Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.

Για να μεγαλώσει ένα παιδί δεν χρειάζεται μόνο τροφή, χρειάζεται εκτίμηση, αναγνώριση, ενθάρρυνση.

Σ' αγαπώ πολύ

Μην ξεχνάτε να λέτε

Μπράβο!

Δεν πειράζει που δεν τα κατάφερες αυτή τη φορά

Είμαστε περήφανοι για σένα

Αρκεί που προσπάθησες

Θα τα καταφέρεις

Είσαι σπουδαίο παιδί

Κανείς δεν είναι τέλειος

Είσαι μοναδικό

Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσένα

Σ' αγαπώ πολύ

Έλα να προσπαθήσουμε μαζί 

Σκεφθείτε καλά - πριν πείτε

Τίποτα σωστό δεν μπορείς να κάνεις!

Ας ήταν να έμοιαζες του... Γιάννη

Σε σιχαίνομαι!

Είσαι άχρηστο, ηλίθιο, ανίκανο!

Δεν θα τα καταφέρεις ποτέ!

Δεν είσαι παιδί μου εσύ!

Φτυστό ο παππούς σου

Ο άχρηστος!

Μ' αρρώστησες! Θα με πεθάνεις!

Μακάρι να μην είχες γεννηθεί ποτέ!

Δεν σ' αγαπώ!

Παράτα με!

babaroutsoup/pareababa

Μουσείο Τηλεπικοινωνιών ΟΤΕ

Εργαστήριο εικαστικών τεχνών με θέμα τις τηλεπικοινωνίες

Πρωτέως 25, Ν. Κηφισιά

Το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ διατηρεί και εκθέτει σημαντικές συλλογές, στενά συνδεδεμένες με την ίδια την εταιρεία και την πορεία της στο χρόνο, αλλά και με την ιστορία της Ελλάδας και την εξέλιξη της κοινωνίας της. Από τις πρώτες προσπάθειες επικοινωνίας των αρχαίων με απλά μηνύματα μέχρι τις σύγχρονες, παγκόσμιες επικοινωνίες, το Μουσείο αφηγείται ένα μοναδικό ανθρώπινο επίτευγμα, τη δυνατότητα για επικοινωνία πέρα από αποστάσεις και περιορισμούς.
Το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ παρουσιάζει για πρώτη φορά ένα πρωτότυπο εκπαιδευτικό πρόγραμμα δημιουργικής απασχόλησης, βασισμένο αποκλειστικά στη συλλογή του Μουσείου, συνδέοντας την τέχνη με την τεχνολογία.
Στις βασικές δραστηριότητες του Μουσείου εντάσσονται οι ξεναγήσεις σε σχολικές ομάδες, φοιτητές, άλλες ομάδες  και μεμονωμένους επισκέπτες. Διοργανώνει εκπαιδευτικά προγράμματα με αντικείμενο τις τηλεπικοινωνίες, στον πυρήνα των οποίων βρίσκεται πάντα το παιδί. 
Το πρόγραμμα, το οποίο προσφέρεται δωρεάν και διαρκεί συνολικά μιάμιση ώρα, απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 5-8 ετών και αφορά τόσο σε σχολικές ομάδες, όσο και σε μικρούς, μεμονωμένους επισκέπτες.
Αρχικά περιλαμβάνει σύντομη ξενάγηση στους χώρους τού Μουσείου, ενώ στη συνέχεια έμπειροι εικαστικοί αναλαμβάνουν την «απασχόληση» των μικρών μας φίλων. Σκοπός, να δημιουργήσουν και να εμπνευστούν από εκθέματα, όπως οι «φρυκτωρίες», ο υδραυλικός τηλέγραφος, η τηλεγραφία, τηλεφωνικές συσκευές, δορυφορικές επικοινωνίες, κα. Έτσι, τα παιδιά μαθαίνουν διασκεδάζοντας, ενώ παίρνοντας τα έργα μαζί στο σπίτι τους, μοιράζονται με ενθουσιασμό τις εμπειρίες τους με την οικογένεια και τους φίλους τους.

Η ζωγραφική, ο πηλός, το κολάζ και οι κατασκευές 3D γίνονται «εργαλεία» στα χέρια των παιδιών για να κατανοήσουν τις τηλεπικοινωνίες και την ιστορία τους μέσα στο χρόνο. Το Παιδικό εργαστήρι περιλαμβάνει ένα κύκλο μαθημάτων διάρκειας 7 μηνών, από τα τέλη Νοεμβρίου 2010 έως τα μέσα Μαΐου 2011. Τα μαθήματα γίνονται κάθε Τρίτη και Τετάρτη για σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και νηπιαγωγεία, καθώς και ένα Σαββατοκύριακο κάθε μήνα (ώρες: 11-12.30μ.μ.) για γονείς με τα παιδιά τους. Για πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο του προγράμματος και δηλώσεις συμμετοχής, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα: 210-6201899, 210-6201999 και στο e-mail: ote-museum@ote.gr.

