Από Ψηλά ...

View from the top

Posted by kostas 

Λίγα λόγια για τη φιλία...

Τελικά ποιος είναι φίλος πραγματικός; Είναι φίλος εκείνος που βγαίνουμε βόλτες μαζί; Είναι φίλοι η παρέα που έχουμε; Θεωρείται φίλος αυτός που μας συμπαραστέκεται στα δύσκολα; Είναι δυνατόν να έχουμε πολλούς φίλους; 

---

Φίλοι ή Facebook φίλοι; Η φιλία στα χρόνια του ...facebook!

Aristotle on friendship

«Η εύνοια μοιάζει με την φιλία, αλλά δεν είναι φιλία. Εύνοια μπορεί να νιώθει κανένας και για άγνωστα πρόσωπα χωρίς να το ξέρουν. Γι αυτό έχουμε μιλήσει και προηγουμένως. Όμως η εύνοια δεν είναι ούτε αγάπη γιατί δεν φέρνει μαζί της ούτε την ένταση ούτε την ορμή της ψυχής, χαρακτηριστικά γνωρίσματα συνυφασμένα με την αγάπη.»

Η φιλία σύμφωνα με τον Αριστοτέλη και τα "Ηθικά Νικομάχεια"

---

Το πόσο τεράστια είναι η αξία της φιλίας είναι δεδομένο. Ο άνθρωπος είναι πλασμένος για να έχει φίλους! Άρα, είναι αναγκαίο και επιβεβλημένο (;μάλλον ναι...) να έχουμε φίλους... Αλλά, όμως, ποιος είναι φίλος; Σίγουρα θα ΄χεις ακούσει αυτό που λένε πολλοί ότι οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολες στιγμές σου. Αλλά και στις ευχάριστες, νομίζω... 

Φίλος είναι εκείνος που βρίσκεται κοντά σου χωρίς να περιμένει ανταπόδοση, χωρίς να έχει κάποιο συμφέρον. Κανένα απολύτως! Φίλος είναι εκείνος που θα ενδιαφερθεί για σένα χωρίς να έχει την ανάγκη σου.

Η παρέα που λες ότι έχεις είναι φίλοι σου; Αυτό δεν το ξέρω! Θα το αποδείξει ο χρόνος! Φίλος είναι εκείνος που σε δέχεται ακριβώς όπως είσαι, χωρίς να σε κατακρίνει, χωρίς γελάει πίσω απ' την πλάτη σου. Όταν η παρέα στο σχολείο, στη δουλειά, στον περίγυρό σου σε κοροϊδεύει που νηστεύεις ή που πας για εξομολόγηση ή όταν εσύ νιώθεις όχι άνετα, τότε κάτι δεν πάει καλά με την παρέα... Μάλλον θα πρέπει να επαναπροσδιορίσεις κάποια πράγματα.

Η φιλία είναι κάτι που αντέχει στο χρόνο. Κάτι που δοκιμάζεται. Κάτι που περνάει από φωτιά δυσκολιών και περιστάσεων. Κάτι σπάνιο και δύσκολο. Μα και τόσο ωραίο! 

Υπάρχει ένα μεγάλο ΑΛΛΑ! Ποιο; Φίλοι δεν είναι μόνοι οι άλλοι για σένα, ΑΛΛΑ και συ για τους άλλους! Δηλαδή, μην περιμένεις τα πάντα απ' τους άλλους. Ο Θεός μάς έδωσε μια εντολή: αγάπα το Θεό και τον πλησίον! Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Αγάπα εσύ χωρίς όρια, χωρίς προκαταλήψεις, ειλικρινά και άδολα. 

Το μυστικό της φιλίας είναι να αγαπάς εσύ πρώτος γνήσια και άδολα! Δηλαδή να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα!

Αναρτήθηκε από Σεβάχ ο Θαλασσινός

Μμμμ... η μανούλα έφτιαξε ομελέτα με λαχανικά!

