Έξυπνα δωμάτια για έξυπνα παιδιά!

Σήμερα ένα παιδί θεωρείται έξυπνο, όταν έχει αυτοπεποίθηση και υπευθυνότητα. 

Ο Ρίτσαρντ Νίσμπετ, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και συγγραφέας του βιβλίου “Η ευφυΐα και πώς να την αποκτήσετε”, σε μια συνέντευξη στην εφημερίδα “Sunday Τimes” είπε, ότι για πολλά χρόνια πίστευε ότι η ευφυΐα ήταν κληρονομική. Συνειδητοποίησε, όμως, ότι οι έρευνες δεν είχαν διεξαχθεί σωστά, αλλά και ότι αυτή η άποψη ήταν ιδιαίτερα ατυχής, επειδή υπονοούσε ότι ακόμα και με σκληρή δουλειά δεν μπορούσε να υπάρξει βελτίωση. Ευτυχώς, όμως, ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι ήταν λανθασμένη.
Το μήνυμα του Νίσμπετ, ότι δηλαδή η ευφυΐα μας δεν είναι προαποφασισμένη, αλλά μπορεί να βελτιώνεται διαρκώς, είναι ιδιαίτερα αισιόδοξο. Για τους γονείς σημαίνει, ότι τα παιδιά τους δεν είναι καταδικασμένα να επαναλάβουν τα ίδια λάθη, για τα σχολεία σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μαθητές ανεπίδεκτοι μαθήσεως και για την κοινωνία σημαίνει, ότι τα χαμηλά επιτεύγματα κάποιων κοινωνικών ομάδων δεν έχουν γενετικές αιτίες, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, αλλά πολιτιστικές- και άρα μπορούν να αλλάξουν.

Σημαντική στη διερεύνηση της ευφυΐας είναι και η έρευνα του Τζέιμς Φλιν, που συνέκρινε τεστ ευφυΐας από όλο τον κόσμο τον τελευταίο αιώνα. Βρήκε, ότι κάθε δεκαετία, το ΙQ των νέων αυξάνεται κατά μέσο όρο 3 βαθμούς απ΄ ό,τι την προηγούμενη δεκαετία. 

Αυτό σημαίνει, ότι τα τελευταία 100 χρόνια το ΙQ στο δυτικό κόσμο έχει αυξηθεί κατά 30 βαθμούς, γεγονός που καταρρίπτει το “γενετικό” επιχείρημα, καθώς δείχνει ότι το περιβάλλον επιδρά άμεσα και πολύ περισσότερο απ΄ ό,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα.

Άρα, λοιπόν, υπάρχουν κάποια ερεθίσματα που οι γονείς μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους, ώστε να τα βοηθήσουν να αναπτύξουν περισσότερες δεξιότητες και δυνατότητες.

Αν εξαιρέσει κανείς την υγεία, την οποία εύχεται κάθε γονιός για το παιδί του, υπάρχει και μια άλλη, περισσότερο μυστική προσδοκία για την οποία δεν μιλάει εύκολα. Και ποια είναι αυτή; Να είναι το παιδί του έξυπνο! Πολλοί είναι οι γονείς που αισθάνονται την ανάγκη να δώσουν στο παιδί τους πολλά ερεθίσματα, να οξύνουν την αντίληψή του, να το σπρώξουν στη μουσική, την τέχνη, τις ξένες γλώσσες, τις νέα τεχνολογίες. Άραγε με πιο στόχο; Μάλλον εκείνον του να ξεχωρίσει…

Ας δούμε, όμως, μαζί πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να γίνουν πιο έξυπνα από κούνια!

Έξυπνα δωμάτια!
Είχατε ποτέ φανταστεί πως η σωστή διαμόρφωση, αλλά και η διακόσμηση του παιδικού δωματίου θα μπορούσε να επηρεάσει το δείκτη νοημοσύνης των παιδιών σας; Κι όμως, μπορεί!

Η οργάνωση, η διακόσμηση, ακόμη και το ύφος του παιδικού δωματίου μπορούν να επηρεάσουν την προσωπικότητα και το χαρακτήρα των παιδιών. 

Ένας φωτεινός χώρος με λουλούδια και φροντίδα που αντανακλά την αγάπη σας, χαρίζει στα παιδιά μεγάλη συναισθηματική ασφάλεια, χαρά και αυτοπεποίθηση, ενώ η καθαριότητα και η τάξη συμβάλλουν ταυτόχρονα και στη νοητική τους ανάπτυξη. Ποια είναι, όμως, τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε για να μεγαλώσετε ένα έξυπνο παιδί;

Πόσο έξυπνο, όμως, θεωρείται σήμερα ένα παιδί που έχει καλούς βαθμούς στο σχολείο; Είναι αυτό η μόνη απόδειξη εξυπνάδας; 

Όχι βέβαια. Σήμερα ένα παιδί θεωρείται έξυπνο, όταν έχει αυτοπεποίθηση και υπευθυνότητα. 

