Τον όρο «κακομαθημένο» τον έχουμε συνδυάσει με τα λεγόμενα πλουσιόπαιδα
που έχουν από τους γονείς τους ότι ζητήσουν, την στιγμή που θα το
ζητήσουν. Όμως φυσικά αυτό είναι απλά ένας μύθος και εσείς το ξέρετε
καλά.
Παρόλο λοιπόν που νιώθετε πως έχετε διδάξει στο παιδί σας τους
τρόπους ευγένειας και καλής συμπεριφοράς, έρχεται εκείνο να σας
διαψεύσει παταγωδώς.
Και τώρα; Πως διαχειριζόμαστε και εκπαιδεύουμε ένα
παιδί που βγάζει «γλώσσα», που απαιτεί και γκρινιάζει όταν δεν γίνεται
το δικό του; Οι ειδικοί λένε πως χρειάζεστε περίπου 3 εβδομάδες boot
camp ώστε το παιδί να οριοθετηθεί και να αντιληφθεί πως η φράση «το θέλω
τώρα» πέφτει απλά στο κενό.
Βήμα πρώτο:
Μη
μπαίνετε σε μακρύ διάλογο μαζί του. Η επιχειρηματολογία του παιδιού
παρέα με την γκρίνια ώστε να μην κάνει αυτό που του ζητήθηκε μπορεί να
κρατήσει κυριολεκτικά ώρες. Δώστε σαφείς κατευθύνσεις ή εντολές που δεν
αφήνουν περιθώρια διαπραγματεύσεων και βγείτε από το δωμάτιο. Όταν το
παιδί αντιληφθεί ότι η διαμαρτυρία του δεν έχει ανταπόκριση θα
υποχωρήσει.
Βήμα δεύτερο:
Προετοιμάστε το παιδί
σας για αυτό που θα συμβεί. Για να μην βρεθείτε στην δυσάρεστη θέση να
τραβάτε από την αγκαλιά του το παιχνίδι, ενώ έχετε πάει να ψωνίσετε δώρο
σε κάποιο άλλο παιδάκι, εξηγήστε του πριν φύγετε από το σπίτι το σκοπό
των αγορών σας. Μην ενδώσετε σε σκηνές κρίσης απλά για να αποφύγετε το
δράμα. Έτσι θα μάθει τα όρια και θα εκτιμά περισσότερο όταν λαμβάνει ένα
δώρο.
Βήμα τρίτο:
Μαθήματα σεβασμού και
υπομονής. Το πιο σύνηθες, που κάθε παιδί κάνει σε κάποια φάση της ζωής
του, είναι να μας διακόπτει την ώρα που μιλάμε στο τηλέφωνο ή σε κάποιον
άλλο κρίνοντας ότι έχει κάτι πολύ σοβαρό να μας πει που δεν μπορεί να
περιμένει. Μια πράξη δικαιολογημένη αφού τα περισσότερα παιδιά είναι
εγωκεντρικά και απαιτούν την προσοχή την στιγμή που τη θέλουν, που
σημαίνει πως εμείς πρέπει να τα εκπαιδεύσουμε κατάλληλα. Μάθετε τους να
ζητούν συγγνώμη πριν σαν διακόψουν αλλά και εξηγήστε τους τι είναι
σημαντικό και τι όχι. Επίσης εξηγήστε του πως θα ασχοληθείτε μαζί του,
μόλις τελειώσετε αυτό που κάνετε.
Βήμα τέταρτο:
Μην ενδίδετε αμέσως στις απαιτήσεις του. Δώστε χρόνο στο παιδί να
διαχειριστεί μόνο του αυτό που ζητά να κάνετε εσείς, εφόσον η ηλικία του
το επιτρέπει. Όταν π.χ. σας ζητάει νερό, πείτε του πως μπορεί να βάλει
μόνο του γιατί αφού μπορεί και βάζει γκολ σίγουρα μπορεί να βάλει και
νερό να πιεί. Ενθαρρύνετε την ανεξαρτητοποίηση τους κι ας προβάλλουν
αντίσταση.
Βήμα πέμπτο:
Βάλτε σε τάξη το μυαλό
τους. Τα παιδιά τείνουν να λένε ότι τους έρθει στο μυαλό, κάτι που
μπορεί να σας βάλει σε μπελάδες. Αρνηθείτε να μιλήσετε μαζί του εάν δεν
ζητήσει συγγνώμη και δεν έχει καλύτερη συμπεριφορά και μάθετε του τις
λέξεις και τις συμπεριφορές που θα το κάνουν έναν καλύτερο άνθρωπο.
από 360mires
Πηγή της πηγής
How can I teach my toddler to share? |
Πρώτα απ' όλα καλό είναι να μη λέτε εσείς πράγματα που ενισχύουν την κτητικότητα του παιδιού. Το «αυτό είναι δικό μου» όταν κρατάτε ένα παιχνίδι του επειδή θέλετε να το πειράξετε και να παίξετε μαζί του, δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος για να το μάθετε αυτό που θέλετε.
Όταν είστε παρόντες σε καβγά δύο παιδιών για το ποιος τελικά θα πάρει το παιχνίδι, εφόσον δεν μπορούν να το μοιραστούν, καλό είναι να μην παρέμβετε και να αφήσετε τον καβγά να εξελιχθεί όπως πρέπει. Μόνα τους τα παιδιά θα καταφέρουν να τα βρουν. Ασχέτως πώς θα καταλήξει ο καβγάς, εκτός αν γίνει μεγάλη σύρραξη.
Αν το παιδί ή τα παιδιά είναι μικρά, όταν έρχεται η στιγμή που δείχνουν κτητικότητα, απλά προσπαθήστε να τα αποπροσανατολίσετε με άλλα θέματα ή πράγματα. Είναι σίγουρο πως θα έχετε επιτυχία.
Βοηθήστε όλα τα μέλη της οικογένειας να μοιράζονται. Στο μεσημεριανό τραπέζι για παράδειγμα μην αναφερθείτε καθόλου στο 'δικό σας' πιάτο αλλά καταναλώστε μαζί με το παιδί σας το φαγητό από το ίδιο πιάτο. Έτσι θα καταλάβει ότι δεν έγινε και τίποτα με το να μοιράζεται.
Αν το παιδί σας τσακώνεται με ένα άλλο παιδάκι για το παιχνίδι που κρατά το δικό σας, μην του το αρπάξετε ξαφνικά ή βιαίως από τα χέρια. Εξηγήστε του ότι πρέπει να το δώσει για λίγο στο άλλο παιδάκι να παίξει και ζητήστε από το άλλο παιδάκι συγγνώμη επειδή δεν σας υπακούει το δικό σας.
Έτσι και το δικό σας παιδί θα καταλάβει ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνει και το άλλο παιδάκι δεν θα νιώσει μειονεκτικά αλλά θα καταλάβει ότι το σέβεστε.