Fresh Vegetable Omelet Recipe

Υλικά για 4 άτομα

1 κιλό πατάτες, σε κυβάκια
2-3 μελιτζάνες, σε κυβάκια
2-3 κολοκυθάκια, σε κυβάκια
2 λουκάνικα με πράσο, σε ροδέλες
2 φλ. γραβιέρα, σε κυβάκια
6 αβγά, ελαφρώς χτυπημένα
φρεσκοτριμμένο πιπέρι
έ.π. ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Εκτέλεση

* Σε ένα φαρδύ τηγάνι ζεσταίνουμε αρκετό λάδι και τηγανίζουμε τις πατάτες μέχρι να πάρουν χρώμα και να ψηθούν καλά. Τις βγάζουμε με μια τρυπητή κουτάλα και τις αφήνουμε σε χαρτί κουζίνας να τραβήξει το περιττό λάδι.
* Το ίδιο κάνουμε με τις μελιτζάνες, τα κολοκυθάκια και τα λουκάνικα. Σε μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε λίγο λάδι, ρίχνουμε τα τηγανισμένα λαχανικά, το λουκάνικο, το τυρί και περιχύνουμε από πάνω με τα αβγά. Τα ανακατεύουμε καλά μέχρι να ψηθεί το αβγό. Πασπαλίζουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και σερβίρουμε.

Tips
Αν δεν έχουμε μεγάλο τηγάνι, μπορούμε να το κάνουμε σε μικρότερο φτιάχνοντας ατομικές μερίδες.
Μπορούμε να κάνουμε την ίδια συνταγή ψήνοντας την ομελέτα στον φούρνο σε ένα ταψάκι στους 200°C για περίπου 15 λεπτά. 

tovima

Η Διατροφή της μητέρας που θηλάζει

 Δεν απαιτείται τέλεια διατροφή για το θηλασμό. Το μόνο που απαιτείται με το φαγητό της λεχώνας είναι κοινή λογική, όχι υπερβολική ενασχόληση και όχι συνεχής ανησυχία. Αυστηροί κανόνες κάνουν το θηλασμό αχρείαστα πολύπλοκο.

Τρώτε όπως όλος ο κόσμος. Επιλέγετε συνήθως υγιεινές τροφές, προσέχετε τα λιπαρά, δεν καταναλώνετε πολλά γλυκά. Υπάρχουν όμως και μέρες που κάνετε υπερβολές, που πέφτετε πάνω σε όλα τα τηγανητά πιάτα μιας ταβέρνας, που πίνετε αλκοόλ και κάνετε και από κανένα τσιγάρο.

Diet for a healthy breastfeeding mom

Κάποιος σας λέει ότι, για να κερδίσετε ένα ταξίδι για έξι μήνες σε άγνωστο προορισμό, θα πρέπει να συμφωνήσετε σε ένα αυστηρό διαιτολόγιο: να κόψετε τα καυτερά, τα μπαχαρικά, τα όσπρια, το λάχανο και το κουνουπίδι, τα γαλακτοκομικά, να τρώτε συνεχώς κρέας και σούπες, να πίνετε μόνο νερό σε μεγάλες ποσότητες και για έξι μήνες να μην πιείτε ποτέ καφέ ή αλκοόλ. Τι κάνετε; Το πιο πιθανό είναι ότι επιλέγετε να μείνετε σπίτι σας, να απολαύσετε το συνηθισμένο σας διαιτολόγιο, να κάνετε μικρά ταξιδάκια κάπου κοντά χωρίς επιβαλλόμενες απαιτήσεις και να αφήσετε τα ιδιαίτερα και περίεργα ταξίδια προς το άγνωστο για μια άλλη ζωή.

Κάθε φορά που ένας επαγγελματίας υγείας, ένας συγγενής ή ένας φίλος παραπληροφορεί την έγκυο ή θηλάζουσα μητέρα, παραθέτοντας εκτενή κατάλογο των περιορισμών που πρέπει αυτή να εφαρμόσει στη διατροφή της για όσο θηλάζει, ενθαρρύνει την απόφαση της ίδιας γυναίκας να μην ξεκινήσει το θηλασμό ή να τον σταματήσει πρόωρα. «Μην τρως πορτοκάλια, μπανάνες, φράουλες, γαλακτοκομικά, λάχανο, κρεμμύδι, σκόρδο, ξηρούς καρπούς , φράουλες..». Η αλήθεια είναι ότι το ταξίδι στο άγνωστο που λέγεται γαλουχία δεν απαιτεί από τη μητέρα κανέναν ειδικό περιορισμό, είναι ένα όμορφο ταξίδι με όλη τη χαρά που προσφέρει μια συνηθισμένη, φυσιολογική ζωή.