Όταν κατανοεί τα δικά του συναισθήματα και ενδιαφέρεται για τα συναισθήματα των άλλων. Έξυπνο, επίσης, θεωρείται το παιδί που διαθέτει αυτοκυριαρχία και την ικανότητα να επικοινωνεί και να συνεργάζεται. Χαρακτηριστικά άκρως απαραίτητα για τη μετέπειτα φυσιολογική του εξέλιξη και την επιτυχία του στην προσωπική, αλλά και επαγγελματική του ζωή.

Φροντίστε, λοιπόν, να ικανοποιείτε όχι μόνο τις σωματικές, αλλά και τις συναισθηματικές του ανάγκες. Μην του προσφέρετε μόνο υλικά αγαθά, αλλά να το γεμίζετε και συναισθηματικά.

Τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν επιζητούν αναγνώριση, ανταπόκριση στην ανάγκη τους για ανεξαρτησία και αναγνώριση της προσωπικότητάς τους. Ενθαρρύνετε και βοηθήστε το παιδί σας να αισθάνεται αυτοπεποίθηση από πολύ μικρή ηλικία. Η αυτοπεποίθηση αποτελεί τη βάση για τη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Σημαίνει, ότι σέβεται τον εαυτό του και έχει εμπιστοσύνη στις ικανότητες του. Αυτό θα επιτευχθεί με το να προσφέρετε απλόχερα στο παιδί σας το χαμόγελο, την αποδοχή και την αγάπη σας. Δώστε του τον έπαινο και την προτροπή σας. Κάντε το έτσι να πιστέψει στον εαυτό του και τις δυνατότητες του. Αυτό το παιδί είναι σίγουρα το “έξυπνο παιδί”, που όλοι επιθυμούν. Ένα παιδί που αυτού του είδους η εξυπνάδα του θα γίνει το διαβατήριό του για μια ενήλικη επιτυχημένη ζωή.

Ας δούμε, όμως, πιο αναλυτικά πώς μπορείτε να διαμορφώσετε το παιδικό δωμάτιο, ώστε να προσφέρετε ... στο παιδί σας τις καλύτερες ευκαιρίες για μια καλή εξέλιξη.

Η ασφάλεια είναι πολύ βασική παράμετρος στο σχεδιασμό ενός έξυπνου παιδικού δωματίου, όπως επίσης και ο χώρος. 

Καλό θα ήταν τα έπιπλα να βρίσκονται περιμετρικά του δωματίου, για να υπάρχει αρκετός ελεύθερος χώρος για παιχνίδι στο κέντρο. 

Αποφύγετε μικρά χαλάκια που γλιστρούν και προτιμήστε κάποιο μεγαλύτερο χαλί, που θα φιλοξενεί παιχνίδια κι άλλες δραστηριότητες. 

Φροντίστε να υπάρχουν αρκετές χαμηλές ντουλάπες, και αν τοποθετήσετε ράφια στους τοίχους (για να βάζει το παιδί τα παιχνίδια του ή άλλα αγαπημένα αντικείμενα) φροντίστε να είναι εύκολα και άμεσα προσβάσιμα για το ύψος του.

Επιλέξτε οικολογικά προϊόντα για τον εξοπλισμό και τη διακόσμηση του παιδικού δωματίου, για να μειώσετε...

Σεξουαλική κακοποίηση: ενδείξεις, πρόληψη, αντιμετώπιση

Ενδείξεις ότι υπάρχει πρόβλημα

Αυτή η έγνοια μοιάζει  φανταστικός και ακραίος φόβος, αλλά για κάποιες οικογένειες  αποδεικνύεται πραγματικότητα. 
Η σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να αφήσει  βαθιά σημάδια στην ψυχή ενός παιδιού για όλη του τη ζωή. Όσο νωρίτερα  παρέμβει ο ενήλικας που το κηδεμονεύει και υποψιάζεται πως «κάτι   τρέχει», τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει το παιδί αυτό να γλιτώσει  από τον προσωπικό εφιάλτη του.

Ο γονιός δεν έχει τρόπο  να βεβαιωθεί για το δράμα
που βιώνει το παιδί του εφόσον το παιδί του  δεν του μιλά.

Η πραγματικότητα είναι ότι ελάχιστα  περιστατικά κακοποίησης παιδιών καταγγέλλονται ενώ στην πραγματικότητα  τα περιστατικά είναι πολλαπλάσια.

Γιατί κρύβει το «ένοχο μυστικό»

Ο γονιός δεν έχει τρόπο  να βεβαιωθεί για το δράμα που βιώνει το παιδί του εφόσον το παιδί του  δεν του μιλά. Οι λόγοι που το παιδί σωπαίνει, είναι πολλοί:
Το  ίδιο το παιδί –ειδικά αν είναι πολύ μικρό- μερικές φορές δεν  καταλαβαίνει ότι αυτό που του συμβαίνει είναι μια τραυματική εμπειρία  και νομίζει ότι πρόκειται για  ένα είδος ανάρμοστου παιχνιδιού.

Ποιος είναι συνήθως ο δράστης

Κατά κανόνα εκείνος που  κακοποιεί σεξουαλικά ένα παιδί είναι –δυστυχώς-  γνώριμος της  οικογένειας και σπανιότερα κάποιος  από  τους ανθρώπους που  συναναστρέφεται  το ίδιο.
Υπολογίζεται ότι το ποσοστό της  σεξουαλικής κακοποίησης από ανθρώπους του οικείου περιβάλλοντος φτάνει  το  62% έως 81% για τα κορίτσια και 84 -94% για τα αγόρια.

Πώς να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα

Αν υποψιάζεστε ότι το  παιδί σας είναι θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από οποιονδήποτε, καλό  είναι να απευθυνθείτε άμεσα σε ειδικό ώστε να πάρετε τις πρώτες οδηγίες.  Κατακλύζεστε από ποικίλα συναισθήματα. Τα χάνετε και νιώθετε ενοχές  επειδή δεν το καταλάβατε αμέσως. Ρωτάτε το παιδί τι συνέβη, πόσες φορές,  ζητάτε λεπτομέρειες και γενικά προκαλείτε «συμφόρηση» συναισθημάτων.  Άλλες φορές πάλι, έμμεσα, χωρίς να το θέλετε, υποβάλετε στο παιδί  απαντήσεις, οπότε η κατάσταση περιπλέκεται περισσότερο αντί να  αποσαφηνίζεται. Αυτός ο φαύλος κύκλος αναστάτωσης και ταραχής δεν βοηθά  ιδιαίτερα.

Θα συνέλθει;

Η αντίδραση του παιδιού θα  εξαρτηθεί από πολλές παραμέτρους. Σημαντικό  ρόλο παίζουν η ηλικία του, η  διάρκεια της «σχέσης» που είχε, η συχνότητα των επαφών αυτών, οι  διαστάσεις της κακοποίησης (χάδια ή ολοκληρωμένες σχέσεις), η βία και ο  βαθμός της βίας που άσκησε ο δράστης καθώς και η σχέση του με το παιδί  –αν δηλαδή ήταν συγγενής και αγαπητό πρόσωπο  Ρόλο επίσης παίζει  η  ερμηνεία που έχει δώσει το ίδιο το παιδί στην κακοποίησή του, αν δηλαδή   αισθάνεται ότι έφταιγε εκείνο.

Πρόληψη και πώς να μάθετε το παιδί να αντιδρά

Οι γονείς, χωρίς να δημιουργούν στο παιδί φοβίες και ανασφάλειες, πρέπει να του εξηγούν από πολύ μικρή ηλικία ότι
-Δεν  πρέπει να επιτρέπει σε κανέναν -μεγαλύτερο του, φίλο, ενήλικο,  συμμαθητή του, συγγενή ή μη- να αγγίζει το σώμα του, και  πολύ  περισσότερο  τα γεννητικά του όργανα. Γενικά πρέπει να πεισθεί ότι  το  σώμα του  ανήκει στον ίδιο και σε κανέναν άλλο και μόνον εκείνο θα  αποφασίζει ποιος και που θα το αγγίζει.

Αλεξάνδρα Καππάτου,Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος

Πηγή

Καβγάδες μπροστά στα παιδιά — Τα χαρακτηριστικά του «καλού» καβγά

... στατιστικές, έχουν δείξει ότι η πίεση αίματος των μωρών ανεβαίνει καθώς καταγράφουν μέσα τους τον καβγά προσπαθώντας να καταλάβουν τη σημασία του. 

Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό και υγιές συναίσθημα, όταν όμως τυχαίνει να μαλώνουμε μπροστά στα παιδιά μας, πρέπει να ξέρουμε πώς να θυμώνουμε σωστά. 
Διαβάστε στις γραμμές που ακολουθούν τις στρατηγικές του «καλού» καβγά που αντί να δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα στα παιδιά, τα μαθαίνει να μαλώνουν κι εκείνα όμορφα!

Fighting in Front of Children, Emotionally Damaging

Stop Fighting In Front of the Kids

Ένα μωράκι έξι μηνών είναι ευαίσθητο σε κάθε είδους αντιπαράθεση
μεταξύ των γονιών του, πιάνοντας στον αέρα τα κύματα
εχθρότητας και αμυντικότητας μεταξύ του ζευγαριού,
όπως την εκτόξευση προσβολών και πικρόχολων σχολίων.

Ο Στέλιος μαλώνει με τη Δέσποινα σχεδόν κάθε Κυριακή που πηγαίνουν μαζί με τα παιδιά τους, την τρίχρονη Χριστίνα και τον πεντάχρονο Κωστάκη, για φαγητό στο σπίτι των γονιών της.
«Ο καβγάς», λέει η Δέσποινα «ξεκινάει μέσα στο αυτοκίνητο στην επιστροφή για το σπίτι, αρχικά σαν μικρό ποταμάκι για να εξελιχθεί στο τέλος σε χείμαρρο. Ο λόγος είναι πως ο Στέλιος θίγεται με το παραμικρό και έτσι, οτιδήποτε κι αν πω κατά τη διάρκεια του τραπεζιού, το κρατάει ώσπου να φύγουμε από τους γονείς μου και στη συνέχεια, στη διαδρομή για το σπίτι, αρχίζει τις επιθέσεις. Εκείνη την ώρα προσπαθώ να δίνω τόπο στην οργή, γιατί είναι τα παιδιά μαζί μας και δεν θέλω να ταραχθούν από τον τσακωμό μας. Από ένα σημείο όμως και μετά χάνω την ψυχραιμία μου. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό για τα παιδιά, που άλλοτε προσπαθούν να μας σταματήσουν κι άλλοτε αγκαλιάζονται και κλαίνε. Αργότερα στο σπίτι ο καβγάς συνεχίζεται, χτυπάμε το χέρι στο τραπέζι, βροντάμε πόρτες, γεμίζουμε εξανθήματα από την ένταση, δραματοποιούμε σε υπερβολικό βαθμό την κατάσταση, κι έπειτα, όταν κάποια στιγμή και οι δυο συνερχόμαστε, αφού έχουμε εκτονωθεί, προσπαθούμε γεμάτοι τύψεις να καλμάρουμε τα παιδιά δίνοντας το λόγο μας πως αυτό δεν πρόκειται να ξανασυμβεί - υπόσχεση που δυστυχώς δεν μπορούμε να τηρήσουμε».

Τα παιδιά επηρεάζονται περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε
Ο θυμός μπορεί να οφείλεται τόσο σε εξωτερικά όσο και σε εσωτερικά ερεθίσματα. Ιδιαίτερα σε μια οικογενειακή ζωή, συχνά ο θυμός μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο και να γίνει καταστροφικός εξαιτίας της κούρασης του ζευγαριού, της δύσκολης καθημερινότητας, του εκνευρισμού και των απρόβλεπτων παρεξηγήσεων που συχνά δίνουν και την αφορμή. Εννοείται πως δεν υπάρχουν γονείς που σε στιγμές έντονης συναισθηματικής φόρτισης, που αλλοιώνει την κρίση τους, δεν έχουν τσακωθεί μπροστά στα παιδιά τους όσο αφοσιωμένοι κι αν είναι στο γονεϊκό τους ρόλο. Δεν γίνεται άλλωστε να συμφωνείς σε όλα με τον σύντροφό σου, ούτε είναι σωστό να υποκρίνεσαι πως συμφωνείς. Το πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι τα παιδιά, όταν βρίσκονται μπροστά την ώρα που καβγαδίζουν οι γονείς τους, επηρεάζονται πολύ περισσότερο από όσο μπορούμε να φανταστούμε, ακόμα κι αν βρίσκονται σε βρεφική ηλικία.

Οι μάχες των γονιών πληγώνουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών
Ένα μωράκι έξι μηνών είναι ευαίσθητο σε κάθε είδους αντιπαράθεση μεταξύ των γονιών του, πιάνοντας στον αέρα τα κύματα εχθρότητας και αμυντικότητας μεταξύ του ζευγαριού, όπως την εκτόξευση προσβολών και πικρόχολων σχολίων. 
Μπορεί να μην καταλαβαίνει όσα ακούει το αφτάκι του, σίγουρα όμως διαισθάνεται την ένταση που δημιουργείται στην ατμόσφαιρα όσο μαλώνει η μαμά με τον μπαμπά καθώς και το σιγοβράσιμο των κακών συναισθημάτων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, πάρα πολλές ...