Όταν το παιδί μου θυμώνει…

Το παιδί σας έπεσε στο πάτωμα χτυπώντας χέρια και πόδια γιατί δεν το αφήσατε να φάει κι άλλο παγωτό, άρχισε να τσιρίζει και να σας κλωτσάει όταν του είπατε ότι πρέπει να φύγετε από τις κούνιες, πετάει και καταστρέφει το παιχνίδι του επειδή δε θέλει να το μοιραστεί με το αδελφάκι του;

Μάλλον νιώθετε αναστατωμένοι, ανήσυχοι, προβληματισμένοι, συχνά ανήμποροι αντικρίζοντας τέτοιες συμπεριφορές.

Αναρωτιέστε τι έπαθε το παιδί σας;
Είναι θυμωμένο….
Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα το οποίο βιώνουμε όλοι μας, μεγάλοι και μικροί. Είναι ένας υγιής τρόπος αντίδρασης όταν νιώθουμε ότι έχουμε αδικηθεί, προσβληθεί, πληγωθεί, όταν κάποια επιθυμία μας δεν πραγματοποιείται.
Ο θυμός δεν είναι “κακό” συναίσθημα…
Δεν είναι “κακό” να θυμώνουμε…
Ο τρόπος που θυμώνουμε κάνει τη διαφορά…!
Ασφαλώς και τα παιδιά πρέπει να εκφράζονται όταν νιώθουν θυμωμένα. 

Ο θυμός που δεν εκφράζεται και καταπιέζεται, ΔΙΟΓΚΩΝΕΤΑΙ…

Τα παιδιά που δεν μπορούν να εκφραστούν ικανοποιητικά λεκτικά και υπολείπονται σε κοινωνικές δεξιότητες επικοινωνούν τις ανάγκες τους με θυμό, συχνότερα και εντονότερα.
Τι είναι αυτό όμως που ενεργοποεί αυτό το συναίσθημα στα παιδιά;

Γιατί τα παιδιά θυμώνουν;

Τα παιδιά αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο, κυρίως, όταν:

• πεινάνε
• είναι άρρωστα ή πονάνε
• ζηλεύουν το αδελφάκι τους
• έχουν αδικηθεί
• έχουν προσβληθεί
• είναι δυστυχισμένα
• απογοητευμένα
• απελπισμένα
• βιώνουν απόρριψη
• έντονη κριτική
• συχνές αποτυχίες (π.χ. στο σχολείο)
• είναι μόνα (π.χ. δεν τα παίζει κάποιο άλλο παιδάκι)
• δεν γίνεται το δικό τους (αυτό που έχουν σκεφτεί)
• δεν τους καταλαβαίνουν οι άλλοι (ελλιπής ανάπτυξη λόγου)
• κ.ά.

Με ποιον τρόπο τα παιδιά εκφράζουν αυτό το συναίσθημα;

Πώς εκφράζουν τα παιδιά τον θυμό τους;

• χρησιμοποιώντας “άσχημα λόγια” (βρίζοντας)
• σπρώχνοντας και χτυπώντας
• αρνούμενα να φάνε
• κλαίγοντας
• έχοντας συνεχή εκνευρισμό και ένταση
• πετώντας, καταστρέφοντας αντικείμενα
• δείχνοντας περιφρόνηση προς το πρόσωπο με το οποίο είναι θυμωμένα
• σπανιότερα, τραβώντας τα μαλλιά τους, δαγκώνοντας τα χείλη τους (αυτοτραυματισμός)

Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσουμε και να προλάβουμε μια έκρηξη θυμού. Γι αυτό, είναι καλό να γνωρίζουμε…

7 ιδέες για τη διακόσμηση του παιδικού δωματίου

Θέλετε να φτιάξετε ένα παραμυθένιο δωμάτιο για το νέο μέλος της οικογένειας; Ονειρεύεστε κάτι ιδιαίτερο και μοναδικό, όπως το αγγελούδι σας;

Αφού καταλήξετε στα βασικά έπιπλα και τις χρωματικές αποχρώσεις των τοίχων και των υφασμάτων, πάρτε μερικές ιδέες που θα δώσουν στο δωμάτιο του μωρού πρωτότυπες διακοσμητικές πινελιές.

Δέντρο με κλουβάκια πουλιών

Τι θα χρειαστείτε; Αυτοκόλλητα τοίχου με σχέδιο δέντρου (δείτε εδώ). Ξύλινα κλουβάκια σε διάφορα χρώματα, τα οποία μπορείτε να παραγγείλετε να σας φτιάξει κάποιος ξυλουργός. Για τα φύλλα, μπορείτε να πάρετε υφάσματα ή χαρτόνια σε διάφορα χρώματα και, χρησιμοποιώντας πραγματικά φύλλα ως πατρόν, να τα κόψετε και τα κολλήσετε με ταινίες διπλής όψεως στο δέντρο.