Κάθε φορά που κάποιος σας απαγορεύει να τρώτε σκόρδο όσο θηλάζετε, απαντήστε με μια ερώτηση: «Πόσο ασφαλές είναι να μη θηλάζω εάν συνεχίσω να τρώω σκόρδο και διακόψω το θηλασμό;» Η απάντηση είναι καθόλου. Το παιδί που θηλάζει μια μαμά που δεν έχει και το καλύτερο διαιτολόγιο είναι πολύ πιο ασφαλές και υγιές από το παιδί που δε θηλάζει καθόλου τη μαμά που κάνει την ιδανική διατροφή. Ο θηλασμός δε χρειάζεται να είναι ιδανική κατάσταση, ένα βουνό που έχουμε να σκαρφαλώσουμε, ένα σύνολο από αυστηρούς κανόνες που δυσκολεύει τη ζωή μας, μια ιδιαιτερότητα που αποθαρρύνει τις γυναίκες. Σύμφωνα με όλα τα επιστημονικά στοιχεία, η επιλογή του «μη θηλασμού» είναι σχεδόν πάντα η χειρότερη για την σωματική και ψυχική υγεία παιδιού και γυναίκας.

Ο θηλασμός είναι φυσιολογική κατάσταση για ανθρώπους κοινούς θνητούς που κάνουν και λάθη στη διατροφή τους. Δεν είναι ιδανική κατάσταση αλλά ο φυσιολογικός τρόπος διατροφής των βρεφών μας. Αν μια μητέρα δέχεται οδηγίες που δυσκολεύουν τη ζωή της, είναι πιο πιθανό να δει το θηλασμό ως βουνό και να μην θηλάσει ή να σταματήσει το θηλασμό. Δεν απαιτείται τέλεια διατροφή για το θηλασμό. Το μόνο που απαιτείται με το φαγητό της λεχώνας είναι κοινή λογική, όχι υπερβολική ενασχόληση και όχι συνεχής ανησυχία. Αυστηροί κανόνες κάνουν το θηλασμό αχρείαστα πολύπλοκο.

Μια ισορροπημένη, ομαλή διατροφή με φυσιολογική ποικιλία, ίδια με την συνιστώμενη για τους ενήλικες γενικότερα, είναι ό,τι χρειάζεται. Η μητέρα που θηλάζει πρέπει να τρώει ανάλογα με την όρεξή της, όχι με το ζόρι.

Η λεχώνα πρέπει να καταναλώνει όλες τις κατηγορίες τροφίμων: γαλακτοκομικά, δημητριακά, λαχανικά, φρούτα, όσπρια, ψάρια, κρέας, αυγό, ξηροί καρποί. Δεν αποκλείουμε τίποτα προκαταβολικά από τη διατροφή της λεχώνας.  

Εμείς οι ενήλικες τρώμε κανονικά τυρί και δεν απαγορεύεται προκαταβολικά να το καταναλώσουμε επειδή 2 από μας θα αναπτύξουν αλλεργία. Έτσι και με το θηλασμό, από τα 100 μωρά τα 98 θα ωφεληθούν από τα πολύτιμα συστατικά του τυριού το οποίο καταναλώνει η μητέρα τους. Δύο μπορεί να αναπτύξουν αλλεργία, οπότε οι μητέρες τους, σε συνεργασία με το γιατρό τους, θα δοκιμάσουν να διακόψουν την κατανάλωση γαλακτοκομικών.

Δεν πρέπει να αποκλείουμε από τη διατροφή όλων ανεξαιρέτως των λεχώνων συγκεκριμένα τρόφιμα όπως σκόρδο, κρεμμύδι, πράσινα λαχανικά, όσπρια, λάχανο, καυτερά, όξινα φρούτα. Αυθαίρετοι περιορισμοί στη διατροφή, χωρίς επιστημονική βάση, δυσκολεύουν τη ζωή της μητέρας, δημιουργούν προβλήματα υγείας, μονοτονία, ταλαιπωρία και οδηγούν στην εγκατάλειψη του θηλασμού. Επίσης δημιουργούν μονοτονία στη γεύση και για το παιδί. Η ποικιλία στη διατροφή της μητέρας μεταφράζεται σε ποικιλία στη γεύση του μητρικού γάλακτος και αυτή σε μεγαλύτερη ευκολία το παιδί να δεχτεί διαφορετικές τροφές όσο μεγαλώνει. Αν η μητέρα τρώει σκόρδο, το παιδί θα αγαπήσει το σκόρδο στο φαγητό του όταν θα είναι 18 μηνών!

