρόνια που έμεινε στο οικοτροφείο τη δεκαετία του 1960, είδε πολλές σεξουαλικές επιθέσεις. Ενας ιερέας τον κακομεταχειριζόταν σεξουαλικά επί τρεις μήνες, ενώ δεν είχε κλείσει ούτε τα δέκα του χρόνια.
Ο Μαριούς Πακέν, νευροψυχολόγος, κωφός και ο ίδιος από τα 15 του χρόνια, εργάστηκε από το 1993 έως το 2002 στο Ινστιτούτο Ρεμόν-Ντεουάρ, το κέντρο αποκατάστασης που διαδέχθηκε το Ινστιτούτο των κωφών. Και έχει ακούσει κι αυτός τρομερές ιστορίες. «Οι καταχρήσεις, οι σοδομισμοί, οι πεολειχίες, ήταν στην ημερήσια διάταξη, και κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει».
«Τουλάχιστον 300 παιδιά έπεσαν θύματα συστηματικής σεξουαλικής παρενόχλησης, γεγονός που καθιστά το σκάνδαλο αυτό το μεγαλύτερο στην ιστορία με θύματα κωφά παιδιά, μεγαλύτερο και από εκείνο που αποκαλύφθηκε το 2010 και αφορούσε 200 θύματα ενός αμερικανού ιερέα» λέει ο Κάρλο Ταρίνι, εκπρόσωπος της Ενωσης του Κεμπέκ για τα θύματα των ιερωμένων.
Στις 22 Νοεμβρίου, στη διάρκεια εκπομπής της καναδικής τηλεόρασης πήραν το λόγο πρώην τρόφιμοι του οικοτροφείου.
Στόχος των θυμάτων είναι τώρα να κινητοποιήσουν την κοινή γνώμη, μετά την προσφυγή που κατέθεσαν την άνοιξη στο Ανώτατο Δικαστήριο. Η διαδικασία όμως είναι πολύ αργή. Ο μέσος όρος ηλικίας των κατηγορουμένων είναι 70 ετών. Αλλοι ιερείς έχουν πεθάνει, άλλοι εξακολουθούν να ασκούν τα καθήκοντά τους.
«Ο χρόνος πιέζει» λέει ο Ζιλ Ριντ διευθυντής του Κέντρου της κωφάλαλης κοινότητας του Μόντρεαλ, ο οποίος έχει συγκεντρώσει 124 μαρτυρίες και έχει ακούσει ιστορίες φρίκης.
«Κτυπούσαν παιδιά με μπαστούνια του μπέιζμπολ, τα έσπρωχναν στη σκάλα ή τα έδερναν μέσα στην τραπεζαρία επειδή δεν τους άρεσε το φαγητό».
Ένας οικότροφος αφηγείται ότι από τα 8 έως τα 12 χρόνια του υφίστατο σεξουαλική παρενόχληση τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα από τρεις ιερείς.
Ο Ντανιέλ Κορμιέ, 61 ετών σήμερα, ήταν λιγότερο τυχερός. Αφηγείται αυτά που αποσιώπησε όλα τα προηγούμενα χρόνια, καθώς φοβόταν ότι θα τον χαρακτήριζαν συκοφάντη. Αυτό που θέλει είναι να αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια και όσοι από τους δράστες είναι ακόμη ζωντανοί να παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη. Οπως λέει, στα οκτώ χρόνια που έμεινε στο οικοτροφείο τη δεκαετία του 1960, είδε πολλές σεξουαλικές επιθέσεις. Ενας ιερέας τον κακομεταχειριζόταν σεξουαλικά επί τρεις μήνες, ενώ δεν είχε κλείσει ούτε τα δέκα του χρόνια.
Ο Μαριούς Πακέν, νευροψυχολόγος, κωφός και ο ίδιος από τα 15 του χρόνια, εργάστηκε από το 1993 έως το 2002 στο Ινστιτούτο Ρεμόν-Ντεουάρ, το κέντρο αποκατάστασης που διαδέχθηκε το Ινστιτούτο των κωφών. Και έχει ακούσει κι αυτός τρομερές ιστορίες. «Οι καταχρήσεις, οι σοδομισμοί, οι πεολειχίες, ήταν στην ημερήσια διάταξη, και κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει».
από tovima
No comments:
Post a Comment