Έντονα χρώματα στους τοίχους

Αντί για το συνηθισμένο σενάριο με το έγχρωμο σχέδιο πάνω στον λευκό τοίχο, το ανάποδο δείχνει πολύ πιο εντυπωσιακό. Τέτοια σχέδια θα βρείτε σε αμέτρητα καταστήματα με αυτοκόλλητα τοίχων, αλλά και στην Carteco.

Στη θέση της ντουλάπας

Για να πετύχετε το αποτέλεσμα της φωτογραφίας, θα χρειαστεί να αφαιρέσετε την εντοιχισμένη ντουλάπα του δωματίου, να βάψετε τον τοίχο και να τοποθετήσετε εκεί την κούνια του μωρού. Έτσι θα κερδίσετε πολύ χώρο στο δωμάτιο, ενώ για τα ρούχα του μωρού μπορείτε να τοποθετήσετε μία πολύ μικρότερη ντουλάπα με συρτάρια.

Αλλάξτε τα πόμολα

Μια μικρή αλλαγή που μπορείτε να κάνετε για να δώσετε χρώμα και στιλ στο δωμάτιο, είναι να αλλάξετε τα συμβατικά πόμολα των επίπλων ή των ντουλαπιών με άλλα, πολύ πιο ευφάνταστα. Μεγάλη ποικιλία σε τέτοια πόμολα θα βρείτε στο Etsy.

Κλαδιά με λουλούδια

Ένα ακόμα όμορφο σχέδιο, για το οποίο επίσης θα χρειαστείτε αυτοκόλλητα τοίχου, είναι το παραπάνω. Η δική σας συμβολή θα είναι να προσθέσετε στα κλαδιά πολύχρωμα, υφασμάτινα λουλούδια, τα οποία θα βρείτε είτε σε καταστήματα με είδη διακόσμησης σπιτιού (π.χ. στο Le Shop) είτε σε καταστήματα με είδη ραπτικής (π.χ. στον Καλυβιώτη)

Ταπετσαρία-χάρτης

Ένας τεράστιος χάρτης σε έναν τοίχο του παιδικού δωματίου είναι μία εξαιρετική ιδέα για να προσθέσετε χρώμα, φαντασία και… ταξιδιωτική διάθεση. Χάρτες ως ταπετσαρίες ή αυτοκόλλητα θα βρείτε σε διάφορα καταστήματα με αυτοκόλλητα τοίχου, καθώς και εδώ.

Έντονα βαμμένο πάτωμα

Ξέρετε πως αν το πάτωμα του δωματίου του μωρού είναι ξύλινο μπορείτε να το βάψετε, με ειδική μπογιά, σε ό,τι χρώμα εσείς θέλετε; Απευθυνθείτε είτε στο χρωματοπωλείο της περιοχής σας είτε σε κάποιον έμπειρο «πατωματζή» για περισσότερες συμβουλές και προτάσεις.

Πηγή: Babycenter

Προφυλακιστέος 63χρονος για σεξουαλική κακοποίηση 9χρονης

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ 
Ο ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΗΣ

Την υπεράσπισή του αρνήθηκαν να αναλάβουν οι δικηγόροι της Καβάλας και έτσι ο συνήγορός του ορίστηκε από τις δικαστικές αρχές της πόλης.

Η τοπική κοινωνία έχει αναστατωθεί από την φρικιαστική περιπέτεια που έζησε το κορίτσι.

Ο ιατροδικαστής Νίκος Τσιφνίδης από την Ιατροδικαστική Υπηρεσία Κομοτηνής, που εξέτασε σήμερα την ανήλικη, διαπίστωσε τραύματα στα γεννητικά της όργανα που συντείνουν σε μακροχρόνια σεξουαλική κακοποίησή της.
Η ανήλικη προσήλθε χθες στην Αστυνομική Διεύθυνση Καβάλας, συνοδευόμενη από τη θεία της, και κατήγγειλε τη σεξουαλική κακοποίησή της από τον 63χρονο σύζυγο της γιαγιάς της.

Ο 63χρονος ζούσε με την καταγόμενη από τη Βουλγαρία σύζυγό του στην κοινότητα Λυδία του Δήμου Καβάλας και η εννιάχρονη, η οποία διέμενε με τη μητέρα της στη Βουλγαρία, τούς επισκεπτόταν κατά τακτά χρονικά διαστήματα.