Info: ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΟΤΕ Πρωτέως 25, Ν. Κηφισιά
Μαθήματα: Για  σχολικές ομάδες: Τρίτη  &  Τετάρτη  11.00π.μ.-12.30μ.μ.
Για μεμονωμένους επισκέπτες: Σαββατοκύριακα σύμφωνα με το πρόγραμμα: 11.00π.μ.-12.30μ.μ, καθώς  και Τρίτη & Τετάρτη 28 & 29 Δεκεμβρίου 2010.
Ο μέγιστος αριθμός μαθητών ανά μάθημα είναι 25.
Απαιτείται έγκαιρη κράτηση  για τη συμμετοχή. Τηρείται σειρά προτεραιότητας,  ℡210-6201899  & 210-6201999, ote-museum@ote.gr

www.ote.gr

Οι κίνδυνοι του να ποστάρεις το παιδί σου στο Facebook

Πόσοι θυμούνται ακόμη ότι το Facebook ξεκίνησε από κολεγιόπαιδα που έψαχναν για καυτές γκόμενες και παγωμένες Lager; Σήμερα κατακλύζεται από φωτογραφίες νεογέννητων και νηπίων σε όλες τις πιθανές πόζες – τα πρώτα του βήματα, το πρώτο του πάρτι κ.ο.κ. – που αναρτούν οι ίδιοι οι γονείς για να εισπράξουν τα «like» και τα σχόλια των «φίλων» οι οποίοι καλούνται – αν όχι εκβιάζονται – να εμβαπτιστούν στο ψηφιακό οικογενειακό άλμπουμ: «Τι αγγελούδι είναι αυτό!», «Για δάγκωμα είναι τα μαγουλάκια αυτά!» και τα συναφή.

Το να «ποστάρεις» φωτογραφίες με το παιδί σου εκθέτοντάς το στο άπλετο φως (αλλά και στα απύθμενα σκοτάδια) του κυβερνοχώρου είναι ένα ριψοκίνδυνο σπορ που διχάζει. Για τους μισούς γονείς είναι ένας τρόπος να μοιραστούν ψηφιακά τις χαρές με τη σάρκα εκ της σαρκός τους. Για τους άλλους μισούς είναι η χαρά του cyberstalking: αφήνεις την πόρτα μισάνοιχτη για κάθε παιδόφιλο που τυχαίνει να κάνει εκεί κοντά τη βόλτα του (και μπορεί να υφαρπάξει τη φωτογραφία του τέκνου σου για το δικό του… άλμπουμ).

Συν το ότι στέλνεις στο σπλάχνο σου εντελώς αντιφατικά μηνύματα. Γιατί, πώς θα του μάθεις να διασφαλίζει τα προσωπικά δεδομένα του, όταν εσύ η ίδια έχεις «φωτογραφία» στο προφίλ σου τον υιό σου με κασκέτο του Ατρόμητου να τρώει παγωτό φιστίκι; (Ναι η Βλακεία κυριαρχεί σε αυτό το σύμπαν)

Όσο για τις υποτιθέμενες δικλίδες ασφαλείας που επικαλείται η άλλη πλευρά (ότι δείχνεις αυτό που θέλεις, σε όποιον θέλεις), «μπάζουν» από παντού. Κανείς δεν γνωρίζει πώς και σε ποια πελάγη ταξιδεύουν τα προσωπικά δεδομένα του. Όπως έγραφε εσχάτως ο «Εconomist»: «Η υπάρχουσα προστασία (των παιδιών) είναι τόσο αποτελεσματική όσο το να βάζεις ένα ταμπελάκι “Μην αγγίζετε” πάνω σε ένα ανοιχτό βαζάκι με μπισκότα».

Ένας δικηγόρος διαζυγίου μού εξιστορούσε προ καιρού την υπόθεση μιας πελάτισσας που έπνεε μένεα κατά “του… μωρού” του  τέως συζύγου της, που είχε εν αγνοία της μητέρας «ανεβάσει» στο Twipics (η εφαρμογή φωτογραφιών του Twitter) φωτογραφίες των παιδιών τους. Αυτό που την εξόργισε περισσότερο ήταν ότι κάθε φορά που κάποιος επισκέπτης «σχολίαζε», π.χ., μια φωτογραφία της πεντάχρονης κόρης της στη θάλασσα, αυτή διάνθιζε αυτομάτως και το δικό του άλμπουμ (του επισκέπτη). Η πελάτισσα έσπευσε, βεβαίως, να καταθέσει στον δικηγόρο όλες τις φωτογραφίες με τα συνοδευτικά σχόλια των παντελώς αγνώστων σε αυτήν «followers». Το Twitter έγινε ο παγοκόφτης εναντίον του τέως στο δικαστήριο.