Οι περιοριστικές αυτές οδηγίες, πολλές φορές μάλιστα δοσμένες από ειδικούς και μη με τις καλύτερες προθέσεις, οδηγίες που οδηγούν τις μητέρες να πιστέψουν ότι πρέπει να έχουν την τέλεια διατροφή για να θηλάσουν, συνιστούν βλαβερά ταμπού, αχρείαστα εμπόδια στο θηλασμό και ακατάλληλες παρεμβολές σε αυτόν.

Όλες οι μητέρες, εκτός από τις σοβαρά απιχνασμένες, μπορούν και παράγουν γάλα σε επαρκή ποσότητα και ποιότητα για να υποστηρίξουν πλήρως ...

Ἀ­πο­λεί­πειν ὁ θε­ὸς Ἀν­τώ­νιον

Το «Ἀπολείπειν ὁ Θεός Ἀντώνιον» του Κωνσταντίνου Καβάφη, αναφέρεται στη μεγάλη αξία που έχει η διατήρηση της αξιοπρέπειας μπροστά στην απώλεια. 

The god abandons Antony
by Constantine P. Cavafy (1863-1933)

Το ποίημα του Καβάφη, βέβαια, παρόλο που αναφέρεται στον Αντώνιο στην πραγματικότητα έχει μια πολύ ευρύτερη εφαρμογή και απευθύνεται ουσιαστικά σε κάθε άνθρωπο. Ο Αντώνιος, δηλαδή, συμβολίζει κάθε άνθρωπο που έχοντας αγωνιστεί στη ζωή του για να πετύχει τους στόχους και τα όνειρά του, έρχεται κάποια στιγμή αντιμέτωπος με την απώλεια όλων αυτών. Τότε είναι που, σύμφωνα με τον ποιητή, θα πρέπει να δείξει όλη του την ψυχική δύναμη, αντιμετωπίζοντας την απώλεια με αξιοπρέπεια και χωρίς κλάματα και παρακάλια. Ο άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του, αγωνίζεται για όσα επιθυμεί, αλλά είναι πάντοτε έτοιμος να αντιμετωπίσει και το ενδεχόμενο να χάσει όσα έχει αποκτήσει.

 

«Ἀπολείπειν ὁ Θεός Ἀντώνιον» 

Σὰν ἔ­ξαφ­να ὥ­ρα με­σά­νυ­χτ’ ἀ­κου­σθῇ

ἀ­ό­ρα­τος θί­α­σος νὰ περ­νᾷ,

μὲ μου­σι­κὲς ἐ­ξαί­σι­ες, μὲ φω­νές –

τὴν τύ­χη σου ποὺ ἐν­δί­δει πιά, τὰ ἔρ­γα σου

ποὺ ἀ­πέ­τυ­χαν, τὰ σχέ­δια τῆς ζω­ῆς σου

ποὺ βγῆ­καν ὅ­λα πλά­νες, μὴ ἀ­νω­φέ­λε­τα θρη­νή­σῃς.

Σὰν ἕ­τοι­μος ἀ­πὸ και­ρό, σὰ θαρ­ρα­λέ­ος,

ἀ­πο­χαι­ρέ­τα την, τὴν Ἀ­λε­ξάν­δρεια ποὺ φεύ­γει…

Πρὸ πάν­των νὰ μὴ γε­λα­σθῇς, μὴν πῇς πὼς ἦ­ταν

ἕ­να ὄ­νει­ρο, πὼς ἀ­πα­τή­θη­κεν ἡ ἀ­κο­ή σου –

μά­ται­ες ἐλ­πί­δες τέ­τοι­ες μὴν κα­τα­δε­χθῇς.

Σὰν ἕ­τοι­μος ἀ­πὸ και­ρό, σὰ θαρ­ρα­λέ­ος,

σὰν ποὺ ται­ριά­ζει σε ποὺ ἀ­ξι­ώ­θη­κες μιὰ τέ­τοι­α πό­λη,

πλη­σί­α­σε στα­θε­ρὰ πρὸς τὸ πα­ρά­θυ­ρο,

κι ἄ­κου­σε μὲ συγ­κί­νη­σιν -ἀλ­λ’­ὄ­χι

μὲ τῶν δει­λῶν τὰ πα­ρα­κά­λια καὶ πα­ρά­πο­να –

ὡς τε­λευ­ταί­α ἀ­πό­λαυ­ση τοὺς ἤ­χους,

 τὰ ἐ­ξαί­σια ὄρ­γα­να τοῦ μυ­στι­κοῦ θιά­σου,

κι ἀ­πο­χαι­ρέ­τα την, τὴν Ἀ­λε­ξάν­δρεια ποὺ χά­νεις…

Κων­σταν­τίνος Κα­βά­φης (1911)

καὶ τὸ χω­ρί­ο ποὺ τὸν ἐ­νέ­πνευ­σε νὰ γρά­ψῃ τὸ ἐ­ξαι­ρε­τι­κό του ποί­η­μα:

(Πλού­ταρ­χος, Βί­ος τοῦ Ἀν­τω­νί­ου)

«Ἐν ταύ­τῃ τῇ νυ­κτὶ λέ­γε­ται με­σού­σῃ σχε­δόν, ἐν ἡ­συ­χί­ᾳ καὶ κα­τη­φεί­ᾳ τῆς πό­λε­ως δι­ὰ φό­βον καὶ προσ­δο­κί­αν τοῦ μέλ­λον­τος οὔ­σης, αἰφ­νί­δι­ον ὀρ­γά­νων τε παν­το­δα­πῶν ἐμ­με­λεῖς φω­νὰς ἀ­κου­σθῆ­ναι καὶ βο­ὴν ὄ­χλου με­τ’­εὐ­α­σμῶν καὶ πη­δή­σε­ων σα­τυ­ρι­κῶν, ὥ­σπερ θι­ά­σου τι­νὸς οὐκ ἀ­θο­ρύ­βως ἐ­ξε­λαύ­νον­τος· εἶ­ναι δὲ τὴν ὁρ­μὴν ὁ­μοῦ τι δι­ὰ τῆς πό­λε­ως μέ­σης ἐ­πὶ τὴν πύ­λην ἔ­ξω τὴν τε­τραμ­μέ­νην πρὸς τοὺς πο­λε­μί­ους, καὶ ταύ­τῃ τὸν θό­ρυ­βον ἐκ­πε­σεῖν πλεῖ­στον γε­νό­με­νον. Ἐ­δό­κει δὲ τοῖς ἀ­να­λο­γι­ζο­μέ­νοις τὸ ση­μεῖ­ον ἀ­πο­λεί­πειν ὁ θε­ὸς Ἀν­τώ­νι­ον, ᾧ μά­λι­στα συ­νε­ξο­μοι­ῶν καὶ συ­νοι­κει­ῶν ἑ­αυ­τὸν δι­ε­τέ­λε­σεν».

Ἀναρτήθηκε ἀπό panos

Η ιδέα της ανάρτησης ήταν από Giota's Corner

Το ποίημα στηρίζεται στο ιστορικό γεγονός της ήττα του Αντωνίου στο 'Άκτιο το 31 π.Χ. και το τέλος του στην Αλεξάνδρεια.  

Συμβολίζει τον άνθρωπο που αξιώθηκε δόξα και απολαύσεις, όμως καλείται στο αποκορύφωμα της δόξας του να τα εγκαταλείψει όλα. 

Τραγική μορφή, από την οποία ο ποιητής απαιτεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συμπεριφερθεί με αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμό και μεγαλοπρέπεια. 

Η ιδανική συμπεριφορά για τον Άνθρωπο αντάξιο των μεγαλείων που γεύτηκε, είναι να χαρεί με ευγνωμοσύνη ακόμα και τις τελευταίες μαρτυρικές του στιγμές.

Σχόλια από Το ΠΑΠΙ