Χριστουγιεννιάτικο «Ξύπνημα» ...

Έτσι λοιπόν…
«…Ξύπνησε πάλι απότομα. Άγρια ! Με τον συνεχόμενο ήχο του κουδουνιού, αντί για τον γνώριμο του κινητού του, που χτυπάει σαν ξυπνητήρι κάθε πρωί στις 8.
«Ούτε να κοιμηθεί κανείς δεν μπορεί», σκέφτηκε και άλλαξε πλευρό γκρινιάζοντας…
Προσπάθησε να ξανακοιμηθεί, μάταια όμως. Το κουδούνι χτύπαγε σαν τρελό, ξανά και ξανά...
«Τι συμβαίνει;», αναρωτήθηκε για λίγο. Γιατί αμέσως μετά άκουσε χαρούμενα ξεφωνητά παιδιών που έλεγαν τα Κάλαντα. Τους είχαν ανοίξει στο κάτω πάτωμα.
Βλαστήμησε δυνατά. Είχε πάρει άδεια από τη δουλειά τις μέρες αυτές, επίτηδες για να ξεκουραστεί. Με ποιο δικαίωμα τον ενοχλούσαν αυτά τα μυξιάρικα;
Τι είναι σήμερα και τραγουδάνε; Μια συνηθισμένη μέρα. Μια ακόμα μουντή, γκρίζα και παγωμένη μέρα του Δεκεμβρίου.
 
Μετά θυμήθηκε πως είναι Παραμονή Χριστουγέννων.
Έσκασε στα γέλια.
«Ρε με τι αηδίες κάθονται και παραμυθιάζονται κάποιοι...», φώναξε με θριαμβευτικό, σαρκαστικό χαμόγελο.
Σηκώθηκε, έφτιαξε καφέ και κάθισε στον υπολογιστή. Είχε μήνυμα από τη Λένα στο Facebook, για να συναντηθούν . . .

περισσότερα στη Βασιλεία των Ουρανών