Δεν είναι μόνο το «ποστάρισμα» οικογενειακών κλικ. Ένα σωσίβιο δεν αρκεί για τα βαθιά σκοτεινά νερά του Διαδικτύου κι ένα παιδί μπορεί εύκολα να βρεθεί στον πάτο. 
Το Facebook (που τυπικά δεν επιτρέπεται σε ανηλίκους κάτω των 13) ήδη επεξεργάζεται τρόπους να εντάξει «νόμιμα» στους κόλπους του και τους πολύ μικρούς, οι οποίοι το κάνουν ήδη «παράνομα» – μόνο στις ΗΠΑ, 5,6 εκατομμύρια παιδιά έχουν δημιουργήσει προφίλ δίνοντας απλώς ψεύτικη ημερομηνία γεννήσεως....

Επικοινωνία με το παιδί

Ας το συζητήσουμε… 
. Επικοινωνία, πόσο δύσκολη λέξη; Και δεν αναφερόμαστε στις συζητήσεις με φίλους. Τις περισσότερες φορές αυτές είναι οι πιο εύκολες. 

Οι πιο δύσκολες συζητήσεις είναι αυτές ανάμεσα σε εμάς και τα παιδιά μας, ειδικά όταν προσπαθούμε να τα κάνουμε να μας ανοιχτούν.

 .

Όταν τα παιδιά μπουν στην εφηβεία, αποκαλύπτουν
στους γονείς τα μυστικά τους όλο και λιγότερο.

Για κάποιον λόγο, λίγα χρόνια αφού ξεκινήσουν το σχολείο, τα παιδιά αρχίζουν να βλέπουν τους γονείς σαν εχθρό και όλες αυτές οι ανοιχτές και ειλικρινείς συζητήσεις που μέχρι τότε ξεκινούσαν για όλα αυτά που τους απασχολούν, αρχίζουν να εκλείπουν. Ειδικά όταν τα παιδιά μπουν στην εφηβεία, αποκαλύπτουν στους γονείς τα μυστικά τους όλο και λιγότερο.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Πολλοί γονείς, όταν παρατηρούν αυτή την αλλαγή στη συμπεριφορά των παιδιών, αποτραβιούνται αμήχανα και παραιτούνται από την προσπάθεια να κάνουν το παιδί τους να μιλήσει, ελπίζοντας πως όταν είναι έτοιμο θα έρθει από μόνο του σε αυτούς. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, αυτό δεν γίνεται ποτέ.
Ίσως, λοιπόν, μια λύση να είναι να διανύσει ο γονιός τη μισή απόσταση προς το παιδί -ίσως και παραπάνω- προκειμένου να το προσεγγίσει και να του δείξει ότι είναι πρόθυμος να το ακούσει. Το να του ζητήσει απλά να καθίσει και να μιλήσει δεν θα φέρει και πολλά αποτελέσματα –το παιδί μπορεί να νιώσει ότι του επιτίθενται.
Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι δημιουργήσουμε τις ιδανικές συνθήκες για να μας μιλήσει το παιδί μας. Πώς;
Πηγαίνετε μαζί για καφέ ή φαγητό: Συχνά πράγματα που θα μπορούσαν να ειπωθούν τρώγοντας στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο, συζητιούνται πιο εύκολα όταν είμαστε έξω για φαγητό ή καφέ. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί αισθάνεται κάπως σαν ενήλικας και νιώθει την ανάγκη από μόνο του να μιλήσει.
Μαγειρέψτε μαζί: Όταν μαγειρεύετε είστε επικεντρωμένοι σε κάτι άλλο και έτσι το παιδί δε νιώθει ότι έχει στραμμένους τους προβολείς πάνω του. Έτσι, καθώς θα μαγειρεύετε παρέα μπορείτε να το ρωτάτε διάφορα για θέματα που δεν θα σας εκμυστηρευόταν αλλιώς.
Στο αυτοκίνητο: Ένας ακόμα τρόπος να μη νιώθει το παιδί ότι το έχετε στήσει στον τοίχο είναι να του μιλάτε ενώ οδηγείτε. Αρκεί να έχετε πάντα στραμμένη την προσοχή σας στον δρόμο.
Γραπτά μηνύματα: Ακούγεται τετριμμένο, όμως συχνά τα παιδιά λένε πιο εύκολα μέσω μηνυμάτων αυτά που δεν έχουν το κουράγιο να πουν φωναχτά. Πείτε, λοιπόν, στο παιδί σας ότι οποιαδήποτε στιγμή που δεν είστε μαζί θέλει να σας πει κάτι που το ανησυχεί ή το προβληματίζει μπορεί να σας στείλει μήνυμα στο κινητό. Και, φυσικά, εσείς θα είστε παρούσα για να απαντήσετε.

Πηγή: Cafemom