Ο 63χρονος συνελήφθη χθες το απόγευμα από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καβάλας και σήμερα επρόκειτο να οδηγηθεί στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καβάλας προκειμένου να απολογηθεί και στη συνέχεια να αποφασιστεί αν θα κριθεί προφυλακιστέος.

ethnos

Κάντε το παιδί σας λιγότερο ντροπαλό

Δεν τα πάει καλά με τους ξένους
 

Κάθε φορά που έρχεται κάποιος φίλος στο σπίτι, που δεν τον έχει ξαναδεί ή τον έχει δει λίγες φορές, το παιδί μου (3 ετών) ντρέπεται υπερβολικά. Αρνείται πεισματικά να του μιλήσει, δεν απαντάει, ενώ κάποιες φορές έβαλε τα κλάματα. Πώς θα τον κάνω να εξοικειωθεί με άγνωστα πρόσωπα και να είναι πιο κοινωνικός; Σημαίνει αυτό κάτι για τη συμπεριφορά του όταν θα πάει σχολείο; Θα του είναι εύκολο να κάνει φίλους;

Parenting the shy children

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτήν την ηλικία τα περισσότερα παιδιά δεν εμπιστεύονται τους «ξένους», δηλαδή τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν καλά. Αισθάνονται συνήθως ασφάλεια με τη μαμά και τον μπαμπά και υποψιάζονται τα περισσότερα άτομα που προσπαθούν να τα πλησιάσουν. 
Αν λάβουμε υπόψη ότι οι περισσότεροι ενήλικες γαργαλάνε, κάνουν μορφασμούς ή αγκαλιάζουν τα μικρά παιδιά, χωρίς να προσπαθήσουν να τα πλησιάσουν σιγά-σιγά, το πρόβλημα γίνεται πιο περίπλοκο. Σίγουρα είναι καλό το παιδί να μην εμπιστεύεται οποιονδήποτε άνθρωπο που δεν ξέρει. Επίσης τα παιδιά που δεν έρχονται σε επαφή με πολλά και διαφορετικά πρόσωπα στο περιβάλλον τους μπορεί να είναι πιο ντροπαλά.

1. Αν δείτε ότι το παιδί σας αρνείται να μιλήσει σε κάποιον γνωστό σας, μην το πιέσετε. Δώστε του το χρόνο του και σίγουρα μην το κοροϊδέψετε λέγοντας, πχ, «τι ανοησίες είναι αυτές» ή «πήγαινε αμέσως στη θεία και δώσε της ένα φιλάκι». Αφήστε το χωρίς να το κάνετε θέμα και εκείνο σιγά σιγά θα αποφασίσει να πλησιάσει τους άλλους, αν θέλει.
2. Εξηγήστε στους γνωστούς σας ότι τα μικρά παιδιά χρειάζονται πάντα λίγο χρόνο για να πλησιάσουν τους άλλους και μην δείχνετε να ντρέπεστε για το αγοράκι σας.
3. Γενικά είναι καλό να παίρνετε το παιδί μαζί σας όταν συναντιέστε με φίλους ή πηγαίνετε για ψώνια, ώστε να έρχεται σε επαφή με άλλους ανθρώπους και να συνηθίζει την παρουσία τους.
4. Μην δίνετε επίθετα στο παιδί όπως «φοβισμένο», «αντικοινωνικό» κ.λπ. που θα είναι δύσκολο να εξαλείψετε αργότερα. Δεχτείτε τα παιδί όπως είναι, βοηθήστε το και μην σκέφτεστε τι θα πουν οι άλλοι, αλλά να σας νοιάζει περισσότερο η ομαλή προσαρμογή του σιγά-σιγά.
5. Μην αγχώνεστε και μην νομίζετε ότι δεν θα έχει φίλους αργότερα ή ότι θα αντιμετωπίζει προβλήματα στο σχολείο. Τα καλά νέα είναι ότι σιγά-σιγά τα παιδιά μαθαίνουν να εμπιστεύονται τους ανθρώπους που συναντούν στο περιβάλλον τους και το πρόβλημα ελαττώνεται. Φυσικά πάντα θα υπάρχουν διαφορές από παιδί σε παιδί, γιατί το καθένα είναι μοναδικό και έχει τη δική του προσωπικότητα.
  
Βίκυ Λαγκαδιανού, Παιδοψυχολόγος M.Sc., P.M.Sc., Σύμβουλος Οικογενειακής Θεραπείας Ευρωκλινικής Παίδων